Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2020

Το υποκριτικό ενδιαφέρον... - Χρήστος Φωτόπουλος


Το υποκριτικό ενδιαφέρον...

Στις μέρες μας, μέρες δύσκολες και απρόβλεπτες όντως, "ταλαιπωρούμαστε" από γεγονότα τα οποία έρχονται να πλήξουν την συνείδηση του Χριστιανικού κόσμου και να κάμψουν το φρόνημα του Λαού μας. Έχει γίνει κατανοητό από ετών ότι στην πατρίδα μας γίνεται προσπάθεια δια να εξαλειφθεί κάθε έννοια Πίστεως και Αγάπης και στον βωμό των δήθεν δικαιωμάτων και μιας ψευδούς ελευθερίας θυσιάζονται ασύστολα οι ρίζες και η παράδοση του Γένους μας.
Εσχάτως η προσπάθεια συνεχίστηκε και καλά κρατεί, πληροφορηθήκαμε λοιπόν δια τον πρώην Ιερομόναχο που εγκατέλειψε το Ράσο και την ζωή της Εκκλησίας και αφέθηκε τελικά σε αυτό που στην δική του καρδιά κυριαρχούσε και που τελικά δεν ήταν ο Χριστός. Σαφώς και δεν θα κρίνω την επιλογή ενός ανθρώπου και μάλιστα κληρικού (ακόμα και αν απαρνήθηκε την Ιερωσύνη), αλλά θα σταθώ στο "ενδιαφέρον" που επέδειξε πλειάδα ανθρώπων επωνύμων και μη δια αυτό το θέμα.
Πάντοτε βρίσκουν αφορμή δια να πολεμήσουν την Εκκλησία και αυτή η περίπτωση είναι μια καλή ευκαιρία, στέκονται στους λόγους ενός ανθρώπου που τελικά δείχνει να μην ένιωσε την Χριστινικη Αλήθεια και Αγάπη για να δείξουν και να προβάλλουν μια Εκκλησία γεμάτη σκληροκαρδία και απανθρωπιά, μια Εκκλησία γεμάτη κομπλεξικούς και αδιάφορους ανθρώπους και έναν Θεό εξουσιαστή, τύραννο, δικαστή και ανελέητο. Αλήθεια είναι αυτή η Εκκλησία που ίδρυσε ο Ιησούς Χριστός; Είναι αυτή η Εκκλησία της αγάπης και της προσφοράς προς τον συνάνθρωπο; Δεν είναι! Απλά δεν τους συμφέρει να προβάλλουν την Εκκλησία που απλοί άνθρωποι κληρικοί,μοναχοί και έγγαμοι Αγιάζουν μέσα από τον διαρκή αγώνα κατά των παθών, κατά της παρεκτροπής και των αδυναμιών, εν τέλει κατά του κακού τους εαυτού. Η Εκκλησία του Χριστού είναι στοργική Μητέρα, αγκαλιάζει τους πάντες αδιακρίτως, άλλωστε ο Θεός αγαπά αμαρτωλούς και μετανοημένους το ίδιο, ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο όπως είναι, ο άνθρωπος αν μετανιώσει θα μπορέσει να επιστρέψει κοντά Του και να μετέχει της θείας Ενεργείας, ο Θεός πάντως τον αγαπά όπως και αν είναι.
Αυτή είναι η αλήθεια της Εκκλησίας και ας μην παρασυρόμαστε από τέτοια περιστατικά και ας μην υποκρινόμαστε τους ενδιαφερόμενους, ας αφήσουμε τις διαμαρτυρίες και τις ψευδο επαναστάσεις και ας έλθουμε στα του οίκου μας, ας δούμε τους εαυτούς μας και ας προσπαθήσουμε να πλησιάσουμε τον Θεό του Ελέους και της Αγάπης, τον Θεό που αποκάλυψε στον κόσμο ο Ιησούς Χριστός, τον Θεό της άκρας συγκαταβάσεως και μακροθυμίας. Αν ο Θεός ήταν αυτό που κάποιοι εκτός και "εντός" Εκκλησίας θέλουν να παρουσιάσουν τότε αυτή η ιστορία θα είχε τελειώσει προ αιώνων!
Ας μην εξαπατώμεθα και ας μην κρίνουμε τόσο εύκολα, αλλά ας ατενίσουμε εις το ύψος του Ουρανού και ας προσδοκούμε το θείο Έλεος!
Χρήστος Φωτόπουλος

4 σχόλια:

Γιάννης Ιωαννίδης είπε...

"Άλλωστε ο Θεός αγαπά αμαρτωλούς και μετανοημένους το ίδιο, ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο όπως είναι. Ο άνθρωπος αν μετανιώσει θα μπορέσει να επιστρέψει κοντά Του και να μετέχει της θείας Ενεργείας, ο Θεός πάντως τον αγαπά όπως και αν είναι".
Πολύ ωραίο και το αρθρίδιο και το επιμέρους αυτό απόσπασμα. Ο συγγραφέας πρέπει να είναι άνθρωπος βαθιάς μελέτης και κατανόησης της Αγίας Γραφής.

Γιάννης Ιωαννίδης

Ανώνυμος είπε...

Το μέγα πρόβλημα κ. Φωτόπουλε είναι ότι οι άνθρωποι της εκκλησίας δεν τολμούν να δουν τα του οίκου τους γιατί θα νιώσουν άσκημα και γιαυτό κοιτάζουν και καταδικάζουν τους άλλους για να αμνηστεύσουν τον εαυτό τους.

Ανώνυμος είπε...

Άλλος για Χίο τράβηξε και άλλος για Μυτιλήνη λέει το τραγούδι. Προσοχή στον εξωμότη του ράσου διότι η κατάσταση εκεί είναι έκρυθμη.
Στα γαργαλιστικά γεγονότα είναι φυσικό να υπάρχει ενδιαφέρον από «πλειάδα» ανθρώπων. Η αλήθεια είναι πως νοστιμίζουν όπως το αλάτι το φαγητό την ζωή μας.

Ανώνυμος είπε...

Εύστοχη η τοποθέτηση!
Μην ξεχνάμε οτι ο Θεός επιτρέπει τέτοια γεγονότα στο χώρο της Εκκλησίας, για να τονίζεται η υπερβατικότητά της.