ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΚΑΚΟΒΟΥΛΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ για τον ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΑΡΙΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟ (Πασχαλίδη)

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΚΑΚΟΒΟΥΛΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ

για τον ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΑΡΙΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟ (Πασχαλίδη)

“Όχι μόνον τους ανθρώπους δεν εντρεπόμεθα, αλλ’ ότι και τον Θεόν δεν φοβούμεθα”. Αυτά τα φοβερά είχε πει στην κολοβωμένη Σεραφειμική Ιεραρχία στις 14/6/1974 ο μητροπολίτης Κοζάνης Διονύσιος, όταν είδε το παρασκήνιο, τις μηχανορραφίες, τις συναλλαγές, την εξαγορά συνειδήσεως, τις παρεμβάσεις διεφθαρμένων τύπων και τις θεμελιακές εκκλησιαστικές αρχές να έχουν διαγραφεί με μια βάρβαρη και βάναυση μονοκονδυλιά.

Ο Ιωαννίνων Σεραφείμ με τους δικτάτορας Ιωαννίδη-Χρήστου δημιούργησαν το νόμο “έκτρωμα”, τη Συντακτική Πράξη 3 και φόρεσαν το “δεσποτικό” μανδύα και αποφάνθηκαν ποιοι μητροπολίτες θα συμμετέχουν στην εκλογή αρχιεπισκόπου και ποιοι όχι. Και έτσι είχαμε, από 66 επισκόπους στην Ιεραρχία οι 34 αποκλείστηκαν, τέσσερις δήλωσαν κρίση συνειδήσεως για τη Συντακτική Πράξη και αρνήθηκαν να συμμετέχουν και απόμειναν μόνο 28, απ’ αυτούς ο Σεραφείμ πήρε 19 ψήφους και απ’ αυτούς οι 14 ήταν σιμωνιακοί με μεταθέσεις των ίδιων ή προαγωγές δικών των παιδιών, δηλαδή είχαμε μια φοβερή συναλλαγή, “σου δίνω, μου δίνεις”. ΤΡΟΜΕΡΟ.

Ο πρώην Αθηνών Ιάκωβος Βαβανάτσιος σε μια συνέντευξη στην εφημερίδα “Τα Νέα” 17/9/1977 λέει μεταξύ πολλών άλλων: «Ήταν κανονισμένα όλα. Ο Ιωαννίδης θα τον εξέλεγε και με δύο Μητροπολίτες. Χαρακτηριστικά ο Σεραφείμ μας είχε πει: Έστω και με ενάμισι δεσπότη θα βγω Αρχιεπίσκοπος, γιατί το θέλουν αυτοί (οι δικτάτορες)». Αλλά βγήκε με 5 ψήφους “καθαρούς”.

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του μητροπολίτη Μυτιλήνης Ιακώβου στη Συνεδρίαση της 22/5/1974: «… Συνήλθον, ως μοι είπον, προχθές Κυριακήν 19 Μαΐου κατόπιν προσκλήσεως υπό την Προεδρίαν του Μακαριωτάτου, περί τα 16 πρόσωπα εκ των μελών της παρούσης Πολυμελούς Συνόδου και συσκέφθησαν περί του ποία πρόσωπα… δια την πλήρωσιν των μητροπόλεων, παλαιών και νέων… Ούτω κατηρτίσθη, τρόπον τινά, ψηφοδέλτιο έχον ούτω!» και αναφέρει τα 14 ονόματα.

Και συνεχίζει: «…Εκάθισαν, ως να ελέγαμεν“ εις την στρογγύλην τράπεζαν” οι προνομιούχοι αδελφοί και εμοίρασαν μεταξύ αυτών τας χηρευούσας Μητροπόλεις, ωσάν η Εκκλησία να αποτέλει “φέουδον” ιδικόν των, αγνοήσαντες τους άλλους αδελφούς». Έτσι γίνονταν δεσποτάδες, με συμφωνίες και εκλογές “Μαϊμού” επί αρχιεπισκόπου Σεραφείμ από το 1974 και μετά…

