Δευτέρα 24 Απριλίου 2017

«Ἀποθανῶν δίκαιος ἔλιπε μετάμελον» - Εὐάγγελος Ι. Παπαευαγέλου,

«Ἀποθανῶν δίκαιος ἔλιπε μετάμελον»
(Παροιμ. 11,3)

Αὐτούς τούς λόγους τοῦ σοφοῦ παροιμιαστοῦ μᾶς ὑπενθυμίζει ὁ μακαριστός ἱεράρχης Σεραφείμ. Ὁ Σεραφείμ ἔκανε πολύ αἰσθητή τήν εὐεργετική παρουσία του. Ὁ κατά κόσμον Βύρων Στεφάνου γεννήθηκε στό Φανάρι τοῦ Νομοῦ Καρδίτσας τό 1932. Μπῆκε μετά ἀπό δύσκο- λες τότε εἰσαγωγικές ἐξετάσεις στή Θεολογική Σχολή τοῦ Ἐθνικοῦ καί Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν τό 1950. Ἔγινε δεκτός στά Οἰκοτροφεῖα Βουρνάζου καί Τσόχα τό 1952 καί μαζί μέ τίς σπουδές του στό Πανεπιστήμιο ἐργαζόταν στό Τυπογραφεῖο τῆς Ἀδελφότητος «ΖΩΗ» πού εἶχε πολλές ἀνάγκες, λόγω τῆς μεγάλης κυκλοφορίας τῶν περιοδικῶν της καί τῶν βιβλίων της πού ἐκδίδονταν τότε γιά νά καλύψουν τίς μεγάλες ἀνάγκες τῶν Ἑλλήνων. Τό Οἰκοτροφεῖο Βουρνάζου τοῦ προσέφερε ἰδανικές συνθῆκες γιά νά ἀσκηθεῖ στήν ἀρετή καί τόν ἀσκητισμό. Λαμπροί διευθυντές, ὅπως ὁ Ἰωάννης Καψιμάλης , ὁ Εὐστάθιος Μπάστας, ὁ Ἀριστοτέλης Παπανικολάου καί ὁ Γεώργιος Ψαλτάκης ἦταν μαζί του, πεφωτισμένοι ὁδηγοί στήν πνευματική του ζωή.
Τόν Σεραφείμ κέρδισε ἡ ἱερωσύνη πολύ νωρίς. Ἔγινε διάκονος τό 1965. Πρεσβύτερος τό 1966 καί Μητροπολίτης Τρίκκης καί Σταγών τό 1970, σέ ἡλικία 38 ἐτῶν. Κηρύχτηκε ἔκπτωτος ἐπί Σεραφείμ τό 1974 χωρίς νά δικαστεῖ. Ἀνακηρύχτηκε, ὅμως, τότε Τιτουλάριος Μητροπολίτης καί τοποθετήθηκε τό 1991 Μητροπολίτης τῆς προσωποπαγοῦς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σταγῶν καί Μετεώρων, ἡ ὁποία μέ ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τό 2015 ἔγινε αὐτοτελής Μητρόπολις.
Ὁ Μητροπολίτης Σεραφείμ Στεφάνου τρία πράγματα πῆρε στά σοβαρά στή ζωή του: α/τή χριστιανική πίστη β/ τή συνεχῆ θυσία του γιά τό ποίμνιό του. Ἀνυποχώρητος, ἀκριβολόγος, σταθερά αὐστηρός σέ ὅ, τί ἀφοροῦσε τήν Ὀρθόδοξη Πίστη, τό ἦθος καί τήν ἀρετή. Τό τρίτο ἦταν ἡ συνεχής μέριμνά του καί φροντίδα γιά τή νεολαία τῆς Μητροπόλεως. Ὁ μακαριστός Σεραφείμ ἀνήκει καί σέ ἕνα ἄλλο σύγχρονο μοναδικό φαινόμενο ὅμοιό του ὁποίου δέν ὑπάρχει ἄλλο. Ἀνήκει λοιπόν στήν ἄνοδο στή θέση τοῦ Μητροπολίτου τῶν 25 νέων θεολόγων τοῦ Οἰκοτροφείου Βουρνάζου-Τσόχα, μετά τήν ἐπιστράτευσή τους, τότε ἀπό τόν Μακαριστό Ἱερώνυμο Α .
Πράγματι, ποιά ἀδελφότης Θεολόγων, ποιό μο- ναστῆρι στήν Ἑλλάδα ἤ τό ἐξωτερικό, ποιά χριστια- νική συντροφιά μπόρεσε νά προετοιμάσει καί νά «Ἀποθανῶν δίκαιος ἔλιπε μετάμελον» προσφέρει μαζικά 25 μητροπολῖτες στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Κύπρου;
Ὁ μακαριστός Σεραφείμ κατά- φερε νά ἀξιοποιήσει καί νά προσφέρει στό χριστιανικό του ἔργο τή νεολαία τῆς Καλαμπάκας. Φροντιστήρια κατηχητῶν καί ὁμαδαρχῶν, Κύκλοι μελέτης Ἁγίας Γραφῆς, σχολές βυζαντινῆς μουσικῆς καί δημιουργία σωστῶν οἰκογενειῶν. Ὁ ἐμπνευσμένος μητροπολίτης στή μεγάλη του ἀποστολή. Καί κάτι τελευταῖο: πρώτη του φροντίδα ἦταν νά μορφώσει τούς ἄμεσους συνεργάτες του, τούς ἱερεῖς τῆς μητροπόλεώς του.
Εὐάγγελος Ι. Παπαευαγέλου,
Ἰατρός Χειρουργός

