(Μνημόσυνο Μητρ. Μελετίου - 21 Ιουνίου 2018) - π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος

 (Μνημόσυνο Μητρ. Μελετίου - 21 Ιουνίου 2018)

Ο ετήσιος κύκλος του χρόνου, ξαναφέρνει μπροστά μας, όχι την ημέρα που πέρασε (οὐκ ἔστι τήν αὐτήν ἡμέραν δίς ἐν τῷ βίῳ θεάσασθαι...), αλλά την ανάμνηση των συμβάντων, σ΄ εκείνη την ημέρα! Φέτος λοιπόν... έκτη περιδρομή του ετήσιου κύκλου από τότε, μας ξαναφέρνει μπροστά μας η 21^η Ιουνίου τον θάνατο του Μητροπολίτη Μελετίου, για τον οποίον ο Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος και οι κληρικοί της πόλεως, θα τελέσουμε Μνημόσυνο στον Ι. Ναό Αγίου Κωνσταντίνου την Πέμπτη 21 Ιουνίου 2018 το πρωΐ.

Για τον αείμνηστο Μητροπολίτη Μελέτιο ισχύει το επίγραμμα του μηναίου στην γιορτή του αγίου Βασιλείου: «Ζῇ Μελέτιος, καί θανών ἐν Κυρίῳ. Ζῇ καί παρ’ ἡμῖν, ὡς λαλῶν ἐκ τῶν βίβλων».

Με αφορμή λοιπόν το Μνημόσυνό του, ας αφουγκραστούμε ένα πανέμορφο και ουσιαστικό κομμάτι-διδασκαλία από την μετάφρασή του, στο βιβλίο του αγίου Ιννοκεντίου Μόσχας: «Ο Δρόμος προς την Βασιλεία των Ουρανών»

..................................................................................

1.   Τι ζητάει η καρδιά μας

α. Ο Θεός δεν έπλασε τον άνθρωπο, για να ζει μόνο εδώ, στη γη. Τον έπλασε, για να ζει με τον Θεό· και εν τω Θεώ. Και να ζει όχι για εκατό ή χίλια χρόνια, αλλά να ζει αιώνια.

Ο κάθε άνθρωπος, που έλαβε ζωή, επιθυμεί και θέλει ευτυχία και χαρά. Επιθυμεί το κάθε καλό. Αναζητεί την ευτυχία και την μακαριότητα. Αυτό δεν είναι αμαρτία. Δεν είναι ελάττωμά μας. Είναι για τον άνθρωπο μια εγγενής απαίτηση της φύσης του.

β. Μα στον κόσμο αυτό τίποτε, εκτός από τον Θεό, δεν μπορεί να του γεμίσει την καρδιά και να ικανοποιήσει απόλυτα τους πόθους του. Και όπως δεν είναι δυνατό να σβήσει κάποιος μια πυρκαγιά με φρύγανα και με λάδι (μόνο με νερό σβήνει!), έτσι και δεν θα μπορέσει ποτέ ο άνθρωπος να χορτάσει τους πόθους της καρδιάς του με τα αγαθά του κόσμου τούτου. Γιατί μόνο η χάρη του Θεού είναι ικανή να σβήσει την δίψα της ψυχής μας.

2.   Ό,τι αποκτάμε, μας κάνει και πλήττομε.

α. Κάθε πράγμα, που μας αρέσει, μας αρέσει μέχρι που να το αποκτήσουμε! Και όταν το αποκτήσουμε, μας κάνει και πλήττουμε! Καλό και ελκυστικό μας φαίνεται μόνο αυτό που δεν το έχουμε! Και κάθε τι που το αποκτήσαμε, έστω και αν είναι το πιο όμορφο στον κόσμο, μας φαίνεται λίγο! Και καμιά φορά δεν μας απασχολεί καθόλου! Και το καταφρονούμε εντελώς.

β. Το πιο καλό παράδειγμα γι’ αυτό μας το δίνει ο βασιλιάς Σολομών.

Ήταν, όπως ξέρετε, τόσο πλούσιος, ώστε όλα του τα πράγματα στο παλάτι του ήταν ολόχρυσα! Ήταν τόσο σοφός, ώστε έρχονταν άλλοι βασιλιάδες να τον ακούσουν. Ήταν τόσο ισχυρός, ώστε ακόμη και οι εχθροί του τον έτρεμαν. Αυτός λοιπόν, όντας τόσο σοφός, και πιο δυνατός από όλους τους συγχρόνους του, είχε την δυνατότητα να ικανοποιεί την κάθε του επιθυμία, να κάνει το κάθε του κέφι! Δεν υπήρχε γι’ αυτόν πράγμα, που να το επιθυμούσε και να μη το είχε· ή να μην είχε τον τρόπο να το αποκτήσει!

