Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2019

«ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ ΤΗΝ, ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΠΟΥ ΧΑΝΕΙΣ» - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ


«ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ  ΤΗΝ,  
ΤΗΝ  ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ  ΠΟΥ  ΧΑΝΕΙΣ»

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

        Τουτέστιν, το διονυσιασμό για το … Ουκρανικό ! «Σαν έτοιμος από καιρό, σαν θαρραλέος», ήμουνα βέβαιος-δες τις πέντε αναρτήσεις μου. Όμως με τον κονιορτό αποπροσανατολισμού που είχε σηκωθεί, συν τα … ενδοιαστικά κάποιων Μητροπολιτών είπα μέσα μου. «Λες, αδερφέ, να γίνει καμιά στραβή»; Έκανα υπομονή, και απογευματάκι, Σάββατο, 12 Οκτωβρίου ανοίγω «Αναστάσιο» και διαβάζω. «Ανακοίνωση της έκτακτης Ιεραρχίας … για το Ουκρανικό». Από την εισήγηση του Μακαριώτατου που εγκρίθηκε επιλέγω. «… Ουδέν το κωλύον την αναγνώρισιν του αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Ουκρανίας και την απόλυτον εναρμόνισιν και συμπόρευσιν της Εκκλησίας της Ελλάδος μετά του Οικουμενικού Πατριαρχείου … Η Ιεραρχία απεφάσισε όπως αποδεχθεί την απόφασιν της παρελθούσης Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και την εισήγησιν του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, ήτοι αναγνωρίζει «το κανονικό δικαίωμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την παραχώρηση του αυτοκεφάλου…» Την απόφαση αυτή είχε λάβει η Διαρκής Ιερά Σύνοδος τέλη Αυγούστου ε. ε. μετά από διεξοδική συζήτηση σχετικού πορίσματος που είχε κατατεθεί αρμοδίως την 13η Αυγούστου από την προς τούτο εξουσιοδοτημένη  Επιτροπή Μητροπολιτών.
     Αυτό ήταν, και τόσο απλό ! Και απόλυτα τεκμηριωμένο, ιστορικά, εκκλησιολογικά. νομοκανονικά,  και από παράλληλα εμβριθή γραπτά διακεκριμένων Πανεπιστημιακών Καθηγητών, Επισκόπων -ξεχωρίζω το εκπληκτικό, του Θεοφιλέστατου Επισκόπου Αβύδου, Καθηγητή της Δογματικής στη γεραρά Θεολογική του Καποδιστριακού Κύριλλου Κατερέλου: «Ο θρόνος της Κωνσταντινουπόλεως στο Πηδάλιο και το Πατριαρχείο Μόσχας» -και λαϊκών, οι οποίοι το μελέτησαν εξονυχιστικά με βλέμμα καθαρό, και το διατύπωσαν με λόγο κρυστάλλινο. Όσο κι αν νόμισαν, και συνεχίζουν να νομίζουν αυτάρεσκα κληρικοί πρώτης και δεύτερης γραμμής, άλλοι επώνυμοι κι ανώνυμοι -απρόσωποι- «εξέστραπται ο τοιούτος, και αμαρτάνει ων αυτοκατάκριτος»,Τι.2.11- πως με πυροτεχνήματα θορυβώδους αποπροσανατολισμού, θολούρα πυκνού κονιορτού, «ρωμαϊκής επαρχίας γραφίδες»,  γραπτά τύπου «μωρίας εγκώμιον», συν το  στιγματισμό, «οι … πατριαρχικοί», τους περνούν όλους στο περιθώριο, και μένουν αυτοί νικητές και τροπαιούχοι !
     «Αποχαιρέτα την, λοιπόν, την Αλεξάνδρεια που χάνεις», επώνυμε κι ανώνυμε-απρόσωπε πολέμιε του Οικουμενικού Πατριαρχείου, και προσωπικά του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου προσχηματικά για το Ουκρανικό, πραγματικά όμως, «ηλίου φαεινότερον» αυτό,, για τα μεγάλα του ανοίγματα, ανοίγματα Ορθόδοξης μαρτυρίας Χριστού από την ακραιφνή συνέχεια της «Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας» προς τη Δυτική Χριστιανοσύνη και το σύγχρονο κόσμο ! Κράτα κλειδωμένη στεγανά στα υπόγεια του μυαλού σου μια «Ορθοδοξία» φοβική, αυτοπεριχαράκωμένη εις εαυτήν, αποστειρωμένη, στεγνή, αν μη και στυγνή, γιατί ακριβώς αυτή είναι η ουσία του προβλήματος ! Και συνέχισε να σκορπάς «όλο ίδια και τα ίδια, του μυαλού σου ροκανίδια», για τα «άκυρα», των άλλων, τα «αντικανονικά», έτι δε και «μιαρά πολιτικά», όπως έκανες πριν τρία χρόνια  για τα της Συνόδου της Κρήτης, αγκαλιά με τον απόντα από αυτήν, μετερχόμενο δε εκβιαστικά νυν και αυτό το Ευχαριστιακό Δείπνο της Εκκλησίας ορθόδοξο Αδελφό του Βορρά !
     Φρίξε, στέναξε και βόησε και πες : «Πάντες εξέκλιναν, άμα ηχρειώθησαν, ούκ έστι ποιών αγαθόν, ούκ έστιν έως ενός»(Ψ.52,4) εκτός από εσένα αποκλειστικώς, λίαν ευδιάκριτο ! Συν την κα Κατίνα, την κα Καίτη, θέλω να πω, συνοδοιπόρο και συμπαραστάτη στην αγωνία σου ένθερμο -«Αχ Θεέ μου. Όλη η ιεραρχία κατάντησε αιρετική ! Να χαίρεστε τον Πατριάρχη που καταστρέφει την Ορθόδοξη Εκκλησία». Συν παλιό μου μαθητή, πρωτοψάλτη νυν, που δεν ξέρει πως «η Νέα Ιερουσαλήμ» που ψέλνει-«Φωτίζου, φωτίζου η νέα Ιερουσαλήμ»- είναι η Εκκλησία, ενώ ξέρει να προφέρει  με οργή και αποτροπιασμό μόνη τη λέξη … «οικουμενισμός» ! Αλλά και να στιγματίζει ασύγγνωστα, σαν άλλο  φιλαράκι του τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, ρωτώντας αναιδώς: «Ποιος; Αυτός ο … «οικουμενιστής»;
*****  ***   *****
         Η συνέχεια για λίγο αλλιώς, ρωτώντας και απαντώντας ρητορικώς. Αρχές Αυγούστου πόρισμα αρμόδιας Συνοδικής Επιτροπής για το Ουκρανικό, τέλος ίδιου μήνα συζήτηση διεξοδική στη Διαρκή Ιερά Σύνοδο, έτοιμο, «πακέτο» και τα δυο ! Γιατί ο Μακαριώτατος ανεχόταν στωικά να κορυβαντιούν πάνω από ένα μήνα διονυσιακά ευάριθμοι -μετρημένοι-  της  «Ορθοδοξίας Ηρακλείς», αυταπόδεικτα «ζήλον Θεού έχοντες, αλλ’ ου κατ’ επίγνωσιν» χριστιανοί ορθόδοξοι; Προφανώς για να φαίνεται μέρα με τη μέρα πιο καθαρά το έωλο ως και φαιδρό των θέσεων αυτών ! Για να διαλύεται σαν το κύμα στα βράχια ο διαστρεβλωτικός τους παφλασμός, για να κατακαθίζει απαλά μα σταθερά το πυκνό νέφος του κονιορτού όλων αυτών, «Νεφύδριον γαρ εστίν, θάττον -γρήγορα- παρελεύσεται», τσιτάτο Αθανασίου του Μεγάλου, που είχε ίσως στο νου.
     Και  άλλο  ρητορικώς. Οι 36 τόσοι Συνοδικοί Μητροπολίτες των λεγομένων νέων Χωρών, έχουν τον Οικουμενικό Πατριάρχη Προεστώτα και Πατέρα τους πνευματικό -«Εν πρώτοις μνήσθητι Κύριε του πατρός και Αρχιεπισκόπου ημών Βαρθολομαίου, Οικουμενικού Πατριάρχου…». Θεωρητικά, γιατί  όχι de facto, ήταν βέβαιος πως είναι αδύνατο και αδιανόητο, και «σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν»( Πρ.26,14) να σταθούν απέναντι !  Άφησε, λοιπόν, όλους όσους κορυβαντιούσαν να χαρούν το «όνειρο της θερινής νυκτός», που μπαίνοντας το φθινόπωρο θα φυλλορροούσε !
     Το ίδιο και αλλιώς. Ευάριθμοι Μητροπολίτες ανησύχησαν, ορισμένοι σφόδρα, «για τούτο και για κείνο και γι αυτό».  «Σκότος και έρεβος εκκλησιαστικό μέλλεται να ακολουθήσει, και στην πατρίδα μας ενδεχομένως μεγάλη αναστάτωση …, Αν τραβήξουμε το σκοινί, δεινά  ο … Ιλαρίων απειλεί». Τάχα δεν ξέρουν ή έχουν λόγο να κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι, ο Οικουμενικός Πατριάρχης και οι περί αυτόν Συνοδικοί είναι εξ απαλών ονύχων στο Φανάρι πάροικοι και παρεπίδημοι; Ότι, από τούτο πέρα από τον εγκρατή θεολογικό εξοπλισμό, προσωπική αίσθηση Λειτουργικής Αρχιερατικής ευθύνης διαθέτουν, τουλάχιστον, όση και αυτοί; Αλλά και ότι επί πλέον, καθώς από το Θεό τους έχει κληρωθεί να σηκώνουν στους ώμους μεγάλης ιστορίας σταυρικής ! Και έχουν ασκηθεί να οσφραίνονται, να γροικούν, και να κινούνται αλλοτινά, να πορεύονται και να ενεργούν «Φαναριώτικα», που θα πει οικουμενικά, ήγουν, πρώτιστα και κύρια εκκλησιαστικώς υπερεθνικά, όχι επαρχιακά, ήτοι, όχι εθνοφυλετικά ! Τελευταίο, πιο σπουδαίο, πιο φοβερό, και κάνουν μέγα λάθος όσοι το ξεχνούν έστω και ένα λεπτό, ζουν με το Χάρο έξω από την πόρτα καθημερινά, Δε ζουν, ούτε πορεύονται σε ελληνικά «πούπουλα» εδαφικά ! Κάτι, λοιπόν, θα ξέρουν πιο πολύ ! Κομματάκι υπομονή, σεβασμός, εμπιστοσύνη στη σταυρική τους ευθύνη, αν αποτελεί στοιχειώδες ανθρώπινο χρέος, βάλτε με το νου πόσο πιο πολύ είναι χρέος χριστιανικό ! Ας αναρωτηθούμε όλοι εδώ, αν αντέχαμε, ως αυτοί μια ζωή σε γραμμή: «Η  δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται» (2Κορ.12,9).
       Τώρα επειδή η μνήμη πολλών θεληματικά ή αθέλητα είναι ασθενής, καλό είναι να επαναληφθούν συνοπτικά τα εξής:
1.     Ο θρόνος της Κωνσταντινούπολης -και ο εκάστοτε Προεστώς αυτού Οικουμενικός Πατριάρχης- είναι: α. «Ο «primus inter pares», Επίσκοπος Νέας Ρώμης -όχι «ο της δεύτερης Ρώμης», αυτό είναι φαντασίωση ρωσική- ισότιμος σε «πρεσβεία τιμής» με τον Επίσκοπο της Ρώμης στα όρια της Εκκλησίας της αυτοκρατορίας -Κανόνες, 3ος, της Β΄ και, 28ος της Δ΄ Οικουμενικών Συνόδων αντίστοιχα, Δηλαδή, σε συλλείτουργο των δυο ή και των πέντε Πατριαρχών, ο Ρώμης, απλώς προεξάρχει, ή σε Σύνοδο που μετέχουν οι δυο ή και οι πέντε, απλώς προεδρεύει. Κανένας Επίσκοπος δεν είναι ανώτερος από την περί αυτόν Σύνοδο, πολύ περισσότερο από Οικουμενική.  β. Είναι ο πρωτοστάτης της αντίκρουσης των μεγάλων αιρέσεων και της ορθής διατύπωσης της Αλήθειας -πίστη, δόγμα- της Εκκλησίας με τη λαμπρή Θεολογία των Μεγάλων Ελλήνων Πατέρων της-Ορθοδοξία. Μετά το 1054 είναι από τους δυο Κανόνες de jure και de facto, “primus inter pares” στην Ορθόδοξη Ανατολή.
2.     Από αυτή τη θέση -ας πούμε, με αυτά τα δυο μεγάλα εύσημα- είναι η ιδρύτρια, «η Μητέρα Εκκλησία» της Εκκλησίας της Ρωσίας. Αυτή τη διοικεί με Έλληνες κληρικούς, αυτή την παραδίδει σε Ρώσους, αυτή ανάγει τον Μόσχας σε Πατριάρχη, αυτή παραχωρεί «οικονομικώς, επιτροπικώς … και μέχρις επισκέψεως θείας» τα του Κιέβου στον Μόσχας, με όρους που ο δεύτερος ποδοπατεί από την αρχή … Καλά δεν ξέρουν να τα διαβάσουν αυτά; Κι από την άλλη με ποια εύσημα η Εκκλησία της Ρωσίας κινείται και απαιτεί όσα απαιτεί, με τον αριθμητικό -φυλετικό- όγκο της; Ξαναγράφω για τους χριστιανούς ορθόδοξους Έλληνες κληρικούς πρώτης ή δεύτερης γραμμής και λαϊκούς, καλά, αφού ξέρουν ανάγνωση, δεν τα έχουν διαβάσει αυτά;
3.     Ο θρόνος της Κωνσταντινουπόλεως -ο εκάστοτε Προεστώς αυτού Οικουμενικός Πατριάρχης και η περί αυτόν Σύνοδος- από όταν εφαρμόστηκε στην καθ’ ημάς Ορθόδοξη Ανατολή για τα ανεξάρτητα κράτη- έθνη η αρχή του εκκλησιαστικού Αυτοκέφαλου, εξέδωσε ως είχε το δικαίωμα τους σχετικούς τόμους για όλα τα άλλα κράτη. Αυτό έκανε με την έκδοση του σχετικού τόμου αναγνώρισης ως Αυτοκέφαλης και της Εκκλησίας του ανεξάρτητου πια κράτους της Ουκρανίας την ώρα που το έκρινε εφικτό και πρόσφορο. Κατά ταύτα, «το περισσόν τούτου» από πού αλλού είναι, παρά ως λέει ο Χριστός, «εκ του πονηρού»;  
