Πέμπτη 6 Ιουνίου 2019

Οι σχέσεις μας με τους άλλους χριστιανούς - Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος


 Οι σχέσεις μας με τους άλλους χριστιανούς έχουν περάσει από διάφορες φάσεις. Σήμερα διακρίνονται δύο τοποθετήσεις: Την πρώτη εκπροσωπεί μία νοοτροπία κλειστή, καχυποψίας για τους άλλους, η οποία συχνά ανατρέχει στο παρελθόν με αρνητικά ιδεολογήματα και επισημαίνει κινδύνους από τις επαφές με τις άλλες χριστιανικές ομολογίες. Τη δεύτερη εκφράζουν όσοι πιστεύουν στην προσέγγιση και συνεργασία των χριστιανών. Συνήθως οι πρώτοι θέτουν το ερώτημα: " Και τί έχουμε να πάρουμε από τη Δύση;". Οι δεύτεροι τονίζουν ότι η ορθή τοποθέτηση είναι: "Τί μπορούμε εμείς να προσφέρουμε; Και ασφαλώς, πολλά έχουμε να μοιρασθούμε από κοινού". Κάτι αυτονόητο, που όμως εύκολα παραθεωρούν αρκετοί Ορθόδοξοι, είναι ότι οι άλλοι Ευρωπαίοι δεν επέλεξαν, με διάθεση να προσχωρήσουν σε αίρεση, την χριστιανική ομολογία στην οποία σήμερα ανήκουν, αλλά γεννήθηκαν σε χώρα στην οποία επί αιώνες η ομολογία αυτή επικρατεί. π.χ, ο Νορβηγός στη Λουθηρανική Εκκλησία, ο Σκωτσέζος στην Πρεσβυτεριανή. Πώς τους κρίνουμε, επειδή δεν είναι Ορθόδοξοι;

 Οι υπερσυντηρητικοί υποστηρίζουν ότι οι επαφές μας με τους ετεροδόξους απειλούν να αλλοτριώσουν το Ορθόδοξο φρόνημα και ήθος και ότι η συμμετοχή μας στην Οικουμενική κίνηση-την οποία άκριτα χαρακτηρίζουν ως  "παναίρεση"- είναι προδοσία της Ορθοδοξίας. Δεν δυσκολεύονται μάλιστα να βάλουν στους αντιφρονούντες ετικέτες, όπως "αιρετικοί", "οικουμενιστές" (άγνωστη λέξη στο ελληνικό λεξιλογιο, που γνωρίζει από αιώνες μόνον το "οικουμένη" "οικουμενικός"). Πολλοί  όμως πιστεύουμε ότι είναι χρέος μας να συμμετέχουμε στους κοινούς προβληματισμούς προσφέροντας την Ορθόδοξη μαρτυρία. Τη γραμμή αυτή έχουν υιοθετήσει από ετών οι σύνοδοι των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών. Υπενθυμίζω και τις πρόσφατες διακηρύξεις στην Κων/λη από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο και τον παπα  Βενέδικτο ΙΣΤ΄.
  Το βασικό ερώτημα είναι, ποιός τελικά αποφασίζει στην Ορθόδοξη Εκκλησία για το εκάστοτε πρακτέο και για το τί είναι αιρετικό; Ο άλφα ή βήτα ευσεβής μοναχός η κληρικός; Διότι τάχα αυτός  αυτεπάγγελτα "εκπροσωπεί" τον λαό, χωρίς μάλιστα να τον ρωτά. Μήπως έτσι κινδυνεύουμε να διολισθήσουμε σε έναν τύπο "πρεσβυτεριανής Ορθοδοξίας"; Αλλά ένα τέτοιο είδος δεν το γνωρίζει η Ορθόδοξη παράδοση. Η Σύνοδος των Επισκόπων έχει την ευθύνη να λαμβάνει αποφάσεις στα κρίσιμα θέματα και να καθορίζει την εκάστοτε Ορθόδοξη στάση.
 Προφανώς υπάρχουν πολλά προβλήματα -θεολογικά, εκκλησιαστικά, εκκλησιολογικά, πρακτικά-, τα οποία χωρίζουν τους χριστιανούς της Ευρώπης. Θα χρειασθεί ασφαλώς υπεύθυνη και συστηματική συζήτηση επί διαφόρων θεμάτων. Κανείς από όσους μετέχουμε στις διαχριστιανικές σχέσεις δεν είναι διατεθειμένος να αρνηθεί την Ορθόδοξη ταυτότητά του ή να κάνει συμβιβασμούς στην πίστη του προδίδοντας την Ορθόδοξη παράδοση. Άλλωστε, η ουσιαστική συμβολή μας δεν είναι ο συμβιβασμός ή η σιωπή, αλλά η σοβαρή κριτική σκέψη, η προσφορά του θησαυρού της Ορθόδοξης παραδόσεως και θεολογίας, που συνδέει οργανικά το σήμερα με την αποστολική εποχή. 
 Γενικά, πάντως, θα ήταν τραγικό, ενώ οι πολιτικές, επιστημονικές, πολιτιστικές, οικονομικές δυνάμεις προωθούν την ενότητα των πολιτών της Ευρώπης, στηρίζοντας έτσι την ειρήνη και την ασφάλεια της ηπείρου, οι Ορθόδοξες Εκκλησίες να επιχειρήσουν να υψώσουν παραπετάσματα ανάμεσά τους. Κάτι χειρότερο: θα ήταν σκάνδαλο.
Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος
 Ιφ.