Για λόγους ιστορικούς θα αναφερθώ σε αυτό το ανεπανάληπτο γεγονός που δεν έχει ματαγίνει: Από τους 14 που είχαν συμφωνήσει να διορίσουν δεσποτάδες, την ώρα που “τυπικά” συνεδρίαζε η Σύνοδος, μπήκε μέσα απροσδόκητα ο υπουργός Παιδείας “άνθρωπός τους” και απαίτησε και μάλιστα με αυστηρότητα για τρία πρόσωπα τους Κων/νο Φαραντάτο, Παντελεήμονα Βέτιμη και Χρυσόστομο Ταμπάκη που τα είχε τιμήσει ο Σεραφείμ και θα τους φορούσε τη μίτρα, να μην εκλεγούν, επειδή ήταν κραγμένοι με φόρμες ανηθικότητας. Οι “εκλέκτορες” αιφνιδιάστηκαν και μέσα στην αίθουσα έγινε της μουρλής. Και ένας τέταρτος ακόμα με συνείδηση, ο Χρυσόστομος Πολιτόπουλος αρνήθηκε να γίνει δεσπότης, διότι – όπως δήλωσε – όλα αυτά που γίνονται είναι παράνομα και τότε ο Σεραφείμ οργισμένος φώναξε: “φέρτε τη βαρθολομαιά να τελειώνουμε” (ήταν… του Τάγματος Φωστίνη).

Επάνω στην αναμπουμπούλα κάποιοι πήγαν να το σκάσουν και παρεμβαίνει ο Καστοριάς Δωρόθεος (που μετά λίγες ημέρες έγινε με την “επιφοίτηση Σεραφείμ’’ Αττικής). “Άντε, ρε – που πάτε – έτσι, που πάμε θα χάσουμε το τρένο”.

Αυτό το “άγιο κλίμα” και αυτό το “άγιο πνεύμα” επικρατούσε στην ανάδειξη (διορισμό) των Σεραφειμικών δεσποτάδων. Η ολιγομελής ομάδα του Σεραφείμ, περιφρόνησε και αγνόησε όλα τα ιερότατα θέσμια και τις υποχρεώσεις, που επιβάλλουν οι Ιεροί Κανόνες, πέταξε στο χαντάκι της ανυποληψίας το Ιερό Ευαγγέλιο και το Ιερό Πηδάλιο. Ο Κιλκισίου Χαρίτων (εκλογή του πριν του Ιερωνύμου – 1965) βρήκε την τόλμη και φώναξε: «Ο Νόμος ησθένησεν – αδελφοί – αργεί το Ευαγγέλιον», δηλαδή κάνετε τα πάντα, χωρίς να ρωτάτε μήτε το Ευαγγέλιο μήτε τους Ιερούς Νόμους του πηδαλίου. Ο Τύπος τις ημέρες εκείνες είχε κυριολεκτικά φιμωθεί, διότι με μια εγκύκλιο του Υπουργείου Προεδρίας είχε απαγορευθεί οποιαδήποτε τέτοια είδηση και για να είναι ακόμα πιο σίγουρη έδωσαν τη σκυτάλη στον Αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων, που με διαταγή του (αποφασίζω και διατάσσω) διέταξε: «Προς περιφρούρησιν χριστιανικού αισθήματος θρησκευομένου ελληνικού λαού, απαγορεύεται από λήψεως παν δημοσίευμα εις τον Τύπον (υπομνήματα – επιστολαί) … Χαρακτηρισθέντων ως αντικανονικών Μητροπολιτών…» (επείγον και απόρρητον 3.142/2-2-1974).

Ο Σεραφείμ φοβούμενος και τη σκιά του ακόμα μην συμβεί καμιά στραβή και τιναχτούν όλα στον αέρα, αποφάσισε αποκλεισμό με μια εγκύκλιο – διαταγή που έλεγε: «Προς διαφύλαξιν εν παντί της εν τη Εκκλησία ενότητος και αποφυγήν πάσης αιτίας δυναμένης να δημιουργήσει αφορμάς… ήχθη εις την απόφασιν, όπως μ’ επιτρέψη την εγκατάσταση των οπωσδήποτε εξελθόντων ή εξερχομένων της ενεργού υπηρεσίας Σεβ. Ιεραρχών εν ταις περιφερείαις ως ούτοι μέχρι τούδε εποίμαναν… ή εν ταις περιφερείαις, εν αις υπηρέτησαν κατά το παρελθόν ως Ιεροκήρυκες…» (απόφαση 2026/23-7-1974).

Υπάρχουν και αρκετά τέτοια δημοκρατικά, ανθρωπιστικά, δίκαια και τερπνά, με τα οποία “άνθρωποι”, τη σήμερον ημέρα, δυστυχώς τα επικαλούνται, τα επικροτούν και τα βραβεύουν!