4.     Και ιδού απλά, πολύ απλά γιατί.  α. Το Άγιο Πνεύμα που κάνει στην Εκκλησία αιώνια Πεντηκοστή, και «τα πάντα Αυτό της χορηγεί», με την Ευχαριστιακή Πράξη φέρνει το Χριστό ζωντανό -«Σώμα και αίμα, ζωή και περισσόν ζωής»- ανάμεσα μας, αν είμαστε έτοιμοι και θέλουμε, και μέσα μας. Αυτό την φωτίζει, και όταν σε κάθε εποχή συντάσσει τους αναγκαίους Κανόνες για τη θεραπεία προβλημάτων που ανακύπτουν. Οι αποφάσεις εδώ λαμβάνονται με πλειοψηφία, γιατί είναι επόμενο σε θέματα χριστιανικής πράξης και ζωής, όπως π.χ. παλιά για την περίπτωση όσων είχαν δειλιάσει και είχαν θυσιάσει στα είδωλα -«πεπτωκότες»- άλλοι Επίσκοποι να βλέπουν -έβλεπαν- το θέμα με πλατιά αγάπης καρδιά -«οικονομία»- και άλλοι με λιγότερο πλατιά, πιο αυστηρά. β.  Ο νυν Οικουμενικός Πατριάρχης είναι και θεωρείται -και από γνωστούς της αντίπερα όχθης- «πιο εγκρατής» στα θέματα του Κανονικού Δικαίου, και η περί αυτόν Σύνοδος δεν απαρτίζεται από αγράμματους. Το πιο σπουδαίο, όλοι τους έχουν συνείδηση και της μεγάλης ιστορίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου, και της μακρόχρονης μαρτυρικής, σταυρικής που τους έχει από το Θεό κληρωθεί-«Η γαρ δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται». Προς τι, λοιπόν, λίαν επιεικώς, όλος αυτός ο κονιορτός, η βιασύνη, η προεξόφληση αρνητικής έκβασης; Άδειασαν τόσο οι ψυχές των χριστιανών ορθόδοξων Ελλήνων από ουρανό; Ασφαλώς όχι, των πάρα πολλών ήρεμων, συνετών, απροκατάληπτων, διακριτικών ποτέ !  γ. Όποιος δεν έχει παρωπίδες στα μάτια βλέπει ότι: ‘Όλος αυτός ο κονιορτός, ενίοτε η άθλια ως και αδίστακτη διαστροφή των πραγμάτων εκπορεύεται αποκλειστικά από κάποιους λίγους με στενή και στεγνή καρδιά, έχοντες πληθωρικό «ζήλον Θεού, αλλ’ ου κατ’ επίγνωσιν». Και, δε θέλουν, μάλλον και πιο σωστά, δεν αντέχουν μια Ορθοδοξία ανοιχτή στον κόσμο μαρτυρία ορθόδοξης, ήγουν, όντως και ατόφιας Αλήθειας Χριστού ! Την προτιμούν αυτοπεριχαρακωμένη εις εαυτόν, στεγανά έγκλειστη από παντού, «ίνα μη μιανθή». Είπαμε και άλλοτε, δικαίωμά τους αυτό σεβαστό,  Όχι όμως αυτό που κάνουν, αυτό ανάγεται στο μνημονευθέν ήδη «εκ του πονηρού περισσόν» !
5.     Σαν σε υστερόγραφο, θα υποκύψω στον πειρασμό να πω, με όση αγάπη τους έχω, και όσο διαθέτω οφειλόμενο σεβασμό, στους, ευλαβέστατο παλιό συμφοιτητή μου, αφανή Μητροπολίτη Ηλείας από ετών, και τον πολύ Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής ότι. απόρησα που ζήτησαν αναβολή στη λήψη απόφασης. Υποθέτω όμως βάσιμα, όχι γιατί αμφισβητούν το Κανονικό  δικαίωμα του Οικουμενικού Πατριάρχη και της περί αυτόν Συνόδου να χορηγήσουν το συγκεκριμένο Αυτοκέφαλο, αλλά γιατί έχουν ανησυχήσει, όχι χωρίς λόγο, με τα «καμώματα» του Φιλάρετου, μετά και παρά την ειδική ρύθμιση «οικονομίας», που έγινε για τη δική του περίπτωσή και τα παρεπόμενα αυτής. Γιατί, καταφεύγοντας στην «Εκκλησιαστική Ιστορία» των Καθηγητών, αρχιμανδρίτη  Βασιλείου Στεφανίδη», «Μελιτιανόν Σχίσμα», σελ, 80 και εξής, κυρίως στη νεώτερη, και επί του προκειμένου πιο αναλυτική του κ. Βλάση Φειδά, «Το Μελιτιανόν και Κολουθιανόν Σχίσμα», τ. 1ος σελ. 306 κε- η εντύπωσή που αποκόμισα είναι ότι, η ανωτέρω ρύθμιση δεν απέχει από την αντίστοιχη κατ’ αρχήν ρύθμιση «οικονομίας» του Λυκοπόλεως Μελιτίου από τον Αλεξανδρείας Πέτρο και την περί αυτόν Σύνοδο -306. Και ότι, μόνο όταν η θρασεία εκείνη σχισματική κεφαλή δεν εκτίμησε τη σχετική ρύθμιση -λύση- απόφαση, και συνέχισε να κάνει τα ίδια και χειρότερα, μετρείστε πόσα χρόνια μετά, χρειάστηκε να παρέμβει, και παρενέβη η Α’ Οικουμενική Σύνοδος της Νίκαιας -325- που συγκλήθηκε για το θέμα του Αρειανισμού, και με σειρά Κανόνων έβαλε μυαλό σ’ εκείνο, και ρύθμισε άλλα παρεμφερή θέματα. Τουτέστιν, με την περίπτωση Φιλάρετου βρισκόμαστε, στην αντίστοιχη πρώτη φάση, θαρρώ, και οφείλουμε να υποθέσουμε βάσιμα ότι οι εν Νέα Ρώμη «νήφοντες»- άγρυπνοι- φύλακες των της Ορθοδοξίας «ευσχημόνως και κατά τάξιν -οφειλομένων- γινέσθω»- 1Κορ.14.40- έχουν γνώση και λόγο περί αυτού ! 
6.     Τέλος και έτερον ουδέν. Επειδή όμως έχουμε ήδη τα ίδια και τα αυτά λυπηρά αρνητικά, κλείνω μεταβιβάζοντας με νόημα και νεύμα προς πάντα ενδιαφερόμενο, και όχι μόνο, από Παύλο Ευδοκίμωφ το ακόλουθο υπέροχο : «Εν αβύσσω πταισμάτων κυκλούμενος την ανεξιχνίαστον της ευσπλαχνίας Σου επικαλούμαι άβυσσον. Εκ φθοράς ο Θεός με ανάγαγε». Συν τη βεβαιότητα ότι : Ιησούς ο Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού Πατρός, ο Θεός και Σωτήρας ημών, η μόνη της Εκκλησίας Κεφαλή, αγαπάει την Εκκλησία Του από όλους-όλους εμάς κληρικούς και λαϊκούς πολύ-πολύ πιο πολύ ! Ήγουν, η πίστη, η ελπίδα, η ειρήνη, και η μείζων αγάπη είναι εδώ ! Και σταυρώνεται πάλι ως συνέβη στην ιστορία και άλλοτε. Αλλά και ξέρει ποια είναι η ώρα και η στιγμή που θα εγερθεί !
Με «την αγάπην την πρώτην, ην ουκ αφήκα ...»
Αθανάσιος Κοτταδάκης

