tag:blogger.com,1999:blog-87317173898156522652024-03-19T00:30:44.867+02:00ΑναστάσιοςΑναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.comBlogger44738125tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-84225366487829399932024-03-18T19:50:00.000+02:002024-03-18T19:50:30.651+02:00Εγώ είμαι το φως του κόσμου - Cantalamessa Raniero<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcDmfG7YkW1aWO-Kpvnfspjamjb19psQu5qIRVHsnB6-2uKf6Q0FsQkCXZ8PxpwgirdG0UhA8z2UGNn4sNcsKK6cvbOaiQQGDmeD7Bke0Uc_AURr_xlX1DEAKRS00_0ADRRz127Z38u0T5CUJIAEAg0wDI1F4jrFOsAddh6RdwP1yjhsfrzBMDVRT8ZpA/s686/hq720.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="386" data-original-width="686" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcDmfG7YkW1aWO-Kpvnfspjamjb19psQu5qIRVHsnB6-2uKf6Q0FsQkCXZ8PxpwgirdG0UhA8z2UGNn4sNcsKK6cvbOaiQQGDmeD7Bke0Uc_AURr_xlX1DEAKRS00_0ADRRz127Z38u0T5CUJIAEAg0wDI1F4jrFOsAddh6RdwP1yjhsfrzBMDVRT8ZpA/w640-h360/hq720.jpg" width="640" /></a></div> <p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><b><span style="color: #0c343d; font-family: arial;"><span style="font-size: x-large;">Εγώ είμαι το φως του κόσμου</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;"><b>Cantalamessa Raniero</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Σε αυτά τα κηρύγματα της Σαρακοστής, προτείναμε να διαλογιστούμε πάνω
στο μεγάλο “Εγώ είμαι” που προφέρει ο Ιησούς στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη. Ωστόσο,
τίθεται ένα ερώτημα σχετικά με αυτά: εκφωνήθηκαν πράγματι από τον Ιησού ή
οφείλονται σε μεταγενέστερο προβληματισμό του Ευαγγελιστή, όπως και πολλά μέρη
του τέταρτου Ευαγγελίου; Η απάντηση που θα έδιναν σήμερα σχεδόν όλοι οι
ερμηνευτές στο ερώτημα αυτό είναι το δεύτερο. Είμαι πεπεισμένος, ωστόσο, ότι οι
δηλώσεις αυτές είναι “του Ιησού” και θα προσπαθήσω να εξηγήσω το γιατί.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Υπάρχει μια ιστορική αλήθεια και μια αλήθεια που μπορούμε να
ονομάσουμε πραγματική ή οντολογική. Ας πάρουμε τη διαβεβαίωση του Ιησού: “Εγώ
είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή” (Ιωάν. 14:6). Αν, λόγω κάποιας απίθανης νέας
ανακάλυψης, μάθουμε ότι η φράση αυτή πράγματι εκφωνήθηκε ιστορικά από τον
επίγειο Ιησού, αυτό δεν θα αποδείκνυε ότι είναι αληθινή (το πρόσωπο που την
εκφώνησε θα μπορούσε να εξαπατά τον εαυτό του!). Αυτό που την κάνει “αληθινή”
είναι ότι -στην πραγματικότητα και πέρα από κάθε ιστορικό ενδεχόμενο- αυτός
είναι η οδός, η αλήθεια και η ζωή.<span></span></span></p><a name='more'></a><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;"><o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Με αυτή τη βαθύτερη και σημαντικότερη έννοια, κάθε δήλωση που προφέρει
ο Ιησούς στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη είναι αληθινή, συμπεριλαμβανομένης της
πανηγυρικής δήλωσής του: “Πριν γίνει ο Αβραάμ, ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ” (Ιωάν. 8:58). Ο
κλασικός ορισμός της αλήθειας είναι “η τέλεια αντιστοιχία μεταξύ ενός πράγματος
και της ιδέας του”- η αποκαλυφθείσα αλήθεια είναι η τέλεια αντιστοιχία μεταξύ
μιας πραγματικότητας και του αποκαλυφθέντος λόγου που την εκφράζει. Τα μεγάλα
λόγια που θα διαλογιστούμε είναι επομένως του Ιησού: όχι του ιστορικού Ιησού,
αλλά του Ιησού που, όπως υποσχέθηκε στους μαθητές (Ιωάν. 16:12-15), μας μιλάει
με την εξουσία του Αναστημένου, μέσω του Πνεύματός του.<o:p></o:p></span></p>
<div align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
</div><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Από τη συναγωγή της Καπερναούμ στη Γαλιλαία, σήμερα μεταβαίνουμε στο
ναό της Ιερουσαλήμ στην Ιουδαία, όπου πήγε ο Ιησούς, με αφορμή τη γιορτή της
Σκηνοπηγίας. Εδώ λαμβάνει χώρα η συζήτηση με “τους Ιουδαίους”, στην οποία
παρεμβάλλεται η αυτοδιακήρυξη του Ιησού που, σε αυτόν τον διαλογισμό, θέλουμε
να παρουσιάσαμε: <b>Εγώ είμαι το φως του κόσμου.</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Όποιος με ακολουθεί δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι,<br />
αλλά θα έχει το φως της ζωής (Ιωάν. 8:12).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Αυτή η λέξη είναι τόσο περιεκτική και τόσο όμορφη που οι χριστιανοί
την επέλεξαν αμέσως ως έναν από τους αγαπημένους χαρακτηρισμούς του Χριστού. Σε
πολλές αρχαίες βασιλικές -όπως στον καθεδρικό ναό του Cefalù και του Monreale
στη Σικελία- στο ψηφιδωτό της αψίδας, ο Ιησούς παριστάνεται ως Παντοκράτορας ή
Κύριος του σύμπαντος. Κρατά μπροστά του ένα ανοιχτό βιβλίο και δείχνει τη
σελίδα όπου είναι γραμμένες αυτές ακριβώς οι λέξεις, στα ελληνικά και στα
λατινικά: Ἐγώ εἰμί τό δῶς τοῦ κόσμου – Ego sum lux mundi.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Για εμάς σήμερα, ο Ιησούς το “φως του κόσμου” έχει γίνει μια αλήθεια
που πιστεύεται και διακηρύσσεται, αλλά υπήρχε μια εποχή που δεν ήταν απλώς και
μόνο αυτό, όσο ήταν μια βιωμένη εμπειρία, όπως μερικές φορές μας συμβαίνει,
όταν, μετά από ένα μπλακάουτ, το φως ξαφνικά επιστρέφει, ή όταν, το πρωί,
ανοίγοντας το παράθυρο, πλημμυρίζεις από φως ημέρας. Η πρώτη επιστολή του
Πέτρου την ορίζει ως ένα πέρασμα “από το σκοτάδι στο θαυμαστό φως του” (Α΄ Πτ
2:9, Κολ 1:12 κ.ε.). Ο Τερτυλλιανός, ανακαλώντας τη στιγμή της μεταστροφής του
και της βάπτισής του, την περιγράφει με την εικόνα του παιδιού που βγαίνει από
τη σκοτεινή μήτρα της μητέρας του και τρομάζει από την επαφή με τον αέρα και το
φως. “Βγαίνοντας”, γράφει, “από την κοινή μήτρα της ίδιας άγνοιας, [εμείς οι
Χριστιανοί] τρέμουμε στο φως της αλήθειας”. <b>Θέτουμε αμέσως στον εαυτό
μας το ερώτημα: τι σημαίνουν για εμάς, εδώ και τώρα, τα λόγια του Ιησού “Εγώ
είμαι το φως του κόσμου”;</b> Η έκφραση “φως του κόσμου” έχει δύο
θεμελιώδεις σημασίες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;"><b>Η πρώτη σημασία</b> είναι ότι ο Ιησούς είναι το φως του
κόσμου, καθώς είναι η υπέρτατη και οριστική αποκάλυψη του Θεού στην
ανθρωπότητα. Η εισαγωγή της επιστολής προς Εβραίους το δηλώνει αυτό με τον πιο
σαφή και πανηγυρικό τρόπο:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Στους προηγούμενους χρόνους, ο Θεός μιλούσε με μερικούς και διάφορους
τρόπους στους προγόνους μας μέσω των προφητών· στις έσχατες αυτές ημέρες, μας
μίλησε μέσω ενός γιου, τον οποίο έκανε κληρονόμο των πάντων και μέσω του οποίου
δημιούργησε το σύμπαν (Εβρ. 1:1-2).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Η καινοτομία συνίσταται στο μοναδικό και ανεπανάληπτο γεγονός ότι
αυτός που αποκαλύπτει είναι ο ίδιος η αποκάλυψη! “Εγώ είμαι το φως του κόσμου”,
όχι “εγώ φέρνω το φως στον κόσμο”. Οι προφήτες μιλούσαν σε τρίτο πρόσωπο: “Ο
Ιησούς μιλάει σε πρώτο πρόσωπο: “Σας λέω!” Το 1964 ο Marshall McLuhan<a href="https://enoriako.info/ego-eimai-to-fos-tou-kosmou/#_ftn1">[1]</a> λανσάρισε
το διάσημο σύνθημα: “<b>Το μέσο είναι το μήνυμα</b>“, που σημαίνει ότι το μέσο
με το οποίο διαδίδεται ένα μήνυμα προϋποθέτει το ίδιο το μήνυμα. Το ρητό αυτό
ισχύει με μοναδικό και υπερβατικό τρόπο για τον Χριστό. Σε αυτόν το μέσο
μετάδοσης είναι πραγματικά το μήνυμα· ο αγγελιοφόρος είναι ο ίδιος το μήνυμα!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Αυτό, όπως έλεγα, είναι το πρώτο νόημα της έκφρασης “φως του κόσμου”.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;"><b>Το δεύτερο νόημα</b> είναι ότι ο Ιησούς είναι το φως του
κόσμου, καθώς ρίχνει φως στον κόσμο, δηλαδή αποκαλύπτει τον κόσμο στον εαυτό
του· δείχνει τα πάντα στην αλήθεια τους, όπως είναι μπροστά στον Θεό.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Ας αναλογιστούμε καθεμία από τις δύο έννοιες, ξεκινώντας από την
πρώτη, δηλαδή από τον Ιησού ως την υπέρτατη αποκάλυψη της αλήθειας του Θεού.
Από αυτή την άποψη, <b>το φως που είναι ο Χριστός είχε πάντα έναν σκληρό
ανταγωνιστή: την ανθρώπινη λογική.</b> Μιλάμε γι’ αυτό, όχι με πολεμική ή
απολογητική πρόθεση, δηλαδή για να ξέρουμε πώς να απαντήσουμε στους αντιπάλους
της πίστης (αυτό θα ερχόταν σε αντίθεση με τον αρχικό μου σκοπό), αλλά για να
επιβεβαιώσουμε τον εαυτό μας στην πίστη.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;"><b>Οι συζητήσεις για την πίστη και τη λογική – ακριβέστερα, για τη
λογική και την αποκάλυψη – επηρεάζονται από μια ριζική ασυμμετρία. Ο πιστός
μοιράζεται τη λογική με τον άθεο· ο άθεος δεν μοιράζεται την πίστη στην
αποκάλυψη με τον πιστό. Ο πιστός μιλάει τη γλώσσα του άθεου συνομιλητή· ο άθεος
δεν μιλάει τη γλώσσα του πιστού συνομιλητή του.</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Εξαιτίας αυτού, η πιο δίκαιη συζήτηση για την πίστη και τη λογική
είναι αυτή που διεξάγεται στο ίδιο πρόσωπο, μεταξύ της δικής του πίστης και της
δικής του λογικής. Έχουμε διάσημες περιπτώσεις στην ιστορία της ανθρώπινης
σκέψης ανθρώπων στους οποίους δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ένα πανομοιότυπο πάθος
τόσο για τη λογική όσο και για την πίστη: Αυγουστίνος Ιππώνος, Θωμάς Ακινάτης,
Μπλεζ Πασκάλ, Σόρεν Κίρκεγκωρ, Τζον Χένρι Νιούμαν.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;"><b>Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ο καθένας τους είναι ότι η ύψιστη
πράξη της ανθρώπινης λογικής είναι να αναγνωρίσει ότι υπάρχει κάτι πέρα από
αυτήν. Είναι επίσης αυτό που εξευγενίζει περισσότερο τη λογική, διότι
υποδηλώνει την ικανότητά της να υπερβαίνει τον εαυτό της. Η πίστη δεν
αντιτίθεται στη λογική, αλλά προϋποθέτει τη λογική, όπως ακριβώς “η χάρη
προϋποθέτει τη φύση”.</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Υπάρχει μια δεύτερη παρανόηση που πρέπει να διευκρινιστεί σχετικά με
τον διάλογο μεταξύ πίστης και λογικής. <b>Η συνήθης κριτική που
απευθύνεται στους πιστούς είναι ότι δεν μπορούν να είναι αντικειμενικοί, αφού η
πίστη τους επιβάλλει εξ αρχής το συμπέρασμα στο οποίο πρέπει να καταλήξουν.</b> Με
άλλα λόγια, λειτουργεί ως προ-κατανόηση και προκατάληψη. Δεν δίνεται προσοχή
στο γεγονός ότι η ίδια προκατάληψη δρα, προς την αντίθετη κατεύθυνση, και στον
μη πιστό επιστήμονα ή φιλόσοφο, και ίσως με ισχυρότερο τρόπο. Αν θεωρείτε
δεδομένο ότι ο Θεός δεν υπάρχει, ότι το υπερφυσικό δεν υπάρχει και ότι τα
θαύματα είναι αδύνατα, τότε και το συμπέρασμά σας είναι εξ αρχής
προκαθορισμένο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Ένα παράδειγμα από τα πολλά. Γνωρίζοντας το όραμα που είχε ο Φρόιντ
για την πραγματικότητα, θα μπορούσε να παραδεχτεί ότι η “παγκόσμια αγάπη” του
Φραγκίσκου της Ασίζης είχε ένα υπερφυσικό συστατικό που ονομάζεται χάρη; Φυσικά
όχι, και μάλιστα την καθιστά “παράγωγο της γενετήσιας αγάπης”. Ο Άγιος
Φραγκίσκος είναι απλώς “εκείνος που προχώρησε περισσότερο στη χρήση της αγάπης
προς όφελος του εσωτερικού αισθήματος της ευτυχίας του”. Με άλλα λόγια,
αγαπούσε τον Θεό, τους ανθρώπους, όλη τη δημιουργία και, με έναν πολύ ιδιαίτερο
τρόπο, τον Εσταυρωμένο Χριστό, επειδή αυτό του έδινε ευχαρίστηση και τον έκανε
να αισθάνεται καλά!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;"><b>Οι σύγχρονοι άνθρωποι, αντί για την αλήθεια, θέτουν ως υπέρτατη
αξία την αναζήτηση της αλήθειας.</b> Ο Λέσινγκ<a href="https://enoriako.info/ego-eimai-to-fos-tou-kosmou/#_ftn2">[2]</a> έχει
γράψει: “Αν ο Θεός έπιανε στο δεξί του χέρι όλη την αλήθεια και στο αριστερό
του, μόνο την αιώνια προσδοκία της αλήθειας, έστω και με τον όρο να είναι
αιώνια λάθος, και μου έλεγε: “Διάλεξε!”, θα έσκυβα ταπεινά προς το αριστερό
λέγοντας: “Αυτό, Πατέρα!. Η καθαρή αλήθεια ανήκει μόνο σε σένα”.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Ο λόγος γι’ αυτό είναι πολύ απλός. Όσο την ερευνάς, εσύ είσαι αυτός
που οδηγεί το παιχνίδι ως πρωταγωνιστής, ενώ στην παρουσία της Αλήθειας που
αναγνωρίζεται ως τέτοια, δεν έχεις πλέον καμία τύχη και πρέπει να πληρώσεις
“την υπακοή της πίστης”. Η πίστη θέτει το απόλυτο, ενώ η λογική θα ήθελε να
συνεχίσει τη συζήτηση επ’ αόριστον. Όπως η Σεχραζάτ των Χιλίων και μιας Νυχτών,
η ανθρώπινη λογική έχει πάντα μια νέα ιστορία να πει για να καθυστερήσει την
παράδοσή της.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Υπάρχουν μόνο δύο λύσεις στην ένταση μεταξύ πίστης και λογικής: είτε
να μειωθεί η πίστη “μέσα στα όρια της καθαρής λογικής”, είτε να σπάσει τα όρια
της καθαρής λογικής και να “βγει στο βάθος”. Κάτι σαν όταν ο Οδυσσέας του Δάντη
έφτασε στους “Στύλους του Ηρακλή”, που κάποτε θεωρούνταν το τέλος της Γης, και
αποφάσισε να μη σταματήσει εκεί αλλά <b>να φτιάξει φτερά από τα κουπιά για
μια τολμηρή πτήση.</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Πρέπει, ωστόσο, να είμαι συνεπής με τις δικές μου προϋποθέσεις. <b>Ο
διάλογος για την πίστη και τη λογική, πριν γίνει μια συζήτηση μεταξύ “εμείς και
αυτοί”, μεταξύ πιστών και μη πιστών, πρέπει να είναι μια συζήτηση μεταξύ των
ίδιων των πιστών. Το χειρότερο είδος ορθολογισμού, στην πραγματικότητα, δεν
είναι ο εξωτερικός αλλά ο εσωτερικός.</b> Ο Άγιος Παύλος έγραψε στους
Κορινθίους: “Ο ορθολογισμός δεν είναι ο ορθολογισμός: “Το μήνυμά μου και η
διακήρυξή μου δεν ήταν με πειστικά λόγια σοφίας, αλλά με επίδειξη πνεύματος και
δύναμης, ώστε η πίστη σας να μη στηρίζεται στην ανθρώπινη σοφία, αλλά στη
δύναμη του Θεού” (Α΄ Κορ. 2:4-5), και πάλι: “Τα όπλα της μάχης μας δεν είναι
από σάρκα, αλλά είναι εξαιρετικά ισχυρά, ικανά να καταστρέψουν φρούρια.
Καταστρέφουμε τα επιχειρήματα και κάθε ισχυρισμό που υψώνεται ενάντια στη γνώση
του Θεού, και αιχμαλωτίζουμε κάθε σκέψη σε υπακοή στον Χριστό” (Β΄ Κορ.
10:3-5).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Αυτό που φοβόταν ο Απόστολος έχει συμβεί συχνά ανάμεσά μας. Η
θεολογία, ιδίως στη Δύση, απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τη δύναμη του
Πνεύματος, για να στηριχθεί στην ανθρώπινη σοφία. Ο σύγχρονος ορθολογισμός
απαίτησε από τον χριστιανισμό να παρουσιάσει το μήνυμά του με διαλεκτικό τρόπο·
δηλαδή να το υποβάλει, από κάθε άποψη, στην έρευνα και τη συζήτηση, ώστε
να αποτελέσει μέρος της γενικής προσπάθειας, φιλοσοφικά αποδεκτής, μιας κοινής
και πάντα προνοητικής αυτογνωσίας του ανθρώπινου πεπρωμένου και του σύμπαντος.
Με τον τρόπο αυτό, όμως, η διακήρυξη για τον θάνατο και την Ανάσταση του
Χριστού υποβάλλεται σε μια διαφορετική -και υποτίθεται ανώτερη- διαδικασία. Δεν
είναι πλέον κήρυγμα αλλά μόνο μια υπόθεση.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;"><b>Ο κίνδυνος που ενυπάρχει σε αυτή την προσέγγιση της θεολογίας είναι
ότι ο Θεός αντικειμενοποιείται. Γίνεται ένα αντικείμενο για το οποίο μιλάμε και
όχι ένα υποκείμενο με το οποίο -ή με την παρουσία του- μιλάμε. Ένας “αυτός” -ή
ακόμα χειρότερα, ένα “αυτό”- ποτέ ένα “εσύ”! Πρόκειται για την οπισθοδρόμηση
του γεγονότος ότι η θεολογία έχει γίνει “επιστήμη”.</b> Το πρώτο καθήκον
όσων ασχολούνται με την επιστήμη είναι να είναι ουδέτεροι απέναντι στο
αντικείμενο της έρευνάς τους. Αλλά μπορείς να είσαι ουδέτερος όταν έχεις να
κάνεις με τον Θεό; Αυτός ήταν ο κύριος λόγος που με οδήγησε, σε ένα ορισμένο
σημείο της ζωής μου, να εγκαταλείψω την ακαδημαϊκή διδασκαλία της θεολογίας και
να αφοσιωθώ πλήρως στο κήρυγμα. Η συνέπεια αυτού του τρόπου άσκησης της
θεολογίας, στην πραγματικότητα, είναι ότι <b>γίνεται όλο και περισσότερο
διάλογος με την ακαδημαϊκή ελίτ της εποχής και όλο και λιγότερο τροφή για την
πίστη του λαού του Θεού.</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Από αυτή την κατάσταση βγαίνουμε μόνο με την προσευχή, μιλώντας στον
Θεό πριν μιλήσουμε για τον Θεό. “Αν είσαι θεολόγος θα προσευχηθείς αληθινά, και
αν προσεύχεσαι αληθινά θα είσαι θεολόγος”, έλεγε ένας αρχαίος Πατέρας. Ο Άγιος
Αυγουστίνος έκανε την πιο ανθεκτική -και την πιο ασφαλή!- θεολογία του μιλώντας
στον Θεό στις Εξομολογήσεις του. Η ενατένιση και η μίμηση της Μητέρας του Θεού
είναι επίσης χρήσιμη. Δεν είχε ποτέ καμία σχέση με αφηρημένες ιδέες για τον Θεό
και τον Υιό της Ιησού, αλλά μόνο με τη ζωντανή τους πραγματικότητα.<o:p></o:p></span></p>
<div align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
</div><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Ανέφερα, στην αρχή, μια δεύτερη σημασία της έκφρασης “φως του κόσμου”,
και σ’ αυτήν θα ήθελα να αφιερώσω το τελευταίο μέρος του προβληματισμού μου,
και επειδή είναι αυτή που μας αφορά περισσότερο. Είναι, όπως έλεγα, η
εννοιολογική σημασία, κατά την οποία <b>ο Ιησούς είναι το φως του κόσμου:
δηλαδή, στο βαθμό που ρίχνει φως σε όλα τα πράγματα και κάνει προς τον κόσμο
ό,τι κάνει ο ήλιος προς τη γη. Ο ήλιος δεν φωτίζει ούτε αποκαλύπτει τον εαυτό
του, αλλά φωτίζει όλα τα πράγματα στη γη, κάνοντας τα πάντα να φαίνονται στο
πραγματικό τους φως.</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Επίσης, με αυτή τη δεύτερη έννοια, ο Ιησούς και το Ευαγγέλιό Του έχουν
έναν ανταγωνιστή που είναι ο πιο επικίνδυνος από όλους, καθώς είναι ένας
εσωτερικός ανταγωνιστής, ένας εσωτερικός εχθρός. Η έκφραση “φως του κόσμου”
αλλάζει εντελώς το νόημά της ανάλογα με το αν η έκφραση “του κόσμου” λαμβάνεται
ως αντικειμενική γενική ή ως υποκειμενική γενική· ανάλογα, δηλαδή, με το αν ο
κόσμος είναι το φωτιζόμενο αντικείμενο ή, αντίθετα, το υποκείμενο που φωτίζει.
Σε αυτή τη δεύτερη περίπτωση, δεν είναι το Ευαγγέλιο, αλλά ο κόσμος που μας
κάνει να βλέπουμε όλα τα πράγματα στο δικό του φως. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης
προέτρεψε τους μαθητές του με αυτά τα λόγια:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Μην αγαπάτε τον κόσμο ή τα πράγματα του κόσμου. Αν κάποιος αγαπάει τον
κόσμο, η αγάπη του Πατέρα δεν είναι μέσα του. Διότι όλα όσα υπάρχουν στον
κόσμο, η αισθησιακή λαγνεία, ο πειρασμός των ματιών και η επιτηδευμένη ζωή δεν
είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Ο κίνδυνος της προσαρμογής σε αυτόν τον κόσμο -η κοσμικότητα- είναι
το ισοδύναμο, στη θρησκευτική και πνευματική σφαίρα, αυτού που, στην κοινωνική
σφαίρα, ονομάζουμε εκκοσμίκευση. Κανείς (λιγότερο απ’ όλους εγώ) δεν μπορεί να
πει ότι αυτός ο κίνδυνος δεν ελλοχεύει και γι’ αυτόν. Μια ρήση που αποδίδεται
στον Ιησού σε μια αρχαία μη κανονική γραφή αναφέρει: “Αν δεν νηστεύσετε από τον
κόσμο, δεν θα ανακαλύψετε τη βασιλεία του Θεού”. Αυτή είναι ίσως η πιο αναγκαία
νηστεία από όλες σήμερα: η νηστεία από τον κόσμο, νηστεύειν τοῦ κόσμου, σύμφωνα
με το προαναφερθέν ρητό!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Ο κόσμος για τον οποίο μιλάμε και στον οποίο δεν πρέπει να
προσαρμοζόμαστε δεν είναι ο κόσμος που δημιούργησε και αγάπησε ο Θεός, δεν
είναι οι άνθρωποι του κόσμου, τους οποίους, μάλιστα, πρέπει πάντα να συναντάμε,
ιδιαίτερα τους φτωχούς, τους τελευταίους, τους πάσχοντες. Το “ανακάτεμα” με
αυτόν τον κόσμο του πόνου και της περιθωριοποίησης είναι, παραδόξως, ο
καλύτερος τρόπος για να “ξεχωρίσει” κανείς από τον κόσμο, γιατί σημαίνει να
πάει εκεί, απ’ όπου ο κόσμος φεύγει με όλη του τη δύναμη. <b>Σημαίνει να
διαχωρίσεις τον εαυτό σου από την ίδια την αρχή που διέπει τον κόσμο, η οποία
είναι ο εγωισμός.</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Η αλλαγή πρέπει να γίνει πρώτα απ’ όλα στον τρόπο που σκεφτόμαστε. Ο
άγιος Παύλος προτρέπει τους χριστιανούς της Ρώμης λέγοντας:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Μη συμμορφώνεστε με την εποχή αυτή, αλλά να μεταμορφώνεστε με την
ανανέωση του νου σας, ώστε να διακρίνετε ποιο είναι το θέλημα του Θεού, ποιο
είναι το καλό και ευχάριστο και τέλειο (Ρωμ. 12:2).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;"><b>Υπάρχουν πολλές αιτίες στην προέλευση της κοσμικότητας, αλλά η
κυριότερη είναι η κρίση της πίστης.</b> Η πίστη είναι το πρωταρχικό πεδίο
μάχης μεταξύ του χριστιανού και του κόσμου. Μέσω της πίστης ο μαθητής του
Χριστού είναι “μέσα” στον κόσμο, αλλά όχι “από” τον κόσμο. <b>Με την ηθική
έννοια, ο “κόσμος” είναι εκείνοι που αρνούνται να πιστέψουν.</b> Ο Ιωάννης
γράφει: “Αυτή είναι η νίκη που νίκησε τον κόσμο: η πίστη μας” (Α΄ Ιωάννη 5:4).
Στην Επιστολή προς Εφεσίους υπάρχει ένα χωρίο πάνω στο οποίο αξίζει να σκεφτούμε
λίγο περισσότερο. Λέει:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Ήσασταν νεκροί μέσα στις παραβάσεις και τις αμαρτίες σας, μέσα στις
οποίες ζούσατε κάποτε ακολουθώντας την εποχή αυτού του κόσμου, ακολουθώντας τον
άρχοντα της εξουσίας του αέρα, το πνεύμα που ενεργεί τώρα στους ανυπάκουους
(Εφεσ. 2:1-2).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Ο Γερμανός ερμηνευτής Heinrich Schlier προέβη σε μια διεισδυτική
ανάλυση αυτού του “πνεύματος του κόσμου” που θεωρείται από τον Παύλο ως ο
άμεσος αντίπαλος του “πνεύματος του Θεού” (Α΄ Κορ. 2:12). Η κοινή γνώμη παίζει
καθοριστικό ρόλο σε αυτό. <b>Σήμερα μπορούμε να το ονομάσουμε, ακόμη και
με την κυριολεκτική έννοια, “δύναμη του αέρα”, επειδή διαδίδεται κυρίως μέσω
των εικονικών μέσων επικοινωνίας.</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Αυτό -γράφει ο Schlier- είναι ένα πνεύμα μεγάλης ιστορικής έντασης,
από το οποίο το άτομο δύσκολα μπορεί να ξεφύγει. Εμείς μένουμε στο γενικό
πνεύμα, το θεωρούμε αυτονόητο. Το να ενεργήσουμε, ή να σκεφτούμε, ή να πούμε
κάτι εναντίον του θεωρείται παράλογο ή ακόμη και αδικία ή έγκλημα. Τότε δεν
τολμάμε πια να αντιμετωπίσουμε τα πράγματα και τις καταστάσεις και την ίδια τη
ζωή με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που τα παρουσιάζει… Χαρακτηριστικό του είναι
να ερμηνεύει τον κόσμο και την ανθρώπινη ύπαρξη με τον δικό του τρόπο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Αυτό είναι που ονομάζουμε “προσαρμογή στο πνεύμα της εποχής”. Η ηθική
του “Così fan tutte” του Μότσαρτ. Σήμερα έχουμε μια νέα εικόνα για να
περιγράψουμε τη διαβρωτική δράση του πνεύματος του κόσμου, τον ιό του
υπολογιστή. Από τα λίγα που γνωρίζω, ο ιός είναι ένα κακόβουλα σχεδιασμένο
πρόγραμμα που διεισδύει στον υπολογιστή με διάφορους τρόπους (ανταλλαγή
ηλεκτρονικών μηνυμάτων, ιστοσελίδες…), και μόλις μπει μέσα, μπερδεύει ή
μπλοκάρει τις κανονικές λειτουργίες, αλλοιώνοντας τα λεγόμενα “λειτουργικά
συστήματα”.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Το πνεύμα του κόσμου δρα με παρόμοιο τρόπο. Διεισδύει μέσα μας μέσω
χιλίων διαύλων, όπως ο αέρας που αναπνέουμε, και μόλις μπει μέσα μας, αλλάζει
τα μοντέλα λειτουργίας μας: αντικαθιστά το μοντέλο “Χριστός” με το μοντέλο
“κόσμος”. <b>Ο κόσμος έχει επίσης τη δική του “τριάδα”, τους τρεις θεούς
του ή τα είδωλα που λατρεύει: την ηδονή, την εξουσία και το χρήμα. Όλοι μας
στηλιτεύουμε τις καταστροφές που δημιουργούν στην κοινωνία, αλλά είμαστε
σίγουροι ότι, με τον δικό μας μικρό τρόπο, εμείς οι ίδιοι είμαστε εντελώς
απρόσβλητοι από αυτές;</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #0c343d; font-family: arial; font-size: large;">Σε αυτόν τον αγώνα ενάντια στον κόσμο έξω από εμάς και σε αυτόν μέσα
μας, η μεγάλη μας παρηγοριά είναι ότι ο αναστημένος Χριστός συνεχίζει να
προσεύχεται για εμάς στον Πατέρα με τα λόγια που απηύθυνε στους μαθητές του
πριν τους αφήσει:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><span style="color: #0c343d;">Δεν ζητώ να τους βγάλεις από τον κόσμο, αλλά να τους φυλάξεις από τον
πονηρό. Αυτοί δεν ανήκουν στον κόσμο, όπως και εγώ δεν ανήκω στον κόσμο… Όπως
εσύ με έστειλες στον κόσμο, έτσι έστειλα κι αυτούς στον κόσμο… Προσεύχομαι όχι
μόνο γι’ αυτούς, αλλά και για όσους θα πιστέψουν σε μένα μέσω του λόγου τους
(Ιωάν. 17:15-20).</span><o:p></o:p></span></p>
<h2 style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-weight: normal;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">1. Terullianus,
Apologeticum 39,9: “ad lucem expavescentes véritatis”.<br /></span></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">2. Thomas Aquinas, S.Th., I, q. 2, a. 2 ad 1.<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">3. S. Freud, Ο πολιτισμός και οι δυσαρέσκειές του, IV.<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">4. ,G. Lessing, Eine
Duplik, I, </span>στο<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"> Werke 3,
</span>Ζυρίχη<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"> 1974, </span>σ<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">. 149.<br />
</span></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">5. Βλέπε Inferno, XXVI, 125: “Εμείς των κουπιών κάναμε φτερά για την
τρελή μας πτήση” (μτφρ. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Henry
Wadsworth Longfellow).<br /><o:p></o:p></span></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">6. Evagrius Ponticus,
De oratione, 61 (PG 79, 1180).<br /></span></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">7. </span>Πρβλ<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">. Clement Al., Stromata, 111, 15
(GCS, 52, </span>σ<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">. 242, 2)-
A. Resch, Agrapha, 48 (TU, 30, 1906, </span>σ<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">. 68).<br /><o:p></o:p></span></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">8. H. Schlier, </span>στο<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"> “Geist und Leben 31 (1958), </span>σ<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">. 173-183.</span></span></span></h2><h2 style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-weight: normal;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><br /></span></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"><a href="https://enoriako.info/ego-eimai-to-fos-tou-kosmou/#_ftnref1">[1]</a> Καναδός
φιλόσοφος (1911-1980) που έγινε χριστιανός καθολικός υπό την επιρροή του G. K.
Chesterton. Πλην της ανωτέρω φράσεως-διδασκαλίας είναι πατέρας και του όρου
παγκοσμιοποίηση, όπως προέβλεψε επίσης και τον παγκόσμιο ιστό.<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"><a href="https://enoriako.info/ego-eimai-to-fos-tou-kosmou/#_ftnref2">[2]</a> Γκότχολντ
Εφραίμ Λέσσινγκ (1729-1781). Γερμανός συγγραφές του Διαφωτισμού. Θεἱστής αλλά
όχι χριστιανός, παρ’ ότι αναγνώριζε την αξία των χριστιανών. Είχε δόγμα του την
τοποθέτηση : «Σκοπός του διανοούμενου δεν είναι η κατάκτηση της αλήθειας, αλλά
η προσπάθεια να τη φτάσει». Τον αποδέχονταν και τον βοήθησαν ο Γκαίτε και ο
Σίλλερ.</span></span></h2>
<div align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
</div>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Πηγή<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">: <a href="https://enoriako.info/ego-eimai-to-fos-tou-kosmou/">enoriako.</a></span><span lang="EN-US"><a href="https://enoriako.info/ego-eimai-to-fos-tou-kosmou/"> </a></span></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><a href="https://enoriako.info/ego-eimai-to-fos-tou-kosmou/">info</a></span><o:p></o:p></span></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-46420735012181182812024-03-18T19:49:00.001+02:002024-03-18T19:49:14.062+02:00Μητροπολίτης Ταμασού Ησαΐας: "θα πράξω, ό,τι μου υπαγορεύει η αρχιερατική μου συνείδηση, ώστε να επικρατήσει η κάθαρση και η στήριξη, όλων εκείνων των ψυχών, οι οποίες ταλανίζονται."<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjL1TVSb5nz3l9suMAEh4CYosr6LUTsmo6p6RrxoEkDrDzqo-oaBmjQNt2_8muwLXkQnJddluCVi1h_FYSXJzP6KQMlRRFNnAecHCRq2ak8kMYp2OyzCFijUKptA8e_DnnjUy4U7rdIG-Lf3V6qPm_1dWgdFqSg73G7xgksGbt66T_CJalRWxKwMAg74Kw/s780/tamasou-hsaias-rik_1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="516" data-original-width="780" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjL1TVSb5nz3l9suMAEh4CYosr6LUTsmo6p6RrxoEkDrDzqo-oaBmjQNt2_8muwLXkQnJddluCVi1h_FYSXJzP6KQMlRRFNnAecHCRq2ak8kMYp2OyzCFijUKptA8e_DnnjUy4U7rdIG-Lf3V6qPm_1dWgdFqSg73G7xgksGbt66T_CJalRWxKwMAg74Kw/w640-h424/tamasou-hsaias-rik_1.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Προς<br />
το Χριστεπώνυμο Πλήρωμα<br />
της Μητροπολιτικής Περιφέρειας<br />
Ταμασού και Ορεινής<br />
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">«Ἐκ γάρ πολλῆς θλίψεως καί συνοχῆς καρδίας» (Β΄ Κορ. β΄4), απευθύνομαι
προς όλους σας, ένεκα και του Εσπερινού της Συγχωρήσεως, εξαιτίας των όσων
προέκυψαν, εκ της όλης αναστροφής ενοίκων της Ιεράς Μονής Οσίου Αββακούμ στο
Φτερικούδι, και δεινά ταλαιπωρούν τις συνειδήσεις του Χριστεπωνύμου Πληρώματος
της Μητροπολιτικής μας Περιφέρειας, και όχι μόνο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Αναμφίβολα, ουδείς αναπαύεται εκ του σκανδάλου τούτου και των
συνεπειών του. Πολύ περισσότερο, ο ευσεβής Κλήρος και λαός της Εκκλησίας μας
και εκείνοι, τους οποίους έταξε ο Κύριος να ποιμαίνουν τον λαό του.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Και, εκ καρδίας, καταθέτω, ότι, προσωπικά, συνέχομαι από «θλίψιν
βαρυτάτην, ἄχρι θανάτου». Και τούτο, διότι, «κρίμασιν οἷς οἶδε Κύριος», εις εμέ
έλαχε ο κλήρος αυτά τα δυσήκουστα να επισυμβαίνουν στην Επισκοπή μου και ο
αντίκτυπος όλων αυτών των τραγικών γεγονότων να πλήττει και να λογίζεται και
στο πρόσωπό μου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ωστόσο, το σκάνδαλο, το οποίο αποκαλύφθηκε, συνιστά δοκιμασία, η οποία
επιμερίζεται σε όλους και, προπάντων, στους Ποιμένες της Εκκλησίας μας.<span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: arial; font-size: large;"><o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Από εσάς, πατρικά σας παρακαλώ, κρατηθείτε και μη σας παρασύρει το
ρεύμα των γεγονότων ή η εργολαβία των εχθρών της Εκκλησίας. «Ἀνένδεκτόν ἐστι τοῦ
μή ἐλθεῖν τά σκάνδαλα» (Λουκ. ιζ΄1), μας προειδοποίησε το στόμα του ιδρυτή της
Εκκλησίας μας Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ναι, η Εκκλησία ανέκαθεν γνώρισε και θα γνωρίζει σκάνδαλα, γιατί
αποτελείται και από ανθρώπους με αδυναμίες, που υπόκεινται και στις επιβουλές
του πονηρού δαίμονα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Και αλλού ο Απόστολος Παύλος θα μας προειδοποιήσει σχετικά, ότι θα
εισέλθουν μέσα στην Εκκλησία «λύκοι βαρεῖς» (Πράξ. κ΄29) ή και θα αναδειχθούν,
δυστυχώς, προερχόμενοι από τα στελέχη της Εκκλησίας, «ἄνδρες λαλοῦντες (ή και
πράττοντες) διεστραμμένα» (Πράξ. κ΄30), προκειμένου να παρασύρουν τα μέλη της
Εκκλησίας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η Εκκλησία, τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, διά μέσου των αιώνων γνώρισε
θύελλες και κλυδώνια, αλλά ουδέποτε καταποντίστηκε, γιατί στο πηδάλιό της
ευρίσκεται ο Οιακοστρόφος Ιδρυτής της, Κύριός μας Ιησούς Χριστός.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Και ο σημερινός κλύδωνας, είναι βέβαιο, ότι και αυτός θα παρέλθει και
η δύναμη του Παναγίου Πνεύματος, το οποίο συγκροτεί όλον τον θεσμό της
Εκκλησίας, θα χορηγήσει σε όλους μας την παράκληση και την παραμυθία.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Το κατ’ εμέ, ως Επίσκοπος της τοπικής μας Εκκλησίας, πράττω και θα
πράξω, ό,τι μου υπαγορεύει η αρχιερατική μου συνείδηση, ώστε να επικρατήσει η
κάθαρση και η στήριξη, όλων εκείνων των ψυχών, οι οποίες ταλανίζονται.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Προσωπικά, καταθέτω εν ειλικρινεία, ότι, παρά τη δεινή δοκιμασία, την
οποία μου προκαλεί το εν λόγω σκάνδαλο, θερμές αναπέμπω προς τον εν Τριάδι Θεό
τις νυχθήμερες προσευχές μου, επιζητώντας το έλεος και τη συγγνώμη, τόσο από
τον Κύριο, όσο και από εσάς, για όσα άθελά μου επισυμβαίνουν, γι’ αυτό και προς
όλους σας, πατρικά απευθυνόμενος, σας καλώ να επιζητείτε και εσείς το έλεος και
τη χάρη του Θεού και να καταθέτετε τη δέηση και τη συγγνώμη «ὑπέρ τῶν ἐπηρεαζόντων
ὑμᾶς».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ευχόμενος σε όλους Καλό Στάδιο και στήριξη από τον Κύριο των δυνάμεων,
διατελώ,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"></p><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Μετά πατρικών ευχών</span></div><span style="font-family: arial; font-size: large;"><div style="text-align: center;"><b>ο Μητροπολίτης Ταμασού και Ορεινής Ησαΐας</b></div></span><o:p></o:p><p></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-34021703673406369932024-03-18T19:48:00.001+02:002024-03-18T19:48:38.766+02:00Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-17600501150309899532024-03-18T19:47:00.002+02:002024-03-18T19:47:34.232+02:00ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΚΑΙ ΡΑΜΑΖΑΝΙ ΜΙΑ ΣΥΓΚΡΙΣΗ - Ιωάννης Σπιτέρης<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7N7mwccgUxYa03KVibAHwNW9Y1pKuAXLcWynytFzgJNcq5pky8olC5lbADznjHS35uLUTZU2b6Hw4OjP_xsGa9ui_8ox1laZAMg_a3UCMqHgKmb7WlW7l3cCEAqTNcVYmjOE_u6A5qTjZXdR9kSt33ZAA1Rmp2OJOKajDP_QH3I6rgA2yW7Use2_zVt8/s474/432865604_926481455678351_8915685617181993313_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="303" data-original-width="474" height="410" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7N7mwccgUxYa03KVibAHwNW9Y1pKuAXLcWynytFzgJNcq5pky8olC5lbADznjHS35uLUTZU2b6Hw4OjP_xsGa9ui_8ox1laZAMg_a3UCMqHgKmb7WlW7l3cCEAqTNcVYmjOE_u6A5qTjZXdR9kSt33ZAA1Rmp2OJOKajDP_QH3I6rgA2yW7Use2_zVt8/w640-h410/432865604_926481455678351_8915685617181993313_n.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΚΑΙ ΡΑΜΑΖΑΝΙ<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>ΜΙΑ ΣΥΓΚΡΙΣΗ </b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Φέτος, η Ορθόδοξη Τεσσαρακοστή και το Δυτικό Πάσχα (εδώ στην Ελλάδα οι
Καθολικοί εορτάζουν το Πάσχα με τους Ορθοδόξους) συμπίπτουν σχεδόν με το
ισλαμικό Ραμαζάνι. Στο ισλαμικό ημερολόγιο, το Ραμαζάνι, με βάση την παρατήρηση
της σελήνης, πέφτει στον ένατο μήνα του ισλαμικού έτους και διαρκεί 29 ή 30
ημέρες. Φέτος έχει αρχίσει ήδη στις 10 Μαρτίου και θα τελειώσει στις 08
Απριλίου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Σύμφωνα με την ισλαμική πρακτική, το Ραμαζάνι είναι ο μήνας κατά τον
οποίον ασκείται νηστεία, σε ανάμνηση της πρώτης αποκάλυψης του Κορανίου στον
Μωάμεθ.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijN4J2HOFrlxuVnS6wcgGNvsb-ZI-aKxkmHWneWwJcVQddKoq-O4BMZOAi8B3D7Wa2WVqAzwBsfVPMZBtxRTh7kPrcU8U31ZfJboNUmQLCeasGEiPWn9wrFK4WLX4kXdJCh7EwGEJJcTNn124t5ACJFySDDLSkX1KOoFYuql1Q47rxWGlqVzRN5Hb1VR8/s593/432843798_926481939011636_4732663394294203914_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="395" data-original-width="593" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijN4J2HOFrlxuVnS6wcgGNvsb-ZI-aKxkmHWneWwJcVQddKoq-O4BMZOAi8B3D7Wa2WVqAzwBsfVPMZBtxRTh7kPrcU8U31ZfJboNUmQLCeasGEiPWn9wrFK4WLX4kXdJCh7EwGEJJcTNn124t5ACJFySDDLSkX1KOoFYuql1Q47rxWGlqVzRN5Hb1VR8/w640-h426/432843798_926481939011636_4732663394294203914_n.jpg" width="640" /></a></span></div><span style="font-family: arial; font-size: large;"><o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Εδώ και ένα χρόνο, στο μοναστήρι μας ζουν δύο συνάδελφοι καπουτσίνοι
από την Ινδονησία, την πολυπληθέστερη μουσουλμανική χώρα στον κόσμο (208
εκατομμύρια μουσουλμάνοι). Μιλώντας μαζί τους, μας διηγούνται πως οι
μουσουλμάνοι, στη χώρα τους, βιώνουν αυτή την περίοδο.<span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: arial; font-size: large;"> <o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η κοινή πρακτική κατά τη διάρκεια του ισλαμικού Ραμαζανίου είναι η
νηστεία από την ανατολή έως τη δύση του ηλίου. Το γεύμα πριν από την ανατολή
ονομάζεται suḥūr (σουχούρ), ενώ το γεύμα μετά τη δύση του ηλίου ονομάζεται ifṭār
(ιφτάρ). Η νηστεία διακόπτεται με τη δύση του ηλίου. Σχεδόν όλοι οι
μουσουλμάνοι τηρούν την νηστεία αυτής της περιόδου (στην Χώρα μας, από μια
πρόσφατη έρευνα, μόνο το 12% των πιστών κρατούν όλη την Τεσσαρακοστή). Κατά τη
διάρκεια της νηστείας στην Χώρα τους, τα εστιατόρια και σούπερ μάρκτ παραμένουν
κλειστά.<span></span></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Επιπλέον, οι Μουσουλμάνοι πιστοί ενθαρρύνονται να απαγγέλλουν
προσευχές, να εκτελούν φιλανθρωπικές πράξεις και να ασκούν αυτοπειθαρχία.
Ιδιαίτερα έντονη πρέπει να είναι η καταπολέμηση των κακών σκέψεων, των κακών
πράξεων και του θυμού.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Αυτό, όμως που μας έκανε περισσότερη εντύπωση είναι το γεγονός πως οι
χριστιανοί, τουλάχιστον οι καθολικοί (7 εκατομμύρια), σε αυτήν την μακρινή
Χώρα, «παρασύρονται» από τους μουσουλμάνους και ζουν την Τεσσαρακοστή με
περισσότερη ευλάβεια και σοβαρότητα. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ξέρουμε, πως για τους χριστιανούς, η Τεσσαρακοστή είναι κάτι το
ουσιαστικά διαφορετικό. Δεν είναι κυρίως μια περίοδος που την χαρακτηρίζει η
νηστεία και η αυστηρότητα της ζωής. Είναι μια περίοδος που οδηγεί τον Χριστιανό
προς το Πάσχα του Χριστού. Η προσευχή, η νηστεία, η αγαθοεργία, δεν αποτελούν
αυτοσκοπό, αλλά μέσα που μας βοηθούν να δεχθούμε την πασχαλινή προσφορά
σωτηρίας. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Υπάρχουν λοιπόν μερικές ομοιότητες, αλλά και βασικές διαφορές, όσον
αφορά τη δομή των λατρευτικών πρακτικών των Χριστιανών και των Μουσουλμάνων.
Τις μεγάλες διαφορές όμως, τις συναντάμε στο πώς οι πιστοί σήμερα βιώνουν τις
αντίστοιχες θρησκευτικές παραδόσεις τους.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Για να αντιληφθούμε αυτές τις διαφορές, θα αναφερθώ σε μερικές σκέψεις
που εκμυστηρεύτηκε ένας ιερέας, καθηγητής θρησκευτικών σε ένα λύκειο στην
Ιταλία, στο οποίο φοιτούν νεαροί Καθολικοί και Μουσουλμάνοι. (Στα σχολεία της
Ιταλίας δεν διδάσκονται ομολογιακά θρησκευτικά, αποκλειστικά για τον
καθολικισμό, αλλά θρησκειολογία, όπου αναφέρεται σε όλες τις θρησκείες). Μπορεί
να κάνω λάθος, αλλά νομίζω πως δεν θα υπήρχαν μεγάλες διαφορές αν αυτό που
συνέβη στην γειτονική χώρα, θα συνέβαινε και στα σχολεία της χώρας μας. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Παρατηρώντας τους μαθητές, γράφει ο ιερέας, αυτή την εποχή του έτους,
είναι σχεδόν αδύνατο να μην παρατηρήσω μια προφανή απόκλιση μεταξύ Χριστιανών
και Μουσουλμάνων μαθητών, στον τρόπο με τον οποίον προσεγγίζουν τις αντίστοιχες
εορτές τους. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι μουσουλμάνοι μαθητές διηγούνται το πώς ανυπομονούν για το Ραμαζάνι:
όλοι λένε ότι θα ζήσουν την πρόκληση της νηστείας από το πρωί έως το βράδυ για
30 συνεχόμενες ημέρες του ιερού μήνα χωρίς έκπτωση.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Σχεδόν όλοι επιβεβαιώνουν ότι θα επισκέπτονται συχνά και πρόθυμα το
τζαμί της περιοχής τους (στη Ιταλία δεν τους εμποδίζουν να αναγείρουν τόπους
λατρείας) για να βιώσουν με την προσευχή την καθημερινή διακοπή της νηστείας
μαζί με τους ομοδόξους τους. «Για εμάς, το Ισλάμ δεν είναι απλώς κάτι ατομικό.
Συνιστάται επίσης στο να είμαστε μαζί, να σχολιάζουμε το κήρυγμα του ιμάμη, να
συζητάμε τα προβλήματα, μερικές φορές να βοηθάμε ο ένας τον άλλον. Χωρίς να
είμαστε μαζί στο τζαμί, δεν θα ήταν Ισλάμ για μένα», εξηγεί ένας από αυτούς.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Για τους μαθητές που λέγονται ακόμα «χριστιανοί», ωστόσο, είναι μια
διαφορετική ιστορία. «Πιστεύω στον Θεό και προσεύχομαι ακόμη μερικές φορές.
Αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ την τελευταία φορά που πήγα σε μια λειτουργία στην
εκκλησία. Και ειλικρινά αυτή δεν μου λείπει», απαντά ο ένας από τους «χριστιανούς»
μαθητές, αντανακλώντας μια ευαισθησία που μοιράζονται πολλοί από τους
παραδοσιακούς χριστιανούς συμμαθητές του. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Αντίθετα, μια μουσουλμάνα μαθήτρια ομολογεί: «Το Ισλάμ με βοηθάει να
νιώθω καλά. Η προσευχή και η ανάγνωση του Κορανίου μόνη μου και με τους άλλους,
μου δίνει γαλήνη. Η θρησκευτική πρακτική με βοηθάει να συμπεριφέρομαι καλύτερα:
να διαχειρίζομαι το θυμό, να σέβομαι τους άλλους, να ευχαριστώ για τα καλά
πράγματα, να βοηθάω τους άλλους όταν μπορώ... Το Ισλάμ με βοηθάει να βιώσω όλα αυτά».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Παράλληλα, ένας «χριστιανός» μαθητής ομολογεί: «Οι γονείς μου με
έστελναν στο κατηχητικό και στη λειτουργία, αλλά ειλικρινά πάντα βαριόμουν τόσο
πολύ. Απομακρύνθηκα από την εκκλησία επειδή δεν καταλάβαινα τι έλεγε ο ιερέας.
Πάντα έβλεπα τη λειτουργία ως κάτι για τους ηλικιωμένους».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Και ο ιερωμένος καθηγητής, αν και δεν παύει να ελπίζει, καταλήγει:
«Αυτές είναι πολύ ενδιαφέρουσες απαντήσεις από τους μουσουλμάνους και
χριστιανούς μαθητές μου. Για μένα είναι ένα καλό ερέθισμα για να φανταστώ την
αλλαγή που θα υποστεί η Εκκλησία τις επόμενες δεκαετίες». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Αυτές οι σκέψεις, δεν πρέπει να μας οδηγήσουν προς την απογοήτευση,
αλλά προς αφύπνιση από τις εσφαλμένες βεβαιότητές μας. Όσα εκφράζουν, με τόσο
ενθουσιασμό οι Μουσουλμάνοι μαθητές, μπορούμε να τα ζήσουμε εμείς οι Χριστιανοί
και αφάνταστα περισσότερο κατά την διάρκεια της Τεσσαρακοστής, βαδίζοντας με
ευφροσύνη, προς την συνάντηση του Αναστημένου Χριστού και Κυρίου μας. Έχουμε
απείρως ισχυρότερα κίνητρα από εκείνα των πιστών μουσουλμάνων! Ο Προφήτης μας,
ο Χριστός και Κύριος μας, είναι ζωντανός ανάμεσά μας!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>+ Ιωάννης Σπιτέρης</b></span><o:p></o:p></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-39791044326769905362024-03-18T19:46:00.002+02:002024-03-18T20:22:25.924+02:00Ο κόσμος είναι ένας καθρέφτης - Ουίλλιαμ Μέηκπης Θάκερυ<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZIrFFKSsYXMMYnEZGPEYP3A1HADQwTvoO2RHFXK1z7o5HO2FyU2zCbLbSqurJrzqhGNZGu3JIzgFp8dOaqV_zbv6r-c92glXcOYcVPeXdPFpB1faCPYK2gwpAdodUjpS2BoMdTbH0Nv5c4yUaDY8yG7U2Q3FDRsPBl9qAC3qLzjhdhV6b-8nGpQsciMY/s700/thanatos700%CE%A7450.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="700" height="412" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZIrFFKSsYXMMYnEZGPEYP3A1HADQwTvoO2RHFXK1z7o5HO2FyU2zCbLbSqurJrzqhGNZGu3JIzgFp8dOaqV_zbv6r-c92glXcOYcVPeXdPFpB1faCPYK2gwpAdodUjpS2BoMdTbH0Nv5c4yUaDY8yG7U2Q3FDRsPBl9qAC3qLzjhdhV6b-8nGpQsciMY/w640-h412/thanatos700%CE%A7450.jpg" width="640" /></a></div><p></p><div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο κόσμος είναι ένας καθρέφτης </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">και δίνει σε κάθε άνθρωπο </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">την
αντανάκλαση του δικού του προσώπου.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Ουίλλιαμ Μέηκπης Θάκερυ</b></span></div></div><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-2362825015865056562024-03-18T19:45:00.003+02:002024-03-18T19:59:22.123+02:00ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΤΑΣΙΑ - Γιάννης Πεγιώτης<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsfDuHJjmOy0wulaM1NBBfT4nKiMGPx9KgFhrmjCcQgmI5PxtkOF26Fw0KY4wY84tlVpnIwUycvDldU5iMnLcK-1k2dWgauisBM3u1wsvSSSdJ-QFhN2ufZ6npBfcUM0liT-Uk8XzdGqsQxPj7iC2lD0bOJvNJ0Hmc77WdIGbVO_gRsbX59tachBYwMZs/s640/xartaeteos-640x426.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="426" data-original-width="640" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsfDuHJjmOy0wulaM1NBBfT4nKiMGPx9KgFhrmjCcQgmI5PxtkOF26Fw0KY4wY84tlVpnIwUycvDldU5iMnLcK-1k2dWgauisBM3u1wsvSSSdJ-QFhN2ufZ6npBfcUM0liT-Uk8XzdGqsQxPj7iC2lD0bOJvNJ0Hmc77WdIGbVO_gRsbX59tachBYwMZs/w640-h426/xartaeteos-640x426.jpg" width="640" /></a></div><p></p><div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: x-large;"><b>ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ</b></span></div><span style="font-family: arial; font-size: large;"><div style="text-align: center;"><b>ΤΡΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΤΑΣΙΑ</b></div></span></div>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>1. </b>Για να κάμεις ένα πετάσιν εν έτει χιλιοστω εννιακοσιοστω εβδομηκοστω
τριτω επρεπε να έβρεις καλάμια καλα γόμαν αλευριου αυτοσχέδιαν σπάους καλούς
ειδικούς για σόζια .Έπρεπεν να συγκεντρώσεις ρουχούθκια μεσαίου βάρους για τον
νούρον.Να εχεις σύμμαχον καλόν σχεδιαστήν και κόλλλαν ή νά ιλον καλον για την
επένδυσην την βασικήν<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"> Έναν πετάσιν καλόν την τότε όμορφην παιδικήν εποχήν με
βαθμολογία ανω του αρκετά καλά σόζια.είχεν αξίαν ράβδων χρυσού.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: arial;"><b>2</b>. </span><span style="font-family: arial;">Εναν πετάσιν μας εν αξιζεν πολλά...</span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Εναν πετάσιν μας εν αξιζεν πολλά .Επούλαν σας τζιαι εγοραζεν σας
πάντα.Όπως τζι η μάππα εισιεν ούλλα τα καλά τζιαι οι βαρκούες μας στην πκιο
μεάλην λάντα.<span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: arial; font-size: large;"><o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Τώρα βουράτε να μας εβρετε κενά τζιαι κατι λάθη στη γλωσσική μας
εκφορα.Μιτσιοι χωρκατες που ππατσιάραν ποδηλάτες διχως τα μεσα σας τα αθλια για
γραβάτες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Τζιαι για τα σωζια κατι έχω να σας πω μα ατε φοουμαι πως και πάλι θα
θιχτώ από τις αγνοιες σας τις καραμπινάτες'<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Εσεις με τρενα υπερταχείας μια ζωή και μεις φευγατοι στα βουνα για
ελευθερία .Εσεις στα ξένα υποτροφίες του μπαμπα τζιαι εμεις στη θάλασσα με
ουλλα τα καλά μες του Ακάμα τες παλλιες τες ομιλίες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Εν τουτα ούλλα που μας φέραν ως εδω μες το χαράκωμαν της πρωτινης της
ζήσης.Να αγαπούμεν τον ασάλευτον τζιαιρόν τζιαι οτι θελεις Θεε μου να ευλοήσεις<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Απου τα χρόνια που τσιατίρκα τζιαι νερά πριν το σκολείον ητουν φανερα
κατ αλλες τάξεις με το αιώνιο τζεινον φως που μας εκράτεν σε ουλλον μας το
φκιος<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Εμεις φτωχοι και χαρμολύπης ποδηλάτες σας αγαπούμεν ταπεινες μας
αυταπάτες οπως Τζερύνειας κάτι ρήμες φωτεινές τζιαι κάτι αγάπες εφηβειας
ιχνηλάτες<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Εναν πετάσιν μας εν αξιζεν πολλά .Επούλαν σας τζιαι εγοραζεν σας
πάντα.Όπως τζι η μάππα εισιεν ούλλα τα καλά τζιαι οι βαρκούες μας στην πκιο
μεάλην λάντα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">2019<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">ΠΕΤΑΣΙΝ<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: arial;">ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ </span><span style="font-family: arial;">ΕΝ ΕΤΕΙ 1974.... </span><span style="font-family: arial;">ΕΙΣ ΑΗΝ ΓΙΑΝΝΗΝ ΛΕΜΕΣΟΥ</span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η προετοιμασία για την κατασκευή ενός πετασιού ήταν ουσιαστικά μια
κάθοδος εις την κοίτην των ποταμών εις τες ποταμοσιές μες τες βαθκιές.Μια
περιπέτεια δια την επιλογήν των γινόμενών καλαμιών.Μεν κόψεις τα τέλλια
πράσινα.Τούτον κάμνει μας .Να χόσουμεν τζιαι λλία για τα πετάσια της άλλης
εφτομάδας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Δεύτερον ημίχρονόν της περιπέτειας ήταν η μεταφορά των καλαμιών εις
την γειτονιάν.Πρώτα να φτάσουν σώα εις τη χωράφαν τζιαι αφού επιθεωρηθούν που
τον Φοίβον ή τον Άντρον τους μάστρους κατόπιν επρεπέν με τον Αντώνην να
τα ασφαλίσουμεν εις κρύπτην απόρρητον και ασφαλήν δια να διαχειμάσουν την
νύχταν μέχρι το άλλον δειλινόν ή μεσημέριν που θα άννοιεν το εργαστηριόν
κατασκευής τιμαλφών πτητικών μηχανών ήτοι πετασίων κατακορύφου ανόδου και
πολυώρου παραμονής εις τον γαλανόν ουρανόν τ Άη Γιάννη της φτωσικής μας
τότε ιλαρης Λεμεσού στην ΚΥΠΡΟΝ ΜΑΣ που ήταν ακόμη ελευθερή ολόκληρη..<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Γιάννης Πεγιώτης</b></span><o:p></o:p></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-60300435657949934062024-03-18T19:42:00.000+02:002024-03-18T19:42:20.463+02:00Το γαϊτανάκι <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzfVlgUNVuJ2D7bBfghSRfhIH0rvO3NpbdRyMhzgzXp6hDO0k-x2ymCDmZX9myMP4zSkBibjQajsSZyBtcs0sY11hfJPek91auRfKuHKxtvGl2qIaOdGKiAZqMkwDuglPh8G4tiAt9ten47_st9hIOIKwqifiXdPqM1UYZDUb7O6g5nbg9LUjMUDw9yVs/s1920/23-10.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="1920" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzfVlgUNVuJ2D7bBfghSRfhIH0rvO3NpbdRyMhzgzXp6hDO0k-x2ymCDmZX9myMP4zSkBibjQajsSZyBtcs0sY11hfJPek91auRfKuHKxtvGl2qIaOdGKiAZqMkwDuglPh8G4tiAt9ten47_st9hIOIKwqifiXdPqM1UYZDUb7O6g5nbg9LUjMUDw9yVs/w640-h426/23-10.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="color: #660000; font-family: arial; font-size: large;">Το γαϊτανάκι
αποτελεί παραδοσιακή γιορτή αγροτικών κυρίως περιοχών. Σύμφωνα με την παράδοση
συμβολίζει το πνεύμα συναδέλφωσης, αγάπης και ομόνοιας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="color: #660000; font-family: arial; font-size: large;">Ο
παραδοσιακός αυτός χορός, πέρασε στη χώρα μας από τους πρόσφυγες του Πόντου και
της Μικράς Ασίας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="color: #660000; font-family: arial; font-size: large;">Συμβολίζει
τον κύκλο της ζωής, από τη χαρά στη λύπη, από το χειμώνα στην άνοιξη, από τη
ζωή στο θάνατο, αλλά και το αντίθετο.</span><o:p></o:p></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-45182486599227420632024-03-18T19:40:00.000+02:002024-03-18T19:40:50.977+02:00Η Ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου<p style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioayOMRA1SiLv-xo-cnaNPcFsiPz12RB38q3_GhuwoY7No0-itcKExnW_Kox7vvnRKVef8jnFB5iyOUrKsbiC5tBgR7afZ4Pb2_HIhM1whbsxjc14OFhZg7r-97c5cBabVYgwBEGmK2zDBqxkdqrAbu0EH_ywrtRGkAH-bAZZ6uk23tBTgN-VRiyshu9w/s630/liturgy-book.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="380" data-original-width="630" height="386" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioayOMRA1SiLv-xo-cnaNPcFsiPz12RB38q3_GhuwoY7No0-itcKExnW_Kox7vvnRKVef8jnFB5iyOUrKsbiC5tBgR7afZ4Pb2_HIhM1whbsxjc14OFhZg7r-97c5cBabVYgwBEGmK2zDBqxkdqrAbu0EH_ywrtRGkAH-bAZZ6uk23tBTgN-VRiyshu9w/w640-h386/liturgy-book.jpg" width="640" /></a></div><br /><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Η Ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Διαβάστε ολόκληρη την </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: x-large;"><b> <i><a href="https://churchofcyprus.org.cy/wp-content/uploads/2016/05/%CE%97-%CE%91%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%B8%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CE%91%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CF%80%CE%BD%CE%BF%CF%85.pdf" target="_blank">εδώ</a> </i></b></span><o:p></o:p></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-26819080690462017222024-03-18T02:34:00.003+02:002024-03-18T03:19:47.085+02:00Μια αληθινή ιστορία - "συγγνώμη" "ΜΕΤΑΝΟΙΑ"<p><b style="font-family: arial; font-size: x-large; text-align: justify;"><u></u></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b style="font-family: arial; font-size: x-large; text-align: justify;"><u><b style="text-align: justify;"><u><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiYRgVXRS_NWz2e1G29A3P-EN0QiFiQz9pLkLUayYeoKDcRQA4JhlS33rC-VKe3w45gSs7qA0OfBlaAVW4T4Gxcoz9FSyVeTa1HesrVBjOX5mIt15jLll_jiQmw_ZgUlOToIiNSV4bCcp7RzJkh2L8O7Xsl9kT_PtNq_-freKAsNXl4GTnSPVPo6fbe1o/s532/anastasiosk.blogspot.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="419" data-original-width="532" height="504" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiYRgVXRS_NWz2e1G29A3P-EN0QiFiQz9pLkLUayYeoKDcRQA4JhlS33rC-VKe3w45gSs7qA0OfBlaAVW4T4Gxcoz9FSyVeTa1HesrVBjOX5mIt15jLll_jiQmw_ZgUlOToIiNSV4bCcp7RzJkh2L8O7Xsl9kT_PtNq_-freKAsNXl4GTnSPVPo6fbe1o/w640-h504/anastasiosk.blogspot.jpg" width="640" /></a></div><br /><span style="color: #660000;">Μια αληθινή ιστορία</span></u></b></u></b></div><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ρώτησε ο Επίσκοπος τον φίλο του Α. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ποια είναι η γνώμη σου για τον Α.;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Καλή! Απάντησε, αυτός. Αγωνιστής χριστιανός είναι και προσφέρει και
στην Εκκλησία και στους συνανθρώπους του, ό,τι μπορεί. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Επίσκοπος φάνηκε ότι δεν επείσθη. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Πέρασε λίγος καιρός και ο Α. λέει στο φίλο του: Ξέρεις, ήρθε ο Γ. και
μου είπε ότι τον έστειλε ο Επίσκοπος να μου ζητήσει συγνώμη! Και απορούσε ο Α.