“Επιλήψει με διηγούμενον ο χρόνος” θα αναφερθώ σε τούτο μόνο που είναι ο τραγικός επίλογος της Σεραφειμικής και πολιτικής δικτατορίας και κρατήθηκε με συνεργία σκοτεινών δυνάμεων και πολιτικών όλων των παρατάξεων μια εικοσαετία.

Ας μην ξεχνούν όμως ότι οι άνθρωποι φεύγουν. Τα γραφτά μένουν και μιλούν, πολλές φορές κραυγάζουν και τότε φανερώνουν τις κρυφές πτυχές, τις πληγές που πυορροούν και βρωμίζουν και φαίνονται οι σκοτεινές επιδιώξεις και τα παιγνίδια τα βρώμικα και αισχρά.

Ο δικτάτορας Ιωαννίδης με συνεργασία Σεραφείμ, Χρήστου, Αγγελόπουλου… προχώρησαν στην 7η Συντακτική Πράξη που έδεσαν κυριολεκτικά χειροπόδαρα τους 12 “κακούς”, αλλά αγίους μητροπολίτες, γι’ αυτό διαβάστε και φρίξτε: «… Πράξεις εκδιδόμενοι κατ’ εφαρμογήν των διατάξεων της παρούσης (Συντακτική Πράξη 3 ή του καθ’ άρθρον 4 αυτής εκδοθησομένου Νομοθετικού Διατάγματος δεν υπόκεινται εις αίτησιν ακυρώσεως ή προσφυγήν ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας και εάν προβάλλεται λόγος ακυρώσεως…».

Με τη δικτατορική αυτή πράξη διώχθηκε ο Θεολόγος από μητροπολίτης Λάρισας. Με τη… πράξη αυτή έγινε ο Σεραφείμ Ορφανός δεσπότης Λάρισας, που σε κάποια στιγμή ίσως κρίσης μεταμέλειας, δήλωσε: «Αναγνωρίζω, ότι ο Θεολόγος υπήρξε θύμα. Όμως εμένα η Εκκλησία με έστειλεν εδώ. Θα φύγω, αν η Εκκλησία με ανακαλέση» (“Ημερήσιος Κήρυκας”, 22/9/89). Με τη… Πράξη αυτή έγινε δεσπότης ο Δημήτριος Μπεκιάρης. Με τη… Πράξη αυτή έγινε δεσπότης ο Ιγνάτιος Λάππας. Με τη… Πράξη αυτή έγινε δεσπότης και ο νυν Λαρίσης Ιερώνυμος Νικολόπουλος.

Τη νομική αυτή… Πράξη, που ήταν της πολιτείας και όχι της Εκκλησίας, ήρθε το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Χώρας Σ.τ.Ε., αποφάσισε και είπε: «… Συνεδρίασαν δημοσία εν τω ακροατηρίω του τη 26η Απριλίου 1990… Σκεφθέν κατά το Νόμον… η από του θρόνου απομάκρυνσις του εν λόγω μητροπολίτου (Θεολόγου) κατ’ επίκλησιν των 3 και 7/74 Συντακτικών Πράξεων… ως εκ τούτου η απόφασις αύτη είναι ακυρωτέα… Διά ταύτα. Ακυρεί… την από 11/7/74 απόφασιν της Ιεράς Συνόδου… (ΦΕΚ ΝΠΔΔ 141/12- 7-74 ως και το προεδρικόν διάταγμα της 22/7/1974 (ΦΕΚ 2 ΑΓΩΝΑΣ Γ΄ 284/23-7-1974)» (Απόφαση 3795/1990).

 Έχουμε και συνέχεια. Η βαρβαρότητα που εγκαινιάστηκε στη περίοδο της Χούντας Ιωαννίδη, Σεραφείμ, … το 1974 με τις δύο Συντακτικές δικτατορικές πράξεις, την 3 και 7, επανήλθε ξανά το 1996 με συμβατική δημοκρατία και με την επέμβαση της Δήμητρας Λιάνη- Παπανδρέου!.