33 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σωστά όλα όσα γράφει ο κ. Κοτταδάκης. Εγώ στην θέση του δεν θα πανηγύριζα ακόμα. Διότι οι φανατισμένοι μπορούν να υπερβούν τα εσκεμμένα. Από τους ανθρώπους που φοβήθηκα είναι οι φανατικοί ακραίοι χριστιανοί που κάνουν υπακοή σε αρρωστημένο γεροντισμό όταν κάποιοι «Γέροντες» πνευματικοί καλλιεργούν στους άλλους ότι μόνο αυτοί είναι οι σωτήρες της ορθοδοξίας και ο Πατριάρχης και οι δεσποτάδες είναι προδότες. Τούτες τις μέρες αυτό καλλιεργούν τινές κληρικοί και κανένα δύο επίσκοποι.
Ας ευχηθούμε και, ας προσευχηθούμε, ο Χριστός που έχυσε το αίμα Του για την Εκκλησία Του, να λυπηθεί τον λαό Του και να μη μας αφήσει ορφανούς "μη εάσης ημάς ορφανούς, Κύριε" στα χέρια των φανατισμένων παρεκκλησιαστικών.

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστούμε για την σύνοψη όλων των σημαντικών πληροφοριών.

Ανώνυμος είπε...

Να τους χαίρεστε και τον Κοτταδάκη και τον Βαρθολομαίο και τον σχισματικό Επιφάνιο!...

Ανώνυμος είπε...

Δόξα τω Θεώ! Τέλος καλό όλα καλά.
Ας πάρει όσες αποφάσεις το Πατριαρχείο Μόσχας.
Η εκκλησία της Ελλάδος είναι ενωμένη μπετόν αρμέ.
Αυτό έδειξε η πρόσφατη Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Ανώνυμος είπε...

Πολύς κόπος και πολύς χρόνος για να συνταχθή ένα παρόμοιο κείμενο.
Ποιούς πείθει όμως ?
Μάλλον όσους δεν γνωρίζουν την Αμερικανική εξωτερική πολιτική, και την προσπάθεια που κάνει να ελέγξη τις πρώην κομμουνιστικές χώρες.

Ανώνυμος είπε...

Χρειαζόταν αυτό το άρθρο για τον κατατοπισμό μας με την ορθή άποψη από τον έγκριτο και σεβαστό κ. Κοτταδάκη.
Γράφουν πολλοί πολλά.
Αυτό το άρθρο μας δυναμώνει στις Εκκλησιαστικές αποφάσεις και όχι στις ατομικές

Ανώνυμος είπε...

Τους κάνεις χαλάστρα με όσα γράφεις των οπαδών της Μόσχας. Ας το πάρουν χαμπάρι πλέον το μονοπώλιο το έχασαν. Τώρα ξύπνησαν οι Ιεράρχες και όλοι σύσσωμοι παίρνουν θέση με την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Δόξα και τιμή στους Άξιους Ιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας. Το ότι υπάρχουν αντίθετοι δυο τρεις δεν είναι κάτι κακό. Πάντα υπήρχαν και οι μειοδότες. Δεν μπορούν όλοι να συμπλέουν με την αλήθεια. Είναι και μερικοί μαγεμένοι από τους χρυσούς τρούλους της μοσχοβίτικης εκκλησίας.

Ανώνυμος είπε...

Δημήτριος Τσελεγγίδης: Γιατί ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναγνωρίζει ένα μόρφωμα το οποίο ο ίδιος είχε καταδικάσει;


«Ο Βαρθολομαίος μπορεί να δώσει αυτοκεφαλία στη Μακεδονική Εκκλησία για να ενισχύσει το προφίλ του»
Από Φανή Χαρίση
Για «εκκλησιαστικό μόρφωμα» κάνει λόγο ο τέως καθηγητής Δογματικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ , κ. Δημήτρης Τσελεγγίδης σχολιάζοντας την απόφαση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδας να αναγνωρίσει την αυτοκεφαλία στην Ουκρανική μη κανονική Εκκλησία.
Ο κ. Τσελεγγίδης μιλώντας στο Sputnik αναφέρεται στην απόφαση του Οικουμενικού Πατριάρχη να αναγνωρίσει όχι μια σχισματική εκκλησία αλλά ένα εκκλησιαστικό μόρφωμα, που ο ίδιος είχε καταδικάσει πριν από χρόνια αλλά και ότι με την πράξη του αυτή εισπήδησε σε περιοχή που ανήκει στο Πατριαρχείο της Μόσχας το οποίο είναι όπως αναφέρει το αρμόδιο για να είχε ζητηθεί ο τόμος της αυτοκεφαλίας.

