Σάββατο 1 Ιουλίου 2017

ΕΚΔΗΜΙΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΗΣ ΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΟΥΣ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΗΣ (ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ) - Ἀρχιμ. Χριστοφόρος Ἰ. Μυτιλήνης


ΕΚΔΗΜΙΑ 
ΜΑΚΑΡΙΣΤΗΣ ΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΟΥΣ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ
 ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΗΣ (ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ)

«Μακάριοι οἱ νεκροί οἱ ἐν Κυρίῳ ἀποθνήσκοντες ἀπ’ἄρτι...
 ἵνα ἀναπαύωνται ἐκ τῶν κόπων αὐτῶν» (Ἀποκ. ιδ΄13)

Ἡ ὁσιωτάτη Γερόντισσα Χριστοδούλη, (Εὐαγγελάτου) Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κατερινοῦς (Ἱ. Μ. Αἰτωλοακαρνανίας), μετά ἀπό μακρά ἀσθένεια πλήρης ἡμερῶν καί ἀρετῶν, ἀνεχώρησε γιά τήν οὐράνια πατρίδα σήμερα Σάββατο 1 Ἰουλίου 2017 στό Γηροκομεῖο τῆς Χριστιανικῆς Ἑνώσεως Ἀγρινίου ὅπου φιλοξενεῖτο τά τελευταία χρόνια  καί δεχόταν τήν περιποίηση καί φροντίδα τῶν ἀδελφῶν καί τοῦ νοσηλευτικοῦ προσωπικοῦ τοῦ ἀνωτέρω Ἰδρύματος.
Ἡ  Ἐξόδιος Ἀκολουθία θά τελεσθεῖ στήν Ἱερά Μονή Κατερινοῦς  αὔριο Κυριακή 2 Ἰουλίου 2017 καί ὥρα 12:00 τό μεσημέρι.
 Ἡ ὁσιακή βιοτή τῆς μακαριστῆς Γερόντισσας,  τό ἀκατάβλητο φρόνημά της, ἡ αὐταπάρνησή της καί πρό παντός ἡ δυνατή καί θερμή πίστη της, τήν κατέστησαν ἀπό τόν Θεό εὐλογημένο κλῆμα, πού ἔφερε καρπό πολύ καί ἐχόρτασε πνευματικῶς ὅλους τούς προσκυνητές πού ἀνέβαιναν στό Μοναστήρι τῆς Παναγίας τῆς Κατερινιώτισσας.
Φιλόπονη και εργατική η μακαριστή Γερόντισσα μαζί μέ τήν ἀδελφή, μοναχή Θεοκλήτη φρόντιζαν τό μοναστήρι νά παραμένει ἀνοιχτό καθαρό, εὐπρεπισμένο καί καλλωπισμένο ἀλλά καί νά τηρεῖ τό μοναχικό τυπικό μέ ἀκρίβεια καί φόβο Θεοῦ.

