Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2018

Λειτουργία χωρίς το λαό; - π. . Βασιλείου Μπακογιάννη


Λειτουργία χωρίς το  λαό;

Ὑπό ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

    Ἐπικρατεῖ ἡ ἄποψη,  πώς ὁ  Ἱερέας δέν μπορεῖ  νά λειτουργήσει ἀπό μόνος του, χωρίς  δηλαδή  τήν παρουσία ἔστω καί ἑνός μόνου λαϊκοῦ. Σωστό;  
Ἐπί ἀρχιερατείας Μ. Βασιλείου, ἕνας ἄπιστος ἄρχοντας, τύραννος ἀνάγκασε μερικούς Ἱερεῖς ἀπό τήν Ἀντιόχεια νά ὁρκισθοῦν, νά μήν ξαναλειτουργήσουν. Ἕνας ἀπό αὐτούς, ὀνόματι Βιάνορας, κατέφυγε  στόν Ἐπίσκοπο  Ἀμφιλόχιο, στό Ἰκόνιο. Ὁ Ἀμφιλόχιος βρέθηκε σέ δίλημμα. Καί ἔγραψε ἐπιστολή στόν Ἀρχιεπίσκοπο Μ. Βασίλειο, «εἰ δεκτός ἐστίν εἰς τόν κλῆρον διά τόν ὅρκον», ὁ συγκεκριμένος Ἱερέας.   
       Καί ὁ Μ. Βασίλειος  τοῦ ἔγραψε: «Ἐγώ δέ ἤδη τινά κοινόν ὅρον περί πάντων ὁμοῦ τῶν μετ’αὐτοῦ ὀμωμοκότων, τοῖς κατ’Ἀντιόχειαν κληρικοῖς οἶδα ἐκτεθεικώς· ὥστε τῶν μέν δημοσίων αὐτούς ἀπέχεσθαι συλλόγων, ἰδίᾳ δέ ἐνεργεῖν τά τῶν πρεσβυτέρων» (Κανόνας ΙΖ΄). Ἐπέτρεψε, δηλαδή, στούς συγκεκριμένους Ἱερεῖς νά λειτουργοῦν ἀπό μόνοι τους, «ἰδίᾳ δέ ἐνεργεῖν τά τῶν πρεσβυτέρων».
Καί τό ἐπέτρεψε χωρίς δισταγμό, ἐντελῶς φυσικά, χωρίς δηλαδή νά γράφει,  «πώς παρόλο πού δέν ἐπιτρέπεται νά λειτουργοῦν ἀπό μόνοι τους οἱ Ἱερεῖς,  θά  κάνουμε αὐτή τήν οἰκονομία». Ὁ Ἱερέας, λοιπόν,  μπορεῖ καί ἀπό μόνος του νά λειτουργήσει! «Ὁ Ἱερεύς θύει μόνος μονώτατος διά τῆς ἀπό Θεοῦ δοθείσης αὐτῷ ἐξουσίας. Καί οὐ μόνον δύναται νά τελέσῃ μονώτατος ὤν τήν φρικωδεστάτην Θυσίαν», ἔγραφε ὁ μακαριστός ἀρχιμ. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος (Ἄρθρα.., τ. Α΄, σελ. 90). Κάτι πού ἴσχυε στήν Ἐκκλησία μας.   «Καί ἄλλον  εἴδομεν πάλιν ὅτι λαμβάνων τήν ἄδειαν, ἱερούργει εἰς τό κελλίον του, κατά χρείαν μόνον καί κοινωνίαν τῶν ἀχράντων Μυστηρίων», σημειώνει ὁ  Ἅγιος Συμεών Ἀρχιεπίσκοπος Θεσ/νίκης, ἐκ τῶν κορυφαίων λειτουργιολόγων τῆς Ἐκκλησίας μας, σχολιάζοντας, «ἄν καί τά τοιαῦτα δέν ἦναι παντάπασι κεκωλυμένα» (Ἅπαντα, σελ.  366).

Τό ποιός στήν περίπτωση αὐτή, θά εἰπεῖ τό«Κύριε ἐλέησον» ἤ σέ ποιόν ὁ Ἱερέας θά εἰπεῖ τό «εἰρήνη πᾶσι», κ.λ.π. εἶναι θέμα δευτερεῦον. Ἄς μήν ξεχνᾶμε, πώς στή Λειτουργία λέγονται καί πράγματα, πού δέν  ἔχουν  σχέση μέ τήν πραγματικότητα. «Τάς θύρας, τάς θύρας ἐν σοφίᾳ πρόσχωμεν»,  τί σχέση ἔχει  μέ τή σημερινή πραγματικότητα; Ἄλλο: Ἡ  Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἔχει  ἕναν Ἀρχιεπίσκοπο.  Καί ὅμως  σέ κάθε Λειτουργία (καί ὄχι μόνο) ὁ τοπικός Ἐπίσκοπος μνημονεύεται ὡς Ἀρχιεπίσκοπος...!