Μάλιστα, ο τέως καθηγητής στις αρχές Σεπτεμβρίου έστειλε επιστολή στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, Ιερώνυμο, αλλά και σε όλα τα μέλη της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος διατυπώνοντας τις θέσεις του και τις ενστάσεις του προκειμένου να ληφθούν υπόψη στην Ιερά Σύνοδο.
«Πρῶτα, δηλαδή, θά πρέπει νά ἐξεταστεῖ, ἄν τό «μόρφωμα» αὐτό πληροῖ τίς προϋποθέσεις τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Κοινότητας. Ἄν, ἀντίθετα, ἀναγνωριστεῖ τό «Αὐτοκέφαλό» του, τότε αὐτομάτως ἀναγνωρίζεται καί ἡ ἐκκλησιαστική «νομιμότητα» τῆς Σχισματικῆς Ἐκκλησίας. Ὡς γνωστόν, γιά τήν Σχισματική Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ἔχει προηγηθεῖ Πανορθόδοξη καταδίκη μέ καθαιρέσεις καί ἀφορισμούς. Αὐτή ἡ Πανορθόδοξη καταδίκη δέν ἔχει ἀνακληθεῖ. Τελευταῖα, μέ Τόμο Αὐτοκεφαλίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου (11-1-2019), ἔγινε μιά ἁγιοπνευματικοῦ καί ἐκκλησιολογικοῦ χαρακτῆρα θεσμική ὑπέρβαση, πού δημιουργεῖ εὔλογα ἐρωτήματα γιά τήν ἐκκλησιαστική νομιμότητά της», στην επιστολή του ο κ. Τσελεγγίδης.
«Η αλήθεια πρέπει να διατυπώνεται κι έχει ευθύνη αυτός που την αποκρύπτει» είπε ο κ. Τσελεγγίδης προσθέτοντας ότι όπως έγινε γνωστό επτά Ιεράρχες (συν τον Κερκύρας που έλειπε στο Ιάσιο αλλά έστειλε επιστολή) ζήτησαν την αναβολή της συζήτησης του θέματος της Ουκρανίας από την Ιερά Σύνοδο.
Το 1992, ο μοναχός Φιλάρετος Ντενισένκο είχε καθαιρεθεί από το Πατριαρχείο Μόσχας και μάλιστα ανεθεματίσθη για την πρόκληση σχίσματος αλλά και για άλλες αντικανονικές ενέργειες.
«Μιλάω για εκκλησιαστικό μόρφωμα γιατί έκαναν αντικανονικές ενέργειες όπως χειροτονήσεις ή αυτοχειροτονήσεις και το Πατριαρχείο της Μόσχας τους καθαίρεσε. Μάλιστα το 1999 ο Οικουμενικός Πατριάρχης, Βαρθολομαίος είχε στείλει επιστολή στο Πατριαρχείο Μόσχας συμφωνώντας με την καθαίρεση. Τι άλλαξε από τότε και τώρα αναγνωρίζεται η ίδια εκκλησία με μητροπολίτη τον Επιφάνιο; Γιατί αναγνωρίζει ένα μόρφωμα το οποίο ο ίδιος είχε καταδικάσει;» διερωτάται ο κ. Τσελεγγίδης.
Επιπλέον, όπως επισημαίνει το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι αναρμόδιο για να δώσει αυτοκεφαλία καθώς η Ουκρανία ανήκει στο Πατριαρχείο της Μόσχας.
«Σαφώς η Μόσχα θα έπρεπε να κρίνει το αίτημα. Βέβαια δεν θα συζητούσε ένα αίτημα καθηρημένων. Ο νόμιμος μητροπολίτης της ουκρανικής εκκλησίας είναι ο Ονούφριος» τόνισε ο καθηγητής του ΑΠΘ που χαρακτηρίζει αδιανόητη την νομιμοποίηση της μη κανονικής ουκρανικής εκκλησίας.
Προτείνει μάλιστα τη μετάνοια τόσο για τον Οικουμενικό Πατριάρχη όσο και «όσους εδώ σιγοντάρουν αυτή την κατάσταση. Να μετανοήσουν όλοι όσοι λένε ότι αγαπούν τον Χριστό και την Εκκλησία».

Ανώνυμος είπε...

«Μακεδονική Εκκλησία»
Στην ερώτησή του Sputnik για το τι θα κάνει το Οικουμενικό Πατριαρχείο εάν ζητήσει τον τόμο, δηλαδή την αυτοκεφαλία και η λεγόμενη «Μακεδονική Εκκλησία» της Β. Μακεδονίας (σ.σ. η οποία αποτελεί σχισματική καθώς δεν αναγνωρίζεται από το Πατριαρχείο της Σερβίας), ο κ. Τσελεγγίδης είπε ότι «με την ίδια λογική της αυθαιρεσίας μπορεί να το κάνει για ενισχύσει το προφίλ του».
«Σε μια τέτοια περίπτωση θα έχει εισπηδήσει σε άλλη Εκκλησία, αυτή της Σερβίας», τόνισε.
Οι αντιδράσεις στο εσωτερικό της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι πολλές, ωστόσο, η Ιερά Σύνοδος αναγνώρισε το δικαίωμα του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου να χορηγήσει αυτοκεφαλία καθώς και το προνόμιο του αρχιεπίσκοπου Ιερώνυμου να χειρισθεί περαιτέρω το ζήτημα.
Την προσεχή Παρασκευή 18 Οκτωβρίου ο Οικουμενικός Πατριάρχης, Βαρθολομαίος θα πραγματοποιήσει διήμερη επίσκεψη στη Θεσσαλονίκης κατόπιν προσκλήσεως του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, Άνθιμου. Μάλιστα μια μέρα μετά, το Σάββατο θα τελέσει Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στον Ιερό παλαιοχριστιανικό Ναό Παναγίας της Αχειροποιήτου ενώ σύμφωνα με πληροφορίες οι οποίες δεν έχουν επιβεβαιωθεί ακόμα, θα παραστεί και ο Αρχιεπίσκοπος, Ιερώνυμος ενώ λέγεται ότι θα μνημονεύσουν από κοινού τον μητροπολίτη Επιφάνιο.
Τι θα γίνει όμως σε αυτή την περίπτωση; «Η Εκκλησία μας πιθανόν να αντιμετωπίσει πρόβλημα ακοινωνησίας με άλλες τοπικές Εκκλησίες. Θα έχουμε μια φρικτή κατάσταση ενδεχόμενης πολυδιάσπασης μεταξύ Εκκλησιών», κατέληξε ο κ. Τσελεγγίδης.

sputniknews

Ανώνυμος είπε...

Ο π. Αναστασιος από την Πάτρα, γιατί δεν λεει κάτι; Τον έχουμε ανάγκη!

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο στον κ.Τσελεγκίδη που προσφέρει απλόχερα συνέντευξη στο Sputnik, που είναι πρακτορείο ειδήσεων, πλατφόρμα ειδήσεων, και ραδιοφωνική υπηρεσία, που ιδρύθηκε από το ρωσικό κυβερνητικό πρακτορείο ειδήσεων Rossiya Segodnya. Με έδρα τη Μόσχα. Αυτό και μόνο με κάνει να έχω τις επιφυλάξεις μου για τους σκοπούς τους οποίους εξυπηρετεί η συνέντευξη του αξιότιμου κ. καθηγητού στο Ρωσικό κυβερνητικό αυτό πρακτορείο.

Ανώνυμος είπε...

Μα καλά, νομίζει ο κ.Κοτταδάκης, ότι με με την από μέρους του χρήση πομπωδών εκφράσεων θα επισκιάσει την αλήθεια για το Ουκρανικό;
Θα παραθεωρήσουν οι αναγνώστες του, ελαφρά τη καρδία, ότι ακόμη και αυτός ο πατριάρχης Βαρθολομαίος, είχε αναγνωρίσει την καθαίρεση των σχισματικών;
Ή θα "κάνουν γαργάρα", κατά το δη λεγόμενο, το γεγονός ότι η αυτοκεφαλία, εν προκειμένω, χορηγήθηκε, χωρίς να πληρούνται ουσιώδεις κανονικοί όροι και προυποθέσεις;

Ανώνυμος είπε...

Με διαδοχικές δημόσιες παρεμβάσεις των «αντιφρονούντων» και δημοσιεύματα σύγχυσης και διχασμού σε ιστοσελίδες και πρακτορεία ειδήσεων που συστηματικά υπηρετούν τη μοσχοβίτικη προπαγάνδα, ξεκίνησε, όπως όλα δείχνουν, ο υβριδικός πόλεμος της Μόσχας κατά της Εκκλησίας της Ελλάδος, ως «αντίποινα» για την απόφαση της τελευταίας να αναγνωρίσει την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας. Και φυσικά τα δημοσιεύματα των κάθε λογής φαντασιόπληκτων στρατευμένων κονδυλοφόρων ούτε μπορούν να ελεγχθούν ούτε και να αποσοβηθούν. Δημοκρατία και ελευθεροτυπία έχουμε στην Ελλάδα, δόξα τω Θεώ. Ας γράφουν και ας ονειρεύονται ό,τι ικανοποιεί τους εντολείς τους. Η Ελλάδα και η Εκκλησία της Ελλάδος δεν φοβήθηκαν ποτέ και δεν θα φοβηθούν και τώρα τους σκοτεινούς προπαγανδιστές και υπηρέτες αλλοτρίων συμφερόντων. Άλλωστε, η γενναία και ιστορική απόφαση της Ιεραρχίας αυτό κατέδειξε προς πάσα κατεύθυνση.
Με την διακονία του γραπτού Λόγου ο Θεολόγος κ. Κοτταδάκης προσφέρει μεγίστη υπηρεσία στην Εκκλησία. Ο Θεός να τον φωτίζει να γράφει για να είναι σπουδαίο ανάχωμα στους «αντιφρονούντες» στις αποφάσεις τις Συνοδικές Του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Εκκλησίας της Ελλάδος. Άξιος των κόπων του.
Στουδίτης

Ανώνυμος είπε...

