Παρασκευή 10 Μαρτίου 2017

Τά δύο άκρα - π. Δανιήλ Ἀεράκη

Τά δύο άκρα

τοῦ ἀρχ/του Δανιήλ Ἀεράκη

Ἀφορμές σκανδαλισμοῦ δίνονται ἀπό τούς λεγομένους οἰκουμεvιστές. Πολλοί μάλιστα εἶδαν ἐπικίνδυνα βήματα στή λεγομένη «Μεγάλη και Ἁγία Σύνοδο», στήν Κρήτη, τόν παρελθόντα Ἰούνιο.
Στό φυλλάδιο «Πρός τόν Λαό» τής Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας μας (φ. 49), τονίζεται ἡ ἑνότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας:
«Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐκφράζει τήν ἑνότητα καί τήν καθολικότητά της διά τῶν ἱερῶν Μυστηρίων... Ἀξίζει νά σημειωθεῖ, ὅτι ἡ Ἁγία Σύνοδος δέν ἀναφέρθηκε μόνο στό κῦρος τῶν γνωστῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἀλλά σέ αὐτήν γιά πρώτη φορά ἀναγνωρίσθηκαν ὡς Σύνοδοι “καθολικοῦ κύρους”, δηλαδή ὡς Οἰκουμενικές, ἡ Σύνοδος ἐπί Μεγ. Φωτίου (879-880), οἱ ἐπί ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ (1341, 1351, 1368), καί οἱ ἐν Κωνσταντινουπόλει γιά τήν ἀποκήρυξη τῆς Συνόδου τῆς Φλωρεντίας (1438 - 1439), τῶν προτεσταντικῶν δοξασιῶν (1638, 1642, 1672, 1691) καί τοῦ ἐθνοφυλετισμοῦ ὡς ἐκκλησιολογικῆς αἱρέσεως (1872)».

Βέβαια ὑπάρχουν καί πολλοί, οἱ ὁποῖοι στή Σύνοδο τῆς Κρήτης βλέπουν μόνο προδοσίες τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως! Δικαίωμα νά διαφωνῆ ἔχει ὁ ὁποιοσδήποτε. Ἐκείνο πού δέν χωρᾶ εἶναι ὁ φανατισμός, ὁ ἐκτός ὁρίων ζηλωτισμός, ἡ ἀπόσχισις ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Τό «διαφωνῶ» μέ οἰκουμενιστικές ἐνέργειες π.χ. τοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, δέν σημαίνει και «ἀποκόπτομαι» ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας!
Τά σχίσματα εἶναι δυσίατες πνευματικές ἀσθένειες.
Τώρα τελευταῖα, μερικοί κληρικοί, ἀντί γιά τή λέξι «σχίσμα», χρησιμοποιοῦν και τίς λέξεις «ἀποτείχισις», «διακοπή μνημοσύνου», «ἀκοινωνησία». Καί στηρίζουν τίς ἐνέργειές τους ὅλοι, σ’ ἕνα κανόνα, στόν ιε´ τῆς Πρωτοδευτέρας Συvόδου.
Ἀλλ’ ὁ κανόνας αὐτός δέν εἶναι ὑποχρεωτικός. Εἶναι δυvητικός. Δίνει τό δικαίωμα, δηλαδή, νά διακόπτη κάποιος τό μνημόσυνο τοῦ ἐπισκόπου, στόν ὁποῖον ἀνήκει, ἐφ’ ὅσον ὁ ἐπίσκοπος κηρύττει «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» αἵρεσιν. Καί γεννᾶται τό ἐρώτημα: Ὁ Σεβασμ. π.χ. Μητροπ. Φλωρίνης κ. Θεόκλητος κήρυξε καμμία αἵρεσι, καί δή «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ», δηλαδή προκλητικά; Ὅλοι μιλᾶνε γιά τήν ὀρθή πίστι καί τόν προσεκτικό του βίο! Γιατί, λοιπόν, ν’ ἀποκοποῦν κληρικοί, πού ἀνήκουν στήν ἐπισκοπή του;
Δικαιολογοῦν οἱ ἀποσχιζόμενοι τήν πρᾶξι τους: «Ἄν ὁ ἐπίσκοπος μνημονεύη τόν Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο, εἶναι... αἱρετικός, ὅπως ἐκεῖνος!». Κατά πρῶτον, ὁ ἐπίσκοπος (ἄν ἀκούη ἀπό τόν Πατριάρχη ἐγνωσμένη αἵρεσι), μόνο αὐτός ἔχει δικαίωμα (ὄχι ὑποχρέωσι) νά διακόψη τό μνημόσυνό του. Τό δικαίωμα αὐτό δέν τό ἔχει πρεσβύτερος, πού ἀνήκει σέ ἄλλον ἐπίσκοπο, ἐγνωσμένης μάλιστα πίστεως καί ἀρετής.
Ποιός ἄλλος ἔγραψε πρός Πατριάρχη Κων/λεως περισσότερα ἀπό τόν μακαριστό π. Ἐπιφάνιο Θεοδωρόπουλο; Καί ὅμως, οὐδέποτε συνέστησε διακοπή μνημοσύνου, δηλαδή, διακοπή κοινωνίας μέ ἐπίσκοπο! Στό βιβλίο του «Τά δύο ἄκρα» (ἔκδοσις Μονῆς Κεχαριτωμένης) καυτηριάζει ἐπικίνδυνα οἰκουμενιστικά βήματα, ἀλλά καί διαφωνεῖ μέ ἀποσχιστικές ἐνέργειες ἐξαιτίας οἰκουμενιστικῶν βημάτων.