Σχετικά μέ τή Λειτουργία «ξεφύτρωσε» στίς μέρες μας καί μιά ἄλλη, λαθεμένη ἄποψη: «Θά πρέπει ὁπωσδήποτε νά κοινωνήσει κάποιος λαϊκός, διαφορετικά περιφρονεῖται ὁ Χριστός!». Ὅπως γιά τήν ἐπιτέλεση τοῦ Μυστηρίου δέν εἶναι ὑποχρεωτική ἡ παρουσία τοῦ λαϊκοῦ στοιχείου, ἔτσι καί γιά τήν  Θ. Κοινωνία δέν εἶναι ὑποχρεωτική ἡ συμμετοχή τοῦ λαϊκοῦ στοιχείου. Φίλος μου, ἀθηναῖος κληρικός μοῦ ἀνέφερε:  «Λειτουργοῦσα στήν ἐνορία μου. Λέω «μετά φοβου», καί βλέποντας πώς δέν εἶναι κάποιος πρός Θ. Κοινωνία,  γύρισα νά είσέλθω στό «Ἱερό». Τή στιγμή ἐκείνη βλέπω νά  φεύγει ἀπό τή θέση της μιά κυρία, καί νά ἔρχεται τρέχοντας νά κοινωνήσει, καί τήν κοινώνησα. Ὅταν ἦρθε νά πάρει ἀντίδωρο, τή ρώτησα «ἐφόσον εἶχες σκοπό νά κοινωνήσεις, γιατί δέν ἤσουν σέ ἐπαγρύπνιση». «Ὄχι, δέν εἶχα σκοπό νά κοινωνήσω». «Τότε, πῶς κοινώνησες;». «Νά! Εἶδα πώς δέν κοινώνησε κανένας, καί δέν ἤθελα νά περιφρονηθεῖ ὁ Χριστός!». «Μπράβο σου! Ἐσύ σήμερα ἔδωσες ἀξία στόν Χριστό...!», τήν εἰρωνεύθηκε ὁ  Ἱερέας. Ὅμως, δέν ἔφταιγε ἡ κυρία...

38 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κυδωνίας & Αποκορώνου Δαμασκηνός: ”Δεν νοείται Θεία Λειτουργία χωρίς την παρουσία πιστών”
https://www.imka.gr/kydonias-apokoronou-damaskinos-den-noite-thia-litourgia-choris-tin-parousia-piston/

Π. Νικόλαος Καπνιάς είπε...

Πως εξηγεί ο π. Βασίλειος το γεγονός ότι οι περισσότερες ευχές και αιτήσεις της Θείας Λειτουργίας είναι στον πληθυντικό;

Ανώνυμος είπε...

1ον Η τέλεση της Θείας Λειτουργίας μόνο από ιερέα είναι παπική συνήθεια.
2ον Η Θεία Κοινωνία είναι απαραίτητη σε κάθε Λειτουργία από τους πιστούς που την παρακολουθούν. Όποιος δεν Κοινωνά φεύγει μετά το πέρας της Λειτουργίας των Κατηχουμένων.
3ον Το ΄΄εις άφεση αμαρτιών και ζωήν αιώνιον΄΄ είναι η επισφράγιση της συγχωρήσεως και της μακροθυμίας του Κυρίου.

Ανώνυμος είπε...


ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ Ο ΙΕΡΕΑΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ;

Ανώνυμος είπε...







Οσοι υποστηρίζουν πως ο Ιερέας δεν μπορεί να λειτουργήσει από μόνος του, που το στηρίζουν; Σε ποια εκκλησιαστική μαρτυρία;

Ο Μ. Βασίλειος, ο Αγιος Συμεών Θεσ/νίκης, ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος κάνουν λάθος;

Αν το θέμα είναι ποιός θα ειπεί τό Κύριε ελέησον ή σε ποιόν θα είπε΄πι το "ειρήνη πάσιν", τότε ο Ιερέας ούτε Εσπερινό, ούτε Όρθρο, μπορεί να κάνει από μόνος του, ούτε "Εύχέλαιο" σε εγκαταλελειμμένο ετοιμοθάνατο που εχει χάσει τις αισθήσεις του...!



Ανώνυμος είπε...

Είναι επαρκέστατες οι εξηγήσεις του π. Βασιλείου επί το θέματος. Τόσο ο Μέγας Βασίλειος όσο και Αγιος Συμεών Θεσσαλονίκης το αναφέρουν και τα γραφόμενα του εγκρίτου Κανονολόγου των ημερών μας π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου μιλούν ξεκάθαρα.
Τέλος άνευ προετοιμασίας η Θεία Κοινωνία δεν είναι επιτρεπτή διαχρονικά στην Εκκλησία.

Ανώνυμος είπε...

Ο π. Βασίλειος για μια ακόμα φορά ταράζει τα λιμνάζοντα νερά προσφέροντάς μας υλικό προς έρευνα και λειτουργική συζήτηση. Σε μια πρώτη ματιά έχει δίκιο. Πρέπει όμως το ζήτημα να ελεγχθεί. Επί του δευτέρου σκέλους της Θείας Κοινωνίας έχει δίκιο.

Ανώνυμος είπε...


Απάντηση στον 12 Δεκεμβρίου 2018 - 12:58 π.μ.

Παπική συνήθεια είναι να γίνονται λειτουργίες στρεφόμενος ο Ιερεας προς δυσμάς,
να γίνονται λειτουργίες μέσα στα σχολεία, σε γήπεδα, σε προαύλια, δηλαδή εκτος Αγίας Τραπέζης, η οποια Αγία Τράπεζα εγκαινιάζεται για να τελούνται Λειτουεργίες!
Αυτά γιατί δεν τα καταδικάζεται;

Ανώνυμος είπε...


"Τοῦτο ποιεῖτε εἰς τήν ἐμήν ἀνάμνησιν» (Λκ.22: 19). Λειτουργία σημαίνει ανάμνηση Χριστού. Ο Ιερέας,λοιπόν, δεν μπορεί από μόνος του να κάνει αυτή την ανάμνηση;

Ανώνυμος είπε...

«Όταν έρχεται η ώρα της τελέσεως των υπερθαύμαστων μυστηρίων, εύχεται ο ιερέας στο λαό και ο λαός στον ιερέα, αφού η φράση “και μετά του πνεύματος σου” δε σημαίνει τίποτε άλλο από αυτήν την ανταπόδοση της ευχής. Αλλά και οι ευχές που αναπέμπονται κατά την τέλεση της Ευχαριστίας λέγονται από κοινού. Δεν προσφέρει λοιπόν την Ευχαριστία ο ιερέας μόνος, αλλά μαζί του και όλος ο λαός. Κάνει την αρχή βέβαια ο ιερέας με τον πρώτο λόγο, αλλά, αφού, στη συνέχεια, συμφωνήσουν όλοι ότι “αξίως και δικαίως” γίνεται τούτο, τότε αρχίζει την ευχή της Ευχαριστίας. Και γιατί θαυμάζεις ακούγοντας ότι ο λαός εύχεται μαζί με τον ιερέα, όταν αυτός ο λαός και με αυτά τα ίδια τα χερουβείμ και τις άνω δυνάμεις τους ιερούς εκείνους ύμνους αναπέμπει;» (Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου, Ε.Π.Ε. Τόμος 19ος, σελ. 486, 488 – και εδώ: http://proskynitis.blogspot.gr/2010/11/blog-post.html).

Ανώνυμος είπε...

Αν ο ιερέας λειτουργεί μόνος του, ποιοί είναι «οι τα Χερουβείμ μυστικώς ΕΙΚΟΝΙΖΟΝΤΕΣ" ή οι «τα Σα εκ των Σων ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΕΣ»; Όλα πληθυντικός. Θα είχε ενδιαφέρον να απαντήσει ο π. Βασίλειος την ερώτηση του π. Νικολάου

Π. Νικόλαος Καπνιάς είπε...

Συναφές θέμα: http://choratouaxoritou.gr/?p=55880

Ανώνυμος είπε...

Μη γράψει άνθρωπος κουβέντα, να τον φάτε χριστιανικά σαρκοβόρα αδέρφια μου! Ο άνθρωπος εξηγεί ότι δεν απαγορεύεται. Εννοείται ότι το κείμενο της Θ. Λειτουργίας αναφέρεται στην "κανονική" , τη συνήθη κατάσταση, κατά την οποία προφανώς η ευχαριστιακή κοινότητα αναφέρει δια του ιερέως στο Θεό την λογική λατρεία. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ!!!
Και όσοι, με γνώσεις υποπολλαπλάσιες του π. Βασιλείου, σπεύδουν να τον διορθώσουν, σαν τα μαθητούδια της τρίτης δημοτικού που έμαθαν προπαίδεια και την κραδαίνουν ως τη μόνη αλήθεια εντυπωσιασμένα από το κατόρθωμά τους, ας πατήσουν λίγο φρένο! Λίγη αυτοσυγκράτηση των βεβαιοτήτων μας δεν βλάπτει. Λίγος σεβασμός σε αυτόν που παράγει-προσφέρει απ' όσους απλώς κρίνουν και κατακρίνουν χρήσιμος θα ήτο.
Λέγω εγώ! Μπορεί απλώς να τράβηξα τα σκυλιά κατά πάνω μου και να αφήσουν τώρα τον π. Βασίλειο (τον οποίο ειρήσθω εν παρόδω μόνον από φωτογραφίες γνωρίζω) και να επιτεθούν σε ελόγου μου!
Απ ότι θυμούμαι τέτοια εποχή αρχίζει το κυνήγι της αλεπούς!
w

Αλεξανδρεύς είπε...

@12:58 π.μ.
εσύ όταν δεν κοινωνάς φεύγεις με το που τελειώνει η Θ. λειτουργία των κατηχουμένων;;
Ο νεοκόρος να φεύγει;
ο καντηλανάφτης;
ο ψάλτης

Ανώνυμος είπε...

Καλύτερα θα ήταν όσοι έχουν αντίθετη άποψη να απαντήσουν με ντοκουμέντα όπως ο π. Βασίλειος. Οι γενικολογίες και οι λεκτικές απορρίψεις ενισχύουν τις σκέψεις του π Βασιλείου.
Α.Θ.

Ανώνυμος είπε...

Σαν το σκυλί επιτίθεται η αλεπού "w." και σ΄ αυτή την ανάρτηση και στην ανάρτηση με τον αρχιεπίσκοπο Κρήτης Ειρηναίο σε όποιον ασκήσει μια γνώμη αντίθετη από τη δική του.
Στην προηγούμενη με τον Ειρηναίο είδε ταραγμένο μυαλό και περιδεή συνείδηση!
Σ΄αυτή βλέπει σκυλιά!

Αυτός ή μάλλον αυτή έχει το ταραγμένο μυαλό, την περιδεή συνείδηση και κάνει σαν το σκυλί μόλις δει την σωστή γνώμη!

Δεν φταίει αυτή αλλά ο κ.Τάσος που ανέχεται τόσο ταραγμένα σχόλια ανθρώπων ψευτοπροοδευτικών που επιτίθενται σαν τα σκυλιά και βρίζουν άδικα όσους έχουν ορθόδοξη γνώμη ή τη σωστή γνώμη.

Ανώνυμος είπε...

Σωστά τα λέει ο Π. Νικόλαος Καπνιάς

Ανώνυμος είπε...

Τον καθαγιασμό δεν τον κάνει ο λαός αλλά ο ιερέας. Μπορεί άνετα κα τελέσει μόνος ο ιερέας την θεία Λειτουργία. Τα υπόλοιπα είναι περιττές συζητήσεις φαρισαϊκού (νομικίστικου) τύπου.

Ανώνυμος είπε...

Για τα δήθεν σκυλιά που μιλάει ο 5:08 μ.μ., στο ξεμωραμένο σχόλιο του, έχω να του πω πώς αν θέλει να δει κάποιον που κάνει ..."σαν σκυλί" απέναντι στα σωστά σχόλια, ας πάρει ένα καθρέπτη! Και θα τον δει!

Ανώνυμος είπε...

Αν θέλεις w. , να δεις κάποια σχόλια που δεν αφήνουν να γράψει άνθρωπος κουβέντα και αυτά προσπαθούν να τον φάτε α-χριστιανικά σαρκοβόρα, κοιτά τα δικά σου σχόλια w. !!

Ανώνυμος είπε...

Τελικά τα βάλανε με εμένα κι άφησαν ήσυχο το άρθρο!
w

Ανώνυμος είπε...

Λέει ο π. Βασίλειος Μπακογιάννης: «Τάς θύρας, τάς θύρας ἐν σοφίᾳ πρόσχωμεν», τί σχέση ἔχει μέ τή σημερινή πραγματικότητα;

Απάντηση
Θα πρέπει να επανέλθει από τον εκτροχιασμό η λειτουργική πράξη ώστε να έχει αντιστοιχία με την λειτουργική διαταγή «Τάς θύρας, τάς θύρας ἐν σοφίᾳ πρόσχωμεν» και να μην είναι σε φωναχτή αντίθεση!

Στους οικουμενιστικούς καιρούς μας ακόμα περισσότερο είναι απαραίτητο!

Π. Νικόλαος Καπνιάς είπε...

