Τρίτη 2 Ιουλίου 2013

Η εμπαθής ψυχή στην μέλλουσα κρίση – ΑΒΒΑ ΔΩΡΟΘΕΟΥ Έργα Ασκητικά

Άραγε πόσα έχει η ταλαίπωρη ψυχή να υποφέρει από τα πάθη της (ενν. στην μέλλουσα ζωή). Μπορείτε και απ’ αυτά που ζούμε εδώ να καταλάβετε εκείνη τη θλίψη. Γιατί, όταν κανείς έχει πυρετό, τί είναι εκείνο που τον καίει; Ποιά φωτιά ή ποια ξύλα δημιουργούν εκείνη τη φλόγα; Και αν τύχει να έχει κανείς σώμα ασθενικής κράσεως, δεν είναι η ίδια η ανημποριά του που τον καίει και τον ταράσσει πάντοτε και θλίβει τη ζωή του;
Το ίδιο συμβαίνει και με την εμπαθή ψυχή. Πάντοτε βασανίζεται η ταλαίπωρη από την ίδια την κακοιμοιριά της, έχοντας διαρκώς την πικρή ανάμνηση και την οδυνηρή παραμονή των παθών, που την καίουν και την καταφλέγουν αδιάκοπα. Και ακόμα, ποιος μπορεί να μιλήσει, αδελφοί μου, για τους φοβερούς εκείνους τόπους, για τα σώματα εκείνα που δημιουργούν στην ψυχή τέτοια και τόση οδύνη και τη βασανίζουν, χωρίς να φθείρονται, για τη φοβερή εκείνη φωτιά, για το σκοτάδι, για τις ανελέητες και βασανιστικές δυνάμεις, για τα αμέτρητα άλλα βασανιστήρια, που αναφέρονται με πολλούς τρόπους στις θείες Γραφές, όλα ανάλογα με τις κακές πράξεις και τους κακούς λογισμούς των ψυχών;
Γιατί, όπως ακριβώς οι άγιοι οδηγούνται σε τόπους φωτεινούς και σε αγγελική ευφροσύνη, ανάλογα με τις καλές τους πράξεις, έτσι και οι αμαρτωλοί απομονώνονται σε τόπους σκοτεινούς και ζοφερούς και γεμάτους φόβο και τρόμο, όπως λένε οι άγιοι. Γιατί, τί φοβερότερο και ελεεινότερο υπάρχει από εκείνους τους τόπους που προορίζονται για τους δαίμονες; Τί άλλο πιο πικρό από την κόλαση, στην οποία καταδικάζονται; Και όμως τιμωρούνται και οι αμαρτωλοί μαζί με τους δαίμονες, όπως λέει η Γραφή: «Φύγετε μακριά μου οι καταραμένοι στην αιώνια φωτιά που ετοιμάστηκε για το διάβολο και τους αγγέλους του» (Ματθ. 25, 41).
[ΣΗΜΕΙΩΣΗ. Πρέπει να σημειωθεί η θέση που παίρνει ο αββάς Δωρόθεος στο θέμα της μελλούσης κολάσεως.
Όπως ακριβώς η έξωση του Αδάμ από τον Παράδεισο δεν είναι εκδίκηση και τιμωρία εκ μέρους του Θεού «διά τήν προσβληθείσαν Θείαν Δικαιοσύνην», έτσι και η μέλλουσα γέεννα δεν αποτελεί αποκατάσταση «τής προσβληθείσης Θείας Δικαιοσύνης», αλλά τραγική συνέπεια της εκπτώσεως του ανθρώπου από το «κατά φύσιν» και διαιώνιση των συνεπειών αυτής. Η έμφαση στο σημείο της οδύνης, που προέρχεται από την ίδια την ψυχή γιατί τής λείπουν οι επίγειες παρακλήσεις, η μοναξιά, η απουσία του Θεού, η μνήμη των αμαρτιών της και η παράδοση στις δυνάμεις του σκότους, δίνει όλες τις διαστάσεις της τραγικότητας και του αποτροπιασμού που προκαλεί αυτή η αιώνια καταδίκη. Ταυτόχρονα όμως δίνει απάντηση στον επιπόλαιο συλλογισμό μερικών σύγχρονων ανθώπων –«ο Θεός δεν είναι κακούργος, άρα δεν υπάρχει κόλαση» ή «η κόλαση και ο παράδεισος είναι εδώ» - καθώς επίσης και στις δογματικές παρεκκλίσεις της Δυτικής θεολογίας (πρβλ. Π. Νέλλα: Η περί δικαιώσεως διδασκαλία Ν. Καβάσιλα. Πειραιεύς 1975). ]

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Άριστο πατερικό κείμενο που ειρηνεύει την καρδιά παρά την φοβίζει και σπουδαίες οι διαπιστώσεις στην σημείωση.

