Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2016

ΝΕΩΤΕΡΑ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ π. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΕΤΤΑ

ΝΕΩΤΕΡΑ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΣΗΜΕΙΑ 
ΤΟΥ π. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΕΤΤΑ

Ονομάζομαι Ασπασία Βερβαρέσου. Είμαι στρατιωτικός εν αποστρατεία στην Π.Α. και είχα δημοσιεύσει προς δόξαν Θεού καταχώριση με τίτλο: «Νέα εμφάνιση του π. Νικολάου Πέττα σε Νοσοκομείο της Πάτρας»  ( https://www.pemptousia.gr/2016/10/nea-emfanisi-tou-p-nikolaou-petta-se-nosokomio-tis-patras).
Όπως φαίνεται οι αείμνηστοι Γέροντες π. Νικόλαος και η πρεσβυτέρα του Ανθή χάρηκαν από την δημοσίευση των σημαντικότερων θαυμαστών σημείων, που προσέφεραν μεγαλόκαρδα στους δικούς μου.

Η ΖΩΝΤΑΝΗ ΕΥΑΡΕΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΛΕΥΙΤΙΚΟΥ ΖΕΥΓΟΥΣ
Και πραγματικά χάρηκαν για την ομολογία μας, όπως και σε ανάλογες περιπτώσεις, και ενδεικτικά αναφέρω το παράδειγμα, που μας ομολόγησε ο αξιότιμος κ. Νικόλαος Επιστηθίου εκ Τσερίου Λευκωσίας, του οποίου, όταν η έγκριτη ιεραποστολική ιστοσελίδα «Πεμπτουσία» ανέβασε το πολύ τεκμηριωμένο άρθρο του με τίτλο: «Η αγιότητα ως εφικτή πραγματικότητα.
Το παράδειγμα του λευιτικού ζεύγους Πέττα», άρχισε το σπίτι του κάθε ξημέρωμα από 3:15 – 3:45 να ευωδιάζει! Στην αρχή με την σύζυγό του κ. Αγάθη εψαχνε για κάποιο καπτιστήρη (έτσι ονομάζουν στα κυπριακά το θυμιατήρι), που βγάζει ωραίο άρωμα. Τελικά διαπίστωσαν ότι το ωραίο άρωμα εξεχέετο από την φωτογραφία των αοιδίμου λευιτικού ζεύγους Πέττα.
Και με εμένα ευαρεστήθηκε ο Θεός για την ομολογία μου, όπως μαρτυρεί και ο πνευματικός μου πατήρ, διότι συνέχισαν να κάνουν την παρουσία τους αισθητη στη ζωή την δική μου, αλλά και στον περίγυρό μου.

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ π. ΝΙΚΟΛΑΟ
Η φίλη μου Ευρυδίκη Γεωργακοπούλου – Τσουραπά, όταν την πληροφόρησα ότι ο π. Νικόλαος οφθαλμοφανώς επισκέφθηκε, νουθέτησε και ευλόγησε με την δεξιά του την μητέρα μου Αντωνία, που χαροπάλευε στο Νοσοκομείου του Ρίου Πατρών, συγκινήθηκε!
Και, μετά από αυτή την αγιοφάνεια πήγα στον τάφο των αξίων και θαυματουργών, ήρθε και αυτή για να πάρει την ευλογία τους και να προσευχηθεί για τον άρρωστο αδελφό της Νικόλαο, ο οποίος την περίοδο εκείνη νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο του Πύργου με φοβερούς πόνους. Στον τάφο τους στην Παναγία Αλεξιώτισσα, αφού γονατιστές λάβαμε την ευχή τους, πήραμε λάδι από το κανδήλι τους, που τελεί πολλά θαύματα,  για να σταυρώσει τον ταλαίπωρο αδελφό της. Της προσέφερα και εικόνα του αξίου ζεύγους Πέττα. Μετά από το σταύρωμα ηρέμησε και θεραπεύτηκε αμέσως. Όχι μόνο σωματικά, αλλά και ψυχικά, αφού ως τότε λόγω νεότητας ήταν αντιδραστικός και όχι συνεργάσιμος. Μάλιστα έδειχνε και αδιαφορία προς τους δικούς του ανθρώπους. Έτσι, με την δύναμη και την ευχή του σημειοφόρου πατρός, όχι μόνο θεραπεύθηκε, αλλά και αναγεννήθηκε ψυχικά.

Η ΦΑΝΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΞΕΝΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ
Το τετραήμερο 21-24 Οκτωβρίου 2016 μαζί με την επιστήθια φίλη μου Γεωργία Θεοχαροπούλου, τον εκλεκτό πανεπιστημιακό καθηγητή κ. Φώτιο Δημητρακόπουλο και τον π. Νεκτάριο εκινήσαμε για προσκύνημα και επιμνημόσυνη δέηση στα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Περάσαμε και από τα Βούναινα, όπου προσκυνήσαμε τον τάφο του οσιομάρτυρα Νικολάου, όπου εφιλοξενείτο και η χαριτωμένη κάρα του από Μονή του Αγίου Νικολάου Άνδρου. Θαυμάσαμε στον τάφο την σπάνια εικόνα, που ιστορεί τον οσιομάρτυρα Νικόλαο με τους λοιπούς συνάθλους του Θεσσαλούς, η οποία δωρίθηκε στην φετινή εορτή του εις μνήμην του π. Νικολάου Πέττα. Μας φιλοξένησε η ευλαβής οικογένεια κ.κ. Αναστασίου και Φωτεινής Ντόνα στην Λάρισα. Άρχισαν μάλιστα να μας διηγούνται και τα θαυμαστά σημεία, που έχουν ζήσει από το ιερατικό ζεύγος Πέττα. Ο π. Νεκτάριος με διακριτικό τρόπο ζήτησε να αποσυρθεί, για να ξεκουραστεί λίγο. Πολλά από τα θαυμαστά αυτά τα κατέγραψε η θυγατέρα τους Σοφία, η οποία είναι καθηγήτρια μουσικής.
Μας είπαν και για το περιστέρι που εμφανίσθηκε στα Δικαστήρια Λαρίσης, διότι γνωστοί και συγγενείς τους είχαν «πουλήσει» και προσεύχονταν με νηστεία και εγκράτεια, μαζί με τον πνευματικό τους και με μοναχές στο λευτικτικό ζεύγος, για να μεσολαβήση, αφού είχαν χάσει την ελπίδα τους για δικαιοσύνη από τους ανθρώπους. Και πραγματικά έλαβαν την θεία βοήθεια. Τους είπαμε ότι θα πηγαίναμε στους Ταξιάρχες Τρικάλων, όπου ο Σεβασμιώτατος Αμαντίας κ.   Ναθαναήλ, Αρχιγραμματέας της Ορθόδοξης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας, θα τελούσε με τον ευγενή οικείου Ποιμενάρχη Τρίκκης και Σταγών κ. Χρυστόστομο, το εξάμηνο μνημόσυνο του αειμνήστου πατρός του Βασιλείου. Θα γινόταν ακόμη και δέηση για την ανάπαυση της προσφάτως μεταστάσης Γεωργίας, συζύγου του καθηγητού κ. Φωτίου Δημητρακοπούλου. Τότε κ. Φωτεινή μας είπε: «Αφού θα πάτε στα Τρίκαλα, να παρακαλέσατε τον δικηγόρο κ. Αντώνη, για να σας δώσει ένα αντίτυπό της».
Τελικά μέσα από έναν ευσεβή πρώην αστυνομικό, που γνωρίσαμε στο ευλογημένο Μοναστήρι της Παναγίας μας στο Γκόρμποβο των Τρικάλων, ο δικηγόρος υποσχέθηκε ότι θα παρέδιδε την συγκεκριμένη φωτογραφία στο αστυνομικό και εκείνος θα την άφηνε στον Ναό του Αγίου Νεκταρίου, ώστε κατά την αναχώρησή μας, να την παραλάβουμε από την νεωκόρος. Όμως απογοητευτήκαμε, διότι η εκ παραδρομής η εξ άλλου λόγου μας έδωσαν άλλη φωτογραφία, που δεν έχει σχέση με το περιστέρι της ορισμένης περίπτωσης, όπως μας είπαν οι κυρίες Φωτεινή και Σοφία. Όμως θα σας αναφέρω τι έγινε περαιτέρω.
Το Σάββατο τελέσθηκε το ιερό μνημόσυνο, από τους δύο Μητροπολίτες και στον ευχαριστήριο λόγο του για την τελετή της αρχιερατικής θείας Λειτουργίας και του μνημόσυνου για τον πατέρα του ο Μητροπολίτης Ναθαναήλ ευχαρίστησε τον οικείο Ποιμενάρχη, που ήταν στα δεξιά του. Δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει και τον π. Νεκτάριο, διότι του είχαν ορίσει να κάνει το ιερό κήρυγμα, όπου αναφέρθηκε για την σημασία των ιερών μνημόσυνων μέσα στην ορθόδοξο παράδοση.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΑΘΑΝΑΗΛ ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΕΙ
ΤΗΝ ΑΓΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΖΕΥΓΟΥΣ
Ο Μητροπολίτης Ναθαναήλ, ευχαριστώντας τον π. Νεκτάριο, έλαβε αφορμή να διαλαλήσει ότι είναι αγιόπαιδο, διότι οι γονείς του π. Νικόλαος και η πρεσβυτέρα του Ανθή είναι σύγχρονοι νεοφανείς άγιοι και βοούν τα σημεία, που τελούνται με την ικεσία τους. Ο ίδιος μάλιστα έχει γευθεί τέτοιες θαυμαστές επεμβάσεις τους.

ΤΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΕ ΚΑΙ ΣΕ ΕΜΕΝΑ
Μετά την επιστροφή μου από το ευλογημένο αυτό προσκύνημα, την Τρίτη στις 25 Οκτωβρίου και ώρα 10-11 π.μ., στο μκαλκόνι του σπιτιού μου στον Νέο Κόσμο Αττικής, ενώ μονολογούσα την αγιορείτικη ευχή: «Άξιοι, άξιοι, άξιοι και θαυματουργοί! Άγιος Νικόλαος και αγία Ανθή», έρχεται και κάθεται ένα περιστέρι, που με θωρούσε, ήρεμο και όμορφο με απαλό βελούδινο πέλος και γαλάζιες ανταύγειες στο λαιμό του. Έλαμπε ολόκληρο. Ήταν παρούσα και η φίλη μου Αλτάνη Παπαβραμοπούλου, η οποία είπε ότι δεν έχει ξαναδεί τόσο όμορφο περιστέρι. Τότε είπα θα το πάρω φωτογραφία. Και καθώς ετοιμάσθηκα να το τραβήξω αυτομάτως, στάθηκε στο πλάι σαν να πόζαρε. Κατόπιν εξαφανίσθηκε. Δεν περιγράφεται η χαρά μας! Και όταν επικοινώνησα με την οικογένεια Ντόνα στην Λάρισα, που είχε παρόμοια εμπειρία, από τις λεπτομέρειες αναφώνησαν και οι δύο ότι επρόκειτο για το ίδιο το περιστέρι με αυτό που τους είχε εμφανισθεί. Ο σημειοφόρος π. Νικόλαος φανέρωσε το σημείο του, διότι είχαμε στενοχωρηθεί, που δεν μας παραδόθηκε η φωτογραφία από την δίκη.

ΟΙ ΑΞΙΟΙ ΜΑΣ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ
Αξίζει να σημειώσω και μία άλλη εμπειρία με την παρουσία σμήνους περιστεριών, που είχαμε αυτό το τετραήμερο. Στις διηγήσεις της οικογένειας Ντόνα στην Λάρισας ο καθηγήτης κ. Φώτιος Δημητρακόπουλος αμφισβήτησε την σχέση της παρουσίας του περιστεριού με τον π. Νικόλαο. Ωστόσο, κατά την επιστροφή είχε διακαή πόθο να προσκύνησει τον Ναό της Ζωοδόχου Πηγής, στο χωριό Καλλογριανά Καρδίτσας, γενέτειρας του Αγίου Αρσενίου, επισκόπου Ελασσώνος. Ως γνωστόν, η προβολή του βίου του αγίου Αρσενίου είναι καρπός της διδακτορικής διατριβής του καθηγητή. Μάλιστα είχε παράπονο ότι ο αείμνηστος μητροπολίτης Ελασσώνος κυρός Βασίλειος δεν τον συμπερίλαβε στην ελληνική αποστολή, που πήγε στο τάφο του στην Σουζντέλ της Ρωσίας. Είχε πόθο να προσκυνήσει το λείψανο, που φυλασσόταν στην γενέτειρά του. Ο εφημέριος όμως είχε ένα διακόνημα και απουσίαζε. Γι’ αυτό μας ενημέρωσαν ευγενώς ότι ο ίδιος κρατούσε τα κλειδιά του Ναού και άρα η επίσκεψη ήταν αδύνατη. Στενοχωρηθήκαμε και εγώ με την Γεωργία αρχίσαμε να λέμε στον καθηγητή ότι οι Άξιοι θ α βοηθήσουν και θα πάμε στο Ναό και θα προσκυνήσουμε. Τελικά πήγαμε στο χωριό και, όταν κατεβήκαμε, για να πάρει από έξω φωτογραφίες ο καθηγητής εμείς προσευχόμασταν να βρεθεί τρόπος να προσκυνήσουμε τον Άγιο. Ο π. Νεκτάριος έμεινε στο αυτοκίνητο, διότι έχει ένα τραυματισμό στο αριστερό αστράγαλο του ποδιού και ταλαιπωρείτο. Ξαφνικά εμφανίζεται ομάδα περιστεριών, που άρχισε να κάνει κύκλους γύρω από εμάς και αμέσως με την Γεωργία καταλάβαμε ότι με την ευλογία των αξίων θα ανοίξει ο Ναός. Πράγματι έτσι έγινε ξαφνικά παρουσιάσθηκε ο ιερέας, ο οποίος μας καλοδέχθηκε. Η χαρά του ήταν μεγάλη, που συνάντησε τον καθηγητή, τον οποίο γνώριζε μόνο από την εργογραφία του για τον τοπικό άγιο Αρσένιο. Μετά από όλα αυτά δεν είχε περιθώριο ο καθηγητής να μην πιστεύει στην προστασία και στην δύναμη των αξίων να ανοίγουν τον δρόμο, καταργόντας τα εμπόδια!
         
Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΑΠΟ ΒΕΒΑΙΩ ΘΑΝΑΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΗΣ
Με την θυγατέρα των αξίων και θαυματουργών Άννα γνωριζόμαστε, διότι ανήκουμε στην Πολεμική Αεροπορία. Η Άννα το πρωί της Κυριακής 20ης Νοεμβρίου, και ενώ με το μηχανάκι της όδευε στην οδό Αγίου Ιωάννου Θεολόγου και Μεσογείων, για να πάει στην θεία Λειτουργία, να προσευχηθεί και αμέσως μετά να αναλάβει υπηρεσία, ένας απρόσεκτος ταξιτζής παραβίασε το κόκκινο σηματοδότη χτύπησε άσχημα την Άννα. Από τον κραδασμό το μηχανάκι βρέθηκε μακριά και η Άννα καρφωμένη στο παρμπρίζ του ταξί. Από το χτύπημα και το τίναγμα η Άννα έφυγε από την ζωή! Είδε να προχωρεί σε ένα φωτεινό διάδρομο, του οποίου στο τέρμα την περίμενε η παράσταση της Παναγίας της Γλυκοφιλούσσσας (σε αυτό το σέμνωμα της Μονής Φιλοθέου της είχαν τάξει οι αείμνηστοι γονείς της). Στο ίδιο χώρο είδε και την μητέρα της Ανθή όχι καταπονημένη, αλλά νέα, δυνατή και ακμαία. Η μητέρα της, αφού συνεννοήθηκε με την μητέρα μας Παναγία, την παρέλαβε και την επανέφερε στην ζωή. Δηλαδή με την Παναγία μας της έδωσε για μία ακόμη φορά ζωή και σωτηρία. Το αποτέλεσμα είναι ότι έχει σπάσει το αριστερό πόδι και έχει και άλλα προβλήματα, γλίτωσε όμως τον θάνατο η την αναπηρία η την αφασία. Δοξάζει την Θεό για την θεία προστασία. Οι γιατροί στο ΓΝΑ της λένε: «Υπάρχεις ακόμη ανάμεσά μας, διότι το θέλει ο Θεός. Είδες πολλούς αγίους και μεγάλη πρεσβεία. Ο ταξιτζής θα σε είχε κάνει κομμάτια!».
Αυτή είναι η αλήθεια, όσο και να είναι γονείς της και θέλει να κρατά ταπεινό φρόνημα, οι γονείς της την προστάτευσαν. Μάλιστα μου έλεγε ότι σε δύσκολη δοκιμασία, που είχαν πέσει εξωγενείς παράγοντες των Πατρών και ήθελαν να περάσουν στους οικείους της το μήνυμα, ότι οι γονείς της ζούσαν άνετα και είχαν την υποστήριξη και τον σεβασμό του κλήρου των Πατρών, και ότι δεν κατέτρεξαν από φθόνο τον πατέρα Νικόλαο, η Άννα τρεις ημέρες πριν από το ατύχημα παρέδωσε την απολογία του π. Νικολάου, που δικαζόταν για αντικανονική κατάλυση, αφού κατέλυσε το άγιο Ποτήρι, που παράταγαν οι συνεφημέριοί του. Και το έκανε αυτό, υπακούοντας στους κανόνες της Εκκλησίας και στον πνευματικό του. Επίσης παρέδωσε την πνευματική διαθήκη, που άφησε η πονεμένη μητέρα της και μέσα σε αυτή καταγράφονται πολλές αλήθειες για τα βάσανα και τις αδικίες, που υπέστη ο σύζυγός της και η ίδια με αποτέλεσμα τα φθάσει στον πρόωρο μαρασμό. Αυτά τα δύο τα παρέδωσε στον κληρικό αδελφό της, για να βάλει τα πράγματα στην θέση τους. Και τρεις ημέρες αργότερα κατά την δοκιμασία του ατυχήματος, της το ανταπέδωσαν οι γονείς της σώζοντάς την. Ίσως κάποιοι από τους οικείους του π. Νικολάου, να τους βλέπουν σαν καλούς ανθρώπους και αγωνιστές και να τους ευνουχίζουν την πνευματικότητα, που, για να την αποκτήσουν τόσο μαρτύρησαν...
Ας έχουμε την ευχή τους. Όσο και να πολεμά το σκότος εμείς θα πηγαίνουμε αντίθετα, στο φως τους Χριστού. Όπως λέει και ο τίτλος βιβλίου του Οικουμενικού μας Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου (1993), «Η αλήθεια ελευθερώσει ημάς».  


