Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Αναχώρησε για τον Ουρανό ο ΗΣΑΪΑΣ ΓΙΑΒΡΟΓΛΟΥ


Αναχώρησε για τον Ουρανό ο
ΗΣΑΪΑΣ ΓΙΑΒΡΟΓΛΟΥ
Θεολόγος και Εκδότης

Με ζωντανή πίστη.
Με ζωντανή παρουσία και παρρησία.
Με ζωντανό λόγο.
Με ζωντανά και λαμπρά έργα

Χαρακτηριστικό της ευλογημένης ψυχής του η εξάπλωση του Λόγου του Θεού. Ποθούσε την εξάπλωση της Αλήθειας και ίδρυσε τις εκδόσεις της «Καρδιάς». Δεκάδες τα βιβλία εκατοντάδες χιλιάδες τα αντίτυπα. Όλα τα χρήματα των εκδόσεως της «Καρδιάς» τα διεθέσε  για έργα αγάπης.
Του χρωστώ προσωπικά ευγνωμοσύνη διότι καθ΄ όλα τα έτη της εργασίας μου στην Αδελφότητα "Ζωή" με ενεθάρρυνε και μου φέρθηκε με πραγματική αδελφική αγάπη. Όταν με απέλυσαν από την «Ζωή» μου συμπαραστάθηκε με τα γλυκά παρήγορα και καρδιακά του λόγια.
Αιωνία του η μνήμη.

Αναστάσιος Κ. Κωστόπουλος

Η  Εξόδιος Ακολουθία θα γίνει την Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013 στις 3.30 μ.μ. στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Νέας Ιωνίας.

21 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τα έδωσε όλα για τον Χριστό και το Έργο σε όλη του την ζωή.
Στο τέλος τον πίκραναν.
Τώρα αναπαύθηκε.

Ανώνυμος είπε...

Δεν θα διαβαστεί στην Αγία Παρασκευή; Δεν ήταν μέλος της Αδελφότητος;

Ανώνυμος είπε...

Ησαΐας ο πρωτοπόρος στον αγώνα. Ο ταπεινός και αφανής πρωταγωνιστής των έργων αγάπης.

Ανώνυμος είπε...

Γι αυτό πήγε και πέθανε, τόσον νέος και τόσον ωραίος! Επειδή τον πίκραναν! ;-( Ακριβώς όπως όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους του Θεού,σε κάθε αιώνα, τους τσαλαπατάνε και τους πικραίνουν... (Ούξ από δω χάμου, ...να σας ξέρω ΔΕ θέλω!) ;-( Ο Θεός να αναπαύσει τον εκλεκτό άνθρωπο Ησαϊα και να παρηγορήσει τους κοντινούς του ανθρώπους! ε.

Ανώνυμος είπε...

Τα καλυτερότερα άκουσα για τον μακαριστό ΗσαΪα από παλιούς ομαδάρχες(τον καθηγητή Πέτρο Κουτσούκο π.χ.) που τον είχαν ζήσει. Ψυχή αγνή, καθαρή, άξια για κάθε Χαρά Παραδείσου.

..............
( Τασούκο που λογόκρινες το προηγούμενο σχολιάκι μου, όταν γράφω κάποια παλιοκουβέντα, τους κερασφόρους, μαύρους κοτσονούρηδες εννοώ. Αυτοί οι δόλιοι βρίσκονται πίσω από τις περισσότερες αμαρτίες της σκληρότητας που διαπράττουμε οι περισσότεροι, λόγω του σκοτισμού και της καραβλακείας μας.)


Ανώνυμος είπε...

Από τους ποιο αγνούς και καλούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Στην αναστροφή του είχε χριστιανική γνησιότητα.

Ανώνυμος είπε...

"Τασούκο που λογόκρινες το προηγούμενο σχολιάκι μου, όταν γράφω κάποια παλιοκουβέντα, τους κερασφόρους, μαύρους κοτσονούρηδες εννοώ".
Να κοιτάξεις τους "μαύρους κοτσονούρηδες" που έχεις μέσα σου και ν αφήσεις τους άλλους. Βρήκαν κάποιοι ευκαιρία με την κοίμηση ενός νέου ανθρώπου για να βγάλουν τα απωθημένα τους!

Ανώνυμος είπε...

Φαίνεται από τα μάτια, ο ανθρωπος. Φαίνεται!
Δεν θεωρώ τυχαίο που έφτιαξε την έξω "ΚΑΡΔΙΑ" του, προς ανακούφιση πασχόντων.

