Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016

Συμπληρώθηκαν δύο έτη από την κοίμηση της σεβαστής μητέρας μου Ευγενίας Κωστοπούλου


Συμπληρώθηκαν σήμερα, δύο έτη από την κοίμηση 
της σεβαστής μητέρας μου Ευγενίας Κωστοπούλου
Το πρωί τελέσθηκε Θεία Λειτουργία και ιερό μνημόσυνο, 
υπέρ αναπαύσεως της μακαρίας ψυχής της.

Σε όλη την επίγεια ζωής της με τις πνευματικές βάσεις που έλαβε από νεαρής ηλικίας από τον π. Γερβάσιο Παρασκευόπουλο αγωνίστηκε σκληρά στον οικογενειακό και πνευματικό στίβο με προσευχές, νηστείες, και άσκηση. Η μακαριστή μητέρα μου Ευγενία, ήταν  αρχοντική στην αναστροφή, ευγενής στον χαρακτήρα, μειλίχια, με πραότητα στην συμπεριφορά «και ταπεινή τη καρδιᾳ», σώφρων και συνετή, υπομονετική, καρτερική, φιλόστοργη, και ανεξίκακη σε όσους την πλήγωναν.
Ο Κύριος την κάλεσε κοντά Του την Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014 στις 10:10 μ.μ.. Και αυτή αφού χαιρέτησε με την ματιά της την γεμάτη στοργή και γλύκα τα παιδιά της Αγγελική και Αναστάσιο και τον γαμβρό της Κωνσταντίνο, που παρέστεκαν κοντά της, “έτεινεν ευήκοον το ούς “, έκανε υπακοή, όπως πάντοτε, στην κλήση του Κυρίου Της και έσπευσε αθόρυβα, καρτερικά, ταπεινά και ειρηνικά για να αναπαυθεί στην πατρική Του αγκαλιά με την προσδοκία της αναστάσεως και της ζωής του μέλλοντος αιώνος κάνοντας πράξη τους λόγους του Αποστόλου Παύλου «Εμοί γαρ το ζην Χριστός και το αποθανείν κέρδος» ( Φιλ. α’, 21) και «εάν τε ζώμεν εάν τε αποθνήσκομεν, του Κυρίου εσμέν» (Ρωμ. ιδ, 8) και γνωρίζοντας καλά τους λόγους αυτούς  του Αγίου Μαξίμου του ομολογητού «Σκιά θανάτου εστίν η ανθρώπινη ζωή. Ει τις ούν εστι μετά του Θεού και Θεός μετ’ αυτού εστιν, ούτως δύναται ειπείν εναργώς το, εάν και πορευθώ εν μέσω σκιάς θανάτου, ου φοβηθήσομαι κακά, ότι συ μετ’ εμού ει».

Τα παιδιά σου, κλίνουμε γόνυ ευλαβείας μπροστά στην μνήμη  σου  και σε  ικετεύουμε να παρακαλείς τον Κύριο εκεί κοντά Του πια, και για μας τους «περιλειπομένους» στη ζάλη του παρόντος βίου στην γη αυτή, να ακολουθήσουμε τα ίχνη σου στη ταπείνωση, στην αγάπη και στη πίστη που έδειξες η ίδια προς τον Κύριο και προς τους ανθρώπους. Και αυτά μέχρι τέλους.
Για να αξιωθούμε με την βοήθεια των δικών σου ευχών και αυτών του πατέρα μας Κωνσταντίνου  να σας  συναντήσουμε εκεί που τώρα «εν πλήρει ασφαλεία» βρίσκεστε , πέρα από τις μικρότητες και μικροψυχίες του «αιώνος τούτου του απατεώνος», μέσα στο εκθαμβωτικό, άκτιστο θείο φως και στην «υπέρ νουν» μακαριότητα του Παραδείσου.
 Ο καλέσας σε Κύριος αναπαύσαι την ψυχήν σου 
και αποδώσοι σοι κατά την προσφοράν και την καρδίαν σου.
Eίη η μνήμη σου αιωνία και άληστος. Αμήν.  

Αναστάσιος Κ. Κωστόπουλος

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ό Θεός να την αναπαύσει!

Ανώνυμος είπε...

ΑΝΑΣΤΑΣΙΕ ΝΑ ΜΑΣ ΑΞΙΩΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΕΤΟΙΑ ΤΕΛΗ ΕΙΡΗΝΙΚΑ. ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕΤΡΑΕΙ. ΑΙΩΝΙΑ ΕΝ ΚΥΡΙΩ Η ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ.
ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΣΕ ΕΚΤΙΜΑ

π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ είπε...

Εύχομαι ολόψυχα ο Κύριός μας να την αναπαύσει από τους κόπους της επίγειας ζωής. Με εκτίμηση, π. Βασίλειος,

Αναστάσιος είπε...