1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Ν α έχουμε την Ευχή τους και την μεσιτεία τους
Ὑμνογραφικά τοῦ ἡγιασμένου λευϊτικοῦ ζεύγους
Ἱερέως Νικολάου καί Πρεσβυτέρας Ἀνθῆς Πέττα.

Ποίημα Κυριάκου Ἰ. Πανούση, Ἀναγνώστου,
τῇ προτροπῇ καί παρακλήσει Μοναχῆς τινος Ἀκακίας.

Ἀπολυτίκιον. Τοῦ Ἱερέως Νικολάου. Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῶν Πατρῶν θεῖον γόνον,* Ἀχαΐας τό κόσμημα* καί τῶν Ἱερέων τήν δόξαν,* θεοφόρον Νικόλαον,* τοὐπίκλην Πέτταν, μέλψωμεν πιστοί,* ὡς ἔμπλεων χαρίτων τοῦ Θεοῦ* καί ἀστέρα νεόφωτον, εὐλαβῶς* βοῶντες αὐτῷ ἐκ πόθου·* χαίροις γάμου τύπος ἀκριβής,* χαίροις ἀσκητῶν τό κλέϊσμα,* χαίροις τῶν προστρεχόντων σοί πιστῶν* πρέσβυς πρός Κύριον.

Ἕτερον. Τῶν μακαρίων κοινόν. Ἦχος πλ. α΄. Τόν συνάναρχον Λόγον.
Τήν λαμπράν ξυνωρίδα δεῦτε τιμήσωμεν,* Ἀνθήν σεμνήν Πρεσβυτέραν* σύν Νικολάῳ ὁμοῦ,* Ἱερέα ἐκ Πατρῶν* Πέτταν καλούμενον·* ὅτι ἐλάμπρυναν τήν γῆν* ἁγιοτόκον Ἀχαιῶν* ἐν ἔτεσι τοῖς ἐσχάτοις* βαδίσαντες ἐν τῇ τρίβῳ* τῆς ἐν Κυρίῳ τελειώσεως.

Κοντάκιον. Τοῦ Ἱερέως Νικολάου. Ἦχος δ΄. Ἐπεφάνης σήμερον.
Τῆς Ἁγνῆς Θεόπαιδος τῇ εὐλογία* ἀνεδείχθης καύχημα* καί ἀληθῶς ὑπογραμμός* τῶν Ἱερέων Νικόλαε,* τοὐπίκλην Πέττα·* Κυρίῳ πρέσβευε.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις Ἱερέων ὑπογραμμός,* Νικόλαε θύτα,* ταπεινώσεως ἀληθές* ὑπόδειγμα, Πάτερ καί τοῦ Εὐαγγελίου,* Χριστοῦ ἐν βίῳ κῆρυξ* Αὐτοῦ καί πρόβολος.

Μεγαλυνάριον ἕτερον. Ἀντωνίου Πρεσβυτέρου.
Χαίροις Ἱερέων ἡ καλλονή* καί τῶν διδασκάλων* ἀκροθίνιον ἀληθῶς·* χαίροις πτωχευόντων ὁ μέγας εὐεργέτης* καί Ἐκκλησίας δόξα,* Πάτερ Νικόλαε.