Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Χριστιανοί ἀφουγκραστεῖτε μέ προσοχή... - Μέγας Βασίλειος

Λαοί ἀκοῦστε,
Χριστιανοί ἀφουγκραστεῖτε μέ προσοχή...
῎Ας ντραποῦμε διαβάζοντας τά φιλάνθρωπα διηγήματα τῶν εἰδωλολατρῶν ῾Ελλήνων. Σέ κάποιους ἀπ᾿ αὐτούς ὑπάρχει φιλάνθρωπος νόμος, πού θεσπίζει μιά τράπεζα καί κοινές τίς τροφές. ὥστε νά δημιουργοῦν, σχεδόν, μιά ἑστία γιά τόν πολυάνθρωπο δῆμο.
᾿Αλλ᾿ ἄς ἀφήσουμε τούς ξένους κι᾿ ἄς ρθοῦμε στό παράδειγμα, πού μᾶς ἄφησαν οἱ τρεῖς χιλιάδες, πού πίστεψαν κατά τή μέρα τῆς Πεντηκοστῆς καί πού ἀποτελεῖ τό πρῶτο παράδειγμα τῶν Χριστιανῶν.
῎Ας θαυμάσουμε τήν πρώτη Σύναξή τους, στήν ὁποία ἦταν ὅλα κοινά. ῾Ο τρόπος ζωῆς, ἡ ψυχή, ἡ συμφωνία, ἡ τράπεζα, ἦταν ὅλα κοινά. ᾿Αδιαίρετη ἦταν ἡ ἀδελφότητα. ἡ ἀγάπη, ἀνυπόκριτη, τά πολλά σώματα τά ἔκανε ἕνα. Τίς διάφορες ψυχές τίς συνάρμοζε στήν ὁμόνοια. Πολλά ὑποδείγματα φιλαδέλφειας ἔχεις καί ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη καί ἀπό τήν Καινή.
῎Αν δεῖς ἕνα γέροντα νά πεινάει, κάλεσέ τον καί θρέψε τον, ὅπως ἔθρεψε ὁ ᾿Ιωσήφ τό γέροντα ᾿Ιακώβ.
῎Αν βρεῖς ἕνα ἐχθρό σου νά στενοχωρεῖται καί νά πιέζεται, μή προσθέσεις στήν ὀργή, πού σέ διακατέχει, τήν ἀντίσταση, ἀλλά θρέψε τον, ὅπως ἐκεῖνος (ὁ ᾿Ιωσήφ), ἔθρεψε τούς ἀδελφούς του, πού τόν πούλησαν.
῎Αν συναντήσεις νέο, πού καταπονεῖται, δάκρυσε καί σύ, ὅπως δάκρυσε ἐκεῖνος, ὅταν εἶδε τό Βενιαμίν, τό γιό τῶν γηρατειῶν τοῦ πατέρα του.
Σέ ἐνοχλεῖ ἴσως καί σένα, ἡ πλειονεξία, ὅπως ἐνοχλοῦσε τόν ᾿Ιωσήφ ἡ οἰκοδέσποινα, σέ τραβάει ἀπό τά ροῦχα, μέ πρόθεση νά καταφρονήσεις τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ καί νά δώσεις τήν ἀγάπη σου σ᾿ ἐκείνη, πού λάτρευε τά χρυσά καί τά στολίδια, καί ὄχι στά προστάγματα τοῦ Δεσπότη Θεοῦ; ῞Οταν λοιπόν σοῦ ἔρθει ἕνας τέτοιος λογισμός, πού ἀντιστρατεύεται στήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ καί παρασύρει τό σώφρονα νοῦ σου στή φιλαργυρία καί σέ ἀναγκάζει νά ἀμελήσεις τή φιλαδελφία καί νά μείνεις κοντά στήν ἁμαρτωλή γυναίκα, ρίξε κάτω τό ἱμάτιό σου καί, μέ ὀργή, φύγε. Κράτησε τήν πίστη σου στόν Κύριο, ὅπως ἐκεῖνος (ὁ ᾿Ιωσήφ) ἔμεινε πιστός στόν Πετεφρή. Κράτησε τήν ἐγκράτεια γιά ἕνα χρόνο, ὅπως ἐκεῖνος τήν κράτησε γιά ἑπτά.