Θα απαγορεύσεις εσύ φιλοφαναριώτη ανώνυμε 10:16 π.μ. να δίνουν συνέντευξη οι θεολόγοι, οι κληρικοί και οι άλλοι, σε όποιον θέλουν;
Χούντα ονειρεύσαι όπου θα κάνουν ό,τι θέλεις εσύ ο φιλοφαναριώτης;

Και μάθε ότι γράφεται Τσελλεγίδης και όχι Τσελεγκίδης, ο σεβαστός καθηγητής Θεολογίας!

Ανώνυμος είπε...

Κι εγω ειδα τον Πατριαρχη μας που συναντηθηκε με τον Αμερικανο Πρεσβη, στο προσφατο ταξειδι του στην Αθηνα, αλλα δεν ανησυχησα.

Ανώνυμος είπε...

Προς αυτοαποκαλούμενο "Στουδίτη": αγαπητέ, καλύτερα να αλλάξεις ψευδώνυμο. Ή μάλλον, αν θέλεις να υπογράφεις σαν "στουδίτης", καλείσαι να αλλάξεις φρόνημα.
Ειδάλλως προκαλείς!

Ανώνυμος είπε...

Ο ψευτο-Στουδίτης είναι αιρετικός οικουμενίσταρος και φαναριολάτρης όσο δεν πάει άλλο!
Ας μην προκαλεί τουλάχιστον όπως σωστά λέει ο 12:36 μ.μ..

Ανώνυμος είπε...

Γιατί να διαφωνούν κατά εξακολούθηση κάποιοι αδελφοί κληρικοί και λαϊκοί. Μήπως υπάρχουν συμφέροντα εκτός Εκκλησίας. Εδώ ξεκάθαρα έγινε παρουσίαση των στοιχείων. Το σαράκι μας είναι η διχόνοια την οποία προκαλεί πάντα ο εγωισμών αυτών που πιστεύουν ότι η σκέψη τους είναι σωστή και ότι η Εκκλησία με 80 Επισκόπους κάνει λάθος.

Αντίθετος1972 είπε...

Πολλή ανωνυμία βρε παιδιά... Χρησιμοποιήστε τουλάχιστον ένα ψευδώνυμο... Για να μην "καρφώνεστε"!!! Ο νοων νοειτω...

Ανώνυμος είπε...

Μέσα σε όλο αυτό το μακροσκελές κείμενο δεν βρέθηκε ούτε μία λέξη για τον Φιλάρετο Ντενισένκο. Γιατί άραγε ?
Ο άνθρωπος αυτός καθαιρέθηκε και αφορίστηκε από το Πατριαρχείο Μόσχας, όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες και το Οικουμενικό Πατριαρχείο αναγνώρισαν την καθαίρεση και τον αφορισμό αλλά κατόπιν αποκαταστάθηκε στην Αρχιερωσύνη μαζί με τους άλλους Σχισματικούς με τον Τόμο Αυτοκεφαλίας της Ουκρανίας.
Ομως, πρίν από λίγο καιρό κατήγγειλε τον Τόμο Αυτοκεφαλίας, ότι υποτάσσει την Ουκρανία στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, και αποχώρησε απο την Αυτοκέφαλη εκκλησία της Ουκρανίας, ανασυστήνοντας το "Πατριαρχείο Κιέβου". Δηλαδή έκανε Σχίσμα στο Σχίσμα !
Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα. Είναι Πατριάρχης Κιέβου ? Είναι Μητροπολίτης ? Είναι Σχισματικός ? Είναι καθηρημένος ?
Η Εκκλησία της Ελλάδος ανεγνώρισε και αυτόν μαζί με τους άλλους ή όχι ?
Εχει να πή κάτι ο κ. Κοτταδάκης για το θέμα αυτό ?

Ανώνυμος είπε...

Στὸν 17 Οκτωβρίου 2019 - 2:07 μ.μ.
Κι ὁ Μᾶρκος ὁ Εὐγενικὸς ἕνας ἦταν, ἀλλὰ εἶχε τὴν ἀληθεια μὲ τὸ μέρος του.
Ἐξ ἄλλου καὶ ἀνάμεσα στοὺς 80 ὑπάρχουν μερικοὶ ποὺ διαφώνησαν.

Αθανάσιος Κοταδάκης είπε...

Στην παράγραφο πέντε (5) αγαπητέ ανώνυμε-απρόσωπε 17/10, 10.25 γράφω και με παραπομπές για τη ρύθμιση και «τα καμώματα» του διαβόητου Φιλάρετου. Λέω ότι μοιάζουν με του Λυκοπόλεως Μελιτίου, την αρχική και τελική αντιμετώπισή του από την Εκκλησία, προτείνω να μετρηθεί πόσα χρόνια την ταλαιπώρησε μέχρι να αποφασίσει η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος, και επισημαίνω με νόημα, ότι έχουν γνώση οι εις τη Νέα Ρώμη άγρυπνοι φύλακες. Και στην προηγούμενη τέταρτη (4) αναφέρομαι στους Κανόνες, το κινητό- καιρικό αυτών, και τη Συνοδική δυνατότητα της Εκκλησίας που είναι «ο Χριστός επεκτεινόμενος στους αιώνες», να κάνει νέες ρυθμίσεις-Κανονικές θεραπευτικές επεμβάσεις-για περιπτώσεις της δικής της εποχής.
Επί τη ευκαιρία λέω ότι ο Καθηγητής κ. Τσελεγγίδης ασφαλώς γνωρίζει καλύτερα από μένα τα της ιδρύσεως της Εκκλησίας της Ρωσίας από ποιον και πώς, τα της αναδείξεως του Μόσχας σε Πατριάρχη, και της κατατάξεως της Εκκλησίας της Ρωσίας στην 5η θέση στην Ορθόδοξη Ανατολή από ποιον και πώς. Δεν τον παραπέμπω στο γραπτό του συναδέλφου του κ. Λαρεντζάκη και τα λεχθέντα από τον προκάτοχο του νυν Πατριάρχη Ρωσίας στον μακαριστό Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα. Αναρωτιέμαι όμως, αν διάβασε το γραπτό του Οικουμενικού Πατριαρχείου, «Ο Οικουμενικός θρόνος και η Εκκλησία της Ουκρανίας», «Ομιλούν τα κείμενα», και φοβάμαι μήπως το έβαλε στο πλάι, όπως και άλλοι του γνωστού κλειστοφοβικού χώρου. Οπότε, «ουδέν σχόλιο» . Αθανάσιος Κοτταδάκης

Ανώνυμος είπε...