Παρ’ όλα αυτά όμως, και αυτός δεν μπορούσε να την χορτάσει την καρδιά του! Οι επιθυμίες του τον βασάνιζαν. Τον τυραννούσαν πιο πολύ από ό,τι τους μικρούς ανθρώπους! Και τελικά, αφού προσπάθησε μάταια να χορτάσει από αυτά που είχε, απογοητευμένος έγραψε: «Ματαιότης ματαιοτήτων· τα πάντα ματαιότης» (Εκκλ. 1, 2). Τίποτε δεν χορταίνει τους πόθους μας!

γ. Και πράγματι. Δεν υπάρχουν στον κόσμο αυτό πράγματα, που να μπορέσουν να ικανοποιήσουν τέλεια τους πόθους μας. Ακόμα και να κάνει ο άνθρωπος κτήμα του ολόκληρο τον κόσμο, και να μπορέσει να τον απολαύσει ολόκληρο όλον μαζί, μέσα σε ένα λεπτό (!), και πάλι δεν θα χορτάσει η καρδιά του. Γιατί η καρδιά του ανθρώπου μπορεί να ικανοποιηθεί και να χορτάσει μόνο με την αγάπη του Θεού. Και γι’ αυτό μόνο ο Θεός μπορεί να γεμίσει την καρδιά και την ψυχή του και να σβήσει την δίψα του.

Λοιπόν, αδελφοί:

Θέλετε να ζήσετε με τον Θεό στην βασιλεία Του; Γίνετε χριστιανοί.

Θέλετε χαρά και ευτυχία; Ζητήστε τη στον Θεό.

Θέλετε να αισθανθεί απόλυτη ικανοποίηση η ψυχή σας;

Μόνον με τον Θεό και κοντά στον Θεό.

Για όλους ισχύει το ότι είναι ανάγκη να επιστρέψουμε στον Θεό, από τον Οποίο απομακρυνόμαστε με τις αμαρτίες μας!

3.   Πηγή ζωής και χαράς είναι ο Χριστός.

α. Κανείς δε μπορεί μόνος του, χωρίς τον Ιησούν Χριστόν, να επιστρέψει, και να πάει κοντά στον Θεό. Γιατί οι αμαρτίες μας, σαν τοίχος ψηλός, δεν μας αφήνουν να πάμε κοντά Του. Και αν ο Ιησούς Χριστός δεν κατέβαινε από ευσπλαχνία και δεν έπαιρνε σάρκα ανθρώπινη, και δεν γκρέμιζε με τον θάνατό του αυτόν τον μεσότοιχο, που μας χωρίζει από τον Θεό, όλοι μας θα είχαμε μια για πάντα χαθεί. Ούτε ένας δεν θα μπορούσε να πάει κοντά στο Θεό και να ζήσει μαζί Του. Γιατί όλοι μας είμαστε αμαρτωλοί. «Εν αμαρτίαις» (Ψαλμ. 50, 7) συλλαμβανόμαστε στην κοιλιά της μητέρας μας. Και νήπια ακόμη, σε ηλικία που ακόμη δεν ξέρομε και δεν έχομε κάμει τίποτε στην ζωή αυτή, η αμαρτία είναι μέσα μας σαν σπόρος...!

β. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας μας· ο Λυτρωτής μας· ο Ελευθερωτής μας· ο Ευεργέτης μας. Και ο κάθε άνθρωπος, άμα το θελήσει, μπορεί να γυρίσει στο Θεό και να μπει στην Ουράνια Βασιλεία Του.

Ο δρόμος για την βασιλεία των Ουρανών είναι ένας: ο δρόμος, που βάδισε ο Χριστός, όταν ζούσε στην γη. Άλλος δρόμος ούτε υπάρχει, ούτε υπήρξε, ούτε θα υπάρξει ποτέ. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είπε: Εγώ είμαι η οδός. Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, πρέπει να απαρνιέται τον εαυτό του και να βαστάζει τον σταυρό του. Γιατί μόνο τότε με ακολουθεί.

Γι’ αυτό λοιπόν, για κάθε άνθρωπο, και φυσικά για κάθε χριστιανό, είναι απαραίτητο να ξέρει:

• ποιος είναι ο δρόμος·
• πώς θα τον βρει· και
• πώς θα τον βαδίσει.

....................................................................

Ας έχουμε όλοι την ευχή του.

π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος