tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post8748701320564242025..comments2024-03-29T12:14:32.639+02:00Comments on Αναστάσιος: ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ.Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-40723509429976291422021-07-18T12:17:09.431+03:002021-07-18T12:17:09.431+03:00«Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον, ἐν ταῖς ἐν...«Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον, ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα» <br />(Ψαλμ. ρια΄ 1) <br /><br />Συγχαρητήρια ἁρμόζουν στόν «Σύνδεσμο Ορθοδόξων Γυναικών Ευρώπης» γιά τήν ἐν λόγω ἐπισήμανση-τοποθέτηση ὡς πρός τήν προέλευση τῶν διαφόρων καταστροφῶν (φωτιές, πλημμύρες, σεισμοί κλπ) πού βρίσκουν καί πληγώνουν κατά τόπους τήν «ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσαν» ἀνθρωπότητα.<br />Καί βεβαίως, αἰτία καί ἀναφορά ἔχουν τίς «ἰσαρίθμους τῆ ψάμμω» πολλές καί ποικίλες ἁμαρτίες μας ἀλλά καί τήν γενικότερη συμπεριφορά μας πού ταυτοποιείται μέ τήν ἀπομάκρυνση καί ἀποστασία μας ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.<br />Ὅμως, γιά νά προσδώσουμε αὐτή τήν πνευματική διάσταση σέ τέτοια γεγονότα (θεομηνίες) πού ἡ Θεία Πρόνοια ἐπιτρέπει νά συμβαίνουν γιά νά μᾶς ξυπνοῦν ἀπό τόν λήθαργο τῆς ἁμαρτίας καί νά μᾶς ὁδηγοῦν σέ μετάνοια, πρέπει νά διαθέτουμε καί τήν κατάλληλη πνευματική ὄραση.<br />Τό θέμα, κατά τήν ταπεινή μου ἄποψη, δέν ἐστιάζεται τόσο στό ὅτι ἔχουμε ἀπομακρυνθεῖ ἀπό τό Θεό καί ἁμαρτάνουμε, ἀφοῦ «οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος, ὃς ζήσεται καὶ οὐχ ἁμαρτήσει», ὅσο στό ὅτι ἐκλείπει αὐτή ἡ πνευματική ὄραση πού μᾶς βοηθᾶ νά συναισθανόμαστε τίς πτώσεις μας, τίς ἁμαρτίες μας.<br />Ὁ Παροιμιαστής μᾶς νουθετεῖ σχετικά «ἀρχὴ σοφίας φόβος Κυρίου» (Παροιμ. θ΄10), ὁ δέ Ψαλμωδός μᾶς παροτρύνει «δεῦτε, τέκνα, ἀκούσατέ μου· φόβον Κυρίου διδάξω ὑμᾶς» (Ψαλμ. λγ΄12).<br />Χωρίς τό φόβο τοῦ Θεοῦ ἡ πνευματική μας ὄραση πάσχει, ἡ συνείδηση ἀποκοιμίζεται, γίνεται ἀπρόσεκτη στήν ἁμαρτία καί τότε... ὅλα ἐπιτρέπονται.<br />Τό ἀξίωμα τοῦ Ντοστογιέφσκι «χωρίς Θεό ὅλα ἐπιτρέπονται» ἐνισχύεται καί ἰσχυροποιείται ἀπό τά τεκταινόμενα. <br />Γι’αὐτό καί ὁ ἀπ’ἀρχῆς ἀνθρωποκτόνος διάβολος (Ἰωάν. η΄44), ἐνεργεῖ καί προσπαθεῖ μέ τή χρήση παντοίων μέσων, τό φόβο τοῦ Θεοῦ νά τόν βγάλει ἀπό τίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων.<br />Καί ὅταν τό καταφέρει αὐτό, τότε ἐπέρχεται καί ἡ ἀπενοχοποίηση τῆς ἁμαρτίας.<br />Κι ὅταν δέν ὑπάρχει ἁμαρτία δέν χρειάζεται καί μετάνοια.<br />Καί χωρίς μετάνοια δέν ὑπάρχει σωτηρία.<br />Γι’αὐτό τό λόγο, ὁ Πανάγαθος Κύριος δέν θά παύει διαχρονικά μέσα ἀπό τέτοια γεγονότα (θεομηνίες) νά μᾶς παροτρύνει σέ μετάνοια καί νά μᾶς ἐφιστᾶ τήν ἐγρήγορση καί τήν προσοχή λέγοντας: «ἀλλ᾿ ἐὰν μὴ μετανοήσητε, πάντες ὁμοίως ἀπολεῖσθε». (Λουκ.ιγ΄5).<br />Εἴθε αὐτή ἡ συμβουλή-προειδοποίηση νά μᾶς ὀδηγεῖ στήν ἐργασία τῶν ἐντολῶν Του «ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι.» (Ά Τιμ. β΄ 2).<br />Καί εἴθε νά μήν ἀπωλέσουμε ποτέ τό φόβο τοῦ Θεοῦ, ἀλλά πάντοτε νά διέπει, νά ὁριοθετεῖ καί νά ρυθμίζει τά τῆς ζωῆς μας, ἀφοῦ αὐτός (ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ) εἶναι πού γεννᾶ καί φέρνει στήν ψυχή μας τή μετάνοια, καί γίνεται ἡ ἀφετηρία καί ἡ ἀπαρχή τῆς πνευματικῆς μας ζωῆς, ἡ βάση καί τό θεμέλιο τῆς σωτηρία μας.<br />Μέ ἐκτίμηση.<br />Θεόδωρος Σ.<br />Anonymousnoreply@blogger.com