Ο κ. Κοττδάκης απαντά από επιστημονικής θεολογικής πλευράς στα ερωτήματα. Εγώ απλός άνθρωπος ένας πιστός της Εκκλησίας θάθελα να πω τα παρακάτω. Αν είμαι μέσα στο θέμα έχει καλά, αν όχι απορρίψτε με.
Ρωτάει ο 10.25 μμ
«Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα. Είναι Πατριάρχης Κιέβου ? Είναι Μητροπολίτης ? Είναι Σχισματικός ? Είναι καθηρημένος ?
Η Εκκλησία της Ελλάδος ανεγνώρισε και αυτόν μαζί με τους άλλους ή όχι ?»

Μερικά σύγχρονα γεγονότα θα αναφέρω εκκλησιαστικά.
Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων μεταφέρει στην θέση των μοναχών τον Πατριάρχη Ειρηναίο. Αφού έμεινε για χρόνια μοναχός που άλλοι τον έλεγαν Πατριάρχη και άλλοι όχι. Τον επαναφέρει ως πρώην Πατριάρχη.
Η Εκκλησία της Ελλάδος μεταφέρει στην θέση των μοναχών τον Μητροπολίτη Αττικής Παντελεήμονα. Μετά τον θάνατό του η Εκκλησία της Ελλάδα τον ξανακάνει Μητροπολίτη.
Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα με τους 12 του Ιερωνύμου Κοτσώνη κλπ κλπ
Από τα παραπάνω συμπεραίνω χωρίς να γνωρίζω το Κανονικό Δίκαιο της Εκκλησίας ότι η Σύνοδος μπορεί να καθαιρεί και να επαναφέρει.
Άρα που το πρόβλημα που εντοπίζει ο 10.25 μμ κάθε Σύνοδος έχει απόλυτη εξουσία.

Ανώνυμος είπε...

Αυτοί είναι καλοί μητροπολίτες.


Έκκληση Μητροπολίτη Κυθήρων Σεραφείμ προς τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο

Μακαριώτατε ἅγιε Προκαθήμενε, Εὐλογεῖτε˙

Εὐσεβάστως προάγομαι μετά τοῦ προσήκοντος σεβασμοῦ καί τῆς τιμῆς πρός τήν Μακαριότητα Σας

νά ἀπευθύνω πρός Ὑμᾶς τήν ὑστάτην αὐτήν ὥραν θερμοτάτην παράκλησιν καί ἔκκλησιν, ἐν ὄψει τῶν ραγδαίως ἐξελισσομένων γεγονότων εἰς τόν Πανορθόδοξον ἐκκλησιαστικόν χῶρον, ἐξ ἀφορμῆς τοῦ ἀνυπερθέτου καί ἀνοικονομήτου πλέον κανονικοῦ καί ἐκκλησιολογικοῦ προβλήματος -διά τήν ὅλως ἰδιάζουσαν μορφήν του- τοῦ Οὐκρανικοῦ «Αὐτοκεφάλου», τό ὁποῖον ζητήματα ἐπί ζητημάτων καί ἀναταράξεις ἐπί ἀναταράξεων προκαλεῖ εἰς παγκόσμιον κλίμακα.

Διχασμοί, διαιρέσεις, διαφωνίαι, διχοστασίαι, διαπληκτισμοί, σχίσματα ἐμφανῆ καί ἀφανῆ καί μύρια κακά ἕπονται αὐτῆς τῆς ὀγκηρᾶς κανονικο-ἐκκλησιολογικῆς ἐκτροπῆς. Δέν τό βλέπετε, Μακαριώτατε, δέν τό ζῆτε, δέν τό αἰσθάνεσθε, δέν τό εἰσπράττετε;

Νομίζω ὅτι τό ἀντιλαμβάνεσθε καλῶς ὅτι τά πράγματα ὠξύνθησαν ἐπικινδύνως καί λίαν ἀνησυχητικῶς καί δέν βαίνουν ὁμαλῶς, ἰδιαιτέρως μετά τήν Ἔκτακτον Σύγκλησιν τῆς Σεπτῆς Ἱεραρχίας μας τήν 12ην Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ. διά τό πολύκροτον καί πολύπλοκον αὐτό ζήτημα.

Μετά τήν Εἰσήγησίν Σας εἰς τήν Ι.Σ.Ι. ἐγένοντο εἰς τεταμένην ἀτμόσφαιραν αἱ ἐπ’ αὐτῆς τοποθετήσεις 33 Σεβ. Συνέδρων καί μή ληφθείσης κανονικῶς Ἀποφάσεως, κατά τά καθιερωμένα (διεξαγωγή ψηφοφορίας), πάλιν σύγχυσις ἐπεκράτησε.

Ἡ χθεσινή Σύγκλησις τῆς Πατριαρχικῆς Συνόδου τοῦ Ὀρθοδόξου Πατριαρχείου τῆς Ρωσίας, μέ τάς καταγραφείσας ἐν τοῖς Πρακτικοῖς διαβουλεύσεις τοῦ Ἱεροῦ Σώματος, ἀπεικονίζει τήν παρατεταμένην ἀγωνίαν τῶν ἁγίων Συνέδρων διά τό τί μέλλει γενέσθαι μετά τήν εἰρημένην Σύγκλησιν τῆς Ἱεραρχίας τῆς ἡμετέρας Ἐκκλησίας.

Τό εἰδικόν βάρος τῆς Συνοδικῆς των αὐτῆς Συνδιασκέψεως ἑστιάζεται εἰς τό ὀξύτατον πρόβλημα τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μέ τούς ἀχειροτονήτους, καθῃρημένους καί μή κανονικῶς ἀποκατασταθέντας σχισματικούς. Αὐτή εἶναι ἡ διήκουσα ἔννοια τοῦ σκεπτικοῦ τῆς Ἀποφάσεως των.

Τούτου ἕνεκα, ἐρευνήσαντες τά σχετικά κείμενα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί Ἱεραρχῶν τινων τῆς Ἑλλαδικῆς μας Ἐκκλησίας, καθώς ἐπίσης καί τό ἐκδοθέν Ἀνακοινωθέν τῆς Ι.Σ.Ι., ἀπεφάσισαν τότε μόνον νά διακόψουν τήν ἐκκλησιαστικήν καί τήν μυστηριακήν κοινωνίαν μετά τῆς ἡμετέρας Ἐκκλησίας, ὅταν ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης προβῇ εἰς μνημόνευσιν τοῦ ὀνόματος τοῦ «νέου Προκαθημένου». Εἶναι σαφής καί κατηγορηματική ἡ Ἀπόφασις αὐτή.

Εἰς τάς γενομένας τέσσαρας (4) χειροτονίας Σεβ. Μητροπολιτῶν καί Θεοφ. Ἐπισκόπων τῆς Ἐκκλησίας μας θείᾳ νεύσει δέν ἐμνημονεύσατε τοῦ ὀνόματος τοῦ μή ἔχοντος κανονικήν χειροτονίαν καί ἀνάδειξιν εἰς Προκαθήμενον κ.Ἐπιφανίου.

Μή ὑποχωρήσετε, Μακαριώτατε, διότι αὐτό θά ἀποτελέσῃ «ἀρχή ὠδίνων». Ἄς παραπεμφθῇ τό θέμα εἰς μελλοντικήν Σύναξιν Προκαθημένων.