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλή μετάνοια στον διαχειριστή και στον αρθογράφο.

Αναστάσιος είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ δια την προτροπή σας για μετάνοια. Την έχω ανάγκη. Παρακαλώ εντείνετε τις προσευχές σας προς Κύριον δια την μετάνοιά μου.
Σας ευγνωμονώ.

Ανώνυμος είπε...

Αυτές τις μπουρδολογίες τις ακούμε χρόνια και δεν πρωτοτυπεί ο νεωστί ανακηρυχθείς πρόεδρος των θρησκειών της Αλβανίας, κ. Αναστάσιος. Όσο και αν τανύζονται οι θιασώτες του θρησκευτικού συγκρητισμού να μας πείσουν για το "θεάρεστο" έργο τους, να ξεγελούν τους αιρετικούς με γλυκανάλατα λογάκια και να τους στέλνουν κατ' ευθείαν στην απώλεια, ο λαός του Θεού μένει απαθής και αδιάφορος. Ο γλυκομίλητος Αναστάσιος, ο πρόεδρος και των Μουσουλμάνων της Αλβανίας, αυτών που μακελεύουν τους χριστιανούς, δεν τόλμησε να χαρακτηρίσει ως αιρετικούς τους δυτικούς, παρ' όλο που είναι καταδικασμένοι από Οικουμενικές Συνόδους (7η οι αγιομάχοι και εικονομάχοι προτεσταντες, 8η (879) οι παπικοί για το φιλιόκβε, Σύνοδοι Ησυχαστικές για την κτιστή χάρη, και παει λέγοντας)! Προφανώς θέλει να λησμονεί ο Μακαριώτατος πως κύριο έργο του είναι η μέριμνα για τη σωτηρία των ανθρώπων και δευτερευόντως να κάνει δημόσιες σχέσεις, διότι περί αυτού πρόκειται στους διαλόγους με τους αιρετικούς. Αντί να τους πουν ορθά κοφτά ότι βρίσκονται σε πλάνη και άρα σε οδό απώλειας, τους πουλάνε αγαπησιάρικα λογάκια, τα οποία δεν στοιχίζουν τίποτα (όσον αφορά την ομολογιακή στάση τους) και δημιουργούν κοσμικού τύπου φιλίες! Ας μας αναφέρουν έστω και μια "εκκλησία" από αυτές που διαλλέγονται χρόνια τώρα να πείστηκε και να ασπάστηκε την Ορθοδοξία!

Ανώνυμος είπε...

Αν δεν ειρωνευόσαστε τον πρώτο σχολιαστή, τότε μπράβο σας. Αυτή είναι η σωστή απάντηση.

Ανώνυμος είπε...

Αν ο Νορβηγός Λουθηρανός και ο Πρεσβυτεριανός Σκωτσέζος γνωρίσουν την Ορθοδοξία, μέσω της Οικουμενικής κίνησης, και θελήσουν να γίνουν Ορθόδοξοι, τί αντιμετώπιση θα έχουν ?
Θα τους Βαπτίσουμε και θα τους Χρίσουμε, θα τους Χρίσουμε μόνον, ή θα τούς πούμε "Καθίστε εκεί πού είστε και θα σωθείτε, Χριστιανοί είστε και σείς" ?

Ανώνυμος είπε...