Επάνω σ`αυτή την Παρανομία και Αντικανονικότητα στηρίχτηκαν και έγινε δεσπότης Λάρισας ο Ιγνάτιος και γι`αυτό η ιστορία συνεχίζεται. Γι’ αυτό γίνεται όλος αυτός ο καυγάς από το Δημήτριο Μπεκιάρη και από τον Ιερώνυμο, για τη μη αγιοκατάταξη του π. Θεολόγου, διότι όλοι τους αυτοί ζώντες και κεκοιμημένοι, το γνωρίζουν καλά αυτό, ότι δηλαδή είναι παράνομοι και αντικανονικοί.

 Ο “άγιος” Λαρίσης που αιφνιδιάστηκε, αποσβολώθηκε και έμεινε καθ’ όλη την εισηγητική πρόταση του αγίου Δράμας Παύλου ως “Στήλην αλός” (Γέν. 19,25) και μετά από αρκετό χρόνο που συνήλθε, τότε κατέθεσε στα πρακτικά γραφτό κείμενο που παρά το σεβασμό στην αρχιεροσύνη του δε λέει την αλήθεια. Διότι έγραφε: «έχουν γίνει – εκ μέρους του – συγκεκριμένα βήματα προς την κατεύθυνση αυτή…». Τέτοιο πράγμα, Σεβασμιότατε Ιερώνυμε, δεν κάνατε, ούτε καν το σκεφτήκατε να το κάνετε, απλώς ήταν ένα τέχνασμα εξαπάτησης την πρώτη ημέρα που διαβάσατε το τρισάγιο στον τάφο του π. Θεολόγου, για να αποκοιμίσεις τις συνειδήσεις του λαού του Θεού, ή καλύτερα τα “κατάλοιπα θεολογικά”.

Τρία χρόνια “άγιε” δέσποτα δεν κάνατε το πιο απλό, το πιο ανώδυνο, δηλαδή μια αίτηση για την άρση έστω μιας από τις παράνομες και αντικανονικές αποφάσεις της Σεραφειμικής βαναυσότητας που ήταν τόσο βάρβαρες, που ανάγκασε το καλοκαίρι του 1993 τον τότε προϊστάμενο της Εισαγγελίας Αθηνών να ασκήσει ποινική δίωξη κατά του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ και τριών δεκάδων δεσποτάδων, όχι για κάτι απλό ή ψύλλου πήδημα, αλλά για “κατάχρηση εξουσίας, για καταπάτηση των Νόμων και για παράβαση καθήκοντος”. Τι έγινε τότε…; Σεισμός! (λόγω χώρου δεν θα αναφερθώ τώρα, θα το πράξω όμως αργότερα). Ο Σεραφείμ έτρεξε και ζήτησε τη βοήθεια από τα “υψηλά ιστάμενα πρόσωπα” που τον διατηρούσαν στην εξουσία, για να κάνουν τη δουλειά τους και από τον τότε Πρωθυπουργό Μητσοτάκη την παρέμβαση φίλου του Σεραφείμ και γνωστού (κατά πολλούς μασόνου) υπουργού Παιδείας Σουφλιά και της υπουργού Δικαιοσύνης Ψαρούδα-Μπενάκη, που με ταχύτητα αστραπής σε άσχετο Νομοσχέδιο και άσχετο με το συγκεκριμένο πρόβλημα, πρόσθεσαν στο άρθρο 30 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, παράγραφο που προέβλεπε την “ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ”. Και έτσι σταμάτησε με πολιτική επέμβαση η δίωξή τους.

Για δε το Μοναστήρι του Στομίου, Σεβασμιότατε και το μακαριστό Γέροντα π. Αθανάσιο Μυτιληναίο έχετε κριθεί εκ των έργων σας των 3ων ετών που δεν επιτρέψατε να ακουστεί από το ραδιοφωνικό σταθμό της μητρόπολης ούτε μία, ούτε μία ομιλία του, που αυτές τις παίζουν σχεδόν όλοι οι χριστιανικοί και μη σταθμοί, καθημερινά ή κατά τακτές ημέρες της εβδομάδας, στην Ελλάδα και σ’ όλο το Ορθόδοξο κόσμο.

Εξ άλλου, γιατί να τις παίξετε, αφού εκφραστήκατε και ανοιχτά και καθαρά, ότι “αυτές είναι της εποχής που εσείς οι γυναίκες φορούσατε τις φούστες κάτω από τον αστράγαλο!!!”.