Μέγας Βασίλειος

Η Παρθένος Μαρία άχραντος ναός του Σωτήρος - Άγιος Λουκάς Κριμαίας

Η Υπεραγία Παρθένος Μαρία υπήρξε άχραντος ναός του Σωτήρος και σ' αυτήν κατοίκησε το Άγιο Πνεύμα και από την αγιότατη μήτρα της έλαβε το ανθρώπινο σώμα ο Υιός του Θεού, ο Οποίος κατέβηκε από τους Ουρανούς. Γι' αυτό ο σωματικός της θάνατος δεν ήταν θάνατος αλλά Κοίμηση, δηλαδή ένα άμεσο πέρασμα από τη Βασιλεία του Θεού εντός της στη Βασιλεία των Ουρανών και την αιώνια ζωή.

Άγιος Λουκάς Κριμαίας

Θεοτόκος - Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός



Δικαίως και αληθώς Θεοτόκον την Αγίαν Μαρίαν ονομάζομεν τούτο γαρ το όνομα άπαν το μυστήριον της οικονομίας συνίστησιν.
Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός

Ο Παρακλητικός Κανών στην Κυρία Θεοτόκο στον Ναό “Παναγία η Βοήθεια”

Στον Ιερό Ναό
του Γενικού Πανεπιστημιακού
Νοσοκομείου Πατρών
Παναγία η Βοήθεια
ο Αρχιμανδρίτης
π. Χαρίτων Αθανασόπουλος
τελεί την
ακολουθία της Παρακλήσεως
στην Υπεραγία Θεοτόκο από 8-9 μ.μ

† Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου Θεολόγου Πασχαλίδη. Αιωνία η μνήμη!


Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου
Θεολόγου Πασχαλίδη
Αιωνία η μνήμη!

Μνημονεύετε των Ηγουμένων υμών,
οίτινες έλάλησαν υμίν τόν Λογον του Θεού…

Ο μακαριστός Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου Θεολόγος, συνάρμοσε πιστότατα και καθαρότατα, την ιερωσύνη και την αρχιερωσύνη του με την έμμονη περιφρόνηση του υλικού πλούτου.

Πλήρης ημερών και έμφορτος καλών έργων, παρέδωσε την αγία ύπαρξή του στα χέρια του Μεγάλου Αρχιερέα Ιησού Χριστού
σαν σήμερα στις 31 Ιουλίου 1996.

Η αγία μνήμη του αιωνία!

Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

Θεία Λειτουργία - π. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Με την θείαν λειτουργίαν συνεχίζομε το έργο του Χριστού και, κάθε φορά που την τελούμεν, είναι σαν να έλκωμε και φέρωμε κοντά μας τον ίδιον τον Χριστόν. Αυτό λέγει και η ευχή· «Ο άνω τω Πατρί συγκαθήμενος και ώδε ημίν αοράτως συνών»· είσαι επάνω στον ουρανό και ταυτόχρονα αόρατα, αληθινά όμως, εδώ ενώπιόν μας. Γι' αυτό και ο ιερεύς, όταν θέλη να κοινωνήση, τον κοιτάζει με τα μάτια της ψυχής του και του μιλάει στο δεύτερο ενικό πρόσωπο· «και καταξίωσον τη κραταιά σου χειρί μεταδούναι ημίν του αχράντου σου σώματος και του τιμίου σου αίματος». Έσύ, Χριστέ μου, με την κραταιάν σου και πανακήρατον χείρα δώσε μου το άχραντον σώμα σου και το τίμιον αίμα σου. Αν έχωμε μάτια πνευματικά, μπορούμε να νοιώσωμε ότι ενώπιόν μας είναι ο ίδιος ο Χριστός. Τι θα κάνης όταν, εκεί που κάθεσαι, δής κάποιον που τον αγαπάς; Θα τρέξης κοντά του. Η λειτουργία είναι μία κίνησις, ένα τρέξιμο, μία προσπάθεια να αρπάξω τον Χριστόν, να τον πιάσω.
Αρχιμανδρίτης Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Στο "Άνω Αθαμάνιο" στην Κατασκήνωση της «Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης».

