Χρονόμετρο ακριβείας
Εχθές
πρέπει να ήταν που
‘φυγες
άντε προχθές!
Δεν γίνεται
να ψεύδονται έτσι
ασύστολα οι αισθήσεις
Το άγγιγμα στο χέρι,
ο ήχος απ' της άκρης
του ονόματός μου το παιχνίδισμα
στην πλώρη των
χειλιών σου
(ξέρεις, κανείς ποτέ
δε με ονόμασε άλλος έτσι!)
η εικόνα σου που
ανάβει στιγμιαία έμπροσθέν μου
το άρωμά σου που ακόμη
κρύβεται σε δυο εσάρπες
(τις φορούσες όταν
κρύωνες στην πλάτη).
Εχθές
πρέπει να ήταν που
‘φυγες
άντε προχθές!
Ποιος χάραξε στο
μάρμαρο
αθάνατη να μείνει
δυο χρόνων τώρα
παλαιά ημερομηνία;
Ζήνων
1 σχόλιο:
Είναι διαφορετικό από τα άλλα. Έχει μια ανάμνηση ζωντανή που αν και πέρασαν δύο χρόνια παραμένει ζωηρή στην μνήμη. Έτσι το εξέλαβα. Αν πέφτω έξω δεν με νοιάζει. Έμενα με πήγε σε στιγμές που δεν μπορώ να ξαναζήσω αλλά μέσα μου υπάρχουν.
Δημοσίευση σχολίου