Απόσπασμα απότην "Εκκλησιαστική Ιστορία" του Βλ. Φειδα για την αρχαιότερη σωζωμενη μαρτυρια για το πως γινόταν η Θεία Λειτουργία τον 2ο μ.Χ. Αιώνα. Το σημαντικό ειναι ότι ο λαός ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ απαντώντας με το ΑΜΗΝ. Προσωπικά για μένα η Θεία Λειτουργία ειναι ολοφάνερα οργανωμένη σε μορφή ΔΙΑΛΟΓΙΚΗ (αυτό φαίνεται πολύ έντονα στην "Αναφορά", απο το "Στωμεν καλώς" δηλαδή και μετά), αλλάκαι στα "ειρηνικά" και στα "πληρωτικα", και προϋποθέτει την παρουσία του λαού. Δεν ειναι όμως παντογνώστης, με ενδιαφέρον διαβάζω κάθε αντίθετη άποψη. Ακολουθει το απόσπασμα, το οποίο προσφέρω ως "τροφή σκέψης" στους αγαπητους αναγνώστες.
«Ο απολογητής Αγιος Ιουστίνος (110-165 μ.Χ, γράφει περί το 150 και 155 κατά τον Στυλιανό Παπαδόπουλο,Πατρολογία Α) περιγράφει την πρωινή ευχαριστιακή σύναξη ώς ακολούθως:

«Καί τη του ηλίου λεγομένη ημέρα (=Κυριακή) πάντων, κατά πόλεις η αγρούς μενόντων, επί το αυτό συνέλευσις γίνεται και τα απομνημονεύματα τών αποστόλων ή τα συγγράμματα των προφητών αναγινώσκεται μέχρις εγχωρεί. Είτα, παυσαμένου του αναγινώσκοντος, ο προεστώς διά λόγου την νουθεσίαν καί πρόκλησιν της των καλών τούτων μιμήσεως ποιείται. Είτα ανιστάμεθα κοινή πάντες και ευχάς πέμπομεν και, ώς προέφημεν, παυσαμένων ημών τής ευχής, άρτος προσφέρεται και οίνος και ύδωρ και ο προεστώς ευχάς ομοίως και ευχαριστίας, όση δύναμις αυτώ, αναπέμπει και ο λαός επευφημεί λέγων αμήν και η διάδοσις και η μετάληψις απο των ευχαριστηθέντων εκάστω γίνεται και τοίς ού παρούσι διά των διακόνων πέμπεται» (Α΄ Απολογία,67,3-5).

{«Και κατά την λεγόμενη ημέρα του ηλίου –Κυριακή- γίνεται συγκέντρωση όλων, όσοι κατοικούν στις πόλεις ή τους αγρούς, και διαβάζονται τα απομνημονεύματα των αποστόλων ή τα συγγράμματα των προφητών, μέχρις ότου είναι δυνατό. Έπειτα, όταν σταματήσει εκείνος που διαβάζει, ο προϊστάμενος με ομιλία απευθύνει την νουθεσία και την πρόσκληση για την μίμηση τούτων των καλών. Έπειτα σηκωνόμαστε όλοι μαζί και απευθύνουμε προσευχές και όπως προαναφέραμε όταν σταματήσουμε την προσευχή, προσφέρεται ψωμί και κρασί με νερό και ο προϊστάμενος ομοίως απευθύνει προσευχές και ευχαριστίες με όση δύναμη έχει, και Ο ΛΑΟΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΜΗΝ και γίνεται στον καθένα η διάδοση και η μετάληψη αυτών για τα οποία ευχαριστήσαμε και σε αυτούς που δεν ήταν παρόντες στέλνονται μέσω των διακόνων»}»

Ανώνυμος είπε...

π. Νικόλαε Καπνιά μην κουράζεστε άδικα. Και μόνο την λέξη Λειτουργία αν αναλύσουν τί σημαίνει ετυμολογικά θα καταλάβουν ότι δεν μπορεί να γίνεται χωρίς τον λαό.

Ανώνυμος είπε...

Το σχόλιο 3:43 μ.μ. με το κομμάτι από τον ιερό Χρυσόστομο συμφωνεί με τον π. Νικόλαο Καπνιά.

Ανώνυμος είπε...

Και άρθρα θα σχολιάζουμε όπως θέλουμε και τα ψευτοπροοδευτικά γαυγίσματα τύπου σχολίων w.! Δικαίωμά μας.

Ανώνυμος είπε...

Δεν βλέπω καθόλου γενικολογίες και εύκολες απορρίψεις από την πλευρά των επικριτικών σχολίων στο άρθρο του π. Μπακογιάννη. Ίσα-ίσα βλέπω αξιοπρόσεκτα επιχειρήματα με παραπομπές που δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει.

Ανώνυμος είπε...