γιατί;! <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο φίλος του Α. εκείνο το βράδι ευχαρίστησε τον Θεό στην Προσευχή του: Θεέ
μου, Σε ευχαριστώ για αυτό που έζησα σήμερα. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Γ. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είχε συκοφαντήσει τον Α
στον Επίσκοπο. Ο Επίσκοπος φρόντισε να μάθει την αλήθεια!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Και έστειλε τον Γ. να ζητήσει <u>συγγνώμη</u> από τον αδικημένο Α.!<span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: arial; font-size: large;"> <o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Είμαστε σε περίοδο «πνευματικού αγώνα»! Η <b>ΜΕΤΑΝΟΙΑ</b>, για την οποία πολύς
λόγος γίνεται αυτό το διάστημα, αυτή είναι: «να ανακαλύπτουμε λάθη και αδικίες
και να προβαίνουμε στην αποκατάσταση!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Είναι απαίτηση του Αγίου Θεού από μας! <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Περίοδος Τριωδίου 2024</span><o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: right;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Μ</b>οσ<b>. Χ</b>ρ<b>.</b></span></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-43806422784708317742024-03-18T02:33:00.002+02:002024-03-18T13:15:03.320+02:00Ὁ Α’ Κατανυκτικός Ἑσπερινός στήν Πάτρα.<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc-oIqplzeJRIHSdVgrrEQySQpBIvjxdPFQ1nyt6VE6pvybAQBMisxwBav63Exi8HsHPtZceWpg0t2dT8dX7JSSE4W6J7vI9mBzS4yZEQ3yW1YIreb_dATtDQ50kzSqCoZNnlGM7zBi-okQZL89gnABHaoZzWYBEJBlUYv8nllLBFNLvfzGLRbfSSiP_I/s1024/DSC_4055.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="683" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc-oIqplzeJRIHSdVgrrEQySQpBIvjxdPFQ1nyt6VE6pvybAQBMisxwBav63Exi8HsHPtZceWpg0t2dT8dX7JSSE4W6J7vI9mBzS4yZEQ3yW1YIreb_dATtDQ50kzSqCoZNnlGM7zBi-okQZL89gnABHaoZzWYBEJBlUYv8nllLBFNLvfzGLRbfSSiP_I/w426-h640/DSC_4055.JPG" width="426" /></a></div><p></p><div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"> <span style="font-family: arial; font-size: large;"> Στόν κατάμεστο ἀπό
κόσμο Ἱερό Ναό τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου Πατρῶν, ἐτελέσθη, τό ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς
τῆς Τυρινῆς, ὁ Α’ Κατανυκτικός Ἑσπερινός τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.<br /><o:p></o:p></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"> Στόν Ἑσπερινό, ἐχοροστάτησε
ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, συγχοροστατοῦντος τοῦ
Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου, μέ τήν συμμετοχή πλήθους Ἱερέων
τῆς πόλεως τῶν Πατρῶν καί τῆς εὑρυτέρας Μητροπολιτικῆς περιφερείας.<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"> Ὁ Σεβασμιώτατος
μίλησε μέ θέμα: <b><i>«Τό στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται, οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι
εἰσέλθετε».<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8jiAAMF6JaguMuXNdcS0xtqMH4B66YSOX0MNegoRnJ_EiMR2GVuYg2uigybxgOtht1lFezh27rAmadgLsBAYK8gony5JdNQtl8eow_W3WBIHOi8HLoqpHHcHyNAeFhQ82iCDSSVjdDwpL97FfJSssAGl6etwYCxPB_oC4jUUsdwzvWBmixd3EdpIl3lI/s1024/DSC_4045.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="683" data-original-width="1024" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8jiAAMF6JaguMuXNdcS0xtqMH4B66YSOX0MNegoRnJ_EiMR2GVuYg2uigybxgOtht1lFezh27rAmadgLsBAYK8gony5JdNQtl8eow_W3WBIHOi8HLoqpHHcHyNAeFhQ82iCDSSVjdDwpL97FfJSssAGl6etwYCxPB_oC4jUUsdwzvWBmixd3EdpIl3lI/w640-h426/DSC_4045.JPG" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij_l5H4B6v-FPoCj7-MhfBX1SU8toNACB_OMMTFCarOImCgx6KtBrLrnV5PpCI0SCdov-thImsnA5pPNF2I4MyiST8gbouuzizA2PQBx3FgBw7XjtSYxm5UWIW06B2O0n1F-LV4JhA3PrTuhGyCPGcGv4EAPpGSm7Ib5BHERVedx0vXc7dQmY_DN7mcpI/s1024/DSC_4072.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="683" data-original-width="1024" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij_l5H4B6v-FPoCj7-MhfBX1SU8toNACB_OMMTFCarOImCgx6KtBrLrnV5PpCI0SCdov-thImsnA5pPNF2I4MyiST8gbouuzizA2PQBx3FgBw7XjtSYxm5UWIW06B2O0n1F-LV4JhA3PrTuhGyCPGcGv4EAPpGSm7Ib5BHERVedx0vXc7dQmY_DN7mcpI/w640-h426/DSC_4072.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfPEej5j0MACDEdXo8tp3i7pWwWRKk0AxZ-C3M7itDiwKopolWgvjf6BgsCqs4Esb-iJDh0RMryaE3VNYKm5kzA64mxxhulfbRZHOOucqPjvn99KZRvt6M20NzNYlKKtGUT_jN6oWNc71tB2tTuJaPx0FuGUj8A4CmW36lq8APzysCET4LyEr1hatewDg/s1024/DSC_4021.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="683" data-original-width="1024" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfPEej5j0MACDEdXo8tp3i7pWwWRKk0AxZ-C3M7itDiwKopolWgvjf6BgsCqs4Esb-iJDh0RMryaE3VNYKm5kzA64mxxhulfbRZHOOucqPjvn99KZRvt6M20NzNYlKKtGUT_jN6oWNc71tB2tTuJaPx0FuGUj8A4CmW36lq8APzysCET4LyEr1hatewDg/w640-h426/DSC_4021.JPG" width="640" /></a></div></i></b></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"> Ἀνέλυσε
θεολογικῶς τά, περί τοῦ σταδίου τῶν πνευματικῶν ἀγωνισμάτων, τῆς ἀπαρχῆς τοῦ ἀγῶνα,
τῆς μεγάλης προσπαθείας νά νικήσωμε τά ἐμπόδια καί τά περί τῶν πολλῶν κόπων, ὡς
καί τῶν πνευματικῶν φαρμάκων γιά τήν θεραπεία τῶν τραυμάτων καί πληγῶν ἀπό τόν ἀγῶνα
αὐτόν, ὣστε νά φθάσωμε νικηταί στό τέρμα καί νά λάβωμε τόν τῆς νίκης στέφανον
παρά τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν.<span><a name='more'></a></span><br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"> Μίλησε ἐπίσης ὁ
Σεβασμιώτατος γιά τρεῖς κατηγορίες ἀνθρώπων, σχετικά μέ τό θέμα αὐτό.<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"> Οἱ πρῶτοι εἶναι
ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι, ἐνῶ ἀκούουν τήν προτροπή καί τό κάλεσμα, ἀδιαφοροῦν καί
προσπερνοῦν, χωρίς νά φθάσουν ἒστω καί στό κατώφλι τῶν πυλῶν τοῦ σταδίου.<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"> Στή δεύτερη
κατηγορία ἀνήκουν ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι εἰσέρχονται στό στάδιο, ἀρχίζουν τόν ἀγῶνα,
ἀλλά ἓνεκα ἐσωτερικῶν καί ἐξωτερικῶν παραγόντων καί τῆς ἐλλείψεως διαθέσεως γιά
περαιτέρω κόπους, ἐγκαταλείπουν τήν προσπάθεια.<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"> Καί στήν τρίτη
κατηγορία ἀνήκουν ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι εἰσέρχονται στό στάδιο τῶν ἀγώνων, ἀγωνίζονται
μέ θέληση καί ἀπόφαση νά νικήσουν, ξεπερνοῦν τίς ἀντίξοες συνθῆκες καί
καταστάσεις καί φθάνουν στήν νικηφόρο ἒκβαση καί στήν χαρά τῆς Ἀναστάσεως, ἒχοντες
συσταυρωθῆ μέ τόν Σωτῆρα καί Λυτρωτῆ Κύριο.<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"> Μετά τό πέρας
τοῦ Ἑσπερινοῦ, ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται, ὡς γνωστόν, Ἑσπερινός τῆς συγγνώμης, ἃπαντες
οἱ Κληρικοί καί τό μέγα πλῆθος τῶν πιστῶν, ἀσπάστηκαν τόν Τίμιο Σταυρό καί τό
χέρι τοῦ Σεβασμιωτάτου, ἐκζητοῦντες καί δίδοντες συγγνώμην μεταξύ τους<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSwSwfPcgxf8O7ay_azWh4HRUj-y1sVvLa7XX3PAO51hLTO6WIs-ECfzD-bguL9hS1v-QrzOlu9-mu6r2DDQ2SQxDZj3WkCBU5ab0IYmr3RAHuSsEXZCJZqVlb1aY3AoPDHm6CfEL9i5l7K0uj2WdcAgy21rQYrhvxZpZ3LWYfvCpV8nKinEkwkmRXvo4/s1024/DSC_4097.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="683" data-original-width="1024" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSwSwfPcgxf8O7ay_azWh4HRUj-y1sVvLa7XX3PAO51hLTO6WIs-ECfzD-bguL9hS1v-QrzOlu9-mu6r2DDQ2SQxDZj3WkCBU5ab0IYmr3RAHuSsEXZCJZqVlb1aY3AoPDHm6CfEL9i5l7K0uj2WdcAgy21rQYrhvxZpZ3LWYfvCpV8nKinEkwkmRXvo4/w640-h426/DSC_4097.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghW-QVi4NIFJUwehK8e6RZ58SgKeqcwS3bAqdHPVGs39q1S1Cd1SD6FxTddaEmpNFBn1pVb9jquafHBk9X3fCng-GLpHk51z_8MMjIz8zOf3RJWCXNihmtozWTh7wwXX05XGiDFv0esZ5F-2BwRovByB2sBAD8hyphenhyphenJtwSs_KccpMm834ZyqHRrVliCcPzA/s1024/DSC_4087.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="683" data-original-width="1024" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghW-QVi4NIFJUwehK8e6RZ58SgKeqcwS3bAqdHPVGs39q1S1Cd1SD6FxTddaEmpNFBn1pVb9jquafHBk9X3fCng-GLpHk51z_8MMjIz8zOf3RJWCXNihmtozWTh7wwXX05XGiDFv0esZ5F-2BwRovByB2sBAD8hyphenhyphenJtwSs_KccpMm834ZyqHRrVliCcPzA/w640-h426/DSC_4087.JPG" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiqwq4z9-CEJw4V2FPNPuCMwCVJEx-aNTRUt7vvGdLiJdP7NBcuFSpJaip9q9SSYoJJ-EotLmpBr6W3B9cX4-WuxU_aA2SD1bZ-ctvvObQ4ba4jFiWsKIE_n7S8pnyISN5o7vRGGAc_YqHlIbzjhfl2UROovmtm_WZPzEWuoi8gQk6P6KPRu5hhRjMJqk/s1024/DSC_4066.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="683" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiqwq4z9-CEJw4V2FPNPuCMwCVJEx-aNTRUt7vvGdLiJdP7NBcuFSpJaip9q9SSYoJJ-EotLmpBr6W3B9cX4-WuxU_aA2SD1bZ-ctvvObQ4ba4jFiWsKIE_n7S8pnyISN5o7vRGGAc_YqHlIbzjhfl2UROovmtm_WZPzEWuoi8gQk6P6KPRu5hhRjMJqk/w426-h640/DSC_4066.JPG" width="426" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6-kwgwq_q6Cd0oQWHvMSrjLPAhLkrMn-fo-6r-MKsP-yqFt_qPFri5qY5uW8C-kN4rK8iH_YSGRbKSucwk4TkjWyE-MBxWnQW_dGtmJCPoTHTLAt-j69PwByprhH6VilGd6gQnyqxRgGP-kzQ-SwgCckBJKfD6FbFWJKtY-7JG7fG98WuUIIvbWfzOc8/s1024/DSC_4049.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="683" data-original-width="1024" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6-kwgwq_q6Cd0oQWHvMSrjLPAhLkrMn-fo-6r-MKsP-yqFt_qPFri5qY5uW8C-kN4rK8iH_YSGRbKSucwk4TkjWyE-MBxWnQW_dGtmJCPoTHTLAt-j69PwByprhH6VilGd6gQnyqxRgGP-kzQ-SwgCckBJKfD6FbFWJKtY-7JG7fG98WuUIIvbWfzOc8/w640-h426/DSC_4049.JPG" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQAS7X8h76RnkkZQK1iNFRZemKek7Va_pPv1WNYIRoBR0ubsnKCGVuvLIWp4-uxFnnKGqdqfi4I7TVJ0p1TPyP9JbFWsNXpKUxIxoCDds8a3Nutyod9GNLpV9bfr147WSEChB8a3KulcOXCfWfUu0Kw7Z_PnEwnQXOJeLzq2DlpofBTGlgbbSk4ko_rok/s1024/DSC_4037.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="683" data-original-width="1024" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQAS7X8h76RnkkZQK1iNFRZemKek7Va_pPv1WNYIRoBR0ubsnKCGVuvLIWp4-uxFnnKGqdqfi4I7TVJ0p1TPyP9JbFWsNXpKUxIxoCDds8a3Nutyod9GNLpV9bfr147WSEChB8a3KulcOXCfWfUu0Kw7Z_PnEwnQXOJeLzq2DlpofBTGlgbbSk4ko_rok/w640-h426/DSC_4037.JPG" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrM6C0_5AnyD6ZZ5hD5joERRMEiGRBBiZ-IqnXwtA5cmtPy-DFRg5B_6IcJEKwxni6PayRHDmXfRIU5q4wbes6tF1Fwo-iG2bMdrfqYND6BYg_STcreTq8Wh1-y9AQvR_5xk80pBcQcGjxlsL07w6x8nPQ_OUsiNh0IkCX60ZTz5EuSMZ_08PR4nBhTS8/s1024/DSC_4017.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="683" data-original-width="1024" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrM6C0_5AnyD6ZZ5hD5joERRMEiGRBBiZ-IqnXwtA5cmtPy-DFRg5B_6IcJEKwxni6PayRHDmXfRIU5q4wbes6tF1Fwo-iG2bMdrfqYND6BYg_STcreTq8Wh1-y9AQvR_5xk80pBcQcGjxlsL07w6x8nPQ_OUsiNh0IkCX60ZTz5EuSMZ_08PR4nBhTS8/w640-h426/DSC_4017.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6VhRUido5tQ1Z04Ixwr8IDZVJlgWMYR6sud7GHK0xii4my7w7CDQjpKZ189xPdPpbReeUA0aY3nCyqAGK2d8bZhe-1XpEmp5YFCfYKrdxVEe4Rfv6dW-VqwDsVVzA09i6DqZE_jbtJdPI5h5jUKlGh0l-hJSYtqKqWCa3oQ-CscIKmKKuwqng6nUxtE0/s1024/DSC_4010.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="683" data-original-width="1024" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6VhRUido5tQ1Z04Ixwr8IDZVJlgWMYR6sud7GHK0xii4my7w7CDQjpKZ189xPdPpbReeUA0aY3nCyqAGK2d8bZhe-1XpEmp5YFCfYKrdxVEe4Rfv6dW-VqwDsVVzA09i6DqZE_jbtJdPI5h5jUKlGh0l-hJSYtqKqWCa3oQ-CscIKmKKuwqng6nUxtE0/w640-h426/DSC_4010.JPG" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7J4gMGLTiPnrvpW8lLNDJWDSpaEV5VY5pqogH2tWQFGCoyfeLJy_mVM8lFvVj6PKIk2mFQZxHUaq9-iJtLEIfXix3KiTdY9zCJRU36vSfgwpjLUwV8IWFyiiatnqlbvlcFRSThl_eCV1_Y3lyB7uY9WfradMbVnyU5h-rPDvP68fHH4z4vQ1ckwwmgHE/s1024/DSC_3990.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="683" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7J4gMGLTiPnrvpW8lLNDJWDSpaEV5VY5pqogH2tWQFGCoyfeLJy_mVM8lFvVj6PKIk2mFQZxHUaq9-iJtLEIfXix3KiTdY9zCJRU36vSfgwpjLUwV8IWFyiiatnqlbvlcFRSThl_eCV1_Y3lyB7uY9WfradMbVnyU5h-rPDvP68fHH4z4vQ1ckwwmgHE/w426-h640/DSC_3990.JPG" width="426" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7ynn_JbpGSFpioAMncxMI34XFqelKT9dW9Phkr6gHXY1BKraMzjLNaITvIeZZD8WHPONUOlcJDesUlqDPldYD31MthdnGgUvcgS9BD2yRR0cNtU9e2SMcAWvaC9fQOFuNCEki5hmI4-t_2zBT0NeO4KEuH5wzdCTH3vnZA0e-WejUnpfFsFyTAN8tCxA/s1024/DSC_3986.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="683" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7ynn_JbpGSFpioAMncxMI34XFqelKT9dW9Phkr6gHXY1BKraMzjLNaITvIeZZD8WHPONUOlcJDesUlqDPldYD31MthdnGgUvcgS9BD2yRR0cNtU9e2SMcAWvaC9fQOFuNCEki5hmI4-t_2zBT0NeO4KEuH5wzdCTH3vnZA0e-WejUnpfFsFyTAN8tCxA/w426-h640/DSC_3986.JPG" width="426" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiAooY17YjulLWD6H8ndcveawoJ7Ku97Z1zeEuFZqsBVT-j0wrLOJN-OjwLKhZbJ1yCIQ6TOCiIZJ5fG8NQ-3eoJ-8zVwAut5QIDRVRE1CkHNzXtc-wk0pjSGBP2hUhhvHnym_xLQ_j2sNDreBcEKkrlJTZaUcjHJuc1x_rGAttrBQseZWR_INvrVRTRI/s1024/DSC_3973.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="683" data-original-width="1024" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiAooY17YjulLWD6H8ndcveawoJ7Ku97Z1zeEuFZqsBVT-j0wrLOJN-OjwLKhZbJ1yCIQ6TOCiIZJ5fG8NQ-3eoJ-8zVwAut5QIDRVRE1CkHNzXtc-wk0pjSGBP2hUhhvHnym_xLQ_j2sNDreBcEKkrlJTZaUcjHJuc1x_rGAttrBQseZWR_INvrVRTRI/w640-h426/DSC_3973.JPG" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div></span></div>
Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-46956226608286162932024-03-18T02:32:00.003+02:002024-03-18T20:24:49.916+02:00Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος: «Ακραίες ενέργειες αποκλεισμού, αφορισμού και αποβολής δεν έχουν θέση στην Εκκλησία»<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigAMMnD8gv43fTsHb19HRNtnAdDuEuonv0-fxf8leVYr_bnz3fnY9kcEa4V0s3tt342ki-A8cKOFM6I5fengaYL5FJI2Hoyj2jXKP5OEUwlQkoHAzWStk1iKL6fFNujzoltQg_p9tZaOj6a9RQ_wMFnePShd1Q4NloWhelsz7d6xooaPXzzR-USlsygkU/s640/mitropolitis-640x378.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="378" data-original-width="640" height="378" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigAMMnD8gv43fTsHb19HRNtnAdDuEuonv0-fxf8leVYr_bnz3fnY9kcEa4V0s3tt342ki-A8cKOFM6I5fengaYL5FJI2Hoyj2jXKP5OEUwlQkoHAzWStk1iKL6fFNujzoltQg_p9tZaOj6a9RQ_wMFnePShd1Q4NloWhelsz7d6xooaPXzzR-USlsygkU/w640-h378/mitropolitis-640x378.jpg" width="640" /></a></div><p></p><div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">«Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος με την απόφασή
της σχετικά με το νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο και την έμμεση πλην σαφή
θεσμοθέτηση του γάμου των ομοφυλοφίλων εξέφρασε ξεκάθαρα και έντιμα την
αντίθεσή της όχι ως μια αντιπολιτευτική διάθεση προς αυτή την κυβερνητική
πρωτοβουλία, αλλά κυρίως γιατί θεωρούσε ότι το συγκεκριμένο ζήτημα ήταν μια
αμφισβήτηση της βιβλικής και πατερικής διδασκαλίας της για τον άνθρωπο, τη
φυσιολογία των σχέσεων, τη μορφή της οικογένειας και οπωσδήποτε για την προβολή
ενός νέου μοντέλου κοινωνίας, το οποίο δομείται πάνω σ’ ένα νέο αξιακό σύστημα,
αυτό του ατομικού φίλαυτου και αποκλειστικού δικαιωματισμού και ευδαιμονισμού.<br /></span><o:p><span style="font-family: arial; font-size: large;"> <br /></span></o:p><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η στάση αυτή της Εκκλησίας της Ελλάδος, σύμφωνη προς την παράδοσή της,
και προς το πρότυπο της παραδοσιακής οικογένειας, αποτελεί μια διδακτική
αναφορά προς το ποίμνιό της, το οποίο οφείλει να διδάσκει και να καθοδηγεί,
γιατί αυτός είναι ο ρόλος της μέσα στην κοινωνία, η ορθή δηλαδή, κατανόηση του
ρόλου και της θέσης του κάθε ανθρώπου στο πλαίσιο των διανθρωπίνων σχέσεών του
και η συμβολή του κάθε ανθρώπου στη σωστή δόμηση και ανάπτυξη αυτής της
κοινωνίας.<span><a name='more'></a></span><br /></span><o:p><span style="font-family: arial; font-size: large;"> <br /></span></o:p><span style="font-family: arial; font-size: large;">Με την απόφασή της αυτή, ούτε υποκίνησε στάσεις, ούτε προκάλεσε
έριδες, ούτε δημιούργησε διχαστικές τάσεις’ αντίθετα με τρόπο ήρεμο και
συνεκτικό είπε αυτό το οποίο έπρεπε να πει. Αυτό επανέλαβε και στο ανακοινωθέν
της. Δεν προέτρεψε σε συλλαλητήρια, δεν αποφάσισε για δημοψηφίσματα, δεν
αφόρισε κανέναν και ούτε θα το κάνει ποτέ. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία δε χωρούν οι
πόλεμοι και η διχοστασίες, όποτε μάλιστα τις υιοθέτησε, εκείνη ζημιώθηκε. Η
Ορθόδοξη Εκκλησία κανέναν δεν αποκλείει εάν ο ίδιος ο άνθρωπος δεν αποκλειστεί
από μόνος του. Η Ορθόδοξη Εκκλησία με πνεύμα κατανόησης και αποδοχής δέχεται
τον καθένα, ακόμη και τον αμαρτωλό και την πόρνη, χωρίς να αποδέχεται όμως και
την αμαρτία. Πάντα περιμένει την εν μετανοία επάνοδο των πεπτωκότων γι’ αυτό
και τονίζει ότι τον ερχόμενων ου μη εκβάλλω έξω!<br /></span><o:p><span style="font-family: arial; font-size: large;"> <br /></span></o:p><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι οποιεσδήποτε, λοιπό, ακραίες ενέργειες αποκλεισμού, αφορισμού και
αποβολής δεν έχουν θέση μέσα στην Εκκλησία. Απαιτείται να πρυτανεύουν πάντα η
αγάπη, η κατανόηση και η καταλλαγή. Η ψυχραιμία και το μέτρο και όχι οι
ακρότητες. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο
βαλλέτω. Αυτός είναι ο λόγος του Χριστού σ’ εκείνους που λιθοβολούσαν μια πόρνη
γυναίκα. Στώμεν, λοιπόν, καλώς. Στώμεν μετά συνέσεως. Στώμεν εν ησυχία και ο
Θεός της ειρήνης και της καταλλαγής στώμεν μεθ’ ημών.<br /></span><o:p><span style="font-family: arial; font-size: large;"> <br /></span></o:p><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η Εκκλησία δε διχάζει, αλλά ενώνει, ειρηνεύει και θυσιάζεται χωρίς να
ζητάει να θυσιαστούν άλλοι γι’ αυτήν».</span></div><div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><div style="text-align: right;"><b><span style="font-family: arial; font-size: large;">Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος</span></b></div><o:p><span style="font-family: arial; font-size: large;"> <br /></span></o:p><span style="font-family: arial; font-size: large;">Δημοσιεύθηκε στη Καθημερινή 17-3-24</span></div>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-49051221058110773192024-03-18T02:30:00.003+02:002024-03-18T02:45:39.261+02:00Τα Κούλουμα δεν είναι ...γιορτή... - Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjccrzYNTTSM5cFjb9oCU1yu-yq0oWW_trM6ic4_g8TwPv7lHZBNpJIYCA94G6ZJ0mYvsAjfEkJ5uBwK13gKKd5MAURsdksVyLOT1tcV5FhpZjWICh3XzKqk2wSGIr0xy9rMRm-FyBSTUQ3LSu7yoJ9puX4tBVzA3ds5_zz3hjUxBriTUctf_-2SAZ1TJU/s945/433427104_10212206865404344_2372106247319446665_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="945" height="366" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjccrzYNTTSM5cFjb9oCU1yu-yq0oWW_trM6ic4_g8TwPv7lHZBNpJIYCA94G6ZJ0mYvsAjfEkJ5uBwK13gKKd5MAURsdksVyLOT1tcV5FhpZjWICh3XzKqk2wSGIr0xy9rMRm-FyBSTUQ3LSu7yoJ9puX4tBVzA3ds5_zz3hjUxBriTUctf_-2SAZ1TJU/w640-h366/433427104_10212206865404344_2372106247319446665_n.jpg" width="640" /></a></div><p></p><div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Τα Κούλουμα δεν είναι ...γιορτή...<br />Την Δευτέρα ξεκινά η νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.<br />Και βασικά είναι ημέρα αυστηρής νηστείας.<br />Οι μοναχοί, και αρκετοί λαϊκοί, κάνουν και το «τριήμερο», δηλαδή
Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, νηστεία χωρίς τροφή και νερό...<br />Έτσι, για να γνωρίζουμε γιατί ονομάζουμε την πρώτη εβδομάδα της
Τεσσαρακοστής «Καθαρή»...<br /> Για την ετυμολογία της λέξης «Κούλουμα» γράφει ο Άρης Ιωαννίδης:<br />Διάφορες εκδοχές υπάρχουν για την ετυμολογία της λέξης «Κούλουμα».