Και παρότι δεν χόρεψε επισήμως το χορό του ΗΣΑΙΑ
(υπήρξε άγαμος αφιερωμένος στον Κύριο ψυχή τε και σώματι)

ένας "χορός του Ησαία", αγαπητικός, υπήρξε η όλη ζωή του.

Αναστάσιος είπε...

Από την Πάτρα ταξίδευσα για την Νέα Ιωνία στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων για να παραστώ στην κηδεία του μακαριστού Ησαΐα Γιαβρόγλου. Ο Ιερός Ναός κατάμεστος από νέους ανθρώπους. Ήσαν αυτοί που είχαν ευεργετηθεί από την παρουσία του μακαριστού Ησαΐα στις Χ.Μ.Ο. και στην Κατασκήνωση του Παρνασσού. Παρόντες αρκετοί από τους πρώην και τους νυν εργαζόμενους της Αδελφότητος Θεολόγων «Ζωή».
Της εξοδίου ακολουθίας χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ. Κωνσταντίνος με κληρικούς. Επικήδειο εκφώνησε ο ιεροκήρυξ Αρχιμανδρίτης π. Δανιήλ Αεράκης τονίζοντας τον ιεραποστολικό ζήλο και βίο του μακαριστού.
Τον μακαριστό Ησαΐα σεβόμουν βαθύτατα για την ειλικρινή αγάπη την οποία είχε. Πάντα με τον καλό και ενισχυτικό λόγο. Στην δυσκολία της ασθένειας του μακαριστού προϊσταμένου μου Κωνσταντίνου Καντζιούρα του συμπαραστάθηκε με το να τον πηγαίνει κάθε δύο μέρες στο νοσοκομείο για αιμοκάθαρση σε εναλλαγή με τον ακούραστο κ. Παναγιώτη της Αδελφότητος. Όταν ανέβαινε στην Αθήνα ο π. Βασίλειος Μπλάνας πήγαινε στο ΚΤΕΛ να τον παραλάβει μην κουραστεί. Το ίδιο έκανε και στην επιστροφή. Χρόνια υπεύθυνος των τυπογραφείων της «Ζωής» και εσχάτως και εκδότης.
Μου δημιουργήθηκαν ορισμένες απορίες.
1. Γιατί η εξόδιος ακολουθία δεν έγινε στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως της Αδελφότητας στην Αγία Παρασκευή, και η ταφή στην Κατακόμβη των αοιδίμων μελών της σεβαστής Αδελφότητας;
2. Γιατί δεν παρέστει ούτε ένας εκ των μελών κληρικών της Αδελφότητας, ούτε και συμπροσευχόμενος στο ιερό;
3. Γιατί δεν εκφωνήθηκε επικήδειος από την σεβαστή Αδελφότητα της «Ζωή» ή και από κάποιο από τα συνεργαζόμενα σωματεία στα οποία ήταν μέλος ο μακαριστός.
4. Γιατί αφού είδα τους κ. Γεώργιο Αυγερόπουλο, και Γεώργιο Μελέτη να είναι παρόντες, δεν εδέχθησαν τα συλλυπητήριο όπως συνηθίζεται εκ μέρους της Αδελφότητας;
Ο μακαριστός Ησαΐας ήταν γνήσιο τέκνο του π. Ευσεβίου Ματθοπούλου και δεν επιθυμούσε τιμές. Όμως οι απορίες παραμένουν.
Αιωνία του η μνήμη.

Θανάσης είπε...

Είδα κι εγώ τον κ.Μελέτη(πίσω-πίσω).Περίμενα επίσης να δω κάποιον ιερέα της αδελφότητος,στους οποίους επίσης τόσα προσέφερε.΄Ομως δεν πρέπει να απορεί κανείς με τη συμπεριφορά τους.Θα ξέρετε ίσως ότι από την ώρα που άρχισαν τα προβλήματα υγείας του ΤΟΝ ΕΔΙΩΞΑΝ!Αν δεν κάνω λάθος ούτε ο ιερέας των Πατρών που μετέφερε πάντα από τον Κηφισό ήταν στους Αγίους Αναργύρους χθές.

Ανώνυμος είπε...

Φίλοι Τάσο και Θανάση. Ο Ησαΐας είχε μεγάλη καρδιά και μπορούσε να συγχωρήσει την σκληροκαρδία των αδελφών. Αυτός τα έδωσε όλα. Οι άλλοι του ανταπέδωσαν αντί του Μάννα χωλή. Στην κηδεία πήγαν όσοι των αγαπούσαν.