το θεμα που θεσατε ειναι πολυ υψηλο και ειμαστε λιγοι για να το προσεγγισουμε.
Πως ονομαζεται μια Λειτουργια οταν γινεται μονο για ενα ατομο ας πουμε,δεν υπαρχει κ αυτη η περιπτωση;Μπορει να λεγεται ιδιαιτερη κ οχι ειδικη Θ.Λ,ομως καθε Θ.Λ δεν προσφερεται υπερ της οικουμενης εννοωντας τους απανταχου ορθοδοξους Χριστιανους;;;;Ακομα και τοτε θα πουμε πως ειναι ιδιωτικη η Θ.Λ;,υπερ παντων δεν προσφερεται και ι-διαιτερως υπερ των αιτουντων;Ο ιδιος ο Λειτουργος δεν κοινωνει;
Προσφερεται,,,προσφερεται δλδ υπερ της Αγιας Καθολικης κ Αποστολικης Ε Κ Κ Λ Η Σ Ι Α Σ ,υπερ των εν ευσεβεια διαγοντων,αρχοντων και εν αναγκαις οντων κ καταληγει στην εκφωνηση υπερ του αρχιεπισκοπου''εν πρωτοις μνησθητι''.και η κατακλειδα[μνησθητι...]''και ων εκαστος κατα διανοιαν εχει...κλπ...
Καθε λειτουργικη συναξη ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥτην οποια ειδαμε να ιερουργειται μεσα στη Θεια Λειτουργια.
Καθε συμμετοχη στη Θεια Κοινωνια,ειναι ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Κ ανασταση του πιστου.Ζει τη Θ.Κοινωνια,την νιωθει ,γιορταζει το Πασχα,το περασμαΜε τον χριστο,,,,,Απο τον θανατο του.Στην Ανασταση του κ ετσι αν συνεχισει ο πιστος ,ολη του η Ζωη ειναι ενα συνεχες Πασχα.Ειναι η στιγμη που προσφερεται η θεια Αγαπη και προσερχεται η ανθρωπινη να δεχθη την προσφορα,που σημαινει ομως και την ευθυνη οπου εχει ο καθενας μας στην αναλογη προετοιμασια και που πρεπει να προσερχομαστε μετα φοβου Θεου,,,,,Π ι σ τ ε ω ς ,,,,και αγαπης.Κοινωνουν οι πιστοι Το Παναγιον Σωμα και Αιμα Του εις αφεσιν αμαρτιων και εις Ζωην αιωνιον.
Το εναυσμα ,αυτο μας ενδειαφερει,αυτο να εχουμε ολοι υπ'οψιν κ οχι οτι η Θ.Λ ειναι ενα θεαμα,αλλαειναι Εργο Του Θεου με τη συμμετοχη του λαου Του,ο οποιος λαος Του δεν συμμετεχει ως θεατης,αλλα αποδεικνυεται πιο υπομονετικος στην αρση του σταυρου του,πιο ταπεινος .,πιο πραος στη σχεση του με τους συνανθρωπους πιο τολμηρος στην πιστη του,και πιο αποφασισμενος να συνεχισει να διεκδικει τον τελικο σκοπο,,,,,,για τον . Οποιο. Πλαστηκε,,,,,
Να γινει καθ'ομοιωσιν Χριστου,φ ο ρ ε α ς ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ....

ΑΛΛΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ και περισσοτερες πληροφοριες...

Ανώνυμος είπε...

Διάβασα με προσοχή το άρθρο του π. Β.Μ. από τα κειμενα αλλά και την ανάπτυξη που κάνει δείχνει ότι πράγματι μπορεί ο ιερέας να τελέσει την Θ.Λ.
Μερικές φορές οι άνθρωποι (υπεύθυνοι) της Εκκλησίας δυσκολεύουν ακόμα και αυτά που είναι απλά.

Ανώνυμος είπε...

Σε κάποιους ναούς της Αιγύπτου ο ιερέας μπορεί να θέλει να λειτουργήσει του Αγίου Σπυρίδωνος π.χ. δεν υπάρχουν πιστοί ούτε ψάλτης γιατί οι αποστάσεις είναι μεγάλες και ο νεωκόρος είναι μουσουλμάνος τι θα γίνει… είναι καλύτερα να μείνει αλειτούργητος ο παπάς και η εκκλησία;
Οι ελλαδίτες προσγειωθείτε ρίξτε μια ματιά πέρα από την μύτη σας.

Ανώνυμος είπε...