Ξεκινώντας την περιήγησή μας, ο Νικόλαος Πολίτης, πατέρας της ελληνικής
λαογραφίας, υποστήριξε ότι η λέξη προέρχεται από το λατινικό «Cumulus»
(κούμουλους, απ’ όπου και η κουμούλα) που σημαίνει αφθονία, σωρός<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(καθώς<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>εκείνη την<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ημέρα κουβαλούν στην
εξοχή αφθονία τροφίμων) [ΛΚΝ: κούλουμο < κούμουλο `σωρός΄ με αντιμετάθ. [m-l
> l-m] < λατ. cumul(us) -ο (πρβ. διαλεκτ. κούμουλο, κουμούλι, κουλούμι
`σωρός, ιδ. χώματος΄)], αλλά και το τέλος, το τελείωμα. Με λίγα λόγια σημαίνει
το τέλος της Απόκριας.<span><a name='more'></a></span><br /><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Υπάρχει και η<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εκδοχή όμως που λέει ότι προέρχεται από μία
άλλη λατινική λέξη, τη λέξη «columna», που σημαίνει κολόνα (και όχι «κολώνα»,
όπως προφανώς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έχουμε συνηθίσει). Κι αυτό
μάλιστα , καθώς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το πρώτο γλέντι της
Καθαράς Δευτέρας στην Αθήνα έγινε στους Στύλους (και όχι βέβαια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στις Στήλες), τις Κολόνες του Ολυμπίου Διός,
όπου οι Αθηναίοι των αρχών του περασμένου αιώνα συνήθιζαν να συρρέουν
προκειμένου τα γιορτάσουν τα Κούλουμα.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Με αυτόν τον τρόπο χαρακτηρίζεται εν μέρει<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο υπαίθριος πανηγυρισμός της «Καθαρής
Δευτέρας».<br />Ο Γ. Μπαμπινιώτης αναφέρει και μια άλλη πιθανή εκδοχή, από το
«κούλουμος» , που σημαίνει γεμάτος και το οποίο με τη σειρά του προέρχεται
από<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το λατινικό «culmus»<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>> culmen , που σημαίνει κορυφή.<br />Πρόκειται<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>για πανελλήνια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>γιορτή<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>που για κάποιους έχει αθηναϊκή καταγωγή, ενώ για κάποιους άλλους<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βυζαντινή. Μάλιστα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στην Κωνσταντινούπολη γιορταζόταν από πλήθος
κόσμου που συγκεντρωνόταν σε έναν από τους επτά λόφους της πόλης και συγκεκριμένα
σ΄ εκείνον του ελληνικού οικισμού των «Ταταούλων». Στην Αθήνα εδώ και πολλές
δεκαετίες τα Κούλουμα γιορταζόταν στις πλαγιές του λόφου του Φιλοπάππου.<br />Την Καθαρά Δευτέρα κανείς (σχεδόν) δεν εργάζεται. Το μόνο που
ουσιαστικά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>επιτρέπεται είναι ο
καθαρισμός (>Καθαρή) των διάφορων<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>σκευών από τα λίπη, και μάλιστα με σταχτόνερο.<br /><div style="text-align: right;"><b>Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος</b></div></span></div><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-47796544463812203652024-03-18T02:29:00.004+02:002024-03-18T02:48:27.805+02:00Η Τεσσαρακοστή είναι αγώνας, άσκηση - Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipRBPnAMAP9CeoUSsfu2_u_TsHoHe4naaIHVP0QtPVXRPUlvziG-8HfvK350W0cGnZbyRpVhUEWWFUJZMqh7F61Ce-Go6u-WzLdg6PZe2pn4a07oGPLzczpI00zeG1sl4JELWPw7eg5eVBvoBlDDN1jo8E34Rku-WCATX85QYYrag-liPzU-h5V7yHO6w/s1080/433431034_10212206840643725_5075014462869716821_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipRBPnAMAP9CeoUSsfu2_u_TsHoHe4naaIHVP0QtPVXRPUlvziG-8HfvK350W0cGnZbyRpVhUEWWFUJZMqh7F61Ce-Go6u-WzLdg6PZe2pn4a07oGPLzczpI00zeG1sl4JELWPw7eg5eVBvoBlDDN1jo8E34Rku-WCATX85QYYrag-liPzU-h5V7yHO6w/w640-h320/433431034_10212206840643725_5075014462869716821_n.jpg" width="640" /></a></div><p></p><div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ένα τροπάριο του Τριωδίου μας υπενθυμίζει τι πρέπει να κάνουμε αυτήν
την περίοδο της νηστείας των 40 ημερών.<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"><i>«Δεῦτε πιστοὶ ἐπεργασώμεθα, ἐν φωτὶ τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ, ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως
περιπατήσωμεν, πᾶσαν ἄδικον συγγραφὴν ἀφ' ἑαυτῶν, τοῦ πλησίον ἀφελώμεθα, μὴ
τιθέντες πρόσκομμα τούτῳ εἰς σκάνδαλον, ἀφήσωμεν τῆς σαρκὸς τὴν εὐπάθειαν, αὐξήσωμεν
τῆς ψυχῆς τὰ χαρίσματα, δώσωμεν ἐνδεέσιν ἄρτον, καὶ προσέλθωμεν Χριστῷ, ἐν
μετανοίᾳ βοῶντες· ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον ἡμᾶς.»</i><br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο υμνογράφος μας υπενθυμίζει:<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">1. Η Τεσσαρακοστή είναι αγώνας, άσκηση. Δεν είναι περίοδος απραγίας.<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">2. Τα μέσα που χρησιμοποιούμε είναι: η νηστεία (αποχή από το φαγητό),
η προσευχή, η μελέτη του λόγου του Θεού, η αυτοκριτική, η μνήμη του θανάτου
(χαροποιόν πένθος), η ελεημοσύνη.<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">3. Ο αγώνας που κάνουμε είναι διπλός. Εσωτερική πνευματική εργασία
ώστε να μειώσουμε την επιρροή των αμαρτωλών παθών και να αποκτήσουμε αρετές.
Προσπάθεια να βιώσουμε το πνευματικό περιεχόμενο των αρετών.<span><a name='more'></a></span><br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">4. Ο Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης μας δίνει έναν κατάλογο των αμαρτωλών
παθών: Οργή, μνησικακία, καταλαλιά, πολυλογία, ψεύδος, ακηδία, γαστριμαργία,
ανηθικότης, φιλαργυρία, αναισθησία, δειλία, κενοδοξία, υπερηφάνεια, βλασφημία,
πονηρία.<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">Επίσης μας δίνει και έναν κατάλογο με αντίστοιχες αρετές: αοργησία,
σιωπή, εγκράτεια, αγνεία, πραότης, απλότης, ταπεινοφροσύνη, αγάπη, διάκριση.<br /></span><o:p><span style="font-family: arial; font-size: large;"> <br /><div style="text-align: right;"><b>Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος</b></div></span></o:p></div>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-53361902952701604672024-03-18T02:28:00.003+02:002024-03-18T03:55:32.342+02:00Η Κυριακή της Τυρινής και ο Α’ Κατανυκτικός Εσπερινός στο Φανάρι<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmlSoNJY0MrBQfgT_OOakZUl1NLHIXiCfzIryKHicJaDbnEyar2RpuzJ7u50HmBlmBBejlWYssPTiAOt2CyrdhZ9pGRnXilAcPVCmi0sE_xGGxLj36q9bntHAzgpOgb2v2NmsfY3Z_WUKgMplJz1w-QTjTQUZOpyFNU-jMew8QSkkeTcL553Auq7j_GiA/s1920/DSC05955-scaled.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="1920" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmlSoNJY0MrBQfgT_OOakZUl1NLHIXiCfzIryKHicJaDbnEyar2RpuzJ7u50HmBlmBBejlWYssPTiAOt2CyrdhZ9pGRnXilAcPVCmi0sE_xGGxLj36q9bntHAzgpOgb2v2NmsfY3Z_WUKgMplJz1w-QTjTQUZOpyFNU-jMew8QSkkeTcL553Auq7j_GiA/w640-h426/DSC05955-scaled.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Την Κυριακή της Τυρινής, 17η Μαρτίου 2024, το απόγευμα, η Α.Θ.
Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος χοροστάτησε στον Α’
Κατανυκτικό Εσπερινό (Εσπερινό της Συγχωρήσεως), στον πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό.
Στο τέλος οι παρευρεθέντες Αρχιερείς, οι πατέρες της Πατριαρχικής Αυλής,
κληρικοί, μοναχοί και μοναχές, Άρχοντες Οφφικιάλιοι, καθώς και ο πιστός λαός
ζήτησαν και έλαβαν από τον Παναγιώτατο την συγχώρεση και την Πατριαρχική
ευλογία και πατρική ευχή του, ως εφόδιο για την είσοδο στην πνευματική περίοδο
της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiayxH6de4nYDJ1tqs0GXVurh276IVhsZaHTC4TkSFAfH5dcZhL8w8no6WHhu8ckd6a9_Scg688No-L0eI-dZeFQzV24LwXBTYaIYGxlvXhMTWF7nqOT38qQZ_XCnROfd-7TeypFYOP-gluQcsrrSNxNQ5jZuXCuqXdYubD81yfRyqfaHKRoqOpFIZ62I0/s1920/DSC05880-scaled.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="1920" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiayxH6de4nYDJ1tqs0GXVurh276IVhsZaHTC4TkSFAfH5dcZhL8w8no6WHhu8ckd6a9_Scg688No-L0eI-dZeFQzV24LwXBTYaIYGxlvXhMTWF7nqOT38qQZ_XCnROfd-7TeypFYOP-gluQcsrrSNxNQ5jZuXCuqXdYubD81yfRyqfaHKRoqOpFIZ62I0/w640-h426/DSC05880-scaled.jpg" width="640" /></a></span></div><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4S61UR23wXx7vvYsN7OeLI2CZWu2tPlkwMa4kySX64QfeHG_yndFKD_8eEd2SWqhuz6kwIQMjZw1HBTk0U83qxWslkSi82VMcbRRhBybDARL3cs26ZArJDR-X9e9nGwrj-Gr6cK15q-nMDkOI8aiR4DFg0Y5fxTZXKAcmHXIGwR-kszYCCQc9357mmDk/s1920/DSC05714-scaled.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="1920" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4S61UR23wXx7vvYsN7OeLI2CZWu2tPlkwMa4kySX64QfeHG_yndFKD_8eEd2SWqhuz6kwIQMjZw1HBTk0U83qxWslkSi82VMcbRRhBybDARL3cs26ZArJDR-X9e9nGwrj-Gr6cK15q-nMDkOI8aiR4DFg0Y5fxTZXKAcmHXIGwR-kszYCCQc9357mmDk/w640-h426/DSC05714-scaled.jpg" width="640" /></a></div><br /><o:p></o:p></span><span><a name='more'></a></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Το πρωί της ίδιας ημέρας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης χοροστάτησε κατά
τη Θεία Λειτουργία, εν μέσω πυκνού εκκλησιάσματος, προς το οποίο απηύθυνε
λόγους οικοδομής.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Μετά το Ευαγγέλιο, ο Αρχιγραμματέας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου
Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης κ. Βοσπόριος, ανέγνωσε τον <a href="https://anastasiosk.blogspot.com/2024/03/2024_16.html">Κατηχητήριο</a> Λόγο του
Οικουμενικού Πατριάρχου για την έναρξη της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhy0_wWqnlIYGnmNhNYct4aoRZzrUjU8502s2JzC4TaQSVp7J0let8jQHvg8ZEiogyuJlCejG1kexqoGDQpZoUP4tW8RyVOVwZaIaEdBwXBoPCWj6HxDt7WCFbHF-sky8AWk5XZ8RDRECEvE41a40_syRvraZ-QyGh1lXdJwNHE60V_WZZM0OIA12iClxk/s1920/DSC05441-scaled.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="1920" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhy0_wWqnlIYGnmNhNYct4aoRZzrUjU8502s2JzC4TaQSVp7J0let8jQHvg8ZEiogyuJlCejG1kexqoGDQpZoUP4tW8RyVOVwZaIaEdBwXBoPCWj6HxDt7WCFbHF-sky8AWk5XZ8RDRECEvE41a40_syRvraZ-QyGh1lXdJwNHE60V_WZZM0OIA12iClxk/w640-h426/DSC05441-scaled.jpg" width="640" /></a></span></div><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKGTj1wyPeJEFScgneS1xqELPLFJ0uUyR0c1FtnVk2w7dVkhLiWUTsYwW3Uez0KpdSk60ACWaA06KsOqXYR4n55XghD2GFH7yi61Sp-cKy6MDu3ZU62DtbJacyOlUPMJUhB0HoUxJyKINUniIeMH5Km7LIY0J9sJqDl9Bs__SLpRejDTUbL29JGRE9gUo/s1920/DSC04408-scaled.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="1920" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKGTj1wyPeJEFScgneS1xqELPLFJ0uUyR0c1FtnVk2w7dVkhLiWUTsYwW3Uez0KpdSk60ACWaA06KsOqXYR4n55XghD2GFH7yi61Sp-cKy6MDu3ZU62DtbJacyOlUPMJUhB0HoUxJyKINUniIeMH5Km7LIY0J9sJqDl9Bs__SLpRejDTUbL29JGRE9gUo/w640-h426/DSC04408-scaled.jpg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiW9c1s7NuHsq3fYTVtInY8BJeqw_L1Z6x6Oq9tEt98rpiRzaO50_L7LgVFXxGOM_EKlMWrTgm_1yy2MuBtZ_wnIIEWJTi0v3uS5OzxYIaERwQU7zgsA-PdiHbXoMvfD7SxTA4D6_WMAPuAqgTXzncRdRZ5Q91DSI_umPp9UuygA6ePzQKLyX3cr72diLI/s1920/DSC04358-scaled.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="1920" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiW9c1s7NuHsq3fYTVtInY8BJeqw_L1Z6x6Oq9tEt98rpiRzaO50_L7LgVFXxGOM_EKlMWrTgm_1yy2MuBtZ_wnIIEWJTi0v3uS5OzxYIaERwQU7zgsA-PdiHbXoMvfD7SxTA4D6_WMAPuAqgTXzncRdRZ5Q91DSI_umPp9UuygA6ePzQKLyX3cr72diLI/w640-h426/DSC04358-scaled.jpg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLfHhdhaFVfRksXhItsBUbPlt2VzznRyg-RCm8y308K1UhjOx1faejNqFFG_zlNYJJtI-WvUi3jHW_ZQ7LxLOtgI6DejXECb7rlgCD72L-eZfmS14q1_R0dPQJHUr64MJBNyaFnW-vDFqGZM-3580JZYnq8jNA78I39oZzE0U5MeQSgvFSay6dNT3T4pU/s1920/DSC05841-scaled.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1920" data-original-width="1280" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLfHhdhaFVfRksXhItsBUbPlt2VzznRyg-RCm8y308K1UhjOx1faejNqFFG_zlNYJJtI-WvUi3jHW_ZQ7LxLOtgI6DejXECb7rlgCD72L-eZfmS14q1_R0dPQJHUr64MJBNyaFnW-vDFqGZM-3580JZYnq8jNA78I39oZzE0U5MeQSgvFSay6dNT3T4pU/w426-h640/DSC05841-scaled.jpg" width="426" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtbMWNuWByYbIEFbvppEm7UXe125p2pnOD_Q7yUZmNBIETBr1Jux0ULtP3qaMYH-l6uqo5Y6gjxVISCMMqz46HeLFO3Kb4_hbaPTRcNmCP7DT5k-hCcyjZ0JuUQAUthSLzzP1jo1HdRKhA-cariSvomvrbOyW1yOsX8h2hzUJsKjdv_-gB2q_65CqHBa0/s1920/DSC05837-scaled.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="1920" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtbMWNuWByYbIEFbvppEm7UXe125p2pnOD_Q7yUZmNBIETBr1Jux0ULtP3qaMYH-l6uqo5Y6gjxVISCMMqz46HeLFO3Kb4_hbaPTRcNmCP7DT5k-hCcyjZ0JuUQAUthSLzzP1jo1HdRKhA-cariSvomvrbOyW1yOsX8h2hzUJsKjdv_-gB2q_65CqHBa0/w640-h426/DSC05837-scaled.jpg" width="640" /></a></div><br /><o:p></o:p></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBkXc6fgpQOYTLn58UbIHdLvDyB_tqs4yQccVUo7mg6DinqvzjWoevoK4x64QImrE1zpu6mld9bYVwBskIoKxn8SethnksSzcR0BL6l37a36omg-1CTZa7l-yDO34xSAYtyPleTHdaRcOY7JN2b9M-GsrSa1dwz72U76JjZiGXbApTKSuAvAAjw3tlk38/s1920/DSC04785-scaled.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1920" data-original-width="1280" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBkXc6fgpQOYTLn58UbIHdLvDyB_tqs4yQccVUo7mg6DinqvzjWoevoK4x64QImrE1zpu6mld9bYVwBskIoKxn8SethnksSzcR0BL6l37a36omg-1CTZa7l-yDO34xSAYtyPleTHdaRcOY7JN2b9M-GsrSa1dwz72U76JjZiGXbApTKSuAvAAjw3tlk38/w426-h640/DSC04785-scaled.jpg" width="426" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">________<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Φωτό: Νίκος Παπαχρήστου</span><o:p></o:p></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-77954615977237678892024-03-18T02:27:00.002+02:002024-03-18T03:53:02.438+02:00Ὁμιλία τῆς Α.Θ.Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου κατά τήν Ἐξόδιον Ἀκολουθίαν τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου Σόφιας καί πάσης Βουλγαρίας Νεοφύτου (Σόφια, 16 Μαρτίου 2024)<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3sjb2uId6sHVhcnqW0l2DNnBWASjS1HHuvvQdKmKBU97UCX7eW6V5UTte54_MhLm4T2f3ikV2ReoTbMKJF1SdWPQUo86chhD_oCzMHbgcUJ5AMUNFn1ii7SlXDoXp6t0yRurD0RtdqEuBcIzGu0xJj3cv-m6AFxqiy06F4boskv6RpD14bat1-AfI_bg/s1536/DSC02917-1536x1024.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="1536" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3sjb2uId6sHVhcnqW0l2DNnBWASjS1HHuvvQdKmKBU97UCX7eW6V5UTte54_MhLm4T2f3ikV2ReoTbMKJF1SdWPQUo86chhD_oCzMHbgcUJ5AMUNFn1ii7SlXDoXp6t0yRurD0RtdqEuBcIzGu0xJj3cv-m6AFxqiy06F4boskv6RpD14bat1-AfI_bg/w640-h426/DSC02917-1536x1024.jpg" width="640" /></a></div><br /><p></p><div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Μακαριώτατε καὶ Ἱερώτατοι ἐκπρόσωποι τῶν κατὰ τόπους ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν,<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Βάρνης καὶ Μεγάλης Πρεσλάβας κ. Ἰωάννη, Ἀντιπροέδρε
τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς ἐν Βουλγαρίᾳ Ἐκκλησίας καὶ λοιποὶ τιμιώτατοι Ἀδελφοὶ Ἱεράρχαι,<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ἐξοχώτατε Πρόεδρε τῆς Δημοκρατίας κ. Ροῦμεν Ράντεφ,<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ἐξοχώτατε Πρωθυπουργὲ κ. Νικολάϊ Ντένκοφ καὶ λοιποὶ Ἐκλαμπρότατοι Ἄρχοντες
τῆς Χώρας,<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">Τιμιώτατοι Ἐκπρόσωποι λοιπῶν Χριστιανικῶν Δογμάτων καὶ τῶν Θρησκειῶν,<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ἐξοχώτατοι Ἐκπρόσωποι τῶν ἐνταῦθα Διπλωματικῶν Ἀποστολῶν,<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">Εὐλαβέστατοι Κληρικοὶ παντὸς βαθμοῦ καὶ Ὁσιώτατοι Μοναχοὶ καὶ Μοναχαί,<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">Προσφιλέστατα τέκνα τῆς ἐν Σόφιᾳ καὶ πάσῃ τῇ Θεοσώστῳ Χώρᾳ τῆς
Βουλγαρίᾳς ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας!</span></div>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">«<i>Κατέπαυσεν Ἰακὼβ ἐπιτάσσων τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ καὶ ἐξάρας
τοὺς πόδας αὐτοῦ ἐπὶ τὴν κλίνην ἐξέλιπεν καὶ προσετέθη πρὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ»</i> (Γεν.
