Κυριακή 20 Ιουνίου 2021

ΑΝΤΙ ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ «ΑΠΟΡΩ ΚΑΙ ΕΞΙΣΤΑΜΑΙ 2ο» - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

 

ΑΝΤΙ  ΣΧΟΛΙΟ  ΣΕ  ΣΧΟΛΙΑ  ΣΤΟ  «ΑΠΟΡΩ ΚΑΙ ΕΞΙΣΤΑΜΑΙ  2ο»

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

       Δεν έγραψα τίποτα δικό μου, γιατί δεν έχω τίποτα άξιο λόγου δικό μου. Παρέθεσα ενδεικτικά Απ. Παύλο, Άγιο Ιουστίνο Φιλόσοφο και Μάρτυρα, Μ. Βασίλειο, Άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο, και πέταξα στη σημερινή Αγία Καθολική Ορθόδοξη Αποστολική Εκκλησία της Ελλάδος. Στον Απ. Παύλο που με τη «Λογία» καθιέρωσε ως παράλληλο-ισοδύναμο χρέος των χριστιανών, πρώτιστα και κύρια των κληρικών την άσκηση φιλανθρωπίας, συμπαράστασης σε όλους όσους είναι σε ανάγκη. Στο Μάρτυρα Άγιο Ιουστίνο, που βεβαιώνει ότι από το πρώτο μισό του 2ου μ. Χ. αιώνα την ευθύνη της άσκησης του ισοδύναμου αυτού έργου είχε ήδη «ο Προεστώς»-ο Ιερέας-της Ευχαριστιακής Σύναξης. Στους Μέγα Βασίλειο και Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, από τους κορυφαίους Πατέρες και Οικουμενικούς Διδασκάλους της Εκκλησίας, οι οποίοι, ασφαλώς πρωτοπόρησαν στο Λειτουργικό-Αγιαστικό, και το Προφητικό-Διδακτικό έργο και χρέος τους, αλλά πρωτοπόρησαν, σε σύγχρονη γλώσσα μάλιστα, θα έλεγα και επαναστατικά, και στην άσκηση του τρίτου ισοδύναμου αυτών, του κοινωνικού έργου, της φιλανθρωπίας, του Θεού που Αγάπη, και μόνο Αγάπη εστί!

Με άλλα λόγια πρωτοπόρησαν στα δυο πρώτα, και έβγαλαν ως καρπό τους το τρίτο και ισοδύναμο, την κοινωνική παρουσία του Χριστιανισμού-Εκκλησίας σε όλους τους ανθρώπους που είναι σε ανάγκη. Το αυτό και η Αγία Καθολική Ορθόδοξης και Αποστολική Εκκλησίας της Ελλάδος ως συντεταγμένο Σώμα Χριστού σε όσους δοκιμάστηκαν στην πρόσφατη οικονομική κρίση. Επομένως μάλλον προς άλλη, και δη και, στην ανωτέρω συγκεκριμένη διεύθυνση πρέπει να απευθύνουν, αν βέβαια και όσοι τολμούν, τα αρνητικά σχόλια ή ερωτήματά τους!

     Εκτός κι αν προτιμούν την ιστορία της κολοβής αλεπούς ως μέτρο κρίσης … Εκτός κι αν τα θεολογικά τους εξαντλείται σε μερικά ευσεβή Γεροντικά τσιτάτα ! Και, το χειρότερο! Εκτός κι αν μ’ αυτά έχουν υπερκαλύψει τους ανωτέρω πρωτοπόρους και πρωτοστάτες της φιλανθρωπίας ως και τους σημερινούς. Από τον Απόστολο Παύλο που καθιέρωσε τη «Λογία» και διαμήνυσε: «Άλλη δόξα ηλίου, άλλη δόξα σελήνης, και άλλη δόξα αστέρων!». Έτι δε. «Αστήρ γαρ αστέρος διαφέρει εν δόξη!»-Κορ.15,41. Και ευλογήθηκε άμεσα από τον ίδιο το Χριστό να φτάσει στη δωρεά του μεγάλου λόγου: «Χριστώ συνεταύρωμαι. Ζω δε ουκέτι, εγώ, ζει δε εν εμοί Χριστός»-Γαλ.2,20. Και να πει και να συστήσει στους Πρεσβύτερους-Ιερείς-και Επίσκοπους της Μιλήτου και της Εφέσου, κι από κει. σ’ αυτούς όλων των αιώνων. «Με κάθε τρόπο σας έδωσα παράδειγμα να εργάζεστε έτσι σκληρά, για να μπορείτε να βοηθάτε αυτούς που έχουν ανάγκη. Να θυμάστε τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού. Που είπε: «Καλύτερα είναι να δίνεις, παρά να παίρνεις»-Πρ.20,35. Το Μάρτυρα Άγιο Ιουστίνο που παραδίδει τι και πως ασκούσε το χρέος της Φιλανθρωπίας ο Ιερέας ήδη στο πρώτο μισό του Δεύτερου μ. Χ, αιώνα, από κει, ενδεικτικά και αντιπροσωπευτικά τους δυο κορυφαίους Μεγάλους Πατέρες και Οικουμενικούς Διδασκάλους της Εκκλησίας και πρωτοστάτες της άσκησής του, ως και το συντεταγμένο Σώμα Χριστού της Αγίας Καθολικής Ορθόδοξης και Αποστολικής Εκκλησίας μας στην πρόσφατη οικονομική κατάρρευση της χώρας και τα παρεπόμενα αυτής.