Νεκρανάσταση της Σεραφειμικής λαίλαπας

Με την πρόταση του μητροπολίτη Δράμας Παύλου (δεν είχε ουδεμία σχέση με τον π. Θεολόγο ούτε με τους “θεολογικούς”) για την αγιοκατάταξη του π. Θεολόγου, ξεπετάχτηκαν κάποιοι – 2, 3 άτομα – όπως ο κ. Νούσης σαν νεκραναστημένος (δικός του όρος προς τους “θεολογικούς”) που το Νοέμβριο του 2017 παρουσιάστηκε με πηχυαίους τίτλους, καθηγητής Β/θμιας Εκπαίδευσης Φιλόλογος-Θεολόγος (M.Th.). και είχε διαπράξει- ίσως εσκεμμένα- μια μεγάλη ατιμία. Σε άρθρο του με τίτλο: «Η ιστορία χωρίς φτιασιδώματα και αποσιωπήσεις» και για να εμπεδώσει ως αληθινή την προπαγάνδα κατά του αγνού, καθαρού και αγίου αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Α΄ (Κοτσώνη) χρησιμοποίησε και εφάρμοσε την κινεζική ρήση: «Μια φωτογραφία είναι όσο χίλιες λέξεις», γνωρίζοντας ότι η φωτογραφία αποτυπώνεται στο υποσυνείδητο και παραμένει ως εικόνα εσαεί. Σε αυτό το άρθρο είχε αναρτήσει μια επαίσχυντη φωτογραφία. Δηλαδή ένα δεσπότη παρουσίασε να σφιχταγκαλιάζεται με το δικτάτορα Παπαδόπουλο σε στάση ομοφυλοφιλική και να φιλάει μάλιστα τον Παπαδόπουλο στο στόμα, οι παρευρισκόμενοι παπάδες να χασκογελούν και το δεσποινάριο ακριβώς πίσω του να του πιάνει τα οπίσθια.

Το κείμενο του άρθρου αναφέρονταν στα χρόνια της δικτατορίας και στον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, η δε εικονιζόμενη φωτογραφία που ανάρτησε δεν είχε καμία, μα καμία σχέση με τον Ιερώνυμο Α΄. Ήταν μια σκηνοθετημένη διαβολική παράσταση, ένα απόκτημα μιας νοσηρής φαντασίας, που δακτυλοδεικτούσε τον π. Ιερώνυμο ότι είναι τοιούτος Η πράξη του αυτή ήταν απαίσια και βλελυρή. Το δημοσίευμα αυτό προβλήθηκε από αρκετά σάΐτ και τονΤύπο. ‘’Κύριε’’ πρέπει να γνωρίζεις ότι πολέμιοι του αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Α` υπήρξαν πολλοί (αυτή είναι η μοίρα των μεγάλων αγίων, Χρυσοστόμου, Αθανασίου, Μαξίμου, Νεκταρίου), ήταν όμως λιλιπούτειοι μπροστά στο Ιερωνυμικό ανάστημα και απ’ όλους αυτούς κανένας τους δεν τόλμησε να αγγίξει το ήθος του, γιατί γνώριζαν ότι ήταν διαμάντι καθαρό και αψεγάδιαστο. Ο μόνος που δρασκέλισες αυτό το σκαλοπάτι, ήσασταν εσείς “κύριε” Νούση. Και τώρα πάλι κάνετε το δεύτερο δρασκέλισμα για τον π. Θεολόγο. Χαρακτηρισμός;; ‘’Θου Κύριε’’.

Για τα γραφόμενα περί Θεολόγου δε χρειάζεται να τα σχολιάσω, το μόνο που θα αναφέρω είναι ότι κάνατε λάστιχο τον άγιο Πορφύριο στα δικά σας μέτρα και σταθμά. Ε! του λέμε, ΦΘΑΝΕΙ! Διότι δεν μπορεί ένας άγιος να μιλάει και να στηρίζει κάποιον, όπως τον αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ που δεν πίστευε σε τίποτα και χλεύαζε μάλιστα και επίσκοπο για τη πίστη του;: «Σε βλέπω τρεμάμενο – του έλεγε – να μεταλαμβάνεις και διερωτώμαι: Αλήθεια πιστεύεις ότι αυτό το ψωμί και το κρασί είναι σώμα και αίμα Χριστού; Ο επίσκοπος του απαντά: Ναι το πιστεύω! Και τότε κούνησε ειρωνικά το κεφάλι…» (Άρθρο στη “Ρομφαία” του Ηγουμένου Γρηγορίου Δοχειαρίτη).