49, 33). <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Τὸ αὐτὸ συνέβη ἤδη καὶ μὲ τὸν νέον Ἰακὼβ τοῦ εὐσεβοῦς Βουλγαρικοῦ λαοῦ,
τὸν σεπτὸν Πατριάρχην τῆς Χάριτος κυρὸν Νεό-φυτον, τὸν σεβάσμιον καὶ
πεφιλημένον ἡμῖν Ἀδελφὸν ἐν Κυρίῳ καὶ Συλλειτουργὸν, μετὰ ἀπὸ τετράμηνόν που ἐν
τῇ νοσοκομειακῇ κλίνῃ ἐν ἀσθενείᾳ σώματος κατάκλισιν! Ὁ ἀπὸ Φεβρουαρίου τοῦ
2013 σωτηρίου ἔτους τρίτος Πατριάρχης πάσης Βουλγαρίας μετὰ τὴν ὕψωσιν τῆς Ἁγιωτάτης
Ἐκκλησίας τῆς Χώρας εἰς Πατριαρχικὴν περιωπὴν καὶ ἀξίαν, μετὰ Κύριλλον καὶ
Μάξιμον τοὺς ἀοιδίμους Πρωθιεράρχας, ὁ ἀπὸ Ἐπίσκοπος Λεύκης τὸ πρῶτον καὶ
Δοροστόλου καὶ Τσερνόβου κατόπιν, καὶ Ροῦσε τῆς Παραδουναβίας Μητροπολίτης
τέως, συμπληρώσας εὐόρκως ἥμισυ περίπου αἰῶνος τιμίας ἐκκλησιαστικῆς
διακονίας, ἐπὶ εἴκοσι καὶ ὀκτὼ ἔτη θεοφιλῶς ἀρχιερατεύσας καὶ ἐπὶ ἐνδεκαετίαν
σεμνῶς πατριαρχεύσας, ἐξεμέτρησεν εἰρηνικῶς τὸ ἐπὶ γῆς ζῆν, εὐλογῶν μέχρι
τέλους καὶ νουθετῶν καὶ ἐπιστηρίζων ὡς φιλόστοργος πατὴρ τὰ τέκνα του,<span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: arial; font-size: large;"> καὶ
προσετέθη εἰς τοὺς ἀοιδίμους προκατόχους του καὶ τὸν ἐν οὐρανίαις μοναῖς ἐν
χειρὶ Θεοῦ ἀξιονόμαστον λαόν του! Πένθους ὥρα, κατὰ τὸ ἀνθρώπινον! Ἐκκλησιαστικὸν
καὶ Ἐθνικὸν πένθος διὰ τὴν Βουλγαρίαν! Ὀδυνηρὸς ὁ σωμα-τικὸς χωρισμὸς, σκληρὰ ἡ
ὀρφανία, μεγάλη ἡ συγκίνησις! «<i>Ἐπὶ νεκρῷ κλαῦσον καὶ κατάγαγε δάκρυα… καὶ
ποίησον τὸ πένθος κατὰ τὴν ἀξίαν αὐτοῦ</i>», προτρέπει ἡ Σοφία Σειρὰχ (22, 11
& 16-17). Πενθεῖτε οἱ ἀπορφανισθέντες Βούλγαροι Ὀρθόδοξοι ἀδελφοί, ἡ σεπτὴ Ἱεραρχία,
ὁ εὐαγὴς Κλῆρος, οἱ εὐσεβεῖς Ἄρχοντες, οἱ ὁσιότροποι Μοναχοὶ καὶ αἱ σεμνόταται
Μοναχαί, ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Σόφιας, τῆς ὁποῖος πρῶτος
Κοσμήτωρ διετέλεσε μετὰ τὴν ἀνασύστασίν της, καὶ οἱ ἀκαδημαϊκοὶ θεράποντες τῆς
Θεολογίας, οἱ μύσται τῆς ἱερᾶς ἐκκλησιαστικῆς μουσικῆς, τῆς ὁποίας ὁ ἀοίδιμος ἦτο
σπουδαῖος γνώστης καὶ διδάσκαλος καὶ ἡδύμολπος ἐκτελεστής, οἱ ἰατροὶ καὶ
νοσηλευταὶ τῆς Στρατιωτικῆς Ἰατρικῆς Ἀκαδημίας τῆς Σόφιας, οἱ ὁποῖοι τὸν
διηκόνησαν μετ᾽ ἐπιστήμης καὶ εὐλαβείας κατὰ τὴν ἀσθένειάν του καὶ ἐγένοντο
μάρτυρες τῆς ταλαιπωρίας, ἀλλὰ καὶ τῆς καρτερίας του, ὁ πιστὸς καὶ χριστώνυμος
λαός, οἱ πάντες! Ἀλλά, ὄχι μόνοι σας! Τὸ πένθος καὶ τὴν λύπην σας συμμεριζόμεθα
ἅπαντες οἱ Ὀρθόδοξοι, ὅσοι<i> «τὴν εὐσέβειαν μίαν καὶ τὴν αὐτὴν ὡς μητέρα
κοινὴν ἔχομεν</i>» (Ἅγ. Φιλόθεος Πατρ. Κωνσταντινουπόλεως, ὁ Κόκκινος), καὶ
μάλιστα ἡ καθ᾽ ἡμᾶς Ἁγία τοῦ Χριστοῦ ἐν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλη Ἐκκλησία, ἡ
κοινὴ ἡμῶν καὶ ὑμῶν πνευματικὴ Μήτηρ καὶ Τροφός! Καὶ τοῦτο ἀκριβῶς ὑπογραμμίζει
ἡ ἐν μέσῳ ὑμῶν παρουσία καὶ συμπροσευχὴ ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ τοῦ ὁμιλοῦντος καὶ τῆς
Συνοδείας ἡμῶν. Ἦλθεν ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης καὶ πάλιν εἰς τὴν Σόφιαν, ὅπως
καὶ κατὰ Νοέμβριον τοῦ 2012, ὅτε ἐκηδεύσαμεν τὸν ἐν εὐλογίαις μακαριστὸν
Πατριάρχην Μάξιμον, διὰ νὰ πενθήσῃ καὶ αὖθις μαζί σας, νὰ προσευχηθῇ μαζί σας
καὶ διὰ νὰ τιμήσῃ πρεπόντως τὸν ἀποιχόμενον ἀξιόθεον πνευματικὸν Πατέρα σας,
«κατὰ τὴν ἀξίαν αὐτοῦ»! Ἦλθε διὰ νὰ ἀποθέσῃ ἐπὶ τοῦ σεπτοῦ σκηνώματος τοῦ ἁγίου
Ἀδελφοῦ τὰ ἄνθη τῆς ἀγάπης καὶ τῆς τιμῆς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ νὰ
τοῦ ἀποδώσῃ τὸν τελευταῖον ἀσπασμόν, ἐν εἰρήνῃ καὶ ὁμονοίᾳ καὶ νὰ στηρίξῃ
φιλαδέλφως πάντας ὑμᾶς! <o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ἀλλά, πρὸς Θεοῦ!, ἀδελφοὶ καὶ τέκνα, τὸ πένθος ἡμῶν δὲν πρέπει νὰ εἶναι
ἀνήκεστον καὶ πανόδυρτον, ὅπως τῶν λοιπῶν, τῶν μὴ ἐχόντων ἐλπίδα! Ἄνθρωπον τοῦ
Θεοῦ προπέμπομεν, ἐν συνεπείᾳ πίστεως ἀφιερώσαντα ὅλον τὸν βίον του εἰς τὸν
Νικητὴν τοῦ Θανάτου Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ εἰς τὴν διακονίαν τῆς Ἐκκλησίας
Του! Ἐπίσκοπον ἀγάπης κηδεύομεν, τῶν Ἀποστόλων διάδοχον, μάρτυρα καὶ κήρυκα τῆς
Ἀναστάσεως, ὡς ἐκεῖνοι! Ὕπνος καὶ κοίμησις ἐν Χριστῷ, τῷ αἰωνίως ζῶντι Θεῷ, εἶναι
ἡ ἔξοδός του καὶ φωτεινὴ μετάβασις ἐκ τῶν λυπηρῶν ἐπὶ τὰ θυμηδέστερα καὶ ἐκ τῶν
προσκαίρων πρὸς τὰ αἰώνια, ἐκ τῶν κόπων καὶ ἀγώνων ἐπὶ τὰ ἆθλα καὶ τοὺς
στεφάνους τοὺς ἀμαραντίνους! Θαρσεῖτε καὶ δοξάσατε ἐπὶ πᾶσι τὸν Θεόν, τὸν
Κύριον τῆς Ζωῆς!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ἐγνωρίσαμεν τὸν μακάριον ἄνδρα προσωπικῶς ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν καὶ ἐξετιμήσαμεν
τὴν σεμνότητα, τὴν πραότητα καὶ μειλιχιό-τητα, τὴν εὐγένειαν καὶ γλυκύτητα τοῦ
χαρακτῆρος καὶ τῆς μορφῆς του, τὴν πιστότητά του εἰς τὴν ἁγίαν Ὀρθόδοξον Πίστιν
καὶ πατρῴαν ἡμῶν Παράδοσιν, τὴν ἀγάπην του διὰ τὴν Ἐκκλησίαν, τὸν σεβασμὸν του
πρὸς τὰ ἱερὰ καὶ ὅσια τῆς θεοτεύκτου Ὁλκάδος, τὴν ἀγάπην του διὰ τὴν γενέθλιον
γῆν τῆς Βουλγαρίας, τὴν εὐλάβειάν του πρὸς τὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν τῆς
Κωνσταντινουπόλεως! Ἔχαιρε παρ᾽ ἡμῖν πολλῆς ἀγάπης! Ἐρχόμενος ὡς Μητροπολίτης
Ροῦσε εἰς τὸ Φανάριον μᾶς ἔδωκε τὴν χαρὰν τῆς λειτουργικῆς συμμετοχῆς του εἰς τὸν
Ἑσπερινὸν τῆς Ἀγάπης ἐν τῷ πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ. Συνειργάσθη ἀγαστῶς, ὡς
Μητροπολίτης ἀκόμη, κατὰ τὴν ἐν Σαμπεζὺ τῆς Γενεύης Δ´ Προσυνοδικὴν Πανορθόδοξον
Διάσκεψιν κατ᾽ Ἰούνιον τοῦ 2009. Ὡς Πατριάρχης πλέον Βουλγαρίας μετέσχε τῆς Ἱερᾶς
Συνάξεως τῶν Προκαθημένων τῶν Ἁγιωτάτων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν τὸ πρῶτον ἐν
Κωνσταντινουπόλει τὸν Μάρτιον τοῦ 2014 καὶ τοῦ ἐπιστέψαντος τὰς ἐργασίας αὐτῆς
λαμπροῦ Πρωθιεραρχικοῦ Συλλειτούργου εἰς τὸν πάνσεπτον Πατριαρχικὸν Ναὸν τοῦ Ἁγίου
Γεωργίου κατὰ τὴν Κυριακὴν τῆς Ὀρθοδοξίας, 9ην Μαρτίου. Ἀλλὰ καὶ τῆς μετὰ
διετίαν συγκληθείσης ὁμοίας ἱερᾶς Συνάξεως τῶν Προκαθημένων εἰς τὸ ἡμέτερον
Πατριαρχικὸν Κέντρον τοῦ Σαμπεζύ, συνυπέγραψε δὲ καὶ ἐκθύμως τὰς σχετικὰς κοινὰς
ἀποφάσεις. Δὲν μᾶς ἔδωκεν ὅμως, δυστυχῶς, τὴν εὐλογίαν τῆς παρουσίας καὶ ἐνεργοῦ
συμμετοχῆς αὐτοῦ καὶ τῆς προσφιλεστάτης Ἐκκλησίας τῆς Βουλγαρίας, παρὰ τὰ κοινῶς
τότε ἀποφασισθέντα, εἰς τὴν ἐν Κρήτῃ, μετὰ πεντάμηνον, συνελθοῦσαν Ἁγίαν καὶ
Μεγάλην Σύνοδον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλη-σίας. Τὸν Ἰανουάριον τοῦ 2018 ἐχάρημεν
μεγάλως, ὑποδεξάμενοι αὐτὸν καὶ τὴν τιμίαν Συνοδείαν του εἰς τὴν Βασιλεύουσαν
διὰ νὰ τελέσωμεν τὰ θυρανοίξια τοῦ ἐκ βάθρων ἀναστηλωθέντος, ἀνακαινι-σθέντος
καὶ ἐξωραϊσθέντος ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Πρωτομάρτυρος καὶ Ἀρχιδιακόνου Στεφάνου ἐν
Φαναρίῳ, παρουσίᾳ τοῦ Ἐξοχωτάτου Προέδρου τῆς Τουρκικῆς Δημοκρατίας κ. Ἐρντογὰν
καὶ τῶν τότε Πρωθυπουργῶν τῆς Τουρκίας καὶ τῆς Βουλγαρίας. Ἡ ἐπακολουθήσασα ὑποδοχή
του εἰς τὸ Σεπτὸν Κέντρον καὶ ἡ ἀδελφική μας συνάντησις καὶ συνεργασία ἀφῆκεν εἰς
ὅλους αὖραν ἁγιοπνευματικῆς χαρᾶς, εἰρήνης καὶ ἀγαλλιάσεως. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Τὸ φιλειρηνικὸν χριστιανικὸν ἦθος τοῦ προπεμπομένου μακα-ρίου Πατριάρχου
ὑπεγραμμίσθη ζωηρῶς καὶ διὰ τοῦ ἐπὶ τῆ τελευταίᾳ ἑορτῇ τῶν Θεοφανείων ἐκ κλίνης
ἀσθενείας Μηνύματός του διὰ τὸν ἁγιασμὸν τῶν Σημαιῶν τοῦ Στρατοῦ τῆς Χώρας σας.
Δι᾽ αὐτοῦ, εὐλογῶν τὸν προστάτην τῆς Βουλγαρίας ἀμυντικὸν Στρατόν, κατεδίκασε τὴν
ἐπιθετικότητα κατὰ ἄλλων λαῶν καὶ τὸν συνεχιζόμενον πόλεμον εἰς βάρος τῆς Οὐκρανίας,
γινόμενος οὕτως ἄξιος τοῦ μακαρισμοῦ τοῦ Χριστοῦ: «<i>Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι
αύτοὶ υἱοἰ Θεοῦ κληθήσονται</i>». (Ματθ. 5, 9). Ἀλλ᾽ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἔστεψε τὴν
πολιὰν κεφαλήν του ὡς ἄλλος στέφανος ἁγιασμοῦ ἦτο ἡ πολλὴ καὶ μεγάλη ὑπομονή
του ἐν δοξολογίᾳ Θεοῦ κατὰ τὰς σκληρὰς ὥρας τῆς πολυμήνου ἀσθενείας του. Ἤκουε
τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου φθεγγομένου: «<i>Εἰ σῶμα εἶ Χριστοῦ, φέρε τὸν σταυρόν</i>»
(<i>Ὁμιλία εἰς Πρὸς Ἐφεσίους Γ΄</i>). Καὶ τὸν ἔφερε γενναίως μέχρι τέλους! Κατὰ
τὸν αὐτὸν Χρυσορρήμονα, ἡ ὑπομονὴ εἶναι «<i>ἡ βασιλὶς τῶν ἀρετῶν, θεμέλιος τῶν
κατορθωμάτων, λιμὴν ὁ ἀκύμαντος</i>» (<i>Πρὸς Ὀλυμπιάδα</i>, Ἐπιστ. ΙΓ᾽). Ἀπὸ αὐτὸν
τὸν ἀκύμαντον λιμένα τῆς ὑπομονῆς ἀποπλέει ἤδη μὲ καθαρὸν τὸν ποδήρη χιτῶνα τῆς
Ἱερωσύνης, εὐλογεῖ τὸ προσφιλὲς ποίμνιόν του καὶ τὴν ἠγαπημένην ἐπίγειον
πατρίδα του, κατασπάζεται τοὺς ἁγίους Ἀδελφούς του Ἀρχιερεῖς, προχωρεῖ γαληνῶς ἐπ᾽
ἐλπίδι ἀναστάσεως καὶ ζωῆς αἰωνίου καὶ ἐλλιμενίζεται ἀπὸ τοῦδε ἀσφαλῶς εἰς τὸν
εὔορμον καὶ εἰρηνικὸν οὐράνιον λιμένα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ! Τὸν πλοῦν του συνοδεύουν
ὁ Ἅγιος Κλήμης τῆς Ἀχρίδος, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Ρίλας, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ
Κουκουζέλης, τοῦ ὁποίου τὰ μουσουρ-γικὰ ἴχνη ἐπιτυχῶς ἐκ νεότητος ἠκολούθει, καὶ
ὅλοι οἱ Ἅγιοι οἱ ὁποῖοι ἡγίασαν τὴν γῆν τῆς Βουλγαρίας, παλαιότεροι καὶ
νεώτεροι, μαζὶ μὲ τὸν προστάτην του Ἅγιον Νεόφυτον. Τὸν προστατεύει ἡ μητρικὴ
στοργὴ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ τὸν ἀναμένει Ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος εἶπεν: «<i>Ἐπὶ
τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ᾽ ἤ ἐπὶ τὸν ταπεινὸν καὶ ἡσύχιον καὶ τρέμοντα τοὺς λόγους μου</i>;»
(Ἠσ. 66, 2).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">«<i>Μακάριος ὡς ἀληθῶς</i>», Κύριε, «<i>ὅν ἐξελέξω καὶ προσελάβου</i>»
Ἀδελφὸν καὶ Συλλειτουργὸν ἡμῶν Πατριάρχην Νεόφυτον! Δεόμεθά Σου ἐκτενῶς: «<i>Αὐτὸς
ἐπὶ γῆς τὴν ζωὴν αὐτοῦ ἐδόξασας, αὐτὸς καὶ τὴν ἔξοδον τοῦ βίου αὐτοῦ ἐν τῇ εἰσόδῳ
τῶν Ἁγίων, τῶν ἀπ᾽ αἰῶνος εὐαρεστησάντων Σοι ἀξίωσον!</i> <i>Ἀπόδος αὐτῷ
τοῦ ποιμενικοῦ κόπου μισθὸν εὐσεβῆ! Εἰσάγαγε αὐτὸν λαμπαδηφόρον εἰς τὸν οὐράνιόν
Σου νυμφῶνα! Παράσχου αὐτῷ ἀγγελικὴν παρρησίαν, ἵνα ἀνεπαισχύντως παραστῇ τῷ ἀπροσίτῳ
Σου Θρόνῳ»</i>! Ναί, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, καὶ «<i>γενοῦ παραμυθία τῶν προβάτων
Σου</i>»! Ἀμήν!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b> <o:p></o:p>ADDRESS by His All-Holiness Ecumenical Patriarch
Bartholomew at the Funeral Service for the late Patriarch Neofit of Sofia and
All Bulgaria(Sofia, March 16, 2024)</b></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">* * *</span></b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Your Beatitude and
Most Reverend representatives of the local holy Churches of God,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Your Eminence
Metropolitan John of Varna and Veliki Preslav, Vice-Chairman of the Holy Synod
of the Church of Bulgaria, and other Brother Hierarchs,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Your Excellency Rumen
Radev, President of Bulgaria,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Your Excellency
Nikolai Denkov, Prime Minister of Bulgaria, and other most distinguished
Authorities of Bulgaria,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Most honorable
representatives of other Church Confessions and Religions,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Your Excellencies,
representatives of the Diplomatic Corps in this land,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Most devout Clergy of
all ranks and Most holy Monastic Fathers and Mothers,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Dearest children of
the Holy Orthodox Church in Sofia and the entire divinely-protected land of
Bulgaria,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">“When Jacob finished
charging his sons, he drew up his feet into the bed, and breathed his last, and
was gathered to his people.” (Gn. 49.33)<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">This is precisely
what happened in the case of the new Jacob of the pious Bulgarian people, the
venerable Patriarch of Grace, Neofit of blessed memory, our respected and
beloved Brother and Concelebrant in the Lord, after spending some four months
on a hospital bed due to physical illness. He was the third Patriarch of All
Bulgaria to serve from February in the Lord’s year 2013, following the
elevation of the Most Holy Church of this Land to Patriarchal status and
dignity, after the late First-Hierarchs Kyril and Maxim. As Bishop of Levki
first and of Dorostol and Cherven subsequently, while more recently as
Metropolitan of Ruse-by-the-Danube, the late Patriarch Neofit faithfully
completed almost half a century of honorable church ministry, twenty-eight of
which he devotedly served as Hierarch and eleven of which he humbly served as
Patriarch, peacefully living out the years of his life, to the very end
blessing, counselling and supporting like a nurturing father does with his
children, finally being added to the list of his late predecessors and of his
renowned fellow-countrymen in the heavenly mansions in God’s hand.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">This is a time for
mourning, as human beings do! It is a time for ecclesiastical and national
mourning for Bulgaria! Physical separation is painful; being orphaned is
difficult; emotions are high! As the Wisdom of Sirach exhorts us: “Weep for the
dead and let your tears flow . . . May your mourning correspond to the value of
the deceased (22.11, 16–17) Mourn, dear brother Bulgarian Orthodox Christians
who are left as orphans, venerable Hierarchy, noble Clergy, pious Leaders,
ascetic Monks and good Nuns, Theological School of the University of Sofia
(whose first Dean he was after its restoration), academic teachers of Theology
and practitioners of sacred church music (which the late Patriarch knew so
well, taught so zealously, and exercised meekly), doctors and nurses of the
Military Medical Academy in Sofia (who ministered him so attentively and
affectionately throughout his illness, becoming witnesses of his suffering, but
also his patience), faithful and Christ-loving people, everyone!<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">But it is not just
you! All Orthodox share in your mourning and sorrow. All “those of us who have
the same piety and the same mother” (Ecumenical Patriarch St. Philotheos
Kokkinos), and especially our Holy Great Church of Christ in Constantinople,
our and your common spiritual Mother and Sustainer! This is precisely what
emphasizes our presence among you and our prayer alongside you at this
hour—both in our person and in the form of our Entourage. The Ecumenical
Patriarch has once again come to Sofia—just as in November 2012, when we buried
the venerable Patriarch Maxim of blessed memory—this time to mourn with you
once more, to pray with you and befittingly honor your departing and God-loving
spiritual Father, “in a manner that corresponds to the value of the deceased”!
We have come to lay upon the venerable body of our holy Brother the flowers of
love and honor on behalf of the Ecumenical Patriarchate as well as to offer our
final embrace of farewell, in peace and concord, but also fraternally to
support all of you.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Let us, however,
beware, brothers and children, lest our mourning be inappropriate, like the
bewailing of others, who do not have hope! We are sending off a man of God,
someone who dedicated his entire life in consistent faith to our Lord Jesus
Christ, who is the Conqueror of Death, and to the service of His Church. We are
burying a bishop of love, a successor to the Apostles, a witness and herald of
the Resurrection, just as the disciples were. His departure is like sleep and
rest in Christ the ever-living God. It is a luminous transition from sorrow to
joy, from the ephemeral to the eternal, from toil and struggle to reward and
amaranthine crowns. Take courage and give glory for all to God, the Lord of
Life!<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">We came to know the
departed man personally over many years, and we appreciated his modesty,
meekness, gentleness, kindness and sweetness of character and demeanor, his
faithfulness to the sacred Orthodox Faith and our ancestral Tradition, his love
for the Church, his respect to the sacred and venerable customs of the God-made
Vessel, the Church, his affection for his native Bulgaria, his devotion to the
Mother Church of Constantinople. He enjoyed profound love on our part. When he
visited the Phanar as Metropolitan of Ruse, he gave us the joy of liturgical
participation in the Agape Vespers at the venerable Patriarchal Church. Again
as Metropolitan, he also collaborated favorably in the Fourth Pre-conciliar
Pan-Orthodox Consultation of June 2009 at Chambésy, Geneva. Later, as Patriarch
of Bulgaria he took part in the Sacred Synaxis of the Primates of the Most Holy
Autocephalous Churches—first in Constantinople in March 2014 and in the
magnificent Primatial Concelebration in the venerable Patriarchal Church of St.
George on the Sunday of Orthodoxy on March 9 that crowned the deliberations of
that Synaxis. He further took part in a similar sacred Synaxis of the Primates
two years later at our Patriarchal Centre in Chambésy, where he even happily
cosigned the relevant common decisions. Sadly, however, he did not grant us the
blessing of his presence and active participation (as well as that of our
dearly beloved Church of Bulgaria), despite what had been jointly agreed, five
months later at the Holy and Great Council of the Orthodox Church that convened
in Crete. In January 2018, we were immensely delighted to welcome him and his
honorable Entourage to the Queen of Cities in order for us to perform in the
region of the Phanar the official opening service of the holy Church of St.
Stephen the Protomartyr and Archdeacon that was renovated and embellished
completely, in the presence of His Excellency President Erdoğan of the Republic
of Turkey as well as the then Prime Ministers of Turkey and Bulgaria. The
ensuing reception that we organized for Patriarch Neofit at the Venerable
Centre of Orthodoxy, along with our fraternal encounter and collaboration, left
everyone with sentiments of spiritual joy, peace, and jubilation.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Moreover, the irenic
Christian ethos of the late Patriarch was vividly underlined in his Message on
the last Feast of Theophany that he issued from his hospital bed for the
blessing of the Military Flags of your country. In this message, as he blessed
the defensive Army that protects Bulgaria, he condemned aggression against
other peoples and the ongoing war against Ukraine, thereby becoming worthy of
Christ’s Beatitude: “Blessed are the peacemakers, for they shall be called
children of God” (Mt. 5.9). Nevertheless, what crowned his elderly head like
another crown of blessing was his vast and deep patience as he glorified God in
the harsh hours of his months-long illness. He could hear St. John Chrysostom
saying: “If you are the body of Christ, then bear His cross” (<i>Homily on the
Letter to the Ephesians </i>III). And he bravely bore it till the end! The
same Saint with the Golden Mouth defines patience as “the queen of virtues, the
foundation of achievements, and a tranquil harbor” (<i>Letter XIII to Olympias</i>).
From this tranquil harbor of patience, he now sails away with a pure priestly
vestment, he blesses his precious flock and his cherished earthly homeland, he
warmly embraces his Brother Hierarchs, he calmly proceeds in the hope of
resurrection and eternal life, and he safely berths from now one at the
well-moored and peaceful, heavenly harbor of the Kingdom of God. His voyage is
escorted by St. Clement of Ohrid, St. John of Rila, St. John Koukouzelis (whose
musical steps he successfully followed from childhood), and all the Saints—both
old and new—who sanctified the land of Bulgaria, along with his patron St.
Neofitos. He is protected by the maternal tenderness of the Most Holy Theotokos
and he is awaited by Him who said: “This is the man to whom I will look, to him
that is humble and contrite in spirit, who trembles at my word” (Is. 66.2)<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">“Truly blessed,”
Lord, “is the one you have chosen and adopted,” our Brother and Concelebrant
Patriarch Neofit. We fervently beseech You: “You glorified his life on earth.
Now also deem worthy his departure from this life to the entry of the Saints,
who were pleasing to You from the ages. Grant him devout reward for his
pastoral labor. Receive him resplendent into Your heavenly wedding chamber.
Endow him with angelic boldness so that without shame he may stand at Your
inaccessible Throne.” Yea, Lord Jesus Christ, and “be a consolation for Your
flock.” </span>Amen! <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: arial; font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">_______<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">φωτό: Νίκος Παπαχρήστου</span><o:p></o:p></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-810965529825635632024-03-18T02:26:00.002+02:002024-03-18T02:40:39.665+02:00Καθαρή Δευτέρα<div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWMnI8w2bjuqYKmSmDD03q1h7dWZ9O2M7FcFm9OenDckykOriYma2D9wG5ZeTr0w1q3pCtMrcaRHiIyqWxyiE6NvZBRWoIgj16yrirqyBamZgyaw4RueGfFRG0IgA-E1wB4RMvczu_YIpxTyW3z1Zy2GMdquQDk2m6Hv3KgZkrFk-nkLlnqKpMqvrwd5U/s463/12022-463x348.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="348" data-original-width="463" height="151" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWMnI8w2bjuqYKmSmDD03q1h7dWZ9O2M7FcFm9OenDckykOriYma2D9wG5ZeTr0w1q3pCtMrcaRHiIyqWxyiE6NvZBRWoIgj16yrirqyBamZgyaw4RueGfFRG0IgA-E1wB4RMvczu_YIpxTyW3z1Zy2GMdquQDk2m6Hv3KgZkrFk-nkLlnqKpMqvrwd5U/w200-h151/12022-463x348.jpg" width="200" /></a></div><br /> <span style="text-align: justify;">Σήμερα, Καθαρή Δευτέρα, εισερχόμαστε στην πρώτη ημέρα της Μεγάλης
Τεσσαρακοστής. Η αγία μας Εκκλησία, μάς έχει ήδη προσκαλέσει για αγώνα στο
στάδιο των αρετών, προβάλλοντας μαζί με την πίστη, την προσευχή, την
ελεημοσύνη και τις άλλες αρετές, μέσω της νηστείας, η οποία ως μαχαίρι
αποκόπτει κάθε πάθος και κακία και οδηγεί στην απόκτηση των αρετών και στη
μείωση του εγωισμού.<br /></span>Η αξία της νηστείας υποτιμάται από πολλούς, οι οποίοι θεωρούν ότι η
δίαιτα που ακολουθεί ο άνθρωπος είναι υπόθεση που αφορά μόνο το σώμα. Το
γεγονός, βέβαια, ότι αυτοί που προβάλλουν τέτοιους ισχυρισμούς φροντίζουν να
τους δικαιολογήσουν παρερμηνεύοντας διάφορα χωρία της Αγίας Γραφής ή εισάγοντας
άλλα ανύπαρκτα ως υπαρκτά, είναι κάτι που ασφαλώς ισοδυναμεί με αίρεση.<span><a name='more'></a></span><br />Όλ’ αυτά αποτελούν από μόνα τους απτή απόδειξη ότι η νηστεία είναι και
πνευματικό ζήτημα για τον άνθρωπο. Η αρχαιότητα του θεσμού της νηστείας επίσης,
που σύμφωνα με τον Μ. Βασίλειο είναι συνομήλικη της ανθρωπότητας, αφού η πρώτη
θεϊκή εντολή στους πρωτόπλαστους σχετίζεται με αυτή, αποτελεί απόδειξη της
αξίας της. Αλλά και ο Ίδιος ο Ιησούς, όχι απλά μίλησε για τη νηστεία, αλλά
καθόρισε έμπρακτα και τη χρονική της διάρκεια νηστεύοντας ο ίδιος για 40
ημέρες.<br />Έχουν, ασφαλώς, δίκαιο όσοι θεωρούν ότι σημαντικότερη από την αποφυγή
κάποιων φαγητών είναι η αποφυγή της συκοφαντίας, της μνησικακίας, της
υποκρισίας και άλλων παθών. Πλανώνται, ωστόσο, όσοι νομίζουν πως, ενώ δεν
μπορούν να υποτάξουν τη γαστριμαργία, θα κατορθώσουν χωρίς αγώνα και θυσίες, να
υποτάξουν τη γλώσσα, τη σάρκα, τα πάθη και τις ποικίλες ανθρώπινες αδυναμίες.<br />Το στάδιο των αρετών άνοιξε. Όσοι επιθυμούν να αθληθούν, με πίστη,
ταπείνωση, ειρήνη, νηστεία και εγκράτεια στις τροφές, στις σκέψεις και τις
πράξεις, συγχωρώντας τους αδελφούς για τα λάθη και παραλείψεις τους, ας
εισέλθουν.<br />Στην πατρίδα μας σήμερα ακούγεται παντού η ευχή, την οποία σας
απευθύνουμε κι εμείς: Καλό στάδιο! Καλή σαρακοστή!<br />Από σήμερα το απόγευμα τελείται το Μέγα Απόδειπνο, το οποίο εμπεριέχει
ψαλμούς του Δαβίδ, ευχές και αρχαίους ύμνους.<br /><div style="text-align: right;"><i>Του <b>Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου</b></i></div><o:p> </o:p></span></div><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-13377117870239525202024-03-18T02:25:00.002+02:002024-03-18T02:38:14.668+02:00Μνήμη του Αγίου Κυρίλλου Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων (18 Μαρτίου)<div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><span style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqbeGhFsCFfSjEh9QU17zeZy_PyBdlt0Ne1l8-vS_s4onUHJD8tF4AE5zma-GguCSbruO0a6_jrq5xhyvH322aNlE575-4L3hY1a1_Q8i-u5wvIBB8PAUhzxCRd8db4K-ScfBtRekpoqJfUhielX9KWs4t4NvVjOtz2_Vvb8B7PkNQ75STzGIzVWEOk8M/s337/Untitled.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="337" data-original-width="314" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqbeGhFsCFfSjEh9QU17zeZy_PyBdlt0Ne1l8-vS_s4onUHJD8tF4AE5zma-GguCSbruO0a6_jrq5xhyvH322aNlE575-4L3hY1a1_Q8i-u5wvIBB8PAUhzxCRd8db4K-ScfBtRekpoqJfUhielX9KWs4t4NvVjOtz2_Vvb8B7PkNQ75STzGIzVWEOk8M/w186-h200/Untitled.jpg" width="186" /></a></div><br />Σήμερα Καθαρή Δευτέρα. Αρχή της Αγίας Τεσσαρακοστής.</span></div></span>Το Στάδιο των αρετών άνοιξε, ας εισέλθουμε αγαπητοί, με πίστη και
θάρρος, με ταπείνωση και αληθεία καλλιεργώντας τις αρετές πορευόμενοι 50 ημερών
έως το Μεγάλο Σάββατο 4 Μαΐου την Άκρα ταπείνωση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.<br />Ας αξιοποιήσουμε το χρονικό αυτό διάστημα με προσευχή, νηστεία όχι
μόνο διατροφική, με ελεημοσύνη, μελέτη της Αγίας Γραφής και συχνή συμμετοχή
στις Ακολουθίες και κατεξοχήν στη Θεία Λειτουργία, συμμετοχή στη Μετάληψη των
Αχράντων Μυστηρίων. Για να λάβουμε το στεφάνι της τιμής από τον Παμβασιλέα
Χριστό την ημέρα της Κρίσεως. Μια μέρα όχι μόνο προοπτική του μέλλοντος αιώνος,
αλλά εδώ και τώρα καθημερινά.<br />Σήμερα, 18 Μαρτίου, η Αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου
Κυρίλλου Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων, ο οποίος καταγόταν από την Παλαιστίνη και
έζησε στα Ιεροσόλυμα τον 4ο αιώνα. Χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και ακολούθως
αναδείχθηκε Επίσκοπος Ιεροσολύμων σε διαδοχή του Μαξίμου του Γ’.<span><a name='more'></a></span><br />Ο Άγιος, από τους πρώτους μήνες της αρχιερατείας του, αναδείχθηκε με
τις περίφημες Κατηχήσεις του, υπερασπιστής των Αποφάσεων και των Όρων Πίστεως
της Α’ Οικουμενικής Συνόδου, η οποία συγκροτήθηκε το 325 στη Νίκαια της
Βιθυνίας.<br />Εξορίσθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας και έγινε δεκτός υπό του εκεί
Επισκόπου Σιλβανού. Επέστρεψε στην έδρα του, όπως και οι λοιποί εξόριστοι
Επίσκοποι, το έτος 361 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Ιουλιανού του Παραβάτη, ο οποίος,
θέλοντας να έχει κοντά του όλους τους εχθρούς του αυτοκράτορα Κωνστάντιου,
ανακάλεσε τους εξόριστους Αρχιερείς. Ο Άγιος Κύριλλος αισθανόταν την ανάγκη να
επιδοθεί στη διαποίμανση του ποιμνίου του, εξαγοραζόμενος τον καιρόν, δηλ. μη
επηρεαζόμενος από τις πολιτικοκοινωνικές εναλλαγές, αφού όλα είναι
ευμετάβλητα στον παρόντα βίο.<br />Μετά το θάνατο του Ιουλιανού του Παραβάτου, στις 26 Ιουλίου 363 μ.Χ.,
εξορίσθηκε και πάλι από τον αυτοκράτορα Ουάλη (364 – 378 μ.Χ.) για ένδεκα
χρόνια και επανήλθε στα Ιεροσόλυμα μετά το θάνατο του αυτοκράτορα. Ο Άγιος
Κύριλλος κοιμήθηκε εν ειρήνη το έτος 387 μ.Χ.<br />Το κύριο συγγραφικό έργο του Αγίου Κυρίλλου είναι οι 23 Κατηχήσεις, οι
οποίες εκφωνήθηκαν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και της
Διακαινησίμου εβδομάδας του έτους 348 μ.Χ. στο Ναό, τη Βασιλική της Αναστάσεως.
Σκοπός των Κατηχήσεων ήταν από τη μιά η εισαγωγή των Κατηχουμένων στις
θεμελιώδεις πτυχές της διδασκαλίας της χριστιανικής πίστεως και του ηθικού βίου
των Χριστιανών, κι από την άλλη η φανέρωση των Μυστηρίων της Εκκλησίας στους
νεοβαπτισθέντες. Η αξία των Κατηχήσεων του Αγίου Κυρίλλου είναι ανυπολόγιστη.
Κανένα άλλο έργο δεν φανερώνει με τόση παραστατικότητα όλο σχεδόν το
τελετουργικό της Ορθοδόξου Εκκλησίας, όσο οι Κατηχήσεις του Αγίου Κυρίλλου, που
αποτελούν έκτυπη αναπαράσταση αυτής της ίδιας της Αποστολικής Τελετουργικής
Παραδόσεως.<br />Καλό πνευματικό Στάδιο!<br /><div style="text-align: right;"><i>Του <b>Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου</b></i></div></span></div><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-86278170220669333852024-03-17T12:57:00.000+02:002024-03-17T12:57:10.886+02:00Περί Νηστείας - Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Γεωργίου<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEincQKhzUxeByLZC6IO9QqPhQfSbt2lZZ9thwL6i5lyXNqjNxVO3PlgPlNTistY85LmM5MHS1dvWJoiw4wR52HKKGDJRDJ8QICrWRLsrh0r0cyqOMQQiRUL4m5144CpL4syQPdDMy8IdxnrNUmh5rrcv7wDH1r3DbtnCz4jV8Hll2UtKd_TJ7iqi2nRi6E/s600/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%B5%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%82-%CE%9A%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%85-%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="397" data-original-width="600" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEincQKhzUxeByLZC6IO9QqPhQfSbt2lZZ9thwL6i5lyXNqjNxVO3PlgPlNTistY85LmM5MHS1dvWJoiw4wR52HKKGDJRDJ8QICrWRLsrh0r0cyqOMQQiRUL4m5144CpL4syQPdDMy8IdxnrNUmh5rrcv7wDH1r3DbtnCz4jV8Hll2UtKd_TJ7iqi2nRi6E/w640-h424/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%B5%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%82-%CE%9A%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%85-%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><b><span style="font-size: x-large;">Περί Νηστείας</span></b><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b><i>Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Γεωργίου</i></b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ἡ νηστεία εἶναι ἱερός θεσμός πού ἀπαντᾶται συχνά στό ἐκκλησιαστικό ἡμερολόγιο
τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Συναντᾶται, μέ διάφορες μορφές καί διαφορετική
συχνότητα, τόσο στίς ἄλλες χριστιανικές ὁμολογίες, ὅσο καί σέ ἄλλες θρησκεῖες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ὡστόσο, παρά τήν ἱερότητά του, ὁ θεσμός εἶναι
πολλές φορές παρεξηγημένος, τόσο ἀπό αὐτούς πού νηστεύουν, ὅσο καί ἀπό αὐτούς
πού δέν νηστεύουν.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Αὐτοί πού δέν νηστεύουν θεωροῦν τόν θεσμό τῆς νηστείας ἀνωφελῆ καί ἀχρείαστο.
Αὐτοί ἔχουν λύσει τό πρόβλημα, ἀφοῦ κατάργησαν τή νηστεία. Τό σημεῖο μέχρι τοῦ ὁποίου
ἔχει καταργηθεῖ ἡ νηστεία μποροῦμε νά τό καταλάβουμε μ’ ἕναν περίπατο τήν
Καθαρά Δευτέρα στούς ἀγρούς. Εἶναι ἔντονη καί τήν ἡμέρα αὐτή, μέρα ἀπόλυτης
νηστείας, ἡ μυρωδιά ψηνομένων κρεάτων. Οἱ ἄνθρωποι πού ὑπάγονται στήν κατηγορία
αὐτή δέν διαβλέπουν κανένα σκοπό, καμμιά σκοπιμότητα στή νηστεία. Ἄν τούς
μιλήσεις γιά νηστεία εἰσπράσσεις μειδιάματα συγκατάβασης ἤ εἰρωνείας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Μά κι οἱ περισσότεροι ἀπ’ αὐτούς πού νηστεύουν νομίζουν πώς μέ τήν
πράξη αὐτή εὐχαριστεῖται ὁ Θεός ἁπλῶς καί μόνον διότι δέν ἔφαγαν ἀπό τό ἕνα ἤ
τό ἄλλο εἶδος φαγητοῦ. Στό βάθος, δηλαδή, τῆς σκέψης τους ὑπάρχει μία ἀντίληψη,
πού δέν εἶναι χριστιανική, ἀλλά καί πού εἶχε ἐμφανισθεῖ πολύ νωρίς μεταξύ τῶν
Χριστιανῶν.<span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: arial; font-size: large;"><div style="text-align: justify;">Πρόκειται γιά τήν ἀντίληψη ὅτι μερικά φαγητά μολύνουν ἠθικά τόν ἄνθρωπο
καί πρέπει νά ἀποφεύγονται, εἴτε πάντα, εἴτε κατά ὁρισμένες περιόδους, ἀπό ὅλους
ἐκείνους πού θέλουν νά εἶναι εὐάρεστοι εἰς τόν Κύριο. Ἡ ἀντίληψη αὐτή ὑπῆρχε
καί ὑπάρχει ἀκόμα σ’ ἄλλες θρησκεῖες (π.χ. στούς Ἑβραίους καί Μουσουλμάνους πού
ἀποφεύγουν τό χοιρινό κρέας). Μόλις ὅμως ἐμφανίστηκε καί μεταξύ τῶν Χριστιανῶν
(ἀπό ἐπίδραση προφανῶς τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ), οἱ Ἀπόστολοι ἔσπευσαν νά τήν ἀποδοκιμάσουν,
νά τήν χαρακτηρίσουν ὡς αἵρεσιν καί «διδασκαλίαν δαιμονίων» (Α΄ Τιμ. δ΄, 1). Σέ
σχετική περίπτωση, διατύπωσε ὁ Χριστός τή διδασκαλία του ὡς πρός τό τί μολύνει
τόν ἄνθρωπο. Εἶπε ὁ Χριστός πώς ἡ τροφή αὐτή καθ’ ἑαυτήν δέν ἀσκεῖ καμμιά ἠθική
ἐπίδραση στόν ἄνθρωπο· γιατί ἀπό τό στόμα προχωρεῖ στά πεπτικά ὄργανα γιά νά
κρατήσει ὁ ὀργανισμός ὅ,τι τοῦ εἶναι χρήσιμο γιά τή συντήρησή του καί ἀποβάλλει
κατόπιν ὅ,τι δέν τοῦ χρειάζεται. Ἑπομένως ὅ,τι εἰσέρχεται στό στόμα δέν μολύνει
τόν ἄνθρωπο. Ἐκεῖνο πού μολύνει τόν ἄνθρωπο, εἶπε ὁ Χριστός, εἶναι ὅ,τι ἐξέρχεται
ἀπό τό στόμα, ἀφοῦ προέρχεται ἀπό τήν καρδία, τή σκέψη καί τό πνεῦμα του. Διότι
ἀπό τήν καρδία προέρχονται οἱ πονηροί διαλογισμοί, οἱ φόνοι, οἱ ἀκολασίες, οἱ
κλοπές, οἱ βλασφημίες καί τά παρόμοια πού μολύνουν τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου.</div><o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Δέν ἔχει, λοιπόν, αὐτό τό νόημα ἡ νηστεία. Δέν εἶναι ἀποχή ἀπό ὁρισμένα
εἴδη τροφῶν γιατί οἱ τροφές αὐτές εἶναι μολυσμένες. Τόν σκοπό τῆς νηστείας θά
τόν δοῦμε μέσα ἀπό τήν πράξη τῆς Ἐκκλησίας καί μέσα ἀπό μερικά γεγονότα ὅπως
περιγράφονται στήν Ἁγία Γραφή.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">A) Ἡ νηστεία πρῶτα ἀπ’ ὅλα ἐπιδιώκει τήν ὑποταγή τῆς ὕλης στίς ἀπαιτήσεις
τοῦ πνεύματος. Δέν μάχεται τήν ἴδια τήν ὕλη, ἀλλά τήν ἀνταρσία τῆς ὑλικῆς ἀτομικότητας,
τήν ἐπαναστατημένη ὁρμή τῆς αὐθυπαρξίας. Ἔχει σάν σκοπό τήν καταπολέμηση τῶν
παθῶν καί ὄχι τοῦ σώματος. Εἶναι παθοκτόνος καί ὄχι σωματοκτόνος. Πολλές φορές ἡ
ἐπαναστατημένη ὑλική φύσις μας ἀντιστρατεύεται τό πνεῦμα. Γι’ αὐτό λέει ὁ Μ.
Βασίλειος «εἰ θέλεις ἰσχυρόν ποιῆσαι τόν νοῦν, δάμασον διά νηστείας τήν σάρκα».
Αὐτό τό νόημα ἔχουν καί τά λόγια τοῦ Ἀπ. Παύλου «ὑποπιάζω μου τό σῶμα καί
δουλαγωγῶ». Ἐξ ἄλλου, λέει ὁ Ἀπ. Παῦλος «ὅσον ὁ ἔξω ἡμῶν ἄνθρωπος διαφθείρεται,
τόσον ὁ ἔσωθεν ἀνακαινοῦται».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Τό νά στεροῦμε τό ἐγώ μας ἀπό τήν ἱκανοποίηση ὁρισμένων ἐπιθυμιῶν του,
εἶναι μία ἄσκηση καί γυμνασία ἀπαραίτητη γιά τόν ἀγώνα τοῦ ἀνθρώπου ἐναντίον τοῦ
κακοῦ. Ἡ νηστεία δέν εἶναι ἐκδήλωση ἄρνησης τῆς ζωῆς ἤ τῶν ἱκανοποιήσεών της. Εἶναι
μόνο προσωρινή στέρηση μέ σκοπό τήν ἄσκηση τοῦ ἐγώ, τήν κάθαρση, τήν ἐνδυνάμωσή
του γιά ψηλότερες καί οὐσιαστικότερες κατακτήσεις καί ἱκανοποιήσεις μέσα στή
ζωή. Ἡ νηστεία δέν εἶναι ἄρνηση, εἶναι θέση. Μόνον ὡς θέση ἡ νηστεία ἔχει
χριστιανικό χαρακτήρα. Μ’ αὐτήν ὁ Χριστιανός ἀσκεῖται ὥστε νά μήν ὑποκύπτει στό
πρῶτο δέλεαρ τοῦ κόσμου, νά εἶναι ἕτοιμος σάν στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ νά
πολεμήσει κατά τῆς δυνάμεως τοῦ πονηροῦ. Ἀσκούμαστε μέ τό νά λέμε ὄχι στήν ἐπιθυμία
μας γιά κάποιο φαγητό. Ἔτσι ὅταν ἔρθει κι ὁ πραγματικός πειρασμός ἀπό τόν
πονηρό, νά λέμε ὄχι. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οὔτε καί αὐτοσκοπός εἶναι ἡ νηστεία. Σκοπεῖ στήν ἐξάσκησή μας στήν ἐγκράτεια
γιά νά ’μαστε ἕτοιμοι νά ἀντιταχθοῦμε στόν πονηρό. Ὅπως μία στρατιωτική μονάδα ὅταν
κάμνει ἀσκήσεις δέν ἔχει σάν ἀντικειμενικό σκοπό τήν κατάκτηση τοῦ στόχου πού ἄμεσα
προβάλλεται ἀπό τήν ἄσκηση, ἀλλά τή γενικότερη ἑτοιμότητα γιά τίς μάχες πού
τυχόν θά διεξαγάγει στό μέλλον μέ τόν ἐχθρό, ἔτσι κι ἡ νηστεία κι οἱ ἄλλες
πνευματικές ἀσκήσεις εἶναι τά μέσα πού ὡς ἀντικειμενικό σκοπό ἔχουν τή
γενικότερη ἐγκράτεια. Ἄν, ἑπομένως, μποροῦμε νά νηστεύουμε, μποροῦμε δηλαδή νά
συγκρατήσουμε τήν πίεση πού ἐξασκοῦν τά γευστικά μας ὄργανα πάνω στή θέλησή
μας, ἀλλά ἀφήνουμε ἀχαλίνωτη τή γλώσσα μας γιά κατηγορίες καί καταλαλιές, ἤ τίς
ἄλλες αἰσθήσεις ἀνεξέλεγκτες, τότε πιθανόν νά κερδίζουμε στή συγκεκριμένη ἄσκηση
τῆς νηστείας, ἀλλά ἡττώμαστε στίς ἄλλες, τίς ἀληθινές μάχες πρός τόν ἐχθρό. Καί
θά συμφωνεῖτε ὅλοι πώς θά ’ταν προτιμότερο νά συνέβαινε ἀκριβῶς τό ἀντίθετο.
Δηλαδή ἄς μή νηστεύαμε (ἄς ἀποτυγχάναμε δηλαδή στήν ἄσκηση) κι ἄς ἦταν ἡ ἄλλη
ζωή μας χριστιανική, ἄς νικούσαμε δηλαδή στίς πραγματικές μάχες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ἡ θρησκεία μας δέν εἶναι μία ὑλιστική ἐκδήλωση. Ἡ σχέση μεταξύ Θεοῦ
καί ἀνθρώπων δέν ὑποβιβάζεται σέ μιάν παχυλή ἐκτίμηση φαγητῶν καί ποτῶν. Ὑπάρχει
ἡ διάταξη τῆς νηστείας, ἀλλά μόνη της εἶναι ἀνωφελής. Συνδυάζεται μέ τίς ἄλλες ἀρετές
γιά νά εἶναι εὐάρεστη στόν Θεό. Διαφορετικά θά ’ταν μία δίαιτα πού θά μποροῦσε
νά γίνει καί γιά ἄλλους σκοπούς. Ἕνα τροπάριο τῆς Καθαρᾶς Δευτέρας λέγει χαρακτηριστικά:
«Ἀληθής νηστεία (εἶναι) ἡ τῶν κακῶν ἀλλοτρίωσις, ἐγκράτεια γλώσσης, θυμοῦ ἀποχή,
ἐπιθυμιῶν χωρισμός, καταλαλιᾶς, ψεύδους καὶ ἐπιορκίας· ἡ τούτων ἔνδεια νηστεία ἐστίν
ἀληθής καί εὐπρόσδεκτος».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Τό ὅτι τέτοιο εἶναι τό νόημα τῆς χριστιανικῆς νηστείας φαίνεται κι ἀπό
τίς διατάξεις πού τήν διέπουν:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">α) Στούς ἀρρώστους ἐπιτρέπεται ἡ κατάλυση, ἡ ἀθέτηση τῆς νηστείας. Θά
’ταν σωματοκτόνος καί ὄχι παθοκτόνος σ’ αὐτή τήν περίπτωση ἡ νηστεία.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">β) Καταδικάζεται καί ἡ ὑπέρμετρη ἄσκηση, γιατί θά ἐξασθενοῦσε τό σῶμα
καί θά κατατρυχόταν ἡ ψυχή. Ἀρρώστιες τοῦ σώματος ταλαιπωροῦν καί τήν ψυχή, ἀφοῦ
ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἑνιαία ψυχοσωματική ὀντότητα. Κι ἀφοῦ σκοπός τῆς νηστείας εἶναι
ἡ ὑποβοήθηση τῆς ψυχῆς, εἶναι φυσικό νά ἀποφεύγεται καθετί πού θά ὁδηγοῦσε σέ ἀντίθετο
ἀποτέλεσμα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">γ) Δέν παραβλέπεται, ὕστερα, καί τό γεγονός πώς ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀνάγκη
ὁρισμένων συστατικῶν τά ὁποῖα δέν μπορεῖ νά στερηθεῖ γιά μεγάλες περιόδους.
Χρειαζόμαστε π.χ. καί ζωϊκές πρωτεΐνες, γιατί ὁ ὀργανισμός μας δέν μπορεῖ νά
συνθέσει κάποια ἀμινοξέα καί θά πρέπει νά τά πάρει ἕτοιμα ἀπό ζωϊκές τροφές. Ἔτσι
στίς περιόδους τῶν νηστειῶν ἐπιτρέπονται καί ὁρισμένα θαλάσσια εἴδη (χταπόδια,
καλαμάρια, σουπιές) πού ἐφοδιάζουν τόν ἄνθρωπο μέ τίς πρωτεΐνες αὐτές. Εἴπαμε ἡ
νηστεία εἶναι μόνον παθοκτόνος.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">δ) Μέσα σ’ αὐτά τά πλαίσια καί μέσα στά ὅρια τῆς γενικότερης ἐγκράτειας
τοποθετεῖται καί τό γεγονός ότι ἀπό μερικά συγγενικά εἴδη, τό ἕνα ἐπιτρέπεται
καί τό ἄλλο ἀπαγορεύεται σέ καιρούς νηστείας. Ἐπιτρέπονται π.χ. οἱ ἐλιές καί ἀπαγορεύεται
κάποτε τό λάδι. Ἤ ἐπιτρέπεται ὁ ταραμάς κι ἀπαγορεύεται τό ψάρι. Εἶναι γιατί μέ
τό λάδι μπορεῖς νά κάμεις ποικιλία φαγητῶν (ἄρα δέν ἐξασκεῖς ἐγκράτεια ὅσην ἐπιβάλλεται
στίς μέρες πού ἀπαγορεύεται ἡ χρήση του) ἐνῶ οἱ ἐλιές θά καταναλωθοῦν ὡς ἐλιές.
Τό ἴδιο καί μέ τό ψάρι καί τόν ταραμά.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">ε) Ἔτσι ἐξηγεῖται τό γιατί καταδικάζεται, καί δέν θεωρεῖται νηστεία, ἡ
χρησιμοποίηση ἀκριβοτάτων καί γευστικοτάτων φαγητῶν, ἔστω καί νηστήσιμων, στίς
περιόδους τῆς νηστείας. Θά ’ταν ἀντίφαση στίς πράξεις μας ἄν ἀποφεύγαμε τή
μαρίδα καί τρώγαμε γαρίδες. Ἤ ἄν ἀποφεύγαμε τίς σαρδέλλες καί τρώγαμε χαβιάρι.
Τό βαθύτερο νόημα τῆς νηστείας εἶναι ἡ ἐξάσκησή μας στήν ἐγκράτεια. Στίς μέρες
τῆς νηστείας θά πρέπει τά φαγητά μας νά εἶναι λιτά καί ἁπλά γιά νά στηρίζουν τό
σῶμα μας στήν ἐργασία κι ὄχι γιά νά μᾶς εὐχαριστοῦν ὡς ἐδέσματα. Ἡ ἐθελούσια
στέρηση τῆς εὐχαρίστησης ἀπό φαγητό ἀποτελεῖ τήν ἐξάσκησή μας στήν ἐγκράτεια. Ἄν
ἡ νηστεία συνιστᾶ ἁπλῶς ποικιλία στό ἐδεσματολόγιό μας καί τά νηστήσιμα
φαγητά μας συνοδεύονται μέ ὅλα τά σχετικά καρυκεύματα, τότε ἡ νηστεία μας χάνει
κάθε νόημα ἐγκράτειας. Ἐξάλλου ἁπλά καί φτηνά φαγητά στίς περιόδους νηστείας μᾶς
ἐξοικονομοῦν χρήματα πρός ἐξάσκηση καί τῆς ἀρετῆς τῆς ἐλεημοσύνης, τῆς βοήθειας
πρός τούς ἔχοντας ἀνάγκη, ἀρετῆς πού ἐντείνεται σέ περιόδους νηστείας. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Κι ἀφοῦ αὐτό τό νόημα ἔχει ἡ νηστεία εἶναι φυσικό νά καταδικάζεται ἀπό
τόν Θεό σάν ἀνωφελής ἡ ἁπλή ἀποχή ἀπό τά φαγητά. Γι’ αὐτό καί ὁ Φαρισαῖος παρ’ ὅλο
ὅτι νήστευε «δίς τοῦ Σαββάτου» κατακρίθηκε.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">B) Ἡ νηστεία στήν Παλαιά Διαθήκη, ἀλλά καί σήμερα, εἶχε καί ἔχει καί
τήν ἔννοια τῆς μετάνοιας, τῆς συντριβῆς μπροστά στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὅταν οἱ
προφῆτες καλοῦν τόν λαό νά μετανοήσει, τόν προτρέπουν σέ νηστεία. Καί ἡ ἡμέρα
τοῦ Ἐξιλασμοῦ, ἡμέρα μετάνοιας, ἦταν ἡμέρα ἀσιτίας. Ὅταν ὁ Ἰωνάς στάλθηκε στή
Νινευή γιά νά κηρύξει μετάνοια, διάταξε πρῶτα – πρῶτα νηστεία στούς κατοίκους
της. Γράφει ἡ Παλαιά Διαθήκη πώς «ἐπίστευσαν οἱ ἄνδρες Νινευή καί ἐκήρυξαν
νηστείαν καί ἐνεδύσαντο σάκκους». Ὁ ἴδιος ὁ βασιλιάς τῆς Νινευή σέ ἔνδειξη
μετάνοιας διέταξε: «Οἱ ἄνθρωποι καί τά κτήνη καί οἱ βόες καί τά πρόβατα μή
γευσάσθωσαν, μηδέ νεμέσθωσαν, μηδέ ὕδωρ πιέτωσαν».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Μετάνοια καί ταπείνωση, λοιπόν, εἶναι ὁ ἄλλος σκοπός τῆς νηστείας.
Ταπεινωνόμαστε μέ τό νά δεχόμαστε ἐντολές ἀπό ἄλλον. Ὅταν εἴμαστε αὐτόνομοι
κάνουμε ὅ,τι θέλουμε. Ἐδῶ δεχόμαστε τήν ἐντολή τῆς νηστείας ἀπό τόν Θεό,
δηλώνουμε δηλαδή ὅτι ἔχουμε Κύριον, δέν εἴμαστε αὐτόνομοι. Γι’ αὐτό και οἱ
νηστεῖες τοποθετοῦνται πρίν ἀπό μεγάλες γιορτές καί μεγάλα γεγονότα. Πρίν ἀπό
τά Χριστούγεννα καί τό Πάσχα. Σέ συνδυασμό μέ τίς ἄλλες ἀρετές πού θά πρέπει νά
τήν συνοδεύουν, ἡ νηστεία ἔχει σκοπό νά μᾶς ὁδηγήσει στόν ἄξιο ἑορτασμό τῶν
γεγονότων αὐτῶν. Ἰδιαίτερα ἡ νηστεία τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς, ἡ καθ’ αὑτό νηστεία
τῶν Χριστιανῶν, εἶναι μία κίνηση ὁλοκληρωτικῆς ἀφιέρωσης στόν Θεό. Οἱ Ἑβραῖοι εἶχαν
μίαν εὐσεβῆ συνήθεια πού καταγράφηκε ἀργότερα στίς διατάξεις τοῦ Νόμου: Ἀφιέρωναν
τό 1/10 τῶν εἰσοδημάτων τους στόν ναό. Ἀπό αὐτό συντηροῦνταν οἱ λευΐτες, οἱ χῆρες
καί τά ὀρφανά. Ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί, ὁ νέος Ἰσραήλ τῆς Χάριτος, κάνουμε κάτι
πολύ πιό οὐσιαστικό. Ἀφιερώνουμε στόν Θεό τό 1/10 τῆς ζωῆς μας, τό 1/10 κάθε
χρονιᾶς. 365 μέρες ἔχει ὁ χρόνος, τό 1/10 του εἶναι 36,5 μέρες καί γιά τό
στρογγύλευμα: 40. Αὐτό λοιπόν εἶναι τό δεύτερο νόημα τῆς νηστείας. Νόημα ὁλοκληρωτικῆς
ἀφιέρωσης, μετάνοιας καί συντριβῆς μπροστά στόν Θεό, ἀναγνώριση τῆς κυριότητάς
Του στή ζωή μας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ὅταν ἐπρόκειτο νά παρουσιαστεῖ ὁ Θεός «ἐν γνόφῳ καί θυέλλῃ καί ἀστραπαῖς
καί βρονταῖς» στό Σινά, οἱ Ἑβραῖοι διατάχτηκαν νά τηρήσουν τριήμερη νηστεία. Νά
νιώσουν, νά συναισθανθοῦν τή σοβαρότητα ἐκείνης τῆς Θεοφάνειας. Ἡ Θεοφάνεια στή
Βηθλεέμ, κατά τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἤ στόν Γολγοθᾶ, ὅμως, εἶναι ἀσύγκριτα
ψηλότερη ἀπό τή Θεοφάνεια στό Σινά καί πρέπει μέ νηστεία νά προετοιμαστεῖ γιά
νά τήν δεχτεῖ ὁ νέος Ἰσραήλ, ὁ λαός τοῦ Θεοῦ. Ταπεινώνεται ὁ ἴδιος ὁ Θεός
καί φτάνει γιά τή δική μας σωτηρία νά γίνει ἄνθρωπος ὅμοιος μ’ ἐμᾶς, ἤ νά ἀνεβεῖ
γιά χάριν μας στόν Σταυρό. Ἄς ἀναγνωρίσουμε τήν εὐεργεσία κι ἄς ταπεινωθοῦμε
μπροστά του μέ τή νηστεία.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Γ) Ἔχει ὅμως ἡ νηστεία καί κάποιον ἄλλο σκοπό, πού ἴσως νά μήν περνᾶ ἀπό
τόν νοῦ μας. Τονίζει τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, τήν κοινότητα τῶν Χριστιανῶν. Εἶναι
ἡ νηστεία γεγονός Ἐκκλησιαστικό κι ὄχι ἀτομικό. Μέ τή νηστεία καλούμαστε νά ὑπερβοῦμε
τά ὅρια τῆς ἀτομικότητάς μας. Τό ἔνστικτο τῆς αὐτοσυντήρησης εἶναι ἀπό τά ἰσχυρότερα
στόν ἄνθρωπο. Κι ἡ λήψη τροφῆς ἀπό τόν καθένα μας ἔχει σάν σκοπό τήν ἀναπλήρωση
τῶν ἀπωλειῶν καί τήν αὔξηση τοῦ ἀτόμου, εἶναι μία αὐτοσυντήρηση τῆς ἀτομικότητας.
Ἔρχεται ὅμως ἡ νηστεία καί καταργεῖ τήν αὐτονομημένη λήψη τροφῆς καί τήν
μεταβάλλει σέ ὑπακοή στό κοινό θέλημα καί στήν κοινή πράξη τῆς Ἐκκλησίας. Ὑποτάσσουμε
ἔτσι τίς ἀτομικές μας προτιμήσεις καί ἐπιλογές στούς ἐκκλησιαστικούς κανόνες τῆς
νηστείας πού ὁρίζουν τό εἶδος τῆς τροφῆς. Δέν νιώθει πιά ὁ καθένας μας σάν μία
ξεχωριστή μονάδα ἀλλά σάν μέλος ἑνός ἑνιαίου συνόλου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Νηστεύουμε π.χ. κατά τή Μεγάλη Τεσσαρακοστή καί ξέρουμε πώς τό ἴδιο
κάνουν ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί στά πέρατα τοῦ κόσμου, στήν Ἀγγλία, στήν Ἀμερική,
στήν Ἀφρική, παντοῦ. Ἐρχόμαστε σέ κοινωνία, σέ σχέση μέ τούς ἄλλους
Χριστιανούς, τούς ἀδελφούς μας, καί συμβάλλουμε ἔτσι στήν ἑνότητα τοῦ σώματος
τοῦ Χριστοῦ. Στίς προηγούμενες ἐποχές, οἱ Χριστιανοί εἶχαν βαθιά συναίσθηση αὐτοῦ
τοῦ γεγονότος. Γι’ αὐτό κι εἶχαν σάν τρόπο διάκρισης τῶν Χριστιανῶν ἀπό τούς
Μουσουλμάνους τήν τήρηση τῶν διατεταγμένων νηστειῶν. Ἔλεγαν -μᾶς ἔμεινε ἡ
φράση- πώς αὐτός δέν νηστεύει, εἶναι Τοῦρκος.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Τέτοιο περιεχόμενο δίνει ἡ Ἐκκλησία στή νηστεία. Καί πιστεύω πώς ὕστερα
ἀπ’ αὐτά πού εἴπαμε δέν θά ὑπάρχει κανένας καλόπιστος πού νά εἰρωνεύεται αὐτόν
τόν θεσμό ἤ νά ἀμφιβάλλει γιά τήν ἀξία του. Ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ζωή ἄσκησης
καί νηστείας. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μετά τή βάπτισή Του ἀποσύρθηκε στήν ἔρημο καί
νήστεψε γιά σαράντα μέρες πολεμώντας, μέ τόν τρόπο αὐτό, τόν διάβολο. Δι’ αὐτῆς
λέει ἡ ὑμνολογία «Μωσῆς Θεόπτης ἐχρημάτισεν. Ἠλίας νηστεύσας, οὐρανούς ἀπέκλεισε.
Τρεῖς δέ Παῖδες Ἀβραμιαῖοι, τύραννον παρανομοῦντα, διά νηστείας ἐνίκησαν».
Μιλώντας ὁ Χριστός κάποτε στούς ἀποστόλους κι ἀπαντώντας σέ ἐρώτησή τους γιατί
αὐτοί δέν μπόρεσαν νά ἐκβάλουν κάποιο δαιμόνιο, τούς εἶπε: «Τοῦτο τό γένος οὐκ ἐκπορεύεται,
εἰ μή ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Δέν δικαιολογοῦνται, λοιπόν, οὔτε παραγνώριση, οὔτε γέλωτες, οὔτε εἰρωνεῖες
γιά τή νηστεία. Μπορεῖ ἡ εἰρωνεία κι ὁ γέλωτας νά ’ναι δικαιολογημένα ὅταν
πρόκειται γιά κάποια καρικατούρα νηστείας, ὄχι ὅμως ὅταν πρόκειται γιά τή
νηστεία αὐτή καθ’ ἑαυτή, ὅπως τήν ἐκθέσαμε πιό πάνω κι ὅπως τήν διδάσκει ἡ Ἐκκλησία.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ἄς σπεύσουμε, λοιπόν, διά τῆς νηστείας, ἀφοῦ ἔχει τέτοια
σπουδαιότητα καί τέτοιο χαρακτήρα, «τά ὄμματα τῆς ψυχῆς καθᾶραι» ἰδιαίτερα αὐτή
τήν περίοδο, τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς, γιά νά μπορέσουμε ἐπάξια νά ἀτενίσουμε Τόν
ταπεινωθέντα γιά μᾶς μέχρι σταυροῦ καί ταφῆς καί νά οἰκειοποιηθοῦμε τή λύτρωση
πού μᾶς ἐχάρισε μέ τό Πάθος καί τήν Ἀνάστασή Του ὁ Χριστός.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: large;"><i>*Το παρόν κείμενο δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό “Παρέμβαση
Εκκλησιαστική”, τεύχος 57 (Ιανουάριος – Απρίλιος 2024), σελ. 484-489.</i></span><o:p></o:p></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-74403525505028665372024-03-17T12:56:00.000+02:002024-03-17T12:56:18.411+02:00"Κυριακή της Συγγνώμης" - π. Αλέξανδρος και Αγγελική Καριώτογλου<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi69wv4rP2Syc600nKSXN0owHM3B_oEO3O7OlJIXTAwTBuz5PMowLFPu8WrFd-y4hWPXSyteH3qRkr5TC10Q2NCGGtdPURhs-CoCo1tHS2-mjRizYxa03vrqojHaxIMpO-S8djKjP3b3bS_WNpg1b1V1r1dfSosb8TWWwgr_t5xQ5Bk4EEhnEB2FJnTp44/s500/431861802_739358205001315_5351252047139158213_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="375" data-original-width="500" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi69wv4rP2Syc600nKSXN0owHM3B_oEO3O7OlJIXTAwTBuz5PMowLFPu8WrFd-y4hWPXSyteH3qRkr5TC10Q2NCGGtdPURhs-CoCo1tHS2-mjRizYxa03vrqojHaxIMpO-S8djKjP3b3bS_WNpg1b1V1r1dfSosb8TWWwgr_t5xQ5Bk4EEhnEB2FJnTp44/w640-h480/431861802_739358205001315_5351252047139158213_n.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">"Την προηγούμενη Κυριακή μας κάλεσε η Εκκλησία να ελέγξουμε τον
εαυτό μας με κριτήριο την αγάπη. Σήμερα, μια μέρα πριν την έναρξη της Σαρακοστής
, μας καλεί να δείξουμε έμπρακτα την απόφασή μας να αλλάξουμε, να μετανοήσουμε,
να αλλάξουμε δηλαδή τρόπο σκέψης και πράξης. Αυτό το γεγονός το σηματοδοτεί η
Εκκλησία με μια μεγάλης σημασίας συνήθεια που λαμβάνει χώρα το απόγευμα της
Κυριακής της Τυροφάγου, τον Εσπερινό της Συγγνώμης. Οι ιερείς και οι πιστοί στο
τέλος του εσπερινού, ζητούν συγγνώμη ο ένας από τον άλλον για τις αστοχίες τους
και έτσι μπαίνουμε στην περίοδο της νηστείας της Σαρακοστής συμφιλιωμένοι με
τον εαυτό μας και με τους άλλους.<span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: arial; font-size: large;"> <o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Γι΄ αυτό η Κυριακή αυτή, ονομάζεται "Κυριακή της Συγγνώμης".
Αυτό το γεγονός της αλληλοσυγχώρεσης βρίσκεται σε άμεση σχέση με την ποιότητα
της αγάπης μας. Μόνο όταν συνειδητοποιήσουμε πόσο τρομακτικό γεγονός είναι η
απουσία της αγάπης από τον κόσμο και τη ζωή μας, μπορούμε να συγχωρήσουμε και
να συγχωρεθούμε. Γιατί ο λόγος του Χριστού είναι σαφής: Αν δεν συγχωρέσετε δεν
θα λάβετε και συγχώρεση. Έτσι πραγματοποιείται το μυστήριο της καταλλαγής και
δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για να οσμισθούμε τον Παράδεισο, δηλαδή την
τέλεια κοινωνία με τον Θεό και τους ανθρώπους". <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">(<b>π. Αλέξανδρος και Αγγελική
Καριώτογλου</b>: "Του Λόγου το Αληθές" , σχόλια στα ευαγγελικά
αναγνώσματα, σελ..217)</span><o:p></o:p></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-89154581254673488842024-03-17T12:54:00.000+02:002024-03-17T12:54:49.382+02:00Παρερμηνεία εις τα περί ‘’μοναρχίας του Πατρός’’ δίδει επιχειρήματα εις τον Παπισμόν - Β. Χαραλάμπους<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBkPQo_EpTVpYD2WFokkTSwjPERG9YDhuRKQmwxIEDnDZ3qep9WMk5JPKnxRaoJGEIZnUvHI6tyf218NDBiHttmbA3SvY6hw86kY97HFb165c526ZRIVX3zpnkuclPg8Qe0zpaZSX9ESGc7o0aLcF-evr1CMDmBX2g_NUWmSZ2hYVF_e8TT7jhWW9f3nY/s900/e2acd849d365015ef08ef5b696dc9e31_XL.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="900" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBkPQo_EpTVpYD2WFokkTSwjPERG9YDhuRKQmwxIEDnDZ3qep9WMk5JPKnxRaoJGEIZnUvHI6tyf218NDBiHttmbA3SvY6hw86kY97HFb165c526ZRIVX3zpnkuclPg8Qe0zpaZSX9ESGc7o0aLcF-evr1CMDmBX2g_NUWmSZ2hYVF_e8TT7jhWW9f3nY/w640-h384/e2acd849d365015ef08ef5b696dc9e31_XL.jpg" width="640" /></a></div><p></p><div style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Παρερμηνεία εις τα περί ‘’μοναρχίας του Πατρός’’ δίδει
επιχειρήματα εις τον Παπισμόν</b></span></div><div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /><div style="text-align: right;">Του<b style="font-weight: bold;"> Β. Χαραλάμπους</b>,<b> </b>θεολόγου</div><div style="text-align: center;">__________________</div>Έχουν δυστυχώς προβληθεί απαράδεκτες δογματικές παρερμηνείες,
για να προσδοθεί άλλη χροιά στα πρεσβεία τιμής του Οικουμενικού
Θρόνου. Είναι αλήθεια ότι τέτοιες παρερμηνείες είναι πρωτόγνωρες
στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Αν οι Παπικοί πρόβαλλαν τέτοιες απαράδεκτες
δογματικές παρερμηνείες, η Εκκλησία σίγουρα θα τις ανασκεύαζε. <br /> <br />Μια από τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις τέτοιων παρερμηνειών είναι και
αυτή που πρόβαλε ο <a name="_Hlk160983988">νυν Σεβασμιώτατος Αμερικής
Ελπιδοφόρος, τότε Μητροπολίτης Προύσης</a>.<br /> <br />Σε κείμενο ημερομηνίας 8 Ιανουαρίου 2014, που <a href="https://anastasiosk.blogspot.com/2014/01/primus-sine-paribus.html">δημοσιεύτηκε</a> στο
ιστολόγιο Αναστάσιος, το οποίο τιτλοφορείτο ‘’Primus sine paribus : Απάντησις
εις το περί πρωτείου κείμενον του Πατριαρχείου Μόσχας’’, του νυν Αρχιεπισκόπου
Αμερικής, τότε Μητροπολίτου Προύσης, Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του
Α.Π.Θ., όπου κατεγράφοντο μεταξύ άλλων τα εξής : ‘’Παλαιόθεν και συστηματικώς η
Εκκλησία εξέλαβε το πρόσωπον του Πατρός ως τον Πρώτον («η μοναρχία του Πατρός»)
της κοινωνίας των προσώπων της Αγίας Τριάδος’’.<span><a name='more'></a></span> <br /> <br />Και κάτωθεν του εν λόγω κειμένου η παραπομπή με αρ. 9 καταγράφει τα
εξής : [‘<a name="_Hlk90456867">’Ημίν δε μοναρχία το τιμώμενον‘’</a