Καθηγητής Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
Πηγή: Σύνδεσμος

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο μακαριστός μητροπολίτης Σταγών και Μετεώρων κυρός Σεραφείμ (Στεφάνου)κατέλιπε σπουδαίο έργο τόσο κατά την πρώτη περίοδο της αρχιερατείας του στην τότε ενιαία μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών (1970-1974) όσο και κατόπιν, κατά τη διάρκεια της ποιμαντορίας του, στην πρώην προσωποπαγή και εσχάτως κατασταθείσα μόνιμη (χάρη και στους αγώνες του μακαριστού) μητρόπολη Σταγών και Μετεώρων.
Ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ο Α'(Κοτσώνης), κατά τη διάρκεια της αρχιεπισκοπικής του θητείας (1967-1973), μερίμνησε να προαγάγει στην επισκοπική καθέδρα κληρικούς με ιεραποστολικές καταβολές και ιεραποστολικό φρόνημα όπως ο μακαριστός Σεραφείμ.
Δυστυχώς, φθόνω του αρχεκάκου όφεως, δώδεκα εξ αυτών (αποστολικός αριθμός)το μαύρο Ιούλιο του μοιραίου για τα εκκλησιαστικά μας πράγματα έτους 1974 υπέστησαν την κεφαλική ποινή της εκπτώσεως από του θρόνου τους.
Θρονιάστηκαν, όμως, ανεξίτηλα στην καρδιά του ποιμνίου τους, του οποίου την άδολη αγάπη, εκτίμηση και αφοσίωση απέσπασαν.
Ο μακαριστός επανήλθε στη διαποίμανση του απορφανισθέντος ποιμνίου μετά 17 έτη, αποκαθισταμένου τοιουτοτρόπως του δικαίου και της δεινώς τρωθείσης κανονικής τάξεως.
Του μακαριστού Σεραφείμ είη η μνήμη αιωνία!
Λ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Έχω την εντύπωση ότι ο μακαριστός ποτέ δεν συμπαραστάθηκε στους διωκόμενους σφραγισθέντας υπό της Σεραφειμικής πρεσβυτέρας ιεραρχίας όταν επανήλθε επί του θρόνου όπως ο Αττικής Νικόδημος, Λαρίσης Θεολόγος και Φαναριοφαρσάλων Κωνσταντίνος. Τα υπόλοιπα πως ήταν εκλεκτός ιεράρχης δεν τα αμφισβητώ.

Ανώνυμος είπε...

Τι "συμπαράσταση" θα ηθέλατε αγαπητέ να τους προσφέρει; Eδωσε το παράδειγμα αποδεχθείς την λύσι της οικονομίας που τους προσέφερε η Ιεραρχία δια της τοποθετήσεώς του στην νεοσυσταθείσα Ιερά Μητρόπολη Σταγών και Μετεώρων, χάριν "της ειρήνης και της ενότητος της Εκκλησίας", όπως είχε δηλώσει. Οπως ομοίως έπραξαν και ο από Ζακύνθου Απόστολος Παπακωνσταντίνου (δεχθείς την τοποθέτηση στη χηρεύουσα Μητρόπολη Κιλκισίου) και ο από Παραμυθίας (δεχθείς την τοποθέτηση στη νεοσυσταθείσα Μητρόπολη Αγιάς Ν. Λαρίσης). Ποίος ημπόδισε τους άλλους τρείς (π. Αττικής Νικόδημον, π. Λαρίσης Θεολόγον και π. Θεσσαλιώτιδος Κων/νον) να πράξουν ομοίως;

ΔΙΟΓΕΝΗΣ