 Στην Κατασκήνωση της "Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης"  στο «Άνω Αθαμάνιο» Άρτας, οι Φοιτητές έζησαν και φέτος την ξέγνοιαστη αδελφική συντροφιά, την αληθινή ψυχαγωγία, τις εκπλήξεις, τις εκδρομές, και τις γεμάτες ενδιαφέρον πνευματικές συζητήσεις.

Από την Πάτρα συμμετείχαν 9 φοιτητές.

Ευχαριστώ τον φοιτητή Νίκο Νικολόπουλο για τις φωτογραφίες.




















Ζ΄ Κυριακή Ματθαίου - π. Ιωήλ Κωνστάνταρος

Ζ΄ Κυριακή Ματθαίου
Θ΄ (27-35)

Όταν κανείς μελετά το Ιερό Ευαγγέλιο, εκπλήσσεται από τα τόσα και τόσα θαύματα που επιτέλεσε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός.
Ο μαθητής της αγάπης ο Ιωάννης, με μια χαρακτηριστική του φράση που κλείνει και το Ευαγγέλιό του, μας περιγράφει το πλήθος των θαυμάτων: «Υπάρχουν και άλλα πολλά, που έκανε ο Ιησούς που εάν γραφούν ένα προς ένα, νομίζω, ότι ούτε ολόκληρος ο κόσμος θα χωρέσει τα γραφόμενα βιβλία. Αμήν.» (Ιωάν. ΚΑ΄ 25)
Ακριβώς μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο της αγάπης του Θεανθρώπου προς τον πάσχοντα άνθρωπο, εντάσσεται και η Ευαγγελική περικοπή του Ματθαίου την οποία θα ακούσουμε στην Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία.
Θα την ακούσουμε και θα θαυμάσουμε όπως ακριβώς «...εθαύμασαν οι όχλοι λέγοντες ότι ουδέποτε εφάνη ούτος εν τω Ισραήλ» (Ματθ. Θ΄ 33). Το είπαν αυτό όταν είδαν μπροστά τους να θεραπεύονται οι δύο τυφλοί και ένας κωφός δαιμονιζόμενος.
Βέβαια το να βλέπει κανείς μέσα από τόση χρονική απόσταση τα Ευαγγελικά γεγονότα (αν και η γνήσια πίστη εκμηδενίζει τις αποστάσεις), και να θαυμάζει, όταν ισχυρίζεται ότι δέχεται τον Ιησού, είναι θα λέγαμε «εύκολη υπόθεση».

Στο άγαλμα της Ελευθερίας που φωτίζει τον κόσμο. - Κώστας Καρυωτάκης

Λευτεριά, Λευτεριά, σχίζει, δαγκάνει
τους ουρανούς το στέμμα σου. Το φως σου,
χωρίς να καίει, τυφλώνει το λαό σου.
Πεταλούδες χρυσές οι Αμερικάνοι,
λογαριάζουν πόσα δολάρια κάνει
σήμερα το υπερούσιο μέταλλό σου.

Λευτεριά, Λευτεριά, θα σ' αγοράσουν
έμποροι και κονσόρτσια κι εβραίοι.
Είναι πολλά του αιώνος μας τα χρέη,
πολλές οι αμαρτίες, που θα διαβάσουν
οι γενεές, όταν σε παρομοιάσουν
με το πορτραίτο του Dorian Gray.

