Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

Προσευχή για τους νεκρούς - Άγιος Σιλουανός Αθωνίτης


"Μετά την εμπειρία των βασάνων του άδη, μετά την υπόδειξη του Θεού "κράτα το νου σου στον άδη", ήταν ιδιαίτερα χαρακτηριστική για τον Σιλουανό η προσευχή για τους νεκρούς, όσους "υπάρχουν εν βασάνοις", όπως επίσης για τους ζωντανούς και τις μέλλουσες γενιές....Κοντά στη θλίψη του για τον κόσμο πήρε και το χάρισμα να διακρίνει τους ανθρώπους σ'αυτούς που γνώρισαν το Θεό και σ' όσους δεν Τον γνώρισαν. Και δεν μπορούσε να υποφέρει τη σκέψη πως άνθρωποι θα βασανίζονται αιωνίως στο "σκότος το εξώτερον".
Θυμόμαστε τη συνομιλία του με έναν ερημίτη, ο οποίος έλεγε:
-Ο Θεός θα τιμωρήσει όλους τους άθεους. Θα καίγονται στο πυρ το αιώνιο.Προφανώς η ιδέα πως οι άθεοι θα ετιμωρούντο στο αιώνιο πυρ, του προκαλούσε ευχαρίστηση, κατά το ψαλμικό "ευφρανθήσεται δίκαιος, όταν ίδη εκδίκησιν" (ψαλμ. 52,11-12). Με ολοφάνερη συγκίνηση ο γέροντας απάντησε:
-Πές μου όμως, σε παρακαλώ: αν σε βάλουν στον παράδεισο και δεις απο κει πως κάποιος καίγεται στις φλόγες του άδη, θα μπορούσες τάχα να έχεις ανάπαυση;
Μα τί να κάνεις; αυτοί οι ίδιοι φταίνε, λέγει εκείνος.
Και τότε ο γέροντας είπε με θλιμμένο βλέμμα:
-Η αγάπη δεν μπορεί να το υποφέρει...πρέπει να προσευχόμαστε για όλους.
( Ο Γέροντας Σιλουανός,σελ.48-49)
Υάκινθος

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν μπορώ να καταλάβω.
Είχα διαβάσει κάπου ότι ο άνθρωπος που θα είναι στον παράδεισο και θα βλέπει απέναντι τους κολασμένους δεν θα νοιώθει ούτε πόνο ούτε στεναχώρια. Διότι δεν θα είναι παράδεισος εάν στεναχωρείσαι να βλέπεις τα αδέλφια σου ή γνωστούς στην κόλαση.
Αντίθετα όμως όσοι από εσάς πάτε στην κόλαση τότε θα καίεστε από τις φλόγες της κολάσεως καθώς θα βλέπετε τον αδελφό σας ή εμένα στον παράδεισο.
Οπότε δεν γίνετε να είσαι στον παράδεισο και να λυπάσαι για τον πατέρα σου ή την μητέρα σου που θα είναι απέναντι στην κόλαση.
Επίσης ένα άλλο είναι δυνατόν να προσευχόμαστε για τους νεκρούς αιρετικούς από την στιγμή που η εκκλησία δεν επιτρέπει στην προσκομιδή την αναφορά των αιρετικών ή σχισματικών…Πως είναι δυνατόν να προσεύχομαι από την στιγμή που η ίδια η εκκλησία μου το απαγορεύει?
Γι’αυτό και πιστεύω ότι όλοι όσοι πεθαίνουν αμετανόητοι (ως προς την αίρεση) και εμμένουν στην αίρεση ή στο σχίσμα θα πάνε στην κόλαση. Θα καούν από τις φλόγες της αιρέσεως.
Αυτή είναι η αλήθεια.
Δυστυχώς. Όσο ήταν στον κόσμο έπρεπε να μετανοήσουν. Τώρα???
Εν τω άδη? Δεν υπάρχει μετάνοια παιδιά!!!
Δυστυχώς…

Ανώνυμος είπε...

Παράδεισος και κόλαση δεν είναι δυο διαφορετικοί τόποι. Αυτή η εκδοχή είναι ειδωλολατρική. Είναι δύο διαφορετικές καταστάσεις (τρόποι), που προκύπτουν από την ίδια άκτιστη πηγή και βιώνονται ως δυο διαφορετικές εμπειρίες. Ή μάλλον είναι η ίδια εμπειρία, βιούμενη διαφορετικά από τον άνθρωπο, ανάλογα με τις εσωτερικές προϋποθέσεις του. Η εμπειρία αυτή είναι η θέα του Χριστού μέσα στο άκτιστο φως της θεότητάς Του, μέσα στη «δόξα» Του. Από τη Β’ Παρουσία και σ’ όλη την ατελεύτητη αιωνιότητα, όλοι οι άνθρωποι θα βλέπουν τον Χριστό στο άκτιστο φως Του. Και τότε «εκπορεύσονται οι τα αγαθά ποιήσαντες εις ανάσταστιν ζωής, οι δε τα φαύλα πράξαντες εις ανάστασιν κρίσεως» (Ιω.5.29). Ενώπιον του Χριστού χωρίζονται οι άνθρωποι («πρόβατα» και «ερίφια», δεξιά και αριστερά Του). Διακρίνονται δηλαδή σε δύο ομάδες. Αυτούς που βλέπουν τον Χριστό ως παράδεισο («υπέρκαλον αγλαΐαν») και αυτούς που Τον βλέπουν ως κόλαση («πυρ καταναλίσκον», Εβρ.12,29).
Παράδεισος και κόλαση είναι η ίδια πραγματικότητα. Αυτό δείχνει ο εικονισμός της Β΄ Παρουσίας. Από τον Χριστό απορρέει ένας ποταμός, φωτεινός ως χρυσίζον φως, στο άνω μέρος, όπου βρίσκονται οι άγιοι και ποταμός πύρινος στο κάτω μέρος, όπου βρίσκονται οι δαίμονες και οι αμετανόητοι («οι μηδέποτε μετανοήσαντες», όπως λέγει ένα τροπάριον των Αίνων της ημέρας). Γι’ αυτό στο Λουκ. 2,34 λέγεται περί του Χριστού ότι «κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών». Ο Χριστός γίνεται σε άλλους μεν, όσους Τον δέχθηκαν και ακολούθησαν την προτεινόμενη από Αυτόν θεραπεία της καρδιάς, ανάστασις στην αιώνια ζωή Του και σ’ όλους που Τον απέρριψαν, πτώση και κόλαση.
Πατερικές μαρτυρίες: Ο άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης (Κλίμαξ) λέγει, ότι το άκτιστο φως του Χριστού είναι «πυρ καταναλίσκον και φωτίζον φως». Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς (Ε.Π.Ε 11,498) παρατηρεί: «Ούτος, φησί, βαπτίσει υμάς εν Πνεύματι Αγίω και πυρί· τω φωτιστικώ δηλονότι και κολαστικώ, κατ’ αξίαν εκάστου της εαυτού διαθέσεως κομιζομένου το κατάλληλον». Και αλλού (Συγγράμματα, εκδ. Χρήστου, Β’ σ.145): Το φως του Χριστού «ει δ’ εν ον, τοις πάσιν μεθεκτόν, ου ενιαίως, αλλά διαφόρως μετέχεται…».
Συνεπώς, παράδεισος και κόλαση δεν είναι απλώς ανταμοιβή και τιμωρία (καταδίκη), αλλά ο τρόπος με τον οποίο βιώνουμε καθένας μας τη θέα του Χριστού, ανάλογα με την κατάσταση της καρδιάς μας. Ο Θεός ουσιαστικά, δεν τιμωρεί, μολονότι για παιδαγωγικούς λόγους και στη Γραφή γίνεται λόγος για τιμωρία. Όσο πνευματικότερος γίνεται κανείς, τόσο ορθότερα κατανοεί τη γλώσσα της Γραφής και της παραδόσεώς μας. Η κατάσταση του ανθρώπου (καθαρός-ακάθαρτος, μετανοημένος-αμετανόητος) συντελεί στο να δεχόμεθα το Φως του ως παράδεισο ή κόλαση

Με αγάπη Χριστού
+ Μητροπολίτης Σοδόμων και Γομόρας Παρθένιος

Ανώνυμος είπε...

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !Σεβασμιωτατε σας ευχαριστουμε παρα πολυ ...ευχεστε!///

Ανώνυμος είπε...

Σεβαστέ μου Μητροπολίτη Σοδόμων και Σομόρας Παρθένιε την ευχή σας και Χριστός Ανέστη

Ανώνυμος είπε...

Σεβαστέ μου Μητροπολίτη Σοδόμων και Γομόρας την ευχή σας.
Χριστός Ανέστη.
Ο Κύριος να σας δίνει δύναμη και κουράγιο στην νέα σας αποστολή.
Εμείς οι νέοι θα είμαστε πάντα στο πλευρό σας ώστε να επανδρωθεί σωστά η Μητρόπολή σας.
Θα είμαστε μαζι σας σε αυτό το νέο δύσκολο αλλά συνάμα πνευματικό έργο.
Με τιμή.
Ν.ΕΑΝΙΑ.Σ
Χριστός Ανέστη Σεβασμιώτατε

πηνελοπη είπε...

Σεβασμιωτατε χριστος Ανεστη ο θεος!Σας ευχαριστουμε εκ καρδιας --και παλι οριστε σε αυτην την παραια διοτι μας δινετε δυναμη.Η αγαπη του θεου ας μας ενωνει ολους τους χριστιανους!!!

Ανώνυμος είπε...

Ώστε δεν τιμωρεί ο Θεός!Δεν τιμώρησε τον Ανανία και τη Σαπφείρα,τον Ηρώδη,τον Άρειο!Δεν υπάρχει δηλαδή θεία δικαιοσύνη,κρίση και ανταπόδοση!Όλα αυτά είναι εκφάνσεις της δικανικής δυτικής Θεολογίας!Κοίτα βρε παιδί μου τι μαθαίνει κανείς!

πηνελοπη είπε...

O Αββας Κασσιανος λεγει πως ο θεος ειναι απαθης καιθα πεσουμε σε βλασφημια αν πουμε οτι ο θεος θυμωνει και οργιζεται και δινει ενα παραδειγμα για να το καταλαβουμε-----Οταν ο ανθρωπος αισθανεται ενοχος για κατι,φοβαται την οργη του δικαστη.Αυτο ομως,δεν σημαινει πως ο δικαστης τρεφει εκδικητικα αισθηματα για τον ενοχο.Φοβαται και μονον που θα τον δικασουν.Οσο ομως μεγαλη και αν ειναι η καλοσυνη και η πραοτητα με την οποια ο δικαστης αντιμετοπιζει τον ενοχο ΑΥΤΟΣ ΤΕΛΙΚΑ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΘΩΣ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ.Αυτη την δικαιη εκβαση της Δικης,τη θεωρουν ως μεγαλη οργη του δικαστη και ως εκδηλωση του θυμου του.Ορισμενα χωρια στους ψαλμους μιλουν για τον θεο με ανθρωπομορφο τροπο''οργιστηκε ο κυριος υπερβολικα εναντιον του λαου του''[ψαλ.105,40]πρεπει να ξερουμε οτι προσβαλλουμε τον θεο με το να αποδιδουμε σε αυτον ενα ανθρωπινο παθος--τι γινεται ..Μερικα χωρια της ΑΓ.Γραφης λεγει αλλου ειναι κατανοητα ...άλλα ομως ειναι καλυμμενα απο το Αγιον Πνευμα για να μας κανουν να ψαξουμε μια βαθυτερη αναζητηση,ωστε ΝΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΞΙΑ ΣΑΝ ΘΥΣΑΥΡΟΣ ΠΟΥ ΕΒΡΕΘΗ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΣΥΛΛΕΞΕΙΣ....