Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017

Για να περάσουμε στην απέναντι όχθη - Μητροπολίτη Ν. Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ

Για να περάσουμε στην απέναντι όχθη

Του Μητροπολίτη Ν. Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ

Kαι εγένετο νόμος! Ένα νομοσχέδιο που πέρασε από τη βάσανο διχασμών, εκατέρωθεν κραυγών και αλληλοκατηγοριών. Και τελικά τι καταφέραμε; Ξημέρωσε μία καλύτερη ημέρα για τους δεκαπεντάχρονους και άνω που αφορά το ζήτημα; Είμαστε πιο «δυτικοί» και πιο «προοδευτικοί» σήμερα;
Δεν είναι η πρώτη φορά που θολώνουμε από τον θόρυβο των «συγκρούσεων» και αποπροσανατολιζόμαστε από την ουσία. Ασχοληθήκαμε με την έννοια και την ταυτοποίηση του φύλου, με τον σεξουαλικό προσανατολισμό γυναικών και ανδρών και αφήσαμε στην άκρη το πιο σπουδαίο: Την ταυτότητα του ίδιου του προσώπου.
Με αφορμή το νομοσχέδιο ακούστηκαν πολλές ακραίες και μερικές ψύχραιμες φωνές. Από τον πνευματικό και τον επιστημονικό κόσμο της πατρίδας. Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας ξεκαθάρισε ευσύνοπτα τη θέση της. Χωρίς εμμονές και μονοδιάστατες προσεγγίσεις.

Σκιαγράφησε την αξία του ανθρώπου ως μοναδικό πρόσωπο και ανεπανάληπτο. Την έννοια του φύλου ως δωρεά του Θεού και όχι επιλογή και τον σεβασμό στη διαχείριση της ελευθερίας. Πρέπει να υπογραμμιστεί ο σεβασμός και η αγάπη της Εκκλησίας προς κάθε άνθρωπο. Είναι απόλυτα ανοιχτή η Εκκλησία στην ανθρώπινη φύση. Η  αγάπη και το έλεος του Χριστού για τον άνθρωπο δεν έχει όρια. Γι' αυτό και για την Εκκλησία δεν υπάρχει αμαρτία που να μην συγχωρεί ο Θεός. Φτάνει ο άνθρωπος να ζητά με ειλικρινή μετάνοια την συγχώρεση και την λύτρωση. Ο Θεός αγάπη εστί κατά τον Ευαγγελιστή Ιωάννη και αυτή είναι η ουσία της πίστεως μας. Μια άπειρη αγάπη, χωρίς διακρίσεις και φανατισμούς και πάνω από όλα χωρίς διάθεση να κρίνει τον άνθρωπο αλλά να τον οδηγήσει στην σχέση του με τον Θεό, στη σωτηρία του. «Ου γαρ ήλθον ίνα κρίνω τον κόσμον, αλλ' ίνα σώσω τον κόσμον»μας λέει ο Χριστός. Η Ορθόδοξη διδασκαλία με τον πανανθρώπινο, οικουμενικό Λόγο του Χριστού αγκαλιάζει όλο τον κόσμο, δε διχάζει, δε διώκει, πολλώ δε μάλλον δεν διώχνει. Όλοι έχουν δικαίωμα στη σωτηρία, μιας και πολύς λόγος γίνεται για δικαιώματα.
Όσοι κατηγορούν την Εκκλησία για συντηρητισμό και μισαλλοδοξία την αδικούν. Οι έννοιες αυτές απέχουν πολύ από την πεμπτουσία της διδασκαλίας του Ευαγγελίου.
Στη περίπτωση της αλλαγής φύλου από το 15ο έτος ενός εφήβου, κανείς δεν κρίνει την επιλογή και πολύ περισσότερο τον άνθρωπο. Ας αναλογιστούμε όλοι όμως τον ψυχισμό αυτού του νέου σε αυτή την άγουρη ακόμη ηλικία και όσα μπορεί να υποστεί στο σχολικό περιβάλλον από τον περίγυρο.
Το ιερό μας χρέος είναι να αναδείξουμε τις αρχές για μια ήρεμη και συγκροτημένη «εν Χριστώ» ζωή. Μία ζωή που θα προσφέρει πληρότητα πνευματική, διάρκεια και ποιότητα στις διαπροσωπικές σχέσεις.
Η Εκκλησία προσφέρει σε όποιον θέλει έναν σίγουρο δρόμο προς την ευτυχία. Η πίστη στον Θεό είναι τρόπος ζωής. Η Πολιτεία από την άλλη,  οφείλει, να διασφαλίζει την εξάλειψη φαινομένων βίας και ρατσισμού προς κάθε μειονότητα και διαφορετικότητα. Σεβόμενη όμως και την αρχή της πλειοψηφίας, αλλά και την ιστορική πορεία ενός λαού που διέπεται από αξίες διαχρονικές και καταβολές χριστιανικές. Δεν περιμένω από την Πολιτεία να διδάξει πνευματικότητα. Απεύχομαι, από την άλλη, η Εκκλησία να χαράσσει πολιτικές γραμμές. Αυτή η ισορροπία είναι το ζύγι του πολιτισμού και της δημοκρατίας μας. Όταν ένα από τα δυο υπερτερεί, προκαλούνται δεινά που οδηγούν στον διχασμό.
Είναι καιρός λοιπόν να δώσουμε προτεραιότητα και να βρούμε απαντήσεις στο βαθύτερο πρόβλημα: στην ταυτότητα ενός λαού, ενός έθνους, μιας Ευρώπης. Κάθε πολίτη που αισθάνεται την ανάγκη να υπάρξει μέσα σε μια αποτυχημένη  προσπάθεια παγκοσμιοποίησης των δυτικών κοινωνιών. Ο νόμος περί αλλαγής φύλου αυτό ανέδειξε περίτρανα. Δοκίμασε τις ανοχές της σύγχρονης Ελλάδας. Όπου όμως μιλάμε για ανοχή πρέπει να κατανοήσουμε ότι περιορίζουμε την διάρκεια ενός γεγονότος. Η αγάπη είναι αυτή η στάση ζωής που αντέχει στην φθορά του χρόνου. Είναι ευκαιρία να ξεκινήσει ένας διάλογος για την ταυτότητα των επιλογών μας, για την ιστορία, την πορεία μας στο αύριο, προς μια σύγχρονη αλλά σταθερή Ελλάδα. Έχοντας εφόδιο στις αποσκευές μας την παράδοση αυτού του τόπου και πυξίδα την αγάπη προς τον συνάνθρωπο.

Σε όλα τα παραπάνω καταλυτικό ρόλο έχει η οικογένεια. Κάθε κίνηση που την αποδομεί πρέπει να προβληματίζει. Μια κοινωνία που οδεύει στον εκσυγχρονισμό χωρίς σταθερό προσανατολισμό, χωρίς να πατά στην ιστορία της, σχοινοβατεί. Ας μην θυσιάσουμε τα ουσιαστικά που καθορίζουν το μέλλον των επόμενων γενιών, έχοντας κοντόφθαλμη στρατηγική και πατώντας πάνω σε ευκαιριακές πέτρες. Γιατί το πιο πιθανό είναι να μας πάρει το ρεύμα και να μην βγούμε ποτέ ξανά στην όχθη.
Πηγή: Το Βήμα

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Λόγος ουσιαστικός κα θεολογικός από έναν νέο ιεράρχη. Τελικά υπάρχει ελπίδα!

Ανώνυμος είπε...

Λόγος ανώδυνος για το κατεστημένο, με πολιτική χροιά περισσότερο.

Ανώνυμος είπε...

Είναι κείμενο το οποίο μπορεί να το διαβάσει οποιοσδήποτε στην εφημερίδα και να ωφεληθεί. Γνωρίζει την ποιμαντική της δημοσιογραφίας ο Σεβασμιότατος και με την παράβασή του αυτή ωφέλησε. Άλλοι γράφουν κείμενα για κλάματα.

Ανώνυμος είπε...

Είναι καλός ιεράρχης όπως δείχνουν τα πράγματα αυτά τα χρόνια που ποιμαίνει την μητρόπολή μας. Άριστη επιλογή του Μακαριωτάτου Ιερωνύμου. Τον ευγνωμονούμε.