Η μακαριστή Γερόντισσα καταγόταν ἀπό τήν Πάτρα καί έκάρη μοναχή στήν Ιερά Μονή τῆς Μαρίτσας, ὅπου ἐκεῖ  ἔδωσε τούς πρώτους άσκητικούς της άγώνες, γιά νά  συνεχίσει τό Θεάρεστο ἔργο της στήν Ἱερά Μονή τῆς Κατερινοῦς .  Ὅπως ἡ ἴδια ἔλεγε - καί ἰδιοχείρως ἔγραψε- ἀξιώθηκε νά μαθητεύσει κοντά στόν ὅσιο Γέροντα τῆς Πάτρας π. Γερβάσιο Παρασκευόπουλο, τόν ἅγιο πνευματικό της, ὁποῖος  ὅταν ἡ Γερόντισσα ἀνεχώρησε ἀπό τήν  Ἱ. Μονή τῆς Μαρίτσης Τριταίας τῆς συνέστησε ὡς πνευματικό τόν ἄλλο φωτισμένο Γέροντα τοῦ Ἀγρινίου π. Βενέδικτο Πέτράκη, τόν ὁποίο πολύ ἀγαποῦσε καί σεβονταν. Ἀξίζει νά σημειωθεῖ ὅτι μαζί μέ τήν Θεοκλήτη κατέβαιναν συχνά ἀπό τό Μοναστήρι μέ τά πόδια ὥς τό χωριό  Γαβαλοῦ καί μετά μέ διερχόμενο ἀμάξι πήγαιναν στόυς Ἁγίους Ἀναργύρους στό Ἀγρίνιο γιά νά ἀκούσουν τόν φλογερό Ἱεροκήρυκα π. Βενέδικτο. Πολλές φορές ἐκκλησίάζονταν στό Ἱ. Ναό τῶν Ἀγίων Ἀναργύρων,  τούς ὁποίους ἀγαποῦσε ἡ Γερόντισσα καί ἀξιώθηκε στή μνήμη τους νά ἀναχωρήσει γιά τόν οὐρανό.
Δοξάζω καί εὐχαριστῶ τόν Θεό καί τήν Παναγιά μας διότι μέ ἀξίωσε ὅλα τά χρόνια τῆς ἱερατικῆς μου διακονίας στήν Ἱ. Μητρόπολη Αἰτωλοακαρνανίας, μέ τίς εὐλογίες τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου κυροῦ Θεοκλήτου νά διακονῶ τήν Μ. Ἑβδομάδα, τό Ἅγιο Δωδεκαήμερο καί περιστασιακά τήν Ἱ. Μονή καί νά ἀπολαμβάνω τήν φιλόξενη, καταδεκτική κάι γεμάτη προσήνεια χριστιανική καρδιά τῆς ἀοιδίμου  Ἡγουμένης Χριστοδούλης καί τῆς ἀδελφῆς Θεοκλήτης.
Ἡ πιστότητά της στίς παραδόσεις τοῦ μοναχικοῦ βἰου ἀλλά καί ἡ κατανυκτική ἀτμόσφαιρα τοῦ μοναστηριοῦ χάρισαν τόσο σέ μένα προσωπικά ὅσο καί στή μικρή εὐλογημένη παρέα τῶν Ἱεροψαλτῶν καί ὁμαδαρχῶν τῆς Χριστιανικῆς Ἑνώσεως Ἀγρινίου πού μέ ἀκολουθοῦσε οὐράνιες πνευματικές εὐκαιρίες καί ἐμπειρίες.   Ὅλοι ὠφεληθήκαμε καί   διδαχθήκαμε ἀπό τό παράδειγμά της στόν προσωπικό μας ἀγώνα.
Ταπεινά εὔχομαι ὁ Κύριος τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου νά ἀναπαύει τήν ἐκλεκτή ψυχή τῆς μακαριστῆς Γερόντισσας ἐν σκηναῖς δικαίων καί ἐν χώρᾳ ζώντων.
Στίς ἀδελφές τῆς Ἱ. Μονῆς Κατερινοῦς πού παρέλαβαν τή σκυτάλη εὔχομαι νά τίς ἀξιώσει ὁ Ἅγιος Θεός μέ τίς εὐχές τῆς ἀειμνήστου Γερόντισσας Χριστοδούλης νά κρατήσουν ἀναμμένο τόν πνευματικό φάρο τῆς Ἱ. Μονῆς  γιά νά ὠφελοῦνται ὅσοι ἀνηφορίζουν μέ πόθο καί πίστη γιά νά προσκυνήσουν τήν  ἱερά καί ἱστορική αὐτή ἔπαλξη.
Ἄς ἔχουμε τήν εὐχή της!
Ἀρχιμ. Χριστοφόρος Ἰ. Μυτιλήνης
Ἱεροκῆρυξ  Ἱ. Μ. Πατρῶν

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εκλεκτή ψυχή με πραότητα. Δίδασκε με το φωτεινό πρόσωπό της και τα λίγα τα οποία σου έλεγε ήταν λόγια πνευματικά και ωφέλημα. Ας απολαύσει όλα αυτά για τα οποία με επιμέλεια αγωνίστηκε στην επίγεια ζωή της.
Α.Μ.

Ανώνυμος είπε...

Να έχει καλό Παράδεισο.

Ανώνυμος είπε...

Απλή στους τρόπους αρχοντική στην αγάπη η μακαριστή Γερόντισσα. Πάντα στο μοναστήρι η παρουσία της θα είναι αισθητή. Ας απολαύσει την Βασιλεία των Ουρανών για την οποία αγωνιζόταν σε όλη της ζωή της.
Αιωνία η μνήμη της. Την ευχή της να μας δώσει.

Ανώνυμος είπε...

Άξιζαν αυτά τα λόγια σεβαστέ π. Χριστοφόρε για την αγαπημένη μας Ηγουμένη Χριστοδούλη. Ας είναι και από μας θυμίαμα ευγνωμοσύνης για όσα μας πρόσφερε στον πνευματικό αγώνα μας με την προσευχή της και τα συνετά της λόγια.

Ανώνυμος είπε...

Ο Θεός να την αναπαύσει.
Αιωνία η μνήμη της.

Ανώνυμος είπε...


Ο Κύριος να αναπαύσει την γερόντισσα Χριστοδούλη, και με τίς ευχές της να στερεωθούν καί οι νεώτερες εναπομείνασες μοναχές καθώς και η αδελφή Μαριάμ, συνταξιούχος Φιλόλογος με μεγάλο συναίσθημα "προσευχών για όλο τον κόσμο" πού μάλλον θα αναλάβει την ηγουμενία καί τίς όποιες ευθύνες της...

Αττικός

Ανώνυμος είπε...

Σεμνή ήταν η κηδεία της μακαριστής Γερόντισσας όπως και η ζωή της. Διεπίστωσα ότι παρόλη την παρουσία του Μητροπολίτου μας και κάποιων καλών κληρικών απουσίαζαν πολλοί από τους γνωστούς κληρικούς και λαϊκούς. Το συμπέρασμά μου είναι ότι δεν τιμάμε όσο πρέπει τους ανθρώπους που έδωσαν την ζωή τους στον μοναχισμό, στην εκκλησία και στην διακονία των πιστών. Δεν πρέπει να λέμε μόνο επαίνους αλλά και η κριτική κάνει καλό. Τα γράφω για να προβληματίσω τους πολλούς που απουσίαζαν….
Η ίδια είναι κοντά στον Κύριο που με αυταπάρνηση υπηρέτησε στην ζωή της και δεν έχει την ανάγκη της παρουσίας μας αλλά εμείς…

Ανώνυμος είπε...

Καλή ανάπαυση στην αγαπητή μας γερόντισσα την ευχή της να έχουμε.. Παρα πολυ ομορφο το άρθρο του π.Χριστοφορου..πραγματικα ήταν οπως τα λέει..Το πιο φανερο χαρακτηριστικο της που μου είχε κάνει εντύπωση ταπείνωση της ...καλη ανάπαυση.Ενας απο την ομάδα του π.Χριστοφορου!

Ανώνυμος είπε...

Με αξίωσε ο Κύριος να γνωρίσω αυτή την αγία ψυχή ας πρεσβεύει για όλους μας και να έχουμε την ευχή της.

Ανώνυμος είπε...

Να αγιάσουν τα ευλογημένα ιερατικά σας χέρια π. Χριστοφόρε για τα όσα καλά γράψατε για την μακαριστή Γερόντισσα Χριστοδούλη. Να ευλογεί και να δυναμώνει τον σεπτό ποιμενάρχη μας κ. Κοσμά ο οποίος είπε επαινετικά λόγια και την τίμησε με το παραπάνω συνοδεύοντας το λείψανο της έως του τάφου. Πρέπει και αυτές οι σεμνές μοναχικές μορφές να τιμούνται από τους βαθμοφόρους της Εκκλησίας.

Ανώνυμος είπε...

Λόγο διακοπών είχα μέρες να διαβάσω εκκλησιαστικά νέα. Λυπήθηκα που έφυγε ο μοναχή Χριστοδούλη αν και επί χρόνια ήταν άρρωστη για όσους την γνωρίσαμε ήταν μια παρηγοριά η παρουσία της έστω και στο γηροκομείο Αγρινίου. Ας έχουμε την ευχή της και την μεσιτεία της προς τον Κύριο για όλους εμάς που την γνωρίσαμε. Δεν ξεχνώ ποτέ την φιλοξενία την μέρα της Πεντηκοστής με την Μοναχή Θεοκλήτη καθώς και τις πρωτοχρονιές στο μοναστηράκι. Νοσταλγικά τα θυμάμαι.