    Ως φαίνεται όλοι αυτοί είχαν ακούσει και είχαν λάβει σοβαρά υπόψη του το Χριστό λέγοντα: «Τους πτωχούς γαρ πάντοτε έχετε μεθ’ εαυτών έχετε»-Ιω.12,8. Αλλά και. ότι: «Εν τη οικία του Πατρός μου πολλαί μοναί εισί»-Ιω.14,1. Με άλλα λόγια και πολύ απλά, είχαν χωνέψει πως τα πράγματα δεν είναι παίξε-γέλασε, δεν μετριούνται με την ιστορία της κολοβής αλεπούς, και ότι δεν μπαίνουν όλοι και όλα σε ένα και το ίδιο τσουβάλι !

         Από την πλευρά του ο Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Μπακογιάννης, μέχρι και στην τελευταία φράση επιμένει: «Στις μέρες μας  υπάρχει τέτοια παρανόηση,  ώστε καλός κληρικός θεωρείται αυτός που ασχολείται με έργα κοινωνικά κλπ. Είναι λοιπόν παρανόηση, άρα δεν είναι καλός κληρικός αυτό που …. Και τούτο γιατί αυτά, δηλαδή, τα κοινωνικά έργα είναι «άσχετα με την ιερή αποστολή της Ιερωσύνης του»! «Τι έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων»! Αυταπόδεικτα και απροκάλυπτα μας λέει, πού έχει γραμμένο το κοινωνικό έργο του Ιερέα … Και με τα ίδια δικά του λόγια, ιδού πως το παραδίδει : «Εκκοσμίκευση!», δηλαδή, ξεπεσμός! Και φυσικά: «Απογοήτευση!»

      Παρά ταύτα, παρότι, δηλαδή, δεν καταλαβαίνω, πώς το δικό μου γραπτό, και όχι το δικό του, σκανδάλισε κάποιους, κι έφτασαν να μου καταλογίζουν και σκληρότητα απέναντί του, θα τους παρακαλέσω να διαβάσουν πιο προσεκτικά τα γραφόμενα αμφοτέρων. Κι αν επιμένουν στον από μέρους μου λάθος και συνακόλουθο σκανδαλισμό τους, και στην  από μέρους του Πανοσιολογιότατου, ορθότητα των θέσεών του, δεν μου είναι καθόλου, μα καθόλου δύσκολο να ζητήσω την αντίστοιχη συγγνώμη από αμφότερους!

Με «την αγάπην την πρώτην, ην ουκ αφήκα …»

Αθανάσιος Κοτταδάκης

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΕΑΝ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΙΣΟΔΥΝΑΜΟ ΜΕ ΤΟ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΤΟ ΑΝΕΘΕΣΑΝ ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΣΤΟΥΣ ΕΠΤΑ ΔΙΑΚΟΝΟΥΣ. Ο ΠΑΤΗΡ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΡΟΥΕΙ ΤΟΝ ΚΩΔΩΝΑ ΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΡΓΟ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΟΙΡΑ.ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΥΝΑΔΕΙ ΣΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.ΘΥΜΙΖΕΙ ΒΑΤΙΚΑΝΟ. ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ-ΠΡΟΝΟΙΑ.

Ανώνυμος είπε...

Και των δύο συγγραφέων τα κείμενα κινούνται στην ίδια εκκλησιαστικη γραμμή. Αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Εξάλλου ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ογδόντα σημαντικοι Έλληνες θεολογοι με ισχυρή γραφίδα είχαν επισημάνει την νοσηρή απόλυτο ποίηση του κοινωνικού χριστιανισμου και την εμμονικη επίδοση του "παπά" σε οικοδομικά έργα καθυπερβολην. Επιτυχημένος παπάς είναι αυτός που χτίζει, που εχει χορευτικά, που κάνει εκδρομές, που έχει χιλιάδες φίλους στο fb, που μαθαίνει τους νέους υπολογιστές κλπ. κλπ. Παράλληλα ανθεί η μαγική εκδοχή της πίστεως και των μυστηρίων. Ελάχιστοι πιστοί και συνεπώς και ποιμένες ασχολούνται με την διδαχη της πίστεως, την άσκηση της προσευχής, της νηστείας,της συγχχωρητικοτητος, της ανιδιοτελους προσφορας. Η λατρεία εν πολλοίς έχει καταντήσει φολκλορ, συναίσθημα, κάτι σαν η απασχόληση της Κυριακής. Και, δυστυχώς, με όλα αυτά και τα συμπαρομαρτουντα ελάχιστοι ασχολούνται σοβαρά και υπεύθυνα.
Ιφ

Ανώνυμος είπε...

Γράφει άριστα:

«Η λατρεία εν πολλοίς έχει καταντήσει φολκλορ, συναίσθημα, κάτι σαν η απασχόληση της Κυριακής. Και, δυστυχώς, με όλα αυτά και τα συμπαρομαρτουντα ελάχιστοι ασχολούνται σοβαρά και υπεύθυνα.
Ιφ»

Αυτό είναι το ζητούμενο εις εποχή μας. Η άνθρωποι της Εκκλησίας θα πρέπει να φωτισθούν για να βρουν την μέση και βασιλική οδό. Πρέπει να ξυπνήσουν οι συνειδήσεις μας. Ως πότε θα κάνει ότι θέλει όποιος θέλει; Όλο περί παραδόσεως και τάξεως μιλάμε για να συσκοτίσουμε τις αστοχίες μας.
π. Νεόφυτος

Ανώνυμος είπε...

Παύσατε πύρ....