Η φωτογραφία Τάσο μας καλεί να ξυπνήσουμε και να ζήσουμε την ζωή μας όσο είναι καιρός, πριν περάσει και κυλήσει μέσα από τα χέρια μας... και αυτό που απομένει
Τα χρόνια και η νιότη δυστυχώς περνάνε και περνάνε τόσο γρήγορα σαν αστραπή σε καταιγίδα! Το σημαντικό είναι όμως να τα ζούμε και όταν γυρνάμε το κεφάλι μας πίσω να έχουμε να θυμόμαστε όμορφες και δημιουργικές. Και από αυτές έχεις πολλές νεαρέ κ. Κωστόπουλε
Ευχαριστώ τον αγαπητό μου Ανδρέα για την αποστολή μια φωτογραφίας από τα παλιά. Δυστυχώς ελάχιστες έχω διότι δεν κρατούσα ούτε ζητούσα φωτογραφίες. Αυτή έχω την εντύπωση πως μπορεί να είναι από την επίσκεψη στην Κύπρο με την Χ.Φ.Δ. και πρέπει να έχει τραβηχτεί από την πανσεβάσμια Μονή Σταυροβουνίου. Δεν είμαι και τόσο σίγουρος, τα χρόνια πέρασαν και πλέον ξεχνώ. Ευχαριστώ ξανά.
Και τώρα ίδιος είσαι Κωστόπουλε. Δεν άλλαξες. Μόνο σου έχουν πέσει λίγο τα μαλλιά και τα μυαλά. Έχεις 105 κιλά περισσότερα. Περπατάς και αναστενάζεις. Δεν μπορείς να σκύψεις. Από το κρεβάτι σε σηκώνει γερανός. Κατά τα άλλα ίδιος….χαχαχα
16 σχόλια:
το γήρας αλλοιώνει και τη φυσιογνωμία κε Κωστοπουλε
Η φωτογραφία Τάσο μας καλεί να ξυπνήσουμε και να ζήσουμε την ζωή μας όσο είναι καιρός, πριν περάσει και κυλήσει μέσα από τα χέρια μας... και αυτό που απομένει
Εσυ εισαι Αναστάσιε σε μέγεθος Medium
Ο Σκόνδρας ο Ηλίας πρέπει να είναι το 1960
και παιδί στην καρδιά πάντα θά' σαι!!!!!
Πως περνουν τα χρονια ονειρα γλυκα σαν τα χελιδονια φευγουν μακριά λεει ενα τραγουδι.
Αααχ... περνουν τα χρονια, χωρις να το παρουμε χαμπαρι. Σαν χθες!!!
Τα χρόνια και η νιότη δυστυχώς περνάνε και περνάνε τόσο γρήγορα σαν αστραπή σε καταιγίδα! Το σημαντικό είναι όμως να τα ζούμε και όταν γυρνάμε το κεφάλι μας πίσω να έχουμε να θυμόμαστε όμορφες και δημιουργικές. Και από αυτές έχεις πολλές νεαρέ κ. Κωστόπουλε
Καλά.... βάλε και κανένα δυσκολότερο κουίζ.
Αυτό είναι το τι κάνει νιάου στα κεραμίδια.
Καλός ήσουν. Τώρα τα κιλά σου είναι επικίνδυνα.
Τον γνωρίζω από την όψη και την κόψη. Κάτι απομεινάρια στο πρόσωπο από το χθες τον φανερώνουν.
Η Η φωτογραφία πρέπει να είναι κάπου στο 1988 από την εκδρομή της ΧΦΔ στην Κύπρο. Φεύγουν τα έτη τότε νέοι τώρα άστα να πάνε φίλε Τάσο.
Τάσο ήσουν και θα είσαι το πιο γλυκό περιστεράκι που έχω γνωρίσει ποτέ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Γιατι μου θυμίζει τόσο πολύ την αείμνηστη Ευγενία Κωστοπούλου;
Εκείνο το αγνό και γεματο χαρη προσωπό της;
Ευχαριστώ τον αγαπητό μου Ανδρέα για την αποστολή μια φωτογραφίας από τα παλιά. Δυστυχώς ελάχιστες έχω διότι δεν κρατούσα ούτε ζητούσα φωτογραφίες.
Αυτή έχω την εντύπωση πως μπορεί να είναι από την επίσκεψη στην Κύπρο με την Χ.Φ.Δ. και πρέπει να έχει τραβηχτεί από την πανσεβάσμια Μονή Σταυροβουνίου. Δεν είμαι και τόσο σίγουρος, τα χρόνια πέρασαν και πλέον ξεχνώ.
Ευχαριστώ ξανά.
Και τώρα ίδιος είσαι Κωστόπουλε. Δεν άλλαξες. Μόνο σου έχουν πέσει λίγο τα μαλλιά και τα μυαλά. Έχεις 105 κιλά περισσότερα. Περπατάς και αναστενάζεις. Δεν μπορείς να σκύψεις. Από το κρεβάτι σε σηκώνει γερανός. Κατά τα άλλα ίδιος….χαχαχα
Μοιαζεις με τη μητερα σου Αναστασιε!
Αλλα και τωρα μετα τοσα χρονια ,παλι της μοιαζεις.
Να ζησεις να την θυμασαι !πην
Δημοσίευση σχολίου