Ανώνυμος είπε...

Είναι δυνατόν ο Θεός να ρίξει τους ανθρώπους στην κόλαση με φωτιές και αμέτρητα βασανιστήρια.
Που είναι η αγάπη του;

Ανώνυμος είπε...

Ο Θεος επλασε τον ανθρωπο αγαθο.Οι ανθρωποι μηχανευονται με καθε τροπο το κακο.Εκκλ 7-29].
Καταληγει κανεις πως η αρνηση στο αγαπητικο σχεδιο του Θεου ειναι υπευθυνη για τον χαμο της ψυχης.Οταν λοιπον περιθωριοποιειται Ο Θεος,ωφελειται ο διαβολος.Ο καθενας ειναι ελευθερος να αποφασισει εαν θελει να σωθει μεσα στα Μυστηρια της εκκλησιας η να ακολουθησει αυτα που μισει Ο Θεος και να οδηγηθει παρα την θεληση Του θεου στην απωλεια.Ο Θεος ειναι αγαπη αλλα και δικαιοσυνη.Το ζητημα κατα την ατελη μου γνωμη ειναι οχι οτι αμαρτησε καποιος αλλα επειδη δεν μετανιωσε ,καρφωθηκε στην επιγεια ζωη καταφρονωντας την σωτηρια του.Γιαυτο ειναι αξιεπαινος καποιος που αλλαξε μιαν αποφαση πιο συνετη οσον αφορα την επιστροφη του στο θελημα Του Θεου με στην αρχη εναν μικρο αγωνα και αργοτερα σιγα σιγα μεγαλυτερο ελπιζοντας στη σωτηρια.Ετσι μπορει να σκεφτει κανεις σαν κολαση την βασανο του σκοτους μακρια απο την αγαπη Του Θεου αλλα υπαρχει και ο λογος του Ησαια''Καινουργιο ουρανο θα δημιουργησω,καινουργια γη,τα παλια θα ξεχαστουν και κανεις δεν θα τα σκεπτεται.Θα ευχαριστουνται ολοι και θα χαιρονται για την Ιερουσαλημ,θα αγαλλομαι για το λαο μου[Ησα 65,17-18]...''χαρα και αγαλλιαση θα ειναι εκει,δοξολογια και υμνοι ευχαριστειας και καθε Σαββατο θα ερχονται οι ανθρωποι και θα με προσκυνουν[Ησ.66-23]..θα νιωθουν ευτυχια και αγαλλιαση .Ησ 35-10]..''χρυσαφι θα σου φερω αντι για μπρουτζο,ασημι αντι για σιδερο,χαλκο αντι για ξυλο και αντι για πετρα σιδερο.Θα εγκαταστησω διοικητη σου την ειρηνη και απολυτο αρχοντα τη δικαιοσυνη..ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΣΟΥ [Παραδεισος!] Δεν θα ακουει κανεις για βια ουτε μεσα στα ορια σου για ατιμωση και για καταστροφη αλλα τα ΤΕΙΧΗ ΣΟΥθα σε προστατευουν και οι ΠΥΛΕΣ ΣΟΥ θα πληθαινουν το μεγαλειο σου.Τον ηλιο δεν θα τον χρειαζεσαι πια για φως σου την ημερα ουτε τη νυχτα τη σεληνη να σε φωτιζει με τη λαμψη της.ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΦΩΣ ΠΑΝΤΟΤΙΝΟ..ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ Ο ΘΕΟΣ ΣΟΥ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ!!!
Ο ΗΛΙΟΣ ΣΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΒΑΣΙΛΕΨΕΙ ΠΙΑ ΟΥΤΕ ΘΑ ΣΒΗΣΕΙ Η ΣΕΛΗΝΗ ΣΟΥ..ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΦΩΣ [ΣΟΥ]ΤΟ ΠΑΝΤΟΤΙΝΟ..
ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΠΕΝΘΟΥΣ ΣΟΥ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ.ΗΣ60,17-20]..
Βλεπουμε λοιπον την διαφορα των δυο καταστασεων.Οποιος ειναι σωφρων νους μπορει να ξεχωρισει πως οσο μικρος και αν ειναι ,μπορει να αγωνιστει και να αποδειχθει πολυ μεγαλος ενωπιον Του Θεου.π

Ανώνυμος είπε...

Βλακείες είναι τα περί κολάσεως με φωτιές και τα σχετικά!! Τρομοκρατούν τον κόσμο οι παπάδες!! Όλοι στον παράδεισο θα πάμε διότι ο Θεός είναι Αγάπη και από τη στιγμή που τον αγαπάμε, ότι και να κάνουμε θα είμαστε μαζί του!!

Ανώνυμος είπε...

Ειναι πλανη να πιστευεις πως δεν υπαρχει κολασις.Αυτη δημιουργηθηκε τη στιγμη της πτωσεως των κακων αγγελων.Ο Θεος δεν εφτιαξε τον ανθρωπο για την κολαση.Οι ανθρωποι παρα τη θεληση του Θεου διαλλεγουν την οδο της απωλειας[αμαρτιες,ασωτειες κ.λ.π]η οποια χωρις τη μετανοια οδηγει στην αποξενωση απο Τον Θεο.Ο Θεος ειναι πραγματι Αγαπη αλλα για να πουμε οτι τον αγαπουμε πραγματικα πρεπει να εκτελουμε τις εντολες του.και αυτο ειναι το σημειο οτι και Εκεινος μας αγαπησε αφου κανουμε το θελημα Του.πιο πανω δινει περισσοτερη εμφαση το κειμενο στο τι σημαινει Παραδεισος.Διδεται η ευκαιρια μεσα απο το κειμενο να θαυμασει κανεις αυτα που περιμενουν τους πιστους οταν αυτοι κανουν και λιγο αγωνα φιλοτιμο με τη μετανοια ,την εξομολογηση ,τη Θ.Κοινωνια,τη Μελετη.Την κολαση θα την κοιταζουμε παντα με την εννοια να υπαρχει φραγμος να μην αμαρτανουμε..ετσι ποτε θα ανεβαινουμε στον Παραδεισο και θα χαιρομαστε νοερα και ποτε θα κατεβαινουμε στην κολαση για να θρηνουμε για τις αμαρτιες μας...Μακαρι ολοι να πηγαιναμε στον Παραδεισο αλλα αυτο δεν ειναι εφικτο να γινει καθως η ανθρωποτητα κυλαει προς την απωλεια της με τις κρεπαλες και τις ασωτειες .π

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ 10,59 είναι πλάνη να πιστεύεις ότι θα πας στην κόλαση διότι τότε ζεις την κόλαση από αυτήν την ζωή! Έχεις τύψεις, ενοχές, φοβίες και ότι άλλο αυτό συνεπάγεται…. μέχρι και ψυχολογικά για την αποφυγή της κολάσεως!! Τότε ζεις στην κόλαση και δεν σου χρειάζεται άλλη!! Θα συμφωνήσω μαζί σου για το ότι η ανθρωπότητα κυλάει προς την απώλεια της με τις κραιπάλες και τις ασωτειες, αλλά εμείς οι καλοί χριστιανοί τι κάνουμε για να σώσουμε τους κολασμένους?? ΤΙΠΟΤΕ!! Απομακρυνόμαστε για να μην κολλήσουμε από την ασωτία τους!! Εμείς οι καλοί χριστιανοί πρέπει να ζητάμε από τον Θεό να πάμε στην κόλαση για την σωτηρία των κολασμένων κατ’ εμάς!! Καληνύχτα σας!!

Ανώνυμος είπε...

Κοιταξτε,δεν ειναι πλανη να πιστευεις πως θα πας στην κολαση.Οι τυψεις και οι ενοχες ξερετε ποτε φευγουν;Οταν με την εξομολογηση και τη συνεχη Θεια Κοινωνια η Χαρη Του Θεου τις σβησει αλλα περισσοτερο οταν αποφασισει καποιος να μην επαναλαβει τις ιδιες αμαρτιες ξανα και ξανα.Το να θησιαστουμε εμεις για τους κολασμενους που ειπατε,αυτο το εχω ακουσει πολλες φορες απο γερονταδες της ερημου .Εαν εχετε φτασει σε τετοια μετρα,να σας προσκυνησω!Την κολαση ξερετε ποτε την ζειτε;Οταν η μετανοια σας ειναι τοσο βαθεια ωστε συντετρημμενος σε καθημερινη βαση φτασατε στο σημειο να βλεπετε αμαρτια και να τη μισειτε τοσο πολυ,οταν μελετατε το θανατο καθημερινα και οταν ο φοβος Του Θεου ειναι συντροφος στη ζωη.Αλλα αυτη η κολαση αδελφε ειναι αγια κολαση...!!π
Ανταλλαγη θεσεων και προθεσεων και τιποτε περισσοτερο.Ολοι πορευομαστε προς την ανω Ιερουσαλημ.Ευχαριστω για την διορθωση στα ορθογραφικα αλλα λογω δυσλεξιας αν και εχω κανει αγωνα να διορθωσω τα λαθη ,παλι κανω λαθη!!!Χιλια ευχαριστω.