Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

Πού βαδίζει η σύγχρονη παιδεία; -Είναι η μάθηση, ο αληθινός σκοπός της; - ΒΑΣΙΛΗ Π. ΚΑΥΚΟΠΟΥΛΟΥ


Πού βαδίζει η σύγχρονη παιδεία;
-Είναι η μάθηση, ο αληθινός σκοπός της;

τού ΒΑΣΙΛΗ Π. ΚΑΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κάθε πολιτισμένος άνθρωπος έχει μαθητεύσει, λίγο – πολύ, σε κάποιο σχολείο! Άλλως τε, ο άνθρωπος –όπως τονίζει ο Αριστοτέλης- «φύσει τού ειδέναι ορέγεται». Θέλει, δηλ., συνέχεια να μαθαίνει. Από μικρό παιδί, ώσπου να γεράσει, είναι «αεί διδασκόμενος».
Το θέμα τής μάθησης αποτελεί όντως υπαρξιακό γεγονός, τοσούτον μάλλον, καθ’ όσον η ανθρώπινη προσωπικότητα, τόσο στο στενό, όσο και στο ευρύτερο περιβάλλον της, μετράει (!) από το βαθμό αυτής τής μάθησης και παιδείας, εν γένει, που έχει λάβει. Κατά πόσον κατέχει βασικές γνώσεις, που συνιστούν την ύπαρξή του, τη δημιουργία, την κοινωνική δομή και, βεβαίως, την επαγγελματική του κατάρτιση.