Σεβαστέ π. Βασίλειε.
Σας ευχαριστώ για την ιερατική σας ευλογία υπέρ αναπαύσεως της μητέρας μου.
Ασπάζομαι την δεξιά σας.

Ανώνυμος είπε...

Η κ. Ευγενία είχε ευγένεια και χαμόγελο. Πάντα με τον καλό λόγο. Απολαμβάνει την χαρά του παραδείσου. Να έχεις την ευχή της Τάσο.

Αλεξανδρεύς είπε...

Μπροστά στο θρόνο του Κυρίου να εύχεται για όλους μας!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ μου αδελφέ. Ο Θεός ας αναπαυει την Γλυκιά Μανούλα σου. Αύριο το βράδυ στην Αγρυπνια στον Παναγιο Τάφο θα της κάνουμε τρισαγιο.. Από την Αγία Γη σε χαιρετώ. π Παναγιώτη Θωμας

Αναστάσιος είπε...

Σε ευχαριστώ Αλεξανδρέα,
τόσο για τις γεμάτες ελπίδα σωτηρία ευχές σου, όσο και για το ειλικρινές σου ενδιαφέρον για αυτήν όσο ζούσε.
Να είσαι καλά αδελφέ.

Ανώνυμος είπε...

Να είναι στα δεξιά του κυρίου μας και να ικετεύει για τους οικείους της καθώς και για μας.
Καλή δύναμη στον Αναστασιο.

"Εκτός ορίων" είπε...

Το ωραιότερο κείμενο που έχεις γράψει ποτέ!! Με απέραντο σεβασμό και υπέροχη αγάπη προς στο ιερό πρόσωπο της ευλογημένης, μοναδικής μητρός σου!
Είχα την τιμή να την γνωρίζω! Ξεχωριστή, αγιασμένη ψυχή!
Να έχετε και να έχουμε την ευχή της!
Να χαίρεσαι και να καμαρώνεις εν Κυρίω αγαπητέ μου Αναστάσιε για τη μητέρα σου!
Έχεις ευθύνη να τη θυμίζεις σε όλους μας με την παρουσία και τη ζωή σου!! Το κάνεις ήδη... Να το συνεχείς μέχρι τα γεράματά σου!!- Της μοιάζεις!! Χαιρόταν τόσο για σένα!

Κα Ευγενία να προσεύχεσαι για όλους μας εκεί που βρίσκεσαι, κοντά στο Θεό!!

Καλή αντάμωση!!





Ανώνυμος είπε...

Ο Θεός την έχει δεξιά του ήταν χριστιανή συνειδητή με συχνή μυστηριακή ζωή. Την ευχή της και εσύ και εγώ.

Αναστάσιος είπε...

Αγαπητέ μου άγνωστε «Εκτός ορίων» με συγκίνησαν τα λόγια σου.
Σε ευχαριστώ για όσα καταγράφεις για την προσωπικότητα της μητέρας μου.
Καθώς και για τα καλά σου λόγια προς εμέ.
Να είσαι καλά και να έχεις όλα τα αγαθά του Κυρίου.

Αναστάσιος είπε...

Σεβαστέ μου π. Παναγιώτη σας ευχαριστώ.
Προ δύο ετών είσαστε ξανά στα Ιεροσόλυμα όταν κοιμήθηκε η μητέρα μου.
Για το Τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως της μακαριστής ψυχής της επί του Παναγίου και Ζωοδόχου Τάφου του Κυρίου μας σας ευγνωμονώ.
Καλή συνέχεια στην ιερά σας αποδημία.

Ανώνυμος είπε...

Η μητέρα σου Τάσο είχε την καλή μαρτυρία της ζωής της. Ποτέ και για τίποτε δεν έδωσε αφορμή επί πολλά χρόνια που την γνώριζα στην γειτονιά. Προσεκτική σε όσα έλεγε, συμφιλιωτική προς τις διάφορες έριδες. Τα πρωινά περπατούσε παρόλα τα γεράματά της μέχρι που δεν μπορούσε να πάει μόνη της προς την Αγία Παρασκευή για εκκλησιασμό. Για μας η απουσία της είναι αισθητή. Βλέπεις φεύγουν η μια μετά την άλλη όλες οι παλιές. Να έχεις την ευχή της. Σε αγαπούσε και σε καμάρωνε. Αυτό που δεν μπορώ να ξεχάσω είναι το χαμογελαστό της ολοφώτεινο πρόσωπο.
Δεν γράφω το όνομά μου γιατί δεν τα έγραψα να μου πεις ευχαριστώ αλλά το θεώρησα κάτι από μέσα μου διαβάζοντας τα όσα έγραψες.