Εάν λέγεται ἡ εὐχή, ἔχει τά ἀποτελέσματά της καί τά ἀδύνατα τά κάνει δυνατά - Ἅγιος Αμβρόσιος της Όπτινα

Κάποιος εὐσεβῆς Χριστιανός εἶχε στό σπίτι του ἕναν κόρακα πού τόν ἐξασκοῦσε στό νά ὁμιλῆ. Τά λόγια, «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν», πού τά ἐπανελάμβανε τακτικά ἐκεῖνος, τά ἔμαθε καί ὁ κόρακας. Μιά καλοκαιρινή ἡμέρα βρῆκε τό παράθυρο ἀνοικτό καί πέταξε στόν δρόμο. Τόν εἶδε τότε ἕνα γεράκι καί ὥρμησε κατ᾿ ἐπάνω του. Αἰφνιδιασμένος αὐτός ἀπό τήν ἐπίθεσι ἀντί ἄλλης κραυγῆς ἐπρόφερε τήν εὐχή, καί τό γεράκι - πρᾶγμα θαυμαστό! - ἀμέσως ἀπομακρύνθηκε σάν κάποιος νά τό ἔδιωξε. Τί παρατηροῦμε ἐδῶ; - κατέληγε ὁ στάρετς. Πώς καί ἀσυνείδητα καί ἀσυναίσθητα ἀκόμη ἐάν λέγεται ἡ εὐχή, ἔχει τά ἀποτελέσματά της καί τά ἀδύνατα τά κάνει δυνατά.

Ἅγιος Αμβρόσιος της Όπτινα