Λευτεριά, Λευτεριά, σε νοσταλγούνε,
μακρινά δάση, ρημαγμένοι κήποι,
όσοι άνθρωποι προσδέχονται τη λύπη
σαν έπαθλο του αγώνος, και μοχθούνε,
και τη ζωή τους εξακολουθούνε,
νεκροί που η καθιέρωσις τους λείπει.
Κώστας Καρυωτάκης

Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

Θεολογία αγωνιζομένη - π. Ηλίας Μαστρογιαννόπουλος

Η αληθινή θεολογία δεν μένει κλεισμένη στο γραφείο της, δεν είναι απλώς μια «θεολογία των καθηγητών», αλλά κατέρχεται και στον στίβο, μετέχει του ηρωισμού και του μαρτυρίου, όταν χρειαστεί. Κατά ταύτα, οι ορθόδοξοι θεολόγοι πρέπει να είναι απόστολοι και προφήτες, ομολογητές και μάρτυρες, «ινα μαρτυρωσι τη αληθεία» (Ιω, ιη’ 37).  
Αρχιμανδρίτης Ηλίας Μαστρογιαννόπουλος

Προσευχή σε απειλή σεισμού

Συνεχιζόμενες στην περιοχή Πατρών οι ισχυρές σεισμικές δονήσεις επί διήμερο. 
Ο Θεός να μας προστατεύσει.

Προσευχή σε απειλή σεισμού

Ο Θεός ο μέγας, και φοβερός, και θαυμαστός, ο μόνος αληθινός, ο ποιών πάντα και μετασκευάζων. Ο επιβλέπων επί την γην και ποιών αυτήν τρέμειν . Ο απτόμενος των ορέων και καπνίζονται. Ο σείων την υπ' ουρανών εκ θεμελίων, οι δε στύλοι αυτής ου σαλεύονται. Ο τα θεμέλια της γης σαλεύων, ήδρασται δε τω σω νεύματι. Ον πάντα φρίσσει και τρέμει από προσώπου της δυνάμεώς σου. Ότι ανυπόστατος η οργή της επί ημάς τους αμαρτωλούς απειλής σου, αμέτρητόν τε και ανεξιχνίαστον το έλεος της επαγγελίας σου. Αυτός μνήσθητι των οικτιρμών σου, Κύριε, και τα ελέη σου παράσχου ημίν, ότι από του αιώνος εισί. Στήριξον την κτίσιν, στερέωσον την γην, παύσον τον κλόνον αυτής, έδρασον την δονηθείσαν οικουμένην , και μη συναπολέσης ημάς ταις ανομίαις ημών , μηδέ καταδικάσης ημάς ταις αμαρτίαις ημών, εν τοις κατωτάτοις της γης.
Ότι συ ει ο Θεός ημών, Θεός του ελεείν και σώζειν, και συ την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Ποιοί είμαστε; - Τάσος Λειβαδίτης


Όλα θολά συγκεχυμένα...
Οι άλλοι φτιάχνουν από μας ένα πρόσωπο για δική τους χρήση...
ποιοί είμαστε; ...
άγνωστο...
και μόνο καμιά φορά μέσα στους εφιάλτες μας βρίσκουμε κάτι απ' τον αληθινό εαυτό μας.

Τάσος Λειβαδίτης

Όλα γύρω γιορτινά - Δήμητρα Κόντου


Ποτέ δεν αισθάνθηκα την ημέρα μου να μου είναι βαρετή και ατέλειωτη. Όλα γύρω γιορτινά, όλα αναστάσιμα, όλα καινούργια. Όλα μιλούν, όλα γελούν, όλα πανηγυρίζουν. Τίποτα το ίδιο, τίποτα το παλαιό, το κουραστικό, το στατικό. Ορίζοντας ανοιχτός, ουρανός και γη συμπλέκονται.  
Δήμητρα Κόντου

Μιλούν για πολιτισμό και για πρόοδο. - Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος

Μιλούν για πολιτισμό και για πρόοδο. Και οι κοινωνίες τους υποφέρουν από αδίστακτους δολοφόνους, εκβιαστές, αναρχικούς, εξτρεμιστές. Φόβος και τρόμος τους έχει καταλάβει από τις αεροπειρατείες, τις απαγωγές, τις δολοφονίες, τις εκρήξεις, τις απειλές. Κατήντησε η ζωή στις μεγαλουπόλεις ένα μαρτύριο που η ανασφάλεια το επιτείνει και δημιουργεί αδιέξοδο. Πού είναι τώρα ο πολιτισμός των ευρωπαίων; Έπεσαν χαμηλά, γεύθηκαν τη βία, δοκιμάζουν κάθε μέρα την αναρχία. Και η κατάστασις επιδεινώνεται, λες και οι δυνάμεις της ανωμαλίας βάλθηκαν να εκριζώσουν και να αφανίσουν τις ανθρώπινες κοινωνίες.
Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος

Το δάνειο είναι η αρχή της σκλαβιάς - Βίκτωρ Ουγκώ

Το δάνειο είναι η αρχή της σκλαβιάς, ακόμη χειρότερο και απ' τη σκλαβιά, γιατί ο δανειστής είναι πιο σκληρός από τον δουλοκτήτη. Είναι ιδιοκτήτης της αξιοπρέπειάς σας και μπορεί όποτε θέλει να την πληγώσει θανάσιμα.
Βίκτωρ Ουγκώ

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

Ταξιδεύοντας στην Λευκάδα








Φωτό: Α-ΧΠ.

Να μη περάσει ο βαρβαρισμός.

Στη σημε­ρινή βαθιά οικονομική κρίση, που βυθίζει το λαό μας στη φτώχεια και τη νέα γενιά στην ανεργία και στην απόγνωση, η απαξίωση και η απόρριψη της πολιτικής ηγεσίας και των άξιων, εγκυμονεί απρόβλεπτους κινδύνους. Και όμως ο τόπος αυτός γνώρισε ηγε­τικές φυσιογνωμίες, αγωνιστές μέχρι θανάτου στην ιερή έπαλξη της αλήθειας και του καθήκοντος, που προτιμούσαν να θυσιασθούν, για να μην υποκύψουν στην ατίμωση και τον ηθικό εξευτελισμό. Ήσαν οι άνθρωποι, οι ειλικρινείς, στρατευμένοι να φρουρούν Θερμοπύλες, για να μη περάσει ο βαρβαρισμός.

Περιοδικό "ΖΩΗ"

Να ξεκου­ράσουμε το σώμα, αλλά να ανανεώσου­με και την ψυχή.

Καθώς θα βρεθούμε, όσοι μπορέσουμε, λίγες έστω μέρες, μέσα στη φύση το φετινό καλοκαίρι, ας φροντίσουμε μαζί με το σώμα μας να ανανεωθεί και ή ψυ­χή μας• να ξεφύγει από τις ατέλειωτες και κουραστικές ενασχολήσεις της με τα καθημερινά και εξουθενωτικά για τις αντο­χές της προβλήματα• ν' αφήσει τις φρον­τίδες της για τα πράγματα αυτού του πρόσκαιρου κόσμου- να εισέλθει δυνα­μικά στον κόσμο του Θεού. Ή μελέτη του αιώνιου λόγου του, της Αγίας Γραφής και άλλων πνευματικών βιβλίων, μπο­ρεί να είναι πιο αποδοτική στην ησυχία της φύσεως. Ή αυτοκριτική μας, ή μελέ­τη των αδυναμιών της ψυχής μας, των έντονων προβληματισμών και αναζητή­σεων της, πιο συστηματική και ακριβής. Ή προσευχή πιο θερμή και ό εκκλησι­ασμός με βαθύτερο πόθο και καλύτερη συμμετοχή. Όλα λειτουργούν πιο σωστά στον κόσμο του Θεού, όλα ξεκουράζουν σώμα και ψυχή μέσα στη φύση, ανανε­ώνουν όλη την ύπαρξη μας.
«Δεύτε υμείς αυτοί κατ' ιδίαν εις έρημον τόπον, και άναπαύεσθε ολίγον», εί­πε κάποτε ό Κύριος στους Αποστόλους, όταν τούς είδε κουρασμένους να επι­στρέφουν από το αποστολικό έργο τους (Μάρκ. ς' 31). Είχαν ανάγκη και εκείνοι να ξεκουρασθούν.
Έχουμε και εμείς ανάγκη. Να ξεκου­ράσουμε το σώμα, αλλά να ανανεώσου­με και την ψυχή. Περιμένει και ή ψυχή πολλά από τις διακοπές μας.