Ανώνυμος είπε...

Η γλυκύτητα ήταν ζωγραφισμένη στο χαμόγελό του. Έφυγε σχετικά νέος. Μα και από ψηλά θα κάνει προσευχή για όλους μας. Τώρα ζει στην πρόγευση του Παραδείσου.

Χρήστος είπε...

Κύριε Αναστάσιε μην περιμένεις απάντηση στις απορίες σου. Οι Πατέρες και οι Αδελφοί, έχουν πάντα δίκιο. Δεν μπορείς να συζητήσεις μαζί τους. Είναι άσκοπο. Έχεις και εσύ τις εμπειρίες σου. Οπότε άστα να πάνε…..

Ανώνυμος είπε...

Αιωνία του η μνήμη. Καλός άνθρωπος, δραστήριος ιεραπόστολος. Ήταν ή δεν ήταν στην Ζωή για μένα δεν παίζει κανένα ρόλο. Ο αδελφός Ησαΐας υπήρξε άνθρωπος του Θεού. Τώρα απολαμβάνει την χαρά των κόπων και του ιδρώτα του. Όσοι τον γέλασαν φοβερά και του κτύπησαν (δεν του έσπασαν) της ψυχής τα φτερά ας του ζητήσουν συγνώμη. Η μεγάλη του καρδιά θα την παραχωρήσει.

Ανώνυμος είπε...

Αναστάσιε
είναι ΦΟΒΕΡΑ τα ερωτήματα που έθεσες.

Ας απαντήσει η συνείδηση εκάστου.

Διάβαζα προσφάτως σε κάποιον άγιο και έλεγε ότι όποιος πραγματικά κάνει κάτι ΘΕΑΡΕΣΤΟ, από τις δυνάμεις του ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΥ ΕΧΘΡΟΥ ΑΔΥΣΩΠΗΤΑ θα ΧΤΥΠΗΘΕΙ.

Και ξέρεις γιατί;
Για να τον πάρει το παράπονο και να κινδυνέψει τον ΕΣΧΑΤΟ κίνδυνο της οργής και της βλασφημίας.

Αυτός ο αγώνας ενάντια στον καλοπροαίρετο αγωνιστή, ΚΟΡΥΦΩΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ αυτός ο αγωνιστής πλησιάζει στης ζωής του το τέλος.

Λοιπόν, ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ.

ΣΤΩΜΕΝ ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ...

Ανώνυμος είπε...

Από τις λίγες αγαθές ψυχές που έχω γνωρίσει. Στο τέλος πέρασε και αυτός την δοκιμασία. Ο Θεός τους δικούς του ανθρώπους τους λιώνει όπως τον χρυσό στο χωνευτήρι. Ας είναι η ψυχούλα του αναπαυμένη.

Vrasidas είπε...