Οὕτε σκανδαλίζουμε μέ οἰκουμενιστικές ἐνέργειες, οὕτε ἐνεργοῦμε κατά τό δοκοῦν. Διαφωνοῦμε καί μέ τά δύο ἄκρα!

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Και τι εγινε, που αναγνωριστηκαν ως " Συνοδοι καθολικου κυρους", οι συνοδοι επι Μεγαλου Φωτιου, Αγιου Γρηγοριου Παλαμα, κλπ., κλπ. ?
Σταματησαν οι συμπροσευχες με παπικους και προτεσταντες, αποχωρησε η Εκκλησια απο το ΠΣΕ, σταματησαν να υπογραφονται κειμενα και διακηρυξεις περι ενοτητος, επαψε η συμμετοχη ρωμαιοκαθολικων κληρικων σε τελετες και ακολουθιες Ορθοδοξων, και αλλες παρομοιες δραστηριοτητες ?
Πως γινεται, να αποφασιζη η Πανορθοδοξος Συνοδος οτι η Συνοδος επι Μεγαλου Φωτιου, που κατεδικασε το φιλιοκβε, εχει Καθολικο κυρος, και συγχρονως Ρωμαιοκαθολικοι Καρδιναλιοι, (που αποδεχονται το φιλιοκβε), να συμμετεχουν στη Θρονικη Εορτη του Οικουμενικου Πατριαρχειου ?
Δηλαδη, αλλα αποφασιζει η Πανορθοδοξη Συνοδος και αλλα γινονται στην πραξη ?

Ανώνυμος είπε...

Γιά τούς Πατέρες ὁλόκληρης τῆς δεύτερης χιλιετίας αἰτία διακοπῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας ἀπετέλεσε μόνο ἡ ἕνωση πού πραγματοποιήθηκε δύο φορές μέ τούς ἀμετανοήτους Λατίνους καί ὄχι ἡ ὕπαρξη καί ἡ δράση τῶν Ἑνωτικῶν καί Λατινοφρόνων, οἱ ὁποῖοι ἦταν ἀνάλογοι ἤ ἀκόμη καί χειρότεροι ἀπό τούς σημερινούς Οἰκουμενιστές.

Ανώνυμος είπε...

5:29
Λάθος!
Ο Άγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς διέκοψε την κοινωνία με τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Καλέκα όχι λόγω ένωσης με τους παπικούς αλλά λόγω της αιρέσεως.

Ανώνυμος είπε...

Ἡ ἀποτείχισις τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ δέν ἔγινε πρό συνοδικῆς κρίσεως, ἀλλά μέ βάση τίς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου τοῦ 1341. Ἄρα, ἡ ἀποτείχιση τοῦ Ἁγίου ἔγινε μετά τήν Συνοδική καταδίκη της αἱρέσεως.

Ανώνυμος είπε...

Ο π. Δανιήλ καλά τα γράφει και τα λέει. Τα λόγια του όμως πάνε στο βρόντο γιατί αυτοί που δεν μνημονεύουν τον επίσκοπό τους για τους λόγους που κάνει αναφορά έχουν δική τους θεολογική και δογματική προσέγγιση. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν προσέγγιση ως προς το αλάθητο τον επίσκοπο Ρώμης. Κρατούν όλη την αλήθεια της Εκκλησίας στα χέρια τους. Αυτό είναι το μεγάλο λάθος τους και έτσι φεύγουν από την μάνδρα της εκκλησίας πορευμένοι σε άλλους δρόμους χωρίς προορισμό.

Ανώνυμος είπε...

Γερό χαστούκι τα όσα γράφει ο π. Δανιήλ Αεράκης σε αυτούς που με τις αδικαιολόγητες προφάσεις τους προσπαθούν να δημιουργήσουν σχίσμα στην εκκλησία. δεν θα τους περάσει. Θα απομονωθούν όπως κι όλοι όσοι το έκαναν. Να επιστρέψουν και να προσκυνήσουνε με μετάνοια τον μητροπολίτη τους.

Ανώνυμος είπε...

Το θέμα είναι για γέλια. Διάβασα ότι ένας από τους κληρικούς που δεν μνημονεύει τον δεσπότη του και τον έχει σε «αδεια» πηγαίνει στην Εκκλησία που είναι εφημέριος και πέφτει ο μισθός την ώρα της Λειτουργίας που μνημονεύουν τον οικουμενιστή δεσπότη του. Αυτά είναι πλέον για τα άκρα αλλά για το θέατρο του παραλόγου. Χριστέ μου στο όνομά Σου όλα μπορούν να γίνουν.