Ο δε μητροπολίτης Ναυπάκτου έγραψε στο βιβλίο για τη μέλλουσα ζωή, ότι ο αρχιεπ. Σεραφείμ τον ειρωνεύτηκε, επειδή πίστευε στην αιώνια ζωή…!!!

Υπάρχουν και πολλά ακόμα άλλα που θα γραφούν σύντομα για τον οδοστρωτήρα Σεραφείμ.

Είναι δυνατόν ένας άγιος να στηρίζει έναν άπιστο, για να μην γίνει (δήθεν) «κατάληψη της Εκκλησίας υπό οργανωσιακών»; Με τέτοια ψεύδη μπορεί ένας Θεολόγος και φιλόλογος όπως εσείς “κύριε” Νούση να κοιμάστε ήσυχος!!!

Για δε το δεύτερο που εμφανίστηκε ως Λαρισαίος θεολόγος με το όνομα Λευτέρης Βάσσος. Να μας συγχωρήσει ο “κύριος”, διότι τέτοιο επίθετο στη Λάρισα θεολόγος από πληροφορίες της “Ένωσης Θεολόγων” δεν υπάρχει. Και αν υπάρχει δεν είναι θεολόγος, διότι ένας θεολόγος πρέπει να γνωρίζει τη Γραφή και τους Ιερούς Κανόνες και να γράφει ακόμα και το όνομά του σωστά όπως είναι του αγίου του… Ελευθέριος.

Κύριε Λευτέρη, στη ζωή της Εκκλησίας τα γεγονότα δεν αποτελούν στιγμιαία επεισόδια που περνούν με ταχύτητα κινηματογραφικής εικόνας και μετά πέφτουν στο χάος της λησμοσύνης, το κάθε περιστατικό συνδέεται με το “χθες”, το “σήμερα” και με το “αύριο”, με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.

Ο «Επίσκοπος Γουμενίσσης» Δημήτριος Μπεκιάρης που εσείς τόσο κόπτεστε, έχει προϊστορία στη Λάρισα ως αρχιμανδρίτης και ως πρωτοσύγκελος του μοιχεπιβάτου Σεραφείμ Ορφανού που κατέκλεψε τη Λάρισα. Τότε ο Δημήτριος (αυτό θα αναφέρω μόνο για σήμερα) κατά την ώρα της Θείας Λειτουργίας έβρισε τις γυναίκες «βρωμοθήλυκο» (Θεσσαλός, 461/2-7-1983).

Και αντί τώρα να σωπάσει, καλύτερα να το βουλώσει, διότι το υφάδι της ιερατικής του περιόδου έχει απανωτές κηλίδες που έχουν επικαθήσει σαν εξανθηματικές φολίδες και τον απειλούν να του πλήξουν τώρα το ωμοφόριο.

Κλωθογυρίζει το θέμα, για να δικαιολογήσει την αντικανονικότητά του και μηχανεύεται αραδιάζοντας ένα ακατάσχετο ψευδοκατηγορητήριο εναντίον ενός αγίου ανδρός του π. Θεολόγου. Ξεχνάει φαίνεται βέβαια, πόσες φορές έχει κατηγορηθεί για διάφορα γεγονότα. Σήμερα για την ιστορική μνήμη ενδεικτικά αναφέρουμε κάποια. (αύριο βλέπουμε).

Κατηγορήθηκε. Για 200 εκατομμύρια από την εικόνα του “Άξιον Εστίν” από τη μεγαλύτερη εφημερίδα της Ελλάδος “ΤΟ ΒΗΜΑ” με απανωτά δημοσιεύματα. Κατηγορήθηκε, ότι πήρε τη γυναίκα του Δούκα Τσολάκη και διέλυσε την οικογένεια, τον άφησε με πέντε παιδιά και την περιφέρει ως “αγία”. Αφού, κ. θεολόγε, ήσασταν ως αυτόπτης μάρτυρας και έχετε βιώματα θα πρέπει να θυμάστε, όταν ήλθε στο κινηματογράφο “Γαλαξία” και μιλώντας στην κατάμεστη αίθουσα έκλαιγε και διατραγωδούσε την οικογενειακή του τραγωδία; (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, 26/7/1990).

Κατηγορήθηκε ως διαφθορέας από συνταξιούχο δικαστικό ως μάρτυρας σε δίκη που έγινε στη Λάρισα (εφημ. “ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ”, 23 Μαρτίου 1990).