Ἡ εὐχή τοῦ «καιροῦ» εἶναι σέ α΄ ἑνικό «...ἐνίσχυσόν με, (...) τήν ἀναίμακτον ἱερουργίαν ἐπιτελέσω», γιατί ἀφορᾶ τόν «πρῶτον», πού θά ἐπιτελέσει τό Μυστήριο, γι’ αὐτό καί λέγεται «μυστικῶς». (Καί ὅμως στά Ἀρχιερατικά Συλλείτουργα, ἄλλος παίρνει «καιρό», καί ἄλλος ἐπιτελεῖ τό Μυστήριο!). Τό ἴδιο ἰσχύει γιά τήν «εὐχή» τοῦ χερουβικοῦ. Εἶναι σέ α’ ἑνικό: «ἱερουργῆσαι τό ἅγιον καί ἄχραντόν σου Σῶμα καί τό τίμιον Αἷμα», «ἐπίβλεψον ἐπ’ἐμέ (...) καί καθάρισόν με, (...) καί ἱκάνωσόν με»· γιατί καί αὐτή ἡ εὐχή ἀφορᾶ αὐτόν πού ἐπιτελεῖ τό Μυστήριο, γι’αὐτό καί λέγεται μυστικῶς, «εὐχή ἥν ποιεῖ ὁ ἱερεύς ὑπέρ ἑαυτοῦ τῶν χερουβικῶν λεγομένων..»· (EUCOLOGIO BARBERINI G..., σελ. 62 ).
Οἱ δέ «εὐχές» τῆς Θ. Ἀναφορᾶς, πού εἶναι καί ἡ οὐσία τῆς Λειτουργίας, λέγονται, σύμφωνα μέ τούς σχετικούς κώδικες, «χαμηλοφώνως», καί ὄχι «ἐκφώνως», γιά νά τίς ἀκοῦνε οἱ συλλειτουργοῦντες Ἱερεῖς. (Τότε δέν ὑπῆρχαν μικρόφωνα). Ἄν ἦταν νά τίς ἀκούει καί ὁ λαός, οἱ σχετικοί κώδικες θά ἔπρεπε νά ὁρίζουν τό «ἐκφώνως».
Καί τοῦτο, γιατί οἱ εὐχές τῆς Θ. Ἀναφορᾶς, πού εἶναι καί ἡ οὐσία τῆς Λειτουργίας, δέν εἶναι συμπροσευχή κλήρου καί λαοῦ, ἀλλά εἶναι προσωπικές εὐχές τοῦ Ἱερέα πού ἐπιτελεῖ τό Μυστήριο ἤ τῶν συλλειτουργούντων Ἱερέων. Ἐνδεικτικά:
«...Ἐπισκηνῶσαι τό Πνεῦμα τῆς χάριτός σου τό ἀγαθόν ἐφ’ἡμᾶς (τούς Ἱερεῖς) καί ἐπί τά προκείμενα Δῶρα ταῦτα καί ἐπί πάντα τόν λαόν σου». «Εὐχαριστοῦμεν Σοι καί ὑπέρ τῆς Λειτουργίας ταύτης, ἥν ἐκ τῶν χειρῶν ἡμῶν (=τῶν Ἱερέων) δέξασθαι κατηξίωσας». «Καί παρακαλοῦμέν σε, καί δεόμεθα, καί ἱκετεύομεν· κατάπεμψον τό Πνεῦμα σου τό ἅγιον ἐφ’ἡμᾶς (στούς Ἱερεῖς) καί ἐπί τά προκείμενα Δῶρα ταῦτα καί ἐπί πάντα τόν λαόν Σου». «Καί καταξίωσον τῇ κραταιᾷ σου χειρί μετα¬δοῦναι ἡμῖν (στούς Ἱερεῖς) τοῦ ἀχράντου Σώματός σου καί τοῦ τιμίου Αἵματος, καί δι’ἡμῶν (τῶν Ἱερέων) παντί τῷ λαῷ».
Τέλος, λειτουργία χωρίς λαό, μπορεῖ νά γίνει, χωρίς Ἱερέα ὄχι. Ἄν θεωροῦμε ἐξίσου ἀπαραίτητη καί τήν παρουσία τοῦ λαοῦ, εἶναι σάν νά ἐξισώνουμε τόν λαό μέ τόν Ἱερέα.

ΕΥΧΕΣΘΕ
πΒ.

Π. Νικόλαος Καπνιάς είπε...

