Εκείνος που αγαπά τον Κύριον,
έχει προηγουμένως αγαπήσει τον αδελφό του. Το δεύτερο οπωσδήποτε είναι
απόδειξις του πρώτου. Εκείνος που αγαπά τον πλησίον του, ποτέ δεν θα ανεχθή
ανθρώπους πού καταλαλούν. Θα φύγη δε μακρυά από αυτούς σαν από φωτιά. Εκείνος πού
λέγει ότι αγαπά τον Κύριον και συγχρόνως οργίζεται κατά του αδελφού του,
ομοιάζει με εκείνον πού τρέχει στον ύπνο του!
Άγιος Ιωάννης Κλίμακος
1 σχόλιο:
Αγαπάς τον Κύριο όταν μπορείς να βλέπεις στο πρόσωπο του αδελφού σου, τον Ίδιο τον Κύριο. Κι όταν μάλιστα αυτό γίνεται με τρόπο φυσικό, αβίαστο, πηγαίο.
Αγαπάς τον Κύριο όταν μπορείς κατ'αρχήν να αντιλαμβάνεσαι πως αυτό που κάνεις είναι καταλαλιά και όχι εξυπνάδα.
Αγαπάς τον Κύριο όταν μετά την καταλαλιά σου νιώθεις συντριβή και ντροπή για το χάλι σου.
Αγαπάς τον Κύριο όταν λυπάσαι γιατί λύπησες. Όχι απλά τον οποιοδήποτε ή απλά έναν άγνωστο, αλλά τον ίδιο τον Κύριο λέμε. Μια ψυχή που είναι πνοή από την πνοή Του.
Αγαπάς τον Κύριο όταν ΚΤΙΖΕΙΣ και όχι όταν ΓΚΡΕΜΙΖΕΙΣ.
..όταν είσαι χαρούμενος και θες να είναι χαρούμενοι και οι άλλοι γύρω σου..γιατί Αυτός είναι Η ΧΑΡΑ.
ΔΕΝ αγαπάς τον Κύριο όταν ξύνεις πληγές και ειδικά όταν σ' αρέσει να το κάνεις αυτό!
Δεν αγαπάς τον Κύριο όταν ειρωνεύεσαι τον αδελφό σου.
Δεν αγαπάς τον Κύριο όταν καμαρώνεις για τη νηστεία σου-που τη θεωρείς προνόμιο αποκλειστικά και μόνο για ψυχές δυνατές και άγιες όπως είναι είναι η δικιά σου.
Πληγώνεις τον Κύριο όταν εσύ ο ίδιος έχει σαν χόμπυ τον λασποπόλεμο, ενώ βάζεις την ταμπέλα του ανήθικου γουρουνιού στον αδελφό σου.
Τον κάνεις να κλαίει όταν πεισματικά αρνείσαι έστω και μικρά βήματα να κάνεις για να τον πλησιάσεις-έστω κι αν νομίζεις πως κάθεσαι δίπλα του στον θρόνο, αν όχι..πάνω στον θρόνο.
Αγαπάς τον Κύριο όταν Αγαπάς με τον ίδιο τρόπο που αναπνέεις, που σκέφτεσαι, που ΖΕΙΣ.
Διαφορετικά, είσαι ένας ζωντανός Νεκρός..
Δημοσίευση σχολίου