Κατηγορήθηκε για “άγρια” κερδοσκοπία με την περιουσία της Εκκλησίας. Συγκεκριμένα πούλησε για λογαριασμό της Αρχιεπισκοπής οικόπεδο-φιλέτο στο Σούνιο προς 18.540.000 δρχ. και την ίδια μέρα (23/5/89) μεταπωλήθηκε προς 43.500.000 δρχ. (“ΕΞΟΡΜΗΣΗ” 26/1/1990).

Κατηγορήθηκε για απάτη με το άγιο λείψανο του Σάββα του ηγουμένου (Μάιος 4-19/96).

Με αυτά τα ολίγα, τα πολλά θα δημοσιοποιηθούν στην ώρα τους. Κύριε “Λευτέρη θεολόγε” και “κύριε” Νούση θεολόγε, μπορεί να είναι κάποιος λειτουργός των Θείων Μυστηρίων, όταν οι Ιεροί Κανόνες όχι μόνον τα απαγορεύουν αλλά ζητούν και την καθαίρεσή του; Διότι τέτοιες πράξεις αποτελούν ντροπή και όνειδος για την άσπιλο Εκκλησία του Χριστού!!!.

Ερωτώ εσάς “κύριοι” και εσάς δέσποτα Δημήτριε, έχετε να μας δείξετε ένα! Και μόνο ένα, και όχι παραπάνω, τέτοιο βρώμικο περιστατικό που να σκιάζει τη ζωή του π. Θεολόγου; Εάν δεν έχετε! Τότε....Τότε! Τότε Κρίμα! Μύριες φορές κρίμα.

Για τα αυγουλάκια, τους λιθοβολισμούς, τις βλασφημίες, τις ιεροσυλίες, τους βανδαλισμούς και ένα κομπολόι αθλιοτήτων που αναφέρετε, είναι όλα αυτά προβοκάτσια, δικά σας εφευρήματα και κατασκευάσματα σε συνεργασία με μπράβους και την αστυνομία και αυτό κατ` επανάληψη το είχαμε διαπιστώσει και το καταγγείλαμε, διότι όσες φορές πιάσαμε ύποπτους μέσα στις συγκεντρώσεις μας με εργαλεία φθοράς και τους παραδίναμε στην Αστυνομία, αυτή τους άρπαζε και τους φυγάδευε!!!

“Κύριοι” στα πινάκια των Δικαστηρίων είναι καταγεγραμμένα 314 υποθέσεις, μας σέρνατε σαν αιχμαλώτους στα κρατητήρια με ψευδείς και κατασκευασμένες κατηγορίες. Αλλά οι Δικαστές που είχαν ελεύθερη γνώμη και δικαία κρίση ασκώντας το υψηλό τους λειτούργημα, δεν έβρισκαν κατηγορία και έτσι μας απάλλασσαν.

 Έτσι δεν υπάρχει ουδεμία καταδίκη για τα ψευδή και συκοφαντικά που αναφέρετε. Μόνον υπάρχουν 4 καταδίκες για “Ανάξιος” που το θεώρησαν ως σύνθημα υβριστικό – παρ’ ότι είναι κατοχυρωμένο από την παράδοση και την κανονική τάξη της Εκκλησίας – ενώ το “Άξιος” επιτρέπετε, γιατί είναι κατά την άποψή τους “ευλογία”!!!.

 Αυτό που διαπράξατε, “κύριοι” θεολόγοι, να κατηγορήσετε έναν Άγιο κοιμηθέντα λειτουργό εγνωσμένης πνευματικότητας, ζητώντας μάλιστα και και το λόγο, γιατί το έκανε αυτό ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Δράμας, αφού δεν τον γνώρισε; Είναι σε βάρος σας. Είναι σε βάρος της Θεολογικής Επιστήμης. Είναι σε βάρος και της εκκλησιαστικής ευπρεπείας.

Σ`εσάς έχει απόλυτη εφαρμογή του κυρού μητροπολίτη Κοζάνης Διονυσίου: «Όχι μόνον τους ανθρώπους δεν εντρέπεστε, άλλ`ότι και το Θεό δε φοβάσθε». Σαν και Θεο…λόγοι !!!

Για τους Αγωνιζόμενους Χριστιανούς

“Θεολογικούς” (για σας) και τιμή για μας.

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ Ι. ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Πηγή: http://agonas.org/pdf/ektakti_ekdosi.pdf