Ὁ ἄνθρωπος, ἐφόσον ζεῖ, πρέπει πάντοτε νὰ ἀγωνίζεται.
Καὶ ὁ πρῶτος ἀγώνας εἶναι νὰ νικήσει τὸν ἑαυτό του. Ὁ πρῶτος καὶ ὁ κυριότερος ἐχθρὸς
τοῦ ἀνθρώπου δὲν εἶναι ὁ διάβολος, ὄχι. Εἶναι ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος εἰς τὸν ἑαυτό
του ἐπίβουλος. Καὶ τοῦτο διότι δὲν ἀκούει τὸν ἄλλον, ἀκούει τί τὸν λέει ὁ
λογισμός του.
Ἐνῶ ἔχουμε τόσους ἁγίους Πατέρες
νὰ τοὺς μιμηθοῦμε διαβάζοντας τὰ συγγράματά τους, ἐντούτοις ὅμως τὸ ἐγὼ μᾶς
κυριεύει πολλὲς φορές. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος νικήσει τὸν ἑαυτό του, εἶναι ὁ
μεγαλύτερος μεγαλομάρτυρας καὶ τροπαιοφόρος καὶ νικηφόρος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ!
Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης
2 σχόλια:
Μεγάλα και σπουδαία τα διδάγματα από τους λόγους των συγχρόνων ασκητών.
Δυστυχώς μερικοί αδελφοί τα υποτιμούν και τα θεωρούν απλές "γνώμες".
Νικώ. Κάθε φορά που χαμογελώ σ'ένα θλιμμένο μουτράκι.
Νικώ. Κάθε φορά που με δύναμη σφίγγω τα δόντια μου για να μην ξεστομίσω λόγο πικρό σ' ένα κακό μουτράκι.
Νικώ. Κάθε φορά που υποστηρίζω το δίκαιο.
Όποτε μάχομαι το άδικο.
Τις φορές που η συνείδησή μου μού μιλά για τα λάθη μου και μου θυμίζει τα πάθη μου.
Νικώ. Τις στιγμές που ψελλίζω λόγια καλά. Στους γύρω μου. Στον Θεό μου.
Κάθε φορά που μπορώ να σηκωθώ από χάμω.
Όταν μπορώ να προσπερνώ τους κακούς λογισμούς μου και να μην πιάνω κουβέντα μαζί τους.
Νικώ. Όταν μαζί με μένα νικούν και οι γύρω μου, γιατί η ήττα τους μου προκαλεί λύπη.
Νικώ. Όταν νικώ το παλιόπαιδο που λέγεται κακός εαυτός μου και πανηγυρίζω όταν χαίρομαι γι' αυτό.
Όταν αγαπώ, ε τότε κάνω τον γύρω του θριάμβου.
Δημοσίευση σχολίου