Επειδή βλέπω ότι συνεχίζεται ο σχολιασμός και επειδή πιστεύω ότι όσοι παρεμβαίνουν σε αυτό το ιστολόγιο έχουν πρόθεση καλή, θέλω να καταθέσω δυο σκέψεις:
Όσοι γνωρίσαμε τον Ησαία (και είμαι από αυτούς που τον γνώρισαν καλά), συμφωνούμε ότι ήταν άνθρωπος αγάπης και καλής καρδιάς. Ξέρουμε ότι μπορούσε να κάνει τα πάντα για να στηρίξει με κάθε τρόπο ένα συνάνθρωπο. Άνθρωπος βαθιά συναισθηματικός, ζούσε με ένταση τις δυσκολίες των άλλων.
Επειδή όμως δε θεωρώ σκόπιμη την αγιοποίηση όποιου πεθαίνει και με βαθύ σεβασμό στη μνήμη του, θέλω να σημειώσω ότι ο Ησαίας ήταν άνθρωπος δύσκολος. Απόλυτος, δύσκολος στη συν-εργασία, δε μπορούσε να ακούσει απόψεις, να διαλεχθεί. Όσοι τον ζήσαμε στις ομάδες, ξέρουμε ότι εκτός από την αυστηρότητα και την αμφισβητούμενη παιδαγωγική του, ήταν αρνητικός σε κάθε διαφορετική άποψη. Όσοι προσπαθήσαμε να συνεργαστούμε μαζί του, ιδίως τα τελευταία χρόνια μετά την εκδημία του Απόστολου Κουτούγια, προσκρούαμε σε τείχος αρνητισμού, παρά τις άριστες τότε προσωπικές μας σχέσεις.Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που οι αρμόδιοι αναγκάστηκαν να τον αποσύρουν και αυτό έχουμε επίγνωση ότι του στοίχισε.
Έχω την εντύπωση ότι για τους ίδιους ακριβώς λόγους δεν προχώρησε καλά και η σχέση του μέσα στην αδελφότητα.
Σχετικά με τα της κηδείας, μη σπεύδετε. Η σύνεση και η διακριτικότητα, η επιθυμία να μην υπάρξει σύγκρουση με τους οικείους, οι οποίοι αποφάσισαν τα πράγματα να γίνουν έτσι, είναι βέβαιο ότι οδήγησαν και στο να μη γίνει η κηδεία στην αδελφότητα και στην πολύ διακριτική παρουσία των αδελφών που προσήλθαν (ενός κληρικού και τεσσάρων λαικών).
Άλλωστε ο Ησαίας ήταν κατεξοχήν ο άνθρωπος που θεωρούσε ότι η αδελφότητα είναι υπεράνω κριτικής και ότι πάντα υπάρχει κάποιος λόγος που εμείς οι υπόλοιποι δεν ξέρουμε και που δικαιολογεί τα πάντα.
Εγώ από τον Ησαία κρατώ:
-την αταλάντευτη πίστη του στο Θεό.
-το πνεύμα θυσίας και αφιέρωσης (είχε ευκαιρίες να κάνει καριέρα στη ζωή του, αλλά προτίμησε τη διεκπεραίωση της Ζωής).
-την καρδιακή του αγάπη.
Σ΄ αυτά μακάρι να του μοιάσουμε.
Εύχομαι ο Θεός να τον έχει κοντά του.
Β.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΚΑΛΑΚΗΣ είπε...

Με συγκίνησε η είδηση της αναχώρησης για τον Ουρανό του καλού μου φίλου και μακρυνού συγγενή γιατί ήταν από τους μοναδικούς εργάτες του Χριστού που ήξεραν να αγαπάνε από "Καρδιάς". Από το Μεσολόγγι τις ευχές μου προς τον Ύψιστο για καλό παράδεισο του Αγαπητού Ησαΐα. ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΚΑΛΑΚΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Ο αγαπητος μας Ησαιας υπηρξε ενας απλος εργατης του Κυριου μας.Δεν επιθυμουσε τιμες απο ανθρωπους ,μαλλον εκρυβε τις αρετες που ειχε απο τον Κυριο μας με μια αυστηροτητα.Θυμαμαι τα τελευταια χρονια ποσο ωραια αλλα και ταπεινα εψαλλε τις Κυριακες στη στεγη γεροντων της αδελφοτητας στην Αγια Παρασκευη.Στο τελος μοιραζε εικονιτσες της Παναγιας μας στα παιδακια μας.Καλη αναπαυση να εχει η ψυχη του και ειθε εμεις της εκκλησιας να τον μιμηθουμε στην ΕΚΟΥΣΙΑ αφανεια και στην ΕΜΠΡΑΚΤΗ αγαπη του.

Ανώνυμος είπε...

Ο Ησαΐας οδηγούσε στο ΦΩΣ και τη ΖΩΗ.
Η επιλογή του να μπει στην ΖΩΗ ήταν λάθος.
Αν δεν είχε μπει δεν θα πέθαινε και θα συνέχιζε να πρόσφερε.
Δυστυχώς το έκανε το λάθος και το πλήρωσε ακριβά.

ΚΩΣΤΗΣ ΗΛ .ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ είπε...

Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχήν τού φοιτητικού μου φίλου, Ησαΐα, στον χώρο των Ομάδων (ΧΜΟ)τής ΖΩΗΣ, στα έτη εκείνα 1967-72. Πολλές χρονιές μαζί στις Ομάδες, στις εκδρομές και, κυρίως, στον Παρνασσό, θυμάμαι (από τότε, δεν τον ξαναείδα) αδρά τον πράο του χαρακτήρα και το γλυκό χαμόγελό του.
Συμπτωματικά, ψάχνοντας στο όνομά του, που το θυμήθηκα τυχαία,να μάθω κάτι γι' αυτόν, από το παρόν ιστολόγιο πληροφορήθηκα για την αναχώρησή του στον Ουρανό!
Ήταν ωραίος άνθρωπος ο Ησαΐας! Ο Θεός να τον αναπαύσει!
Κωστής Παπαδάκης
www.ret-anadromes.blogspot.com