Δὲν χαιρόμαστε γιὰ τὸ ναυάγιο τῶν ποικίλων διαλόγων
μὲ τοὺς αἱρετικοὺς Παπικούς, Προτεστάντες, Παλαιοκαθολικοὺς καὶ Ἀντιχαλκηδόνιους
Μονοφυσίτες. Θὰ ἐπιθυμούσαμε καὶ αὐτὸς μὲ τὸν Παπισμὸ καὶ ὅλοι οἱ διάλογοι νὰ ἔχουν
ὁδηγηθεῖ σὲ αἴσιο ἀποτέλεσμα, οἱ δὲ πλανεμένοι αἱρετικοὶ νὰ βρεθοῦν καὶ πάλι στὴν
ἀγκαλιὰ τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἀλλὰ κάτι τέτοιο δὲν ἔγινε. Καὶ αὐτὸ δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ
προξενεῖ λύπη σὲ κάθε Ὀρθόδοξο πιστὸ ποὺ προσεύχεται καὶ παρακαλεῖ νὰ γνωρίσει ὅλος
ὁ κόσμος τὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ὅμως ἔχει
καὶ κάποιες ἄλλες σημαντικὲς παραμέτρους τὸ ναυάγιο τῶν διαλόγων. Ἀποδεικνύει
πρῶτον ὅτι, παρὰ τὶς κατὰ καιροὺς διατυπωθεῖσες ἔντονες ἐπικρίσεις καὶ ἐπιφυλάξεις,
οἱ μετέχοντες στοὺς διαλόγους Ὀρθόδοξοι ἀντιπρόσωποι φαίνεται νὰ ὑπερασπίζονται
τὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας. Τουλάχιστον οἱ περισσότεροι ἀπὸ αὐτούς. Διότι, ἂν
εἶχαν ὑποχωρήσει, οἱ διάλογοι δὲν θὰ εἶχαν ὁδηγηθεῖ σὲ ἀδιέξοδο. Αὐτὴ εἶναι
πραγματικὰ θετικὴ παράμετρος.
Ὑπάρχει ὅμως
καὶ ἡ ἀρνητική. Οἱ μακροχρόνιοι ἀτελέσφοροι διάλογοι, ἐνῶ δὲν ὁδηγοῦν σὲ κανένα
ἀποτέλεσμα, δημιουργοῦν ἐντούτοις τὴν ψευδαίσθηση στοὺς πολλοὺς ὅτι δὲν μᾶς
χωρίζει τίποτε οὐσιαστικὸ ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ὅτι κάποια στιγμὴ θὰ ἑνωθοῦμε
μαζί τους. Ἡ ψευδαίσθηση αὐτὴ δὲν καλλιεργεῖται μόνο ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῶν αἱρετικῶν,
ἀλλὰ ἐνισχύεται καὶ ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι ἀντιπρόσωποι καὶ μάλιστα οἱ
ἐξ αὐτῶν ἐπίσκοποι συμπροσεύχονται συχνὰ μὲ τοὺς αἱρετικούς.
Γι᾿ αὐτὸ
πολὺ σωστὰ ἡ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας ἀποδέχεται στὴν ἀνακοίνωσή της τὴ σύσταση τοῦ
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσσηνίας νὰ ἀποφεύγονται κατὰ τὴ διεξαγωγὴ τῶν
διαλόγων αὐτὲς οἱ συμπροσευχές. Ἐπὶ λέξει σημειώνεται: «Ἀναφορικὰ μὲ τὸν
θεολογικὸ διάλογο στὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Ἐκκλησιῶν τονίστηκε ἡ ἀνάγκη ἀποφυγῆς
κάθε μορφῆς συμπροσευχῆς».
Ὁ λόγος τῆς
αὐστηρῆς αὐτῆς συστάσεως εἶναι ὁλοφάνερος, ὅπως ἤδη σημειώσαμε. Οἱ
συμπροσευχές, ἡ συμμετοχὴ σὲ κοινὲς ἐκδηλώσεις, οἱ ἐναγκαλισμοὶ καὶ οἱ φιλικὲς ἐπισκέψεις
καλλιεργοῦν ψευδὴ ἐντύπωση γιὰ ἑνότητα στὴν πράξη, χωρὶς νὰ ἔχει ἐπέλθει ὁποιαδήποτε
συμφωνία στὴν πίστη. Αὐτὴ δὲ ἡ ψεύτικη ἑνότητα εἶναι ὁ μέγιστος κίνδυνος
σήμερα.
Εἶναι
συνεπῶς χρέος ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων νὰ μένουμε ἀσυμβίβαστοι ἀπέναντι σὲ αὐτὲς τὶς
σατανοκίνητες ψευδομορφὲς ἑνώσεως.
Περιοδικό "ΟΣΩΤΗΡ"
24 σχόλια:
Υπερβολές. Δεν είναι κακό η κοινή προσευχή των χριστιανών. Αναφορά τους είναι ο Χριστός. «Πνεύμα ο Θεός»…..
Σε όλους τους Ορθοδόξους Έλληνες είναι γνωστός ο ανθενωτικός Οικουμενικός Πατριάρχης Γενάδιος Σχολάριος , ο πρώτος Πατριάρχης μετά την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως, καθώς και τα αισθήματά του εναντίον του Πάπα και των δοξασιών του. Έγινε Πατριάρχης κατά τον γνωστό τρόπο λόγω του αντιπαπισμού του.
Οι μοναχοί τού Σινά τον ρώτησαν εάν πρέπει να δίνουν σε όσους παρακολουθούν την Θεία Λειτουργία εις τη μονή Λατίνους (Παπικούς) και Αρμενίους (μονοφυσίτες), την Παναγία προς προσκύνηση. Στα μεγάλα αυτά προσκυνήματα πάντα πήγαιναν αιρετικοί και σχισματικοί για να λάβουν ευλογία.
Αυτό σημαίνει ότι οι μοναχοί δεν είχαν αμφιβολία ότι επιτρέπετε να παρακολουθούν αυτοί οι αιρετικοί την Θεία Λειτουργία.
Και τί τους απάντησε ο αντιπαπικός μέχρι το κόκκαλο Οικουμενικός Πατριάρχης Γεννάδιος Σχολάριος; Όχι μόνο να τους δίδουν την Παναγία προς προσκύνηση, αλλά να τους δίνουν και αντίδωρο.
Μόνο τη Θεία Κοινωνία να μη τους δίδουν γιατί αυτό προϋποθέτει πλήρη κοινωνία πίστεως που δεν υπάρχει. Και εξήγησε ότι αυτό είναι σύμφωνο προς την αρχαίαη τάξη και παράδοση της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως. «Οι αγιώτατοι Πατριάρχαι -γράφει- ότε ελειτούργουν εορτασίμως, ερχομένους και Αρμενίους και Λατίνους και ισταμένους μετά πάσης ευλαβείας εις την λειτουργίαν, ουκ εδίωκον, αλλά και απερχομένους μετά των ορθοδόξων και προσκυνούντας και ασπαζομένους την πατριαρχικήν χείρα και ευλόγουν και εδίδουν αυτοίς το αντίδωρον, ως γαρ μαθηταί του Χριστού ουκ εξέβαλον εξω τους εις αυτούς ερχομένους» (Γενναδίου Σχολαρίου, Άπαντα ευρισκόμενα τόμος 4, σελ. 201).
Αυτά τα έγραφε και τα συνιστούσε έκείνα τα χρόνια της έντασης ο Πατριάρχης Γεννάδιος Σχολάριος. Σήμερα πειράζουν και ο «συμπροσευχές». Οι κίνδυνοι είναι στις ακρότητες. Το ζητούμενο είναι το «μέτρο».
Αριμαθαίος
Αυτές οι δηλώσεις είναι για εσωτερική κατανάλωση.
Καμιά συζήτηση, καμιά συμποσευχή, ούτε χαιρετισμό με τους αιρετικούς. Ο οικουμενισμός έχει αμβλύνει τις συνειδήσεις. Και στα σκαλοπάτια των αιρετικών παπικών δεν επιτρέπουν οι ιεροί Κανόνες να πατούν το πόδι τους οι χριστιανοί, πόσο μάλλον προσευχές και χαιρετούρες. Μακριά τους.
«ὅπου εἰσί δύο ἤ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τό ἐμόν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν» πού βλέπουν τον κίνδυνο όλοι αυτοί που μόνιμα κινδυνολογούν;
Είναι τουλάχιστον υποκριτική η 'λύπη' για το ότι δεν προσελκύσθηκαν στην Ορθοδοξία οι ετερόδοξοι, την στιγμή που ο συγγραφέας του άρθρου αντιτίθεται στον διάλογο καθ' εαυτόν.
Αλήθεια πώς γίνεται να προσελκυσθούν αν δεν υπάρξει κοινωνία;;;
Καλώς είπε ο προλαλήσας ότι τέτοιου τύπου δηλώσεις είναι προς εσωτερική κατανάλωση.
Οι ιεροί κανόνες ρητώς απαγορεύουν τις συμπροσευχές με τους αιρετικούς. Όσοι με σοφιστείες επιχειρούν να τις δικαιολογήσουν το μόνο που καταφέρνουν είναι να εκτίθενται ανεπανόρθωτα!
Ολα Πρεπει να Εχουν Ορια, οι Προσευχες με Χριστιανους απο αλλα Δογματα Πρεπει να Γινονται μεσα σε Πλαισια, Χωρις να Προκαλουνε,Οχι σε Καθημερινη Βαση να Γινονται,με Ορια.
Η διενέργεια συμπροσευχών δεν προσκρούει απλώς στο γράμμα αλλά πρωτίστως και κυρίως στο πνεύμα των ιερών κανόνων που τις απαγορεύουν. Εύγε στο περιοδικό Ο ΣΩΤΗΡ!
«Περί τῶν συμπροσευχῶν μετά τῶν ἑτεροδόξων ὑπενθυμίζομεν ὑμῖν ὅτι ἤδη ἀπό τοῦ ἔτους 1952 τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ... φρονεῖ ὅτι "ἡ συμμετοχή τῶν Ὀρθοδόξων εἰς τήν παγχριστιανικήν κίνησιν δέον ἵνα γίγνηται ὑπό τούς ἀκολούθους ὅρους : α)...β)... γ) Δέον ἵνα οἱ Ὀρθόδοξοι κληρικοί ἀντιπρόσωποι ὦσιν ὅσῳ τό δυνατόν ἐφεκτικοί (=διστακτικοί) ἐν ταῖς λατρευτικαῖς μετά τῶν ἑτεροδόξων συνάξεσιν, ὡς ἀντικειμέναις πρός τούς Ἱερούς Κανόνας καί ἀμβλυνούσαις τήν ὁμολογιακήν εὐθιξίαν τῶν Ὀρθοδόξων, ἐπιδιώκοντες ἵνα τελῶσιν, εἰ δυνατόν, καθαρῶς ὀρθοδόξους ἀκολουθίας καί τελετάς, πρός ἐμφάνισιν οὕτω τῆς αἴγλης καί τοῦ μεγαλείου τῆς ὀρθοδόξου λατρείας πρό τῶν ὀμμάτων τῶν ἑτεροδόξων". Συνεπῶς, εἶναι ἄδικον νά ἀποδίδονται εὐθῦναι εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον διά, τυχόν, παραβιάσεις τῆς συστάσεως αὐτοῦ αὐτῆς ὑπό διαφόρων κληρικῶν καί δή κατά τό πλεῖστον ἀνηκόντων εἰς ἄλλας Ἐκκλησίας. Σημειωτέον ὅτι, ὡς γνωστόν κατά τήν Διορθόδοξον Συνάντησιν τῆς Θεσ/νίκης (29/4-2/5/1998) ἀπεφασίσθη, κατόπιν πρωτοβουλίας τῆς ἀντιπροσωπείας τοῦ Πατριαρχείου, ... ὅπως οἱ Ὀρθόδοξοι Σύνεδροι, οἱ μέλλοντες νά συμμετάσχουν εἰς τήν ἐν Χαράρε Η΄ Γενικήν Συνέλευσιν τοῦ Π.Σ.Ε., μή συμμετάσχουν εἰς οἰκουμενικάς λατρευτικάς συνάξεις, κοινάς προσευχάς, λατρείας καί ἄλλας θρησκευτικάς τελετάς διαρκούσης τῆς Συνελεύσεως, τοῦτο δέ ἀποτελεῖ ἐκδήλωσιν τῆς ἰσχύος τῆς σταθερᾶς γραμμῆς της ὡς ἄνω Ἐγκυκλίου τοῦ 1952, ἡ ὁποία οὐδέποτε ἀνεκλήθη, ἔστω καί ἄν, ἄνευ συναινέσεως τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, παρεβιάσθη ἐνίοτε, ἤ ἠρμηνεύθη ἄλλοτε συσταλτικῶς ὡς ἀφορώσα μόνον εἰς τήν μή συμμετοχήν εἰς τήν ἐν στενῇ ἐννοίᾳ λατρείαν (Θείαν Λειτουργίαν). Ὅσον ἀφορᾶ εἰς τήν συμπροσευχήν μετά τῶν ἑτεροθρήσκων, τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον θεωρεῖ αὐτονόητον τήν κανονικήν ἀπαγόρευσιν αὐτῆς καί τήν ἀποχήν ἀπ' αὐτῆς, χωρίς τοῦτο νά σημαίνῃ ὅτι ἡ ἀπαγόρευσις τῆς συμπροσευχῆς συμπαρασύρει εἰς ἀπαγόρευσιν καί τόν διαθρησκειακόν διάλογον».
Πατριάρχης Βαρθολομαίος 1999.
Βλέπει κανείς ότι θεωρητικά τουλάχιστον και ο πατριάρχης Βααρθολομαίος αντιτίθεται στις συμπροσευχές. Τώρα αν τηρεί αυτά που λέει είναι μια άλλη υπόθεση...
Ολοκληρη επιστημη ειναι η τεχνη εφαρμογης των Ιερων Κανονων και δυστυχως δεν την γνωριζω για να μιλησω με ακριβεια.Γνωριζω καποια λιγα και οπως ειπαν και οι προηγουμενοι αναγνωστες οι συμπροσευχες απαγορευονται απο τους Ιερ.Κανονες.Η Εκκλησια τηρει την οικονομια και την ακριβεια σε πολλες των περιπτωσεων σε γενικες γραμμες αλλα αυτη η οικονομια να μην ειναι και σε βαρος της ακριβειας,οποτε δεν βλαπτεται και το δογμα και δεν παρασαλευεται η εκκλησ.ταξις της εκκλησιας.π.χ ο Γεναδιος Σχολαριος,αποτρεπει να παρουμε ευλογια απο αιρετικους .Βεβαιως η οικονομια ειναι φιλανθρωπια ,οταν η ευσεβεια παραμενει αλωβητος και η ακεραιοτης του δογματος απαρασαλευτος,κυριως ομως ,οταν και η συνειδησις του λαου το πιστοποιει,οταν το βεβαιωνουνκαι οι Πατερες.....π
Χρονια πολλα για την αυριανη εορτη ,με υγεια!
Η διενέργεια συμπροσευχών 8:23 δεν προσκρούει μόνο στο γράμμα των ιερών κανόνων αλλά αποτελεί επιπλέον δογματική και εκκλησιολογική εκτροπή και υπονομεύει την αυτοσυνειδησία των Ορθοδόξων με βάση την οποία η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.
Κάποιος παρά πάνω έγραψε παντελώς αυθαίρετα για υποκριτική "λύπη". Καθόλου υποκριτική δεν είναι η λύπη για τη διαίρεση της χριστιανωσύνης. Δεν μπορεί όμως η επανένωση να γίνει με εκπτώσεις στο πνεύμα των κανόνων και σε βάρος της αλήθειας. Τότε θα πρόκειται για μία εξωτερική και εφήμερη συγκόλληση που θα έχει περισσότερο πολιτικά και επικοινωνιακά χαρακτηριστικά. Θα πρόκειται για απάτη και όχι για αγάπη προς τους ετεροδόξους.
"Να συμπροσευχηθούμε όλοι και να δεηθούμε υπέρ της ειρήνης του κόσμου. Αλλά πού θα απευθύνουμε τις δεήσεις μας;Στον ένα Θεό, όπως ο καθένας τον πιστεύει; Και δικαιούται ο καθένας να πιστεύει όπως θέλει το Θεό; Θα προσευχηθούμε μήπως όλοι μαζί, αλλά στο δικό του θεό ο καθένας; Και υπάρχουν πολλοί θεοί, ώστε ο καθένας να έχει το δικό του;...
Πώς είναι λοιπόν δυνατό να σταθούμε δίπλα στους Μωαμεθανούς, που θεωρούν τον πόλεμο ιερό, στους Ινδουιστές, που αντιλαμβάνονται την ειρήνη αόριστα και αμφίβολα ως παθητικά κατάσταση ηρεμίας και αυτολυτρώσεως, ή στους Εβραίους που εφόνευσαν το μόνο αληθή χορηγό της ειρήνης και δε μετάνοιωσαν ακόμη,και να προσευχηθούμε από κοινού υπέρ της ειρήνης; ΠΟΙΝ ΘΑ ΕΜΠΑΙΖΟΥΜΕ ΤΟΤΕ, ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ, ΤΟ ΘΕΟ Ή ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΙ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ;...
Πώς είναι δυνατόν η Εκκλησία να συμμετέχει σε προσπάθειες που αποβλέπουν στο να ειρηνεύσουν τους ανθρώπους μεταξύ τους όταν οι προσπάθειες αυτές αγνοούν το μόνο αληθινό Θεό, το μόνο δυνάμενο να φέρει στις ανθρώπινες καρδιές και σε όλο τον κόσμο την αληθινή και μόνιμη ειρήνη;
Η Εκκλησία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΟΣΜΙΟΣ ΕΙΡΗΝΕΥΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΛΛΑ ΙΕΡΟ ΚΑΘΙΔΡΥΜΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ...Η εμβέλεια των οραμάτων και των δυνατοτήτων της υπερβαίνει πολύ τον ορίζοντα των εντός του κόσμου επιδιώξεών της όσο μεγάλες κι αν είναι αυτές".
Από το βιβλίο του π.Αστερίου Χατζηνικολάου ΣΤΗ ΘΥΕΛΛΑ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΥ
Προς 10.42:
Γιατί κάθε ενδεχόμενο κοινωνίας με τους ετεροδόξους ερμηνεύεται a priori σαν έκπτωση από την αλήθεια; Γιατί αυτή η ανασφάλεια;
Η Εκκλήσια μάς καλεί σε κοινωνία με τον συνάνθρωπο, ανεξαρτήτως δόγματος, θρησκείας, φυλής κτλ. Η πίστη μας δεν είναι μουσειακό έκθεμα που χρήζει διατήρησης. Είναι ζωντανή, ζωοποιός και οφείλει να κοινωνείται.
Αν πραγματικά λυπούμαστε για την απόσχιση των ετεροδόξων, θα έπρεπε να σπεύσουμε να διαλεχθούμε μαζί τους. Σίγουρα εμείς, που συζητάμε τώρα στην ασφάλεια του γραφείου και της ανωνυμίας, δεν είμαστε αρμόδιοι για αυτό. Χρειάζεται φωτισμός άνωθεν, βίωμα και γνώση. Στην Εκκλησία υπάρχουν οι άνθρωποι που δύνανται να το κάνουν αυτό.
Οι υπόλοιποι ας καθίσουμε στα μετόπισθεν, αναγνωρίζοντας την πτωχεία μας, και ας μην ερμηνεύουμε τα καθέκαστα με τα δικά μας φοβικά κριτήρια.
Η αντίδραση κάποιων σχολιαστών στα όσα ορθότατα παραθέτει το περιοδικό Ο ΣΩΤΗΡ δεν μπορεί παρά να μας εμβάλλει σε θλιβερότατες σκέψεις για το μέγεθος της οικουμενιστικής διάβρωσης κάποιων ορθοδόξων(;) συνειδήσεων!
Ο όλος θόρυβος 4.24 δεν γίνεται για τους εβραίους και μωαμεθανούς αλλά για του χριστιανούς των άλλων δογμάτων. Περισσότερο από όλο για του Ρωμαιοκαθολικούς. Τα υπόλοιπα άστα για άλλη φορά. Αυτά τα οποία λέει ο Μεσσηνίας για το Π.Σ.Ε. δεν τα εννοεί για τους Ρωμαιοκαθολικούς στους οποίους έκανε τα μεταπτυχιακά του και άλλα….
Από την Ρώμη πέρασα και εγώ την ίδια εποχή με τον δεσπότη.
Προς 8:30: δεν αναφερόμαστε σε κοινωνικές, επαγγελματικές και εμπορικές σχέσεις με τους ετεροδόξους αλλά σε συμπροσευχές. Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβουν αυτό κάποιοι;
Έλληνες και Ελληνίδες.
Ορθόδοξοι Χριστιανοί και Χριστιανές.
Ο αείμνηστος πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής είπε την περίφημη φράση: "η Ελλάδα μετεβλήθη σε ένα απέραντο φρενοκομείο".
Ο αείμνηστος ζωγράφος και σκηνογράφος Γιάννης Τσαρούχης είπε την περιφημη φράση "στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις".
Το κακό των Ελλήνων είναι ΙΤΥ ξεχνούν εύκολα.
Το καλό αυτό περιοδικό γράφει για κάτι το ελάχιστο το οποίο δήλωσε ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος. Ξέχασε όμως ότι όταν εκπροσώπησε την Εκκλησία της σε Διορθόδοξες Συνδιασκέψεις και Συνέδρια άλλα είπε και άλλα έκανε.
Γιατί για ασήμαντη αφορμή τον προβάλει;
Είναι εύκολο να κτυπάς το Οικουμενικό Πατριαρχείο για τις επισκέψεις του Πατριάρχου Βαρθολομαίου στην Ρώμη και του Πάπα Ρώμης Βενέδικτου στην Κωνσταντινούπολη. Πανεύκολο όταν δεν έχεις ίδια συμφέροντα.
Δεν είδα να κτυπάς τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο για τις επισκέψεις στην Ρώμη και του Πάπα Ρώμης στην Ορθόδοξη Κύπρο. Δεν είδα να κτυπάς τον ίδιο Αρχιεπίσκοπο για το πρόσφατο μήνυμά του στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και την συμμετοχή της Κύπρου με εκπρόσωπο σε αυτό. Δεν είναι πανεύκολο να κτυπάς όταν έχει εκεί συμφέροντα.
Δεν είδα να κτυπάς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο που καθοδήγησε τον αιρετικό Πατριάρχης των Αρμενίων κ. Αράμ να ασπαστεί την Αγ. Τράπεζα . Δεν είναι πανεύκολο να κτυπάς όταν έχει εκεί συμφέροντα.
Δεν θα συνεχίσω διότι ο χρόνος μου είναι πολύτιμος «ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω»•
Σας ασπάζομαι με ορθόδοξα αγωνιστικά αισθήματα.
Απο την αρχη της υπάρξεως της Εκκλησίας στον κόσμο αυτά τα φαινόμενα υπήρχαν.
Οι απόστολοι και οι πρώτοι χριστιανοί μετέχουν στην λατρεία του ναού του Σολομώντα και μετά τελούν την Θεία Ευχαριστία.
Στις Συνόδους, πριν την έναρξη των συνεδριάσεων, γινόταν προσευχή παρόντων των αιρετικών, που μετείχαν στις συνεδριάσεις. Και ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός δεν έβγαινε έξω, αλλά ήταν μέσα την ώρα της προσευχής με τους Καθολικούς. Ακόμη κι αν υπάρχει κάποια υπερβολή, πάντοτε συνέβαινε αυτό στη ζωή της Εκκλησίας, θεραπεύεται απο την ίδια την Εκκλησία χωρίς να πρέπει να διακοπεί ο διάλογος.
Οι διάλογοι γίνονται σε επιπεδο επισκόπων , θεολόγων, εγκρίτων δηλ. εκπροσώπων της Εκκλησίας και όχι σε επίπεδο "αγνοούντων" που κυρίως αυτούς αφορούν οι κίνδυνοι της μετοχής στη λατρεία των αιρετικών και σχισματικών. Αν και δεν έχομε -θεσμικά- μετοχή στη λατρεία των αιρετικών απο ορθοδόξους, εκτός μεμονωμένων περιπτώσεων...
Το περιοδικό αναρωτιέται ποιά είναι τα αποτελέσματα των διαλόγων; Πότε στην ιστορία της Εκκλησίας είχαμε άμεσα αποτελέσματα; Πώς εννοεί το περιοδικό ότι θα προκύψουν κάποια αποτελέσματα ή η ίδια η ένωση; Η Εκκλησία διαλεγεται ανέκαθεν με τους κάθε μορφής αιρετικούς χωρίς χρονοδιάγραμμα....Τί θα απαιτήσουμε απο την Παπική Εκκλησία;
Η συνύπαρξη αιώνων με τους Καθολικούς μαρτυρεί για "συμπροσευχές" σε επίπεδο καθημερινότητας. Αλλά επ' αυτού δεν βλέπω καμμία πειστική απάντηση απο τους υπρ-ορθοδόξους!
Ιφ
Οι ιεροί κανόνες απαγορεύουν την συμπροσευχή ορθοδόξων με αιρετικούς, το κάνουν αυτό με σκοπό να προφυλάξουν τούς απλούς χριστιανούς από το να ταυτίσουν ορθοδοξία και αίρεση ή σχίσμα. Όταν τέτοιος φόβος δεν υπάρχει η τοπική συνύπαρξη στο χώρο προσευχής ορθοδόξων και αιρετικών δεν απαγορεύεται.
Κάτι ακόμα ο διάλογος δεν είναι όπως γράφει εύστοχα ο 8.20 για όλους. Πάντα σε αυτόν έπαιρναν μέλος ιδικοί. Σήμερα ο καθένας έχει λόγο.
Τέλος επιτρέψτε μου να πω ότι υπάρχει και μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία μεγάλη άμβλυνση πολλών πραγμάτων. Ας ασχοληθούν οι «φερέλπιδες» αγωνιστές του ορθοδόξου δόγματος για την διόρθωση αυτών και μετά υπάρχει χρόνος και γι’ άλλα.
Σε αυτά που γράφεις σχολιαστή των 8.20 απάντηση δεν θα πάρεις. Ο καθένας είναι ταμπουρωμένος στην φανατική άποψή του και δεν μπορεί να επιτρέψει σε κάτι άλλο να τον κάνει να μεταβάλει άποψη. Δεν υπάρχει μετάνοια σε αυτούς τους τομείς διότι δεν υπάρχει και επαναστατικότητα.
8:20
Μελετιστε πρωτιστως ποτε εκαναν διαλογους και πως,πως συμπροσηυχοντο και ποτε και εαν διεκοπταν τους διαλογους οταν υπηρχε δολος στη μεση.Οι συμπροσευχες ειναι απαραδεκτες απο την ορθοδοξη ιεροκανονικη εκκλησιολογια,μαλιστα δε αποτελουν συνθεση υπενθυμιζουσα μια εξωτερικη ενοτητα ,οικουμενιστικη.Την περιοδο της ενετοκρατιας στα νησια ,υπηρξαν περιπτωσεις και εκκλησιαστικης κοινωνιας.ο αγιος Μακαριος ο πατμιος αναφωνουσε''απο τις τοσες συνοδους που αφορισθηκαν και αναθεματισθηκαν οι Λατινοι,ακομη αμφιβαλλεις πως δεν ειναι αιρετικοι η μηπως θεωρεις πως ειναι ακομη ορθοδοξοι;;;
Να αρχισουμε τα γνωστα για τον πα;πα;;;που ειχε συγχαρει τον Κεμαλ για την Μικρασιατικη καταστροφη;;;Θελετε να πουμεγια τους Μουσουλμανους,που ολοι μιλουν και εχουν κανει αγωνες και αγωνες;;;Αυτοι μεσα στο κορανι θεωρουντον χριστο ως ''μικρο προφητη'' ενω ο Μωαμεθ ειν ο ''ΜΕ ΓΑΣ''..πως θα μαθει λοιπον για τον θεανθρωπο Ιησου απο το ευαγγελιο ,για τα θαυματα κλπκλπτην σταυρωση Του και την Ανασταση;;;;Εχουμε τιποτε κοινο με αυτους;;;γιατι τους εκθειαζουμε σε βαθμο την αναβαθμιση του Ισλαμ...
Προτεσταντης ''ιερευς ''παντρεψε δυο γυναικες για να τα λεμε [[Μπρεν χοης]]Τον Ιαν 2001 στο Τοροντο στον Καναδα[[εχω φωτο]]..τι δουλεια εχομε με αυτους 8:20;;;
Εχεις και το θρασος να μας αποκαλεις υπρ/ορθοδοξους.Πατριαρχες,δωριζουν κορανια και πλακετες οπου υπαρχουν επανω χαραγμενα χωρια απο το κορανι[[υπαρχει φωτο]]..και εχεις και το θρασος να με λεγεις υπρ/ορθοδοξη,εσυ τι εισαι δηλαδη;;;;Εσυ δεν εισαι ορθοδοξος;;;Τι θα γινουμε ,καλαμοι υπο ανεμου σαλευομενοι για να μας επαινουν ως ορθοδοξους και αυριο να εβρεθουμε στην καταπακτη του αδου;;;Τι ωραια ! Χτυπησες κεντρο μιλαμε...''επομενος τοις αγιοις '' και εσυ ως φαινεται,ποιεις δικαιοσυνην !π
ΑΦΟΥ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΤΙ ΜΙΛΑΜΕ;
Καλά τα γράφει το περιοδικό. Καλά τα είπε και ο Μεσσηνίας. Να πάρει απόφαση η Σύνοδος να καθαιρεί επισκόπους και κληρικούς που κάνουν συμπροσευχές με αιρετικούς και αλλόθρησκους.
Δημοσίευση σχολίου