Ορθώς αναφέρθηκε ο όρος "σύναξη", ο οποίος εκφράζει το γεγονός της Θείας Λειτουργίας. Η "σύναξη" προϋποθέτει ομάδα, κάποιο σύνολο: Νομίζω ότι είναι λάθος να μιλάμε για σύναξη ΕΝΟΣ ατόμου.
Προσωπικά, στην ιερατική μου πορεία, ήταν η πρώτη φορά που άκουσα ή διάβασα οτι μπορεί ένας ιερέας να λειτουργήσει μόνος του. Αυτό δεν σημαίνει ότι το απορρίπτω: Με ξενίζει ομως, ως κατι που δεν ταιριάζει στο "ήθος", τον "τρόπο" της λατρείας μας.
Δεν έχω τις αναγκαίες γνώσεις να επιχειρηματολογήσω περισσότερο. Μπορώ να κατανοήσω μια εξαίρεση, το να λειτουργεί ένας ιερέας υπό ειδικές συνθήκες μόνος του, όταν δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα. Θεωρώ ομως μέγιστο σφάλμα να κάνουμε την εξαίρεση κανόνα και να επιτρέπουμε στον ιερέα να λειτουργεί, οποτε θέλει, μόνος του. Νομίζω ότι με τον τρόπο αυτο παραβιάζουμε βασικές αρχές της ορθοδοξου εκκλησιολογιας και παράδοσης.
Το προβλημα μπορει να λυθεί με τον τρόπο που πάντοτε διευθετούνται τα προβλήματα στο χώρο της εκκλησίας: Ο κάθε ιερέας λειτουργεί εν ονοματι του επισκόπου του: Αν αυτός, ο αρμόδιο επίσκοπος, δώσει την ειδική άδεια, μπορεί ο ιερέας να λειτουργήσει μόνος του (γνωριζω τέτοιες ειδικές περιπτώσεις σε σλαβικες εκκλησίες, όπου ιερείς λειτουργούσαν μόνοι τους, με ειδική άδεια του επισκόπου τους ΚΑΙ ΜΟΝΟ).
Έτσι τηρείται η τάξη στην εκκλησία...

Ανώνυμος είπε...

Ο π. Βασίλειος τεκμηριώνει τα όσα γράφει. Είναι από τους βαθύτερα σπουδαγμένους θεολόγους της Ελλάδας. Έχει συγγράψει περισπούδαστα βιβλία και τον γνωρίζουν εις όλο τον κόσμο. Απάντησε στους έχοντες άλλη άποψη με το σχόλιό του που φωτίζει ακόμα περισσότερο το θέμα.

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε 7:06 μ.μ. και οι απαντήσαντες στον π. Βασίλειος τεκμηρίωσαν τα όσα έγραψαν.
Τί νομίζεις ότι είναι Πάπας της Ρώμης; Ο π. Βασίλειος δεν είναι Πάπας της Ρώμης.

Ανώνυμος είπε...

Ο π. Νικόλαος Καπνιάς μου φαίνεται έχει το δίκαιο και φωτίζει καλύτερα τα πράγματα από όλους τους συνομιλητές στη εν λόγω συζήτηση.

Ανώνυμος είπε...

Δεν θα πάρω το μέρος κανενός. Απλά θέλω να συγχαρώ τον π. Βασίλειο Μπακογιάννη. που με τις γνώσεις του από την έρευνα που κάνει, «ταράζει τα νερά» καταθέτοντας την άποψή του προς γνώση και διάλογο.
Αναλογίζομαι, πως οι περισσότεροι από μας, το μόνο που κάνουμε είναι μια ανακύκλωση των ιδίων πραγμάτων, χωρίς βαθύτερη μελέτη.
Ο π. Βασίλειος με τις δημόσιες παρεμβάσεις του μας προσφέρει υλικό για αναζήτηση και έρευνα.
Στην εποχή μας θέλει κότσια για να καταθέτεις και να υποστηρίζεις θέσεις.
Ο π. Βασίλειος Μπακογιάννης τολμάει…..

Πρωτ. Χρήστος Δημουλάς

Χρήστος Φ. Σ. είπε...

Η Θεία Λειτουργία ονομάζεται και Αναφορά, Θεία Μυσταγωγία, Αναίμακτος Θυσία. Λειτουργία επίσης ονομάζεται και γενικά κάθε Ακολουθία στο Ναό. Βγήκαν οι νέοι που τα ξέρουν όλα να διορθώνουν τους ευλαβείς χριστιανούς οι οποίοι πηγαίνοντας στον Εσπερινό έλεγαν (πολύ σωστά) ότι πηγαίνουν στη Λειτουργία.

Χρήστος Φ. Σ. είπε...

Πράγματι η τέλεση της Θείας Λειτουργίας δεν εξαρτάται επ ουδενί από την παρουσία ή όχι λαϊκών. Η Δυτική Εκκλησία εν προκειμένω έχει κρατήσει αρχαιότατη παράδοση, επειδή οι λειτουργοί της ιερουργούν καθ'εκάστην, χωρίς να είναι απαραίτητη η παρουσία του λαού.