Ανώνυμος είπε...

Μακαριώτατε,

Τήν ὑστάτην αὐτήν καί λίαν κρίσιμον ὥραν παράκλησιν ὑποβάλλω νά μέ ἀνεχθῆτε ἐπ’ ὀλίγον, ἅπαξ ἔτι, παρακαλοῦντα καί ἱκετεύοντα νά μή συμβῇ τό ὀδυνηρόν καί ἐπώδυνον τῆς διακοπῆς τῆς ἐκκλησιαστικῆς καί μυστηριακῆς κοινωνίας τῆς ὁμοδόξου Ρωσικῆς Ἐκκλησίας μετά τῆς καθ’ Ἑλλάδα ἡμετέρας.

Φρικτόν καί ὡς ἁπλῆ σκέψις, μέ πολλάς παραμέτρους.

Μή θελήσετε, παρακαλῶ, νά ἐπωμισθῆτε ἕν τοιοῦτον ἐπαχθέστατον φορτίον βαρυτάτης εὐθύνης, τό ὁποῖον ἀφεύκτως θά ἀμαυρώσῃ τήν εὐλογημένην παρά Κυρίου Ἀρχιεπισκοπικήν Διακονίαν Σας.

Ἐνθυμηθῆτε αὐτό τό ὁποῖον ἐπανειλημμένως ἐλέγατε εἰς τά μέλη τῆς παρελθούσης Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου : «νά μή βιασθοῦμε˙ νά προηγηθοῦν τά πρεσβυγενῆ Πατριαρχεῖα καί αἱ πρό ἡμῶν Αὐτοκέφαλοι Ἐκκλησίαι καί ἔπειτα νά τοποθετηθοῦμε ἐμεῖς μέ τή σειρά μας».

Φοβηθῶμεν τάς φρικτάς συνεπείας ἑνός εἰσέτι σχίσματος. Μετά τήν χθεσινήν δήλωσιν τῆς Ὁμοδόξου τῶν Ρώσων Ἐκκλησίας τά ὄμματα ὅλων τῶν Ἐλλήνων καί ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων, τῶν ἁπανταχοῦ τῆς γῆς ἀδελφῶν μας εἶναι ἐστραμμένα πρός τό σεπτόν πρόσωπόν Σας.

Ἄς ἀναπαύσωμεν τόν λογισμόν καί τήν καρδίαν τῶν ἀδελφῶν μας, τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστεπωνύμου Πληρώματος τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας.

Καί αἱ Ὁμόδοξοι Ἀδελφαί Ἐκκλησίαι : τό Πατριαρχεῖον Μόσχας ὑπό τόν Μακαρ. Πατριάρχην κ.Κύριλλον καί ἡ Κανονική Ἐκκλησία Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας ὑπό τόν Μακαρ. Μητροπολίτην κ.Ὀνούφριον, ἄς ἐνθυμηθοῦν τούς αἰωνίους καί ἀκαταλύτους πνευματικούς δεσμούς των μέ τό Βυζάντιον καί τήν Ρωμηοσύνην μέ τήν καθ’ ἡμᾶς Ἁγίαν Τοπικήν Ἐκκλησίαν.

Ἄς γνωρίζουν ὅτι παρά τά φαινόμενα ἕνας πολύ σεβαστός ἀριθμός Ἐπισκόπων τῆς Ἑλλαδικῆς ἡμῶν Ἐκκλησίας, ἀλλά καί πολυάριθμοι Κληρικοί τῶν ἄλλων βαθμῶν, Μοναχοί καί ἡ συντριπτική πλειοοψηφία τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι ἐνσυνειδήτως ἀνήκουν εἰς τό Σῶμα τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν καθ’ Ἑλλάδα Ἐκκλησίας, προσηλωμένοι ὄντες εἰς τήν μακραίωμνα παράδοσιν τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας, δέν ἀποδέχονται τό ἐν Οὐκρανίᾳ «ἐκκλησιαστικόν» μόρφωμα.

Βαθυσεβάστως
† ὁ Κυθήρων Σεραφείμ

Υ/Γ Θά ἐπεθύμουν διά ζώσης νά ὑποβάλω τό ἐγκάρδιον τοῦτο αἴτημα – ἔκκλησιν ἤ ἐπιστολικῶς. Προτίμησα τήν ἀνοικτήν ἔκκλησιν – ἐπιστολήν, διότι τοῦτο ἀποτελεῖ κοινόν αἴτημα, Κληρικῶν, Μοναχῶν καί Λαϊκῶν, ἀγωνιώντων διά τήν ἔκβασιν αὐτοῦ τοῦ ἀκανθώδους θέματος.

† Κ. Σ.

Ανώνυμος είπε...

Το θέμα του Φιλαρέτου δεν είναι μόνο οι "αταξίες" που κάνει ένας κληρικός. Δείχνει και την εσφαλμένη απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου να ακυρώση την καθαίρεση και τον αφοριμό, που τού επέβαλε η εκκλησία της Ρωσίας και να τον αναγορεύση σε Επίτιμο Πατριάρχη !
Οπως φαίνεται, η εκκλησία της Ρωσίας ήξερε καλύτερα τα πράγματα, από την Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχειου.
Εκτός αυτού, η περίπτωση αυτή δείχνει για άλλη μία φορά ότι οι Συνοδικές αποφάσεις δεν είναι πάντοτε σωστές.

Ανώνυμος είπε...

Κύριε, Κύριε, επίβλεψον εξ ουρανού και ίδε, και επίσκεψαι τον Μητροπολίτη Κυθήρων Σεραφείμ διότι έχει ως άνθρωπος πλανηθεί από τον εγωισμό του και παραμένει παρά τη απόφαση της Ιεραρχίας στις εσφαλμένες εκκλησιολογικές του απόψεις.
Κύριε ελέησον! Κύριε ελέησον! Κύριε ελέησον!

με αφορμή το 4,07 μμ

Ανώνυμος είπε...

Αυτός που έχει πλανηθεί είσαι εσύ φαναριώτη φανατισμένε 5:56 μ.μ. και όχι ο μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ!

Ανώνυμος είπε...

Ακούνε οι φαναριώτες τί λέει ο μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ που έχει φόβο Κυρίου και ορθόδοξη πίστη και όχι οικουμενιστική πίστη;;;

Ανώνυμος είπε...

Κούναγε το πλοίο προς τα Κύθηρα και άφησε ως συνέπεια αυτούς τους ζηλωτισμούς.
Ιερόθεε Ύδρας ήσουν σοφός καλός Ιεράρχης και με απέραντο σεβασμό στο Πατριαρχείο μας.

Ανώνυμος είπε...

Κούνα το κεφάλι σου εσύ 6:49 μ.μ. να δεις τί έχει μέσα...
Και άφησε ήσυχο τον ορθόδοξο μητροπολίτη Κυθήρων Σεραφείμ που λέει τα πράγματα με το όνομα τους!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλά τα λέει ο μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ.
Γιατί ενοχλήθηκαν οι οικουμενιστές;;

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστούμε τον έγκριτο κ. Κοτταδάκη για όσα μας ενημέρωσε. Σήμερα ημέρα ΕΝΟΤΗΤΑΣ της Αγίας Εκκλησίας από την Θεσσαλονίκη.