Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016

Κρίση - Στάχυς


Κρίση

Καμιά φορά επιθυμώ να ήμουν άγγελος,
να φύλαγα σκοπιά στου παράδεισου τις πόρτες
και να ‘βλεπα όλες τις ψυχές, σειρά ολόκληρη,
τρεμάμενες και φοβισμένες,
προσμένοντας τα θεία τύμπανα ν’ ακούσουν.
Παιδιά-αλήτες με μάτια καθαρά,
μανάδες-πόρνες ταπεινές, λαμπρά φορέματα φορώντας,
και κάθε λογής «καθάρματα»,  να χαίρονται
και να κοιτούν, με δίχως έπαρση, χωρίς εγωισμό
τους «δήθεν» αυτού του  κόσμου
κατά χιλιάδες να στοιβάζονται για λίγο φως,
για μια υπόνοια ελπίδας.

Για χάρη, Κύριε, αυτών, των ωραίων ταπεινών,
σώσε και μας, τους γνήσιους διαβόλους,
και βάλε μας, για εξιλασμό,
στα βρώμικα πόδια τους να κλαίμε.

Στάχυς

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είσαι εξαιρετικός ΣΤΑΧΥ

Ανώνυμος είπε...

ΞΕΠΕΡΑΣΕΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ!

Ανώνυμος είπε...

Τολμηρό άλλα υπέροχο...!!! Συγχαρητήρια...!

Ανώνυμος είπε...

Εύγε, τι άλλο να πω μπροστά σε αυτό τον γίγαντα που ονομάζεται ΣΤΑΧΥΣ

Ανώνυμος είπε...

Πάρα πολύ καλό!!!!!!!!!!!!!!Για άλλη μια φορά πολλά μπράβο!