Οχι δεν ειρωνεύομαι κανέναν σχολιαστή, αλλά αναφέρομαι στο κείμενο του "αγίου" Αλβανίας, το οποίο γέμει από "αγαπολογία" για τους αμετανόητους αιρετικούς και φανερή απέχθεια για τους ορθοδόξους, σε όσους πιστεύουμε ότι η ακριβή μας Ορθοδοξία είναι η μοναδική Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού και μοναδική πύλη της σωτηρίας! Αυτά δεν τα λέμε εμείς αλλά η ίδια η Εκκλησία μας. Και κάτι άλλο σημαντικό: Δεν μισούμε τους αιρετικούς, τους αγαπάμε πραγματικά και θέλουμε τη σωτηρία τους. Εμείς τους αγαπάμε πραγματικά, σε αντίθεση με τους "αγαπησιάρηδες" οικουμενιστές, οι οποίοι τους αφήνουν στην πλάνη τους, δηλαδή στην οδό της απώλειας και αρέσκονται να τους ξεγελούν με τις ανόητες αβρότητές τους! Αυτή είναι η τραγική πραγματικότητα, δυστυχώς!

Ανώνυμος είπε...

Το σχόλιο 6 Ιουνίου 2019 - 9:42 μ.μ. πήγαινε στον διαχειριστή, όχι στον σωστό σχολιαστή 6 Ιουνίου 2019 - 8:28 μ.μ. διότι τότε δεν είχε μπει το σχόλιο. Μετά δημοσιεύθηκε.

Ανώνυμος είπε...

Μπορεί να μάς πει ο αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος πόσοι αιρετικοί μετανόησαν στις τόσες δεκαετίες που γίνονται οι διαχριστιανικοί διάλογοι;

Ανώνυμος είπε...

Αυτή ηφοβική ορθοδοξία μέχρι πότε θα ταλανίζει τους φορείς της και ομφαλοσκοπεί;
Ιφ

Ανώνυμος είπε...

Είσαι στον οικουμενιστικό κόσμου σου Ιφ. 5,47 μ.μ.
Νομίζεις την προδοσία της Πίστης σαν ελευθερία και αφοβία ενώ είναι η χειρότερη αιχμαλωσία και δειλία.

Ανώνυμος είπε...

http://www.sostis.gr/blog/item/1203-giati-den-enwnomaste-me-tous-rwmaiokatholikous-kai-protest
ενα καλο και ισορροπημενο κείμενο του καθηγητη Στυλιανού Παπαδοπουλου για τη συμμετοχή των Ορθοδοξων στον Οικουμενικο Διάλογο.

Ανώνυμος είπε...

Μπορείς να μας πεις εσύ φιλαράκο πόσοι ήλθαν στην Ορθοδοξία από την απομόνωση τόσων αιώνων. Αν χρησιμοποιούσα ποδοσφαιρικό όρο θα έλεγα ότι ήλθα ισοπαλία. Μηδέν και οι μεν και οι δε. Το αποτέλεσμα του διαλόγου δεν θα το δει κάποιος εδώ και τώρα. Άσε να μιλήσει η ιστορία της οποίας κριτής δεν είσαι ούτε εσύ, ούτε εγώ, ούτε οι ταλιμπανιστές ψευτορθόδοξοι.

Ανώνυμος είπε...

Το τελευταίο ταλιμπανικό οικουμενιστικό σχόλιο του ταλιμπανιστή ψευτορθόδοξου 10:08, είναι εκτός πραγματικότητας.
Τα αποτελέσματα του οικουμενισμού (που δεν είναι απλά διάλογος όπως θέλει να τα λέει ο 10:08) είναι ανυπολόγιστα και μόνο ο Παντογνώστης Θεός γνωρίζει την μεγάλη καταστροφή που έχει γίνει στις ψυχές με την αναγνώριση των αιρέσεων ως Εκκλησίες.

Χριστιανός Ορθόδοξος

Αθανάσιος Κοταδάκης είπε...

Α. Λάβρος κατά Αναστασίου Αλβανίας ο ανώνυμος-οποία γενναιότητα-«υπέρ-ορθόδοξος» σχολιαστής. Τον κατηγόρησε ότι : «Δεν τόλμησε να χαρακτηρίσει αιρετικούς τους δυτικούς» ! Αλλά ! «Ου πολλάς ταύτας ημέρας πριν», «πνευματική ναυαρχίδα» του … «αντί-οικουμενιστικού» χώρου απαντώντας σε γραπτό μου κατέγραψε ως ανοησία το χαρακτηρισμό της δυτικής χριστιανοσύνης ως αιρετικής ! «Ουδέποτε διατύπωσα τέτοια ανοησία» !
Β. Ο ίδιος ανώνυμος «υπέρ-ορθόδοξος», τώρα ως τιμητής πάντων και δια πάντα-οποίον ταπεινό φρόνημα-απεφάνθη οιονεί αλαθήτως και παπικώς ότι είναι «μπουρδολογίες» οι σκέψεις Αναστασίου Αλβανίας. Τον «στόλισε» δε με σειρά κακοφορμισμένα παράγωγα του μανικού … «αντί-οικουμενιστικού» του διονυσιασμού. Ασφαλώς ιστοστάσιας αξίας της μηδενικής του ανωνυμίας !
Αλλά ! Για τον Αναστάσιο Αλβανίας και το έργο αυτού, αναρίθμητοι χριστιανοί της ανοιχτής στην Οικουμένη Ορθοδοξίας, και όσοι πολλοί πέραν και πολύ περαν αυτής, θα επικαλούνταν υπέρ αυτού τον ευθύ λόγο του Χριστού. «Και εάν ημείς σιωπήσωμεν και οι λίθοι κεκράξονται»-Λουκ.19,40.
Γ. Το χείριστο πάντων. Χρησιμοποίησε και την περι αγαπολογίας καραμέλα κατ’ αυτού-«αγαπησιάρικα λογάκια». Πλην εδώ είναι που ο δείλαιος δεν καταλαβαίνει ότι αυτοαναιρείται de facto με αυτό ! Ως αγνοών ότι η Αγάπη είναι το όλον της Εκκλησίας, γιατί «ο Θεός-Ουσία του Θεού- Αγάπη εστί» ! Και, εκτός πολλών τε και άλλων, ο Απ. Παύλος φτάνει να διακηρύξει ότι, «… και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί»-1Κορ.13,2. Δηλαδή ότι, η πίστη, είναι πίστη αληθινή και ζωντανή, όταν είναι «δι’ αγάπης ενεργουμένη» ! Ότι πίστη-δόγμα- χωρίς αγάπη είναι γράμμα νεκρό !
Δ. Όσο για την 7η Οικουμενική Σύνοδος-Νίκαια 787, αιώνας 8ος-ασφαλώς δεν καταδίκασε οιονεί … προφητικά «τους αγιομάχους και εικονομάχους προτεστάντες», οι οποίοι εμφανίστηκαν στην ιστορία της Εκκλησίας οκτώ αιάνες μετά, 16ος αιώνας-1517. Και βέβαια, η Σύνοδος του 879 –σημ. θεωρούμενη 8η Οικουμενική- δεν «καταδίκασε τους παπικούς για το Φιλιόκβε». Η Σύνοδος του 879 στην Κωνσταντινούπολη υπό την προεδρία του Μεγάλου Φωτίου εξοβέλισε από το Σύμβολο της Πίστεως το Φιλιόκβε συνενούντος δια των αντιπροσώπων του και του Πάπα Ιωάννη του 8ου !
Το πώς τελικά αυτό βρέθηκε και θρονιάστηκε στο «Πιστεύω» των Δυτικών, είναι και άλλη και πονεμένη ιστορία, και κουβαλάει αμφοτέρωθεν εκκλησιαστική συνάμα και πολιτική ευθύνη, ως ένα βαθμό και ενοχή !
Ταύτα, «αδελφοί φιλενωτικοί», και «αδελφοί πιστά τέκνα της Εκκλησίας», και «αδελφοί της τρίτης μερίδος», κατά τις υπερβατικές προσφωνήσεις Οσίου Παϊσίου, με αφορμή το λάβρο καταγγελτικό σχολιασμό των σκέψεων Αναστασίου Αλβανίας από «υπέρ-ορθόδοξο» … ανώνυμο!
Αθανάσιος Κοτταδάκης

Ανώνυμος είπε...

Εκφράζω ευχαριστίες προς τον κ. Αθ. Κοτταδάκη για τις εμπεριστατωμένες απαντήσεις τις οποίες έδωσε.
Όπως πάντα ορθοτομεί τον Λόγο της Αληθείας.
Απορώ με την ευκολία που μετριότητες κατακρίνουν ένα Αναστάσιο Γιαννουλάτο που τον τιμά σύμπασα η Ορθοδοξία και χαίρει σεβασμού από την χριστιανοσύνη.
π. Νεόφυτος