Περιοδικό "Ο ΣΩΤΗΡ"

Θα φυσήξει μια πνοή μεγαλοδύναμη άκου!

«Σβησμένες όλες οι φωτιές οι πλάστρες μέσ' στη Χώρα. Στην εκκλησιά, στον κλίβανο, στο σπίτι, στ' αργαστήρι, παντού, στο κάστρο, στην καρδιά, τ' αποκαΐδια, οι στάχτες».
Οι στίχοι του Παλαμά γράφτηκαν 100 χρόνια πριν, τότε πού τα περισσότερα μέρη της Ελλάδας ήταν ακόμη σκλαβωμένα. Τούς αντιγράφουμε σήμερα με δάκρυα, όχι μόνο επειδή σήμερα διαπραγματευόμαστε το πόσο και πώς θα πουλήσουμε την ελληνική γη, όσο γιατί ξεπουλήσαμε όσο-όσο την ελληνική μας ψυχή.
Λένε πώς όταν ο Παλαμάς έγραφε τη «Φλογέρα του Βασιλιά» στα 1910 είχε καταλάβει πώς χρειαζόταν κά­ποιο δράμα, κάτι σαν εγερτήριο σάλπισμα, να οδηγή­σει τούς Έλληνες στις ρίζες τους και στη συνέχεια τους...
Τριάντα χρόνια πριν, στα 1981, ό Νομπελίστας ποι­ητής μας Γιώργος Σεφέρης, διακρίνοντας την καται­γίδα που έρχεται, στρέφεται για έμπνευση και βοήθεια σ’ έναν σχεδόν παραμερισμένο ήρωα και γράφει: «Σε μια στιγμή πού κοιτάζουμε και συλλογιζόμαστε και προσπαθούμε να διακρίνουμε το πεπρωμένο του ελληνισμού μέσα από την καταιγίδα και πέρα από την πλατιά στροφή πού κάνει στα χρόνια μας η ιστορία του κόσμου... είναι σωστό να μιλούμε για τέτοιους ανθρώπους όπως ο Μακρυγιάννης».
Απ' όσα διάλεξε τότε από τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη και έβαλε στις «Δοκιμές» του ό Σεφέρης αντιγράφουμε ένα:
«Είχα δύο αγάλματα περίφημα, μια γυναίκα κι ένα βασιλόπουλο, ατόφια — φαίνονταν οι φλέβες, τόση έντέλειαν είχαν. Όταν χάλασαν τον Πόρο, τα 'χαν πάρει κάτι στρατιώτες, και στ' "Αργός θα τα που­λούσαν κάτι Ευρωπαίων· χίλια τάλαρα γύρευαν... Πήρα τούς στρατιώτες, τους μίλησα: Αυτά, και δέκα χιλιάδες τάλαρα να σας δώσουνε, να μην το καταδε­χτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι' αυτά πολε­μήσαμε».
Καταλαβαίνετε, γράφει ο Σεφέρης, δε μιλά ο Λόρ­δος Βύρων, μήτε ο λογιότατος, μήτε ο αρχαιολόγος-μιλά ένας γιός τσοπάνηδων της Ρούμελης με το σώμα γεμάτο πληγές. «Γι' αυτά πολεμήσαμε». Δεκαπέντε χρυσοποίκιλτες ακαδημίες δεν αξίζουν την κουβέντα αυτού του άνθρωπου.
Που τα έμαθε ο Μακρυγιάννης; που σπούδασε; Που σπούδασε ακόμη ο Παλαμάς, ο Σεφέρης; Δεν ήταν όλοι ίδιοι, ίσως όμως να 'τανε όλοι κάπου αυτοδίδακτοι. Από αυτά πού μάθαιναν από μέσα τους.Ύστερα μπόρεσε να βάλει ο Παλαμάς στο δράμα του, κοντά στις άλλες, μια στροφή να φτάσει σήμερα σε μας, να παρηγορηθούμε:
«Γιατί θαρθεί κάποιος καιρός και κάποια αυγή θα φέξει και θα φυσήξει μια πνοή μεγαλοδύναμη, άκου».

Περιοδικό "Η Δράση μας"

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

H Παιδούπολη νήσου Πρώτης ζωντανεύει ξανά

 Για άλλη μια χρονιά η Παιδούπολη της νήσου Πρώτης άνοιξε τις πόρτες της για να υποδεχθεί παιδιά της Ομογένειας. Η Παιδούπολη φιλοξένησε παιδιά Ομογενών στις εγκαταστάσεις της για πρώτη φορά το 1951 και ύστερα για κάθε χρόνο κατά τους θερινούς μήνες. Για κάποιο διάστημα η κατασκήνωση υπολειτουργούσε όμως από το 2008 και μετά επανήλθε δυναμικά. Στις 10 Ιουλίου με αφορμή την λειτουργία της Παιδούπολης ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισκέφθηκε την Παιδούπολη και χοροστάτησε στο ναό της Ι. Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Στην δεξίωση που πραγματοποιήθηκε στον αυλόγυρο του ναού ο Οικουμενικός Πατριάρχης συνεχάρη το Διοικητικό Συμβούλιο της Παιδούπολης και τον διευθυντή της Σταύρο Ραφαηλίδη για τη σημαντική τους προσφορά.


 Να επισημανθεί ότι κατά την πρώτη περίοδο λειτουργίας της Παιδούπολης μια ομάδα νέων εθελοντών της ΟΙ.ΟΜ.ΚΩ με εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό υπόβαθρο μετέβη στο νησί με σκοπό να βοηθήσει στις εργασίες, ενώ αναμένεται και μια δεύτερη ομάδα νέων που θα βοηθήσει στην αρτιότερη λειτουργία της κατά τη δεύτερη περίοδο που ξεκινάει στις αρχές Αυγούστου. Η συγκεκριμένη δραστηριότητα πραγματοποιείται με την συνεχή συνεργασία των Διοικητικών Συμβουλίων της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών και του Συνδέσμου Υποστήριξης Ρωμέικων Ευαγών Ιδρυμάτων.


Πηγή: Rumvader

Η ἔσχατη ὑποβάθμιση τῆς χώρας μου

"Ὅσα ἐστίν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα, εἴ τις ἀρετή καί εἴ τις ἔπαινος, ταῦτα λογίζεσθε, ἅ καί ἐμάθετε καί παρελάβετε καί ἠκούσατε καί εἴδετε ἐν ἐμοί, ταῦτα πράσσετε καί ὁ Θεός τῆς εἰρήνης ἔσται μεθ᾿ ὑμῶν" (Φιλιπ. δ΄8-9). Ἀλλοτριωμένο, σήμερα, τό πνευματικό κλίμα τῆς χώρας μου. Ἀποκομμένο καί ἀποξενωμένο ἀπό τή διδαχή καί τήν ἐμπειρία τοῦ μεγάλου Ἀποστόλου. Βιώνει, τούτη τήν ὥρα, τήν ἔσχατη ὑποβάθμιση καί τήν περιπλάνηση στούς μολυσμένους βάλτους τῆς διαφθορᾶς καί τῆς ἀδιάντροπης ἀναξιοπρέπειας. Τά ἡγετικά της στελέχη, πού χρέος ἔχουν τή χειραγώγηση τῆς λαϊκῆς μάζας στή νομιμότητα καί στήν ἐντιμότητα, περπατοῦν, μέ τό κεφάλι σκυμμένο, κατεγνωσμένοι καί στιγματισμένοι γιά κακοδιαχείριση, γιά ποδοπάτηση τῶν ὅρκων τους, γιά νοσφισμό τοῦ δημόσιου ἀποθεματικοῦ, γιά πράξεις, πού κατακουρελιάζουν τήν ἡγετική ἀξιοπρέπεια καί ἐκβαρβαρίζουν τούς σχεδιασμούς καί τούς χειρισμούς της. Ἔξω ἀπό τούς χώρους τῆς ὑψηλῆς, νομοθετικῆς καί διαχειριστικῆς διαβούλευσης, ἡ λαϊκή μάζα φωνάζει, διαμαρτύρεται, φορτίζει τήν ἀτμόσφαιρα, καταλογίζει εὐθῦνες, ζητάει ἀπολογισμούς, κινεῖ ἐπανάσταση.

Ἡ χάρτα τῶν ἀξιῶν τοῦ πολιτισμοῦ, αὐτῶν, πού κληρονομήσαμε ἀπό τούς ἀρχαίους προγόνους μας, αὐτῶν, πού ἔσπειραν στή γόνιμη γῆ μας οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καί αὐτῶν, πού καλλιέργησαν οἱ ἐξαγιασμένοι πατέρες μας, ξεσχίζεται καί κουρελιάζεται. Ἡ καθημερινή ζωή ἐξελίσσεται σέ συνεχή, ἀκράτητο ὑποβιβασμό τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου, σέ διακίνηση εὐτέλειας, σέ ἐπένδυση διαφθορᾶς, σέ δαιμονική κούρσα πλουτισμοῦ καί ἀπόλαυσης.

Ελεύθερη Πληροφόρηση

Αρετές που δεν έχουν οι άλλοι - Λέων Τολστόι



Να διώχνετε τη σκέψη
πως έχετε τέτοιες αρετές
που δεν έχουν οι άλλοι. 

Λέων Τολστόι

Τα Μέσα Ενημέρωσης - Μητέρα Τερέζα


Το να έχεις να κάνεις με τα Μέσα Ενημέρωσης είναι πιο δύσκολο από το να πλύνεις έναν λεπρό. 
Μητέρα Τερέζα

Τά πάντα καί ἐν πᾶσι Χριστός - Αλέξανδρος Τσιριντάνης

ταν λέμε ὅτι ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος πρέπει νά γυρίσει στό Χριστό, δέν ἐνοοῦμε μόνο νά γίνουν χριστιανοί ὅσοι εἶναι μακριά ἀπό τόν Χριστιανισμό, ἐννοοῦμε πρίν ἀπ᾽ ὅλα πώς στό Χριστό πρέπει νά γυρίσουν ἐκεῖνοι πού κατατάσσουν τούς ἐαυτούς τους στούς ὀπαδούς Του. Ἐνοοῦμε ἀκόμα καί ἐκείνους πού ἐμφανίζονται ζηλωτές Χριστιανοί κι ὅμως ὁ οὐ κατ᾽ ἐπίγνωση ζῆλος τους δέν ἐμφανίζει συνέπεια. Δέν μπορεῖ κανείς ν᾽ ἀσκήσει τόν Χριστιανισμό, ἄν ἀπό τή ζωή ξεχωρίσει ἔστω καί ἕνα ἐλάχιστο πολλοστημόριο, γιατί δέν μπορεῖ νά ὑπάρχει ζωή πού ἀποφεύγει τήν ἀλήθεια. Ἄν ὁ Χριστιανισμός εἶναι κάτι, εἶναι τό πᾶν. Τά πάντα καί ἐν πᾶσι Χριστός. Ἡ φράση αὐτή τοῦ Παύλου (Κολ. Γ´ 11) δίδει τό νόημα τοῦ Χριστιανισμοῦ ἀπό τήν ἄποψη τοῦ περιεχομένου τῆς ἠθικῆς ἐπιταγῆς του. Ὁ Χριστιανισμός εἶναι τό θεμέλιο γιά νά κτισθεῖ ὁλόκληρος ὁ βίος μας ἐπάνω σ᾽ αὐτόν.  
Αλέξανδρος Τσιριντάνης