Φίλες και Φίλοι, το δυστύχημα είναι ιδιαίτερα στις ημέρες-ότι η μάθηση παρεξετράπη από την αληθινή αποστολή της. Έχει στόχους νόθους. Στοχεύει στη χρηματοθηρία, στο κέρδος, ως αποκλειστικό επίτευγμά της. Και όχι στην αληθινή μόρφωση. Γι΄ αυτό ολόκληρη σχεδόν η Παιδεία μας, προσφέρει μάθηση «άρπα – κόλλα». Πληθαίνουν, μέρα με τη μέρα, οι αλαζόνες, οι καυχησιολόγοι και οι ημιμαθείς σε πάρα πολλούς τομείς τής ζωής, ακόμα και μέσα στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.
Ασφαλώς, το πεδίο τής μάθησης είναι ατέρμονο. Όσες ζωές κι αν θα …είχαμε, δεν θα μπορούσαμε να μάθουμε όσα απαιτεί η πολυδαίδαλη ζωή, η φύση, το σύμπαν. Ακριβώς, γιατί είμαστε πεπερασμένοι και δεν έχομε τη γνώση τού Παντογνώστη Θεού! Τουλάχιστον, όμως ας συνειδητοποιήσουμε την άγνοιά μας κι ας σκύβουμε με προσοχή και γνήσια ταπείνωση στην έρευνά μας για την μάθηση. Η συνειδητοποίηση τής άγνοιας είναι η βάση τής μάθησης. Απ’ εκεί ξεκινά η όντως παιδεία! «Αν είσαι φιλομαθής, θα γίνεις και πολυμαθής», λέει ο Ισοκράτης. «Τα σπουδαία μελέτα», λέει ο Σόλων και «να συνδυάζεις τη μάθηση με το παιχνίδι», τονίζει ο Ανάχαρσις. Κάποιοι άλλοι δε, αρχαίοι, έλεγαν: «Μανθάνων μη κάμνε», δήλα δη, να μην κουράζεσαι προκειμένου να μάθεις.
Είναι χαρακτηριστικό, Φίλες και Φίλοι, το τού Ηρακλείτου: «Η φύσις αρέσκεται να κρύβεται και αποκαλύπτεται μόνον σ’ αυτόν, που σκύβει επάνω της σεμνός και ταπεινός». Και όπως είπε και ο Δημόκριτος: «Η μάθηση είναι στολίδι σε όσους ευτυχούν και καταφύγιο σε όσους ατυχούν». Ωστόσο, κορύφωμα πάσης μαθήσεως, είναι –πρέπει να είναι-η γνώση τής αποστολής μας. Και αυτή η γνώση προσφέρεται μέσα από την άπειρη, την μοναδική αλήθεια τού Ευαγγελίου και όλης τής Θείας Δημιουργίας. Ο αληθινά έξυπνος μαθητεύει, σ’ όλη του την ζωή, πάνω σ’ αυτήν τη γνώση, παράλληλα με όλες τις άλλες γνώσεις τις καθημερινότητας. Άλλως τε, οι σοφοί ακόμη και στα …εκατό τους, νοιώθουν μαθητές!
Φίλες και Φίλοι, ο αρχαίος ρήτορας Ισοκράτης είχε πει: «Η πρόοδος και ακμή ενός λαού, δεν οφείλεται σ’ αυτούς που νομίζουν άπραγοι και αμετακίνητοι στα καθιερωμένα, αλλά σ’ αυτούς που τολμούν κάθε φορά ν’ ανατρέπουν και να αλλάζουν τα μη καλώς έχοντα». Φίλες και Φίλοι, επιτρέψτε με, εγώ δεν μασάω τα λόγια μου. Κάποτε, πρότεινα να ονομασθεί το Δημοτικό Σχολείο Αλισ(σ)ού ως εξής: Δημοτικό Σχολείο «Ο Άγιος Χαράλαμπος». Βεβαίως, υπάρχει σοβαρός και αντικειμενικός λόγος γι’ αυτό. Σάς πληροφορώ δε, ότι μού έβαλε η δ/νση τού σχολείου τόσα εμπόδια –ενώ υπήρχε η σύμφωνη γνώμη τού δημάρχου και τού τότε περιφερειακού διευθυντή εκπαίδευσης- ώστε το θέμα …ναυάγησε. Βεβαίως, θα επανέλθει σύντομα η πρόταση από πλευράς μου. Αυτό είναι, λοιπόν, το σημερινό «ελεύθερο», «δημοκρατικό» και «ανοιχτό» στην κοινωνία, σχολείο!
Φίλες και Φίλοι, δυστυχώς η Εκπαιδευτική πολιτική των τελευταίων, αρκετών χρόνων, αφ’ ενός και ο αδίστακτος κομματισμός, που δεν παράγει πολιτική αλλά μάλλον την καταστρέφει και την εξευτελίζει στα μάτια των παιδιών, αφ’ ετέρου έχουν δημιουργήσει έναν πραγματικό ξεπεσμό στην Παιδεία αυτής τής χώρας· και δη στην τριτοβάθμια. Πέραν, λοιπόν, από την επιβεβλημένη ανάταξη των πραγμάτων, μέσα από μια διαφορετική και τίμια πολιτική στόχευση στα τής Παιδείας που, ειρήσθω εν παρόδω, για να γίνει, χρειάζεται υψηλού διαμετρήματος πολιτικούς άνδρες και όχι σαν τον ορθροβόα κύριο Φίλη ή την κυρία Διαμαντοπούλου που προ ετών, θυτεύουσα στο …διακόνημα (sic) τής υπουργού παιδείας, είχε υποβαθμίσει την ελληνική γλώσσα!!! Εν προκειμένω, θα τής συνιστούσα (τής κυρίας Διαμαντοπούλου), να μελετήσει τί είχε πει ο Fidel Castro Ruz (ηγέτης τής κουβανικής Επανάστασης), σχετικά με τον πολιτισμό κάθε λαού. Έχω μάλιστα, και προσωπική επιστολή του, γι’ αυτό το θέμα και αν χρειαστεί μπορώ να την δημοσιοποιήσω…
Όμως, αν θέλουμε να έχουμε τίμια γραφίδα, πρέπει να σημειώσουμε ότι στην χώρα μας, υπάρχουν και κάποιοι που αξίζουν τον τίτλο τού Ευπατρίδη! Μπορεί να’ ναι κι επιχειρηματίες. Ωστόσο, τίμιοι επιχειρηματίες… Ένας τέτοιος ευπατρίδης, είναι μεταξύ άλλων, ο κύριος Γεώργιος Σιότροπος (των σχολών Ωμέγα), ο οποίος, και ως πρώην δήμαρχος, εξ όσων γνωρίζω, και ως φορές παιδείας, χρόνια τώρα δαπανάται στο να λάβουν τα Ελληνόπουλα, μάθηση επιπέδου. Υπάρχουν κι άλλοι. Ενδεικτικά αναφέρω τον κύριο Σιότροπο.
Τέλος, Φίλες και Φίλοι, η διατακτική τού λαού μας, πρέπει να είναι για μία διαφορετική παιδεία. Παιδεία, κυρίως ήθους και όχι θράσους. Παιδεία, που θα αντανακλά τον ηρωισμό τον ηρωισμό, τον πατριωτισμό, την ευγένεια, την καλωσύνη, την αλληλεγγύη τού λαού μας. Σ’ έναν κόσμο, στυγνό και απάνθρωπο, όπου το πτυχία τού παιδιού τού φτωχού και μεροκαματιάρη -αν ποτέ το λάβει- δεν θα έχει τις ίδιες ευκαιρίες με το πτυχίο τού παιδιού ενός δολοπλόκου πολιτικάντη, ο οποίος παράλληλα θα ειρωνεύεται και το Ορθόδοξο φρόνημα τού λαού μας!...

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η παιδεία στην Ελλάδα όχι μόνο έχει ναυαγήσει αλλά έχει βουλιάξει χωρίς ελπίδα ανελκύσεως. Μας τελείωσε.

Ανώνυμος είπε...

Το τονίζεις καλά κ. Καυκόπουλε σήμερα υπάρχει παιδεία θράσους και όχι ήθους. Ξεφύγαμε από τις ρίζες μας.

Ανώνυμος είπε...

Με υπουργούς χωρίς ιδανικά για την παιδεία ανεξαρτήτως πολιτικού χρώματος δεν θα υπάρξει προοπτική. Μερικά υπουργία έπρεπε να είναι ΕΘΝΙΚΑ και όχι στην κυριαρχία του κάθε υπουργού κάθε φορά. Είμαι 60 χρονών βαρέθηκα να ακούω για αλλαγές στην εκπαιδευτική πολιτική. Είναι όλοι τους για τα μπάζα. Η δημόσια παιδεία έχει καταρρεύσει.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ μεστό άρθρο. Στα βήματα του Μοσκώφ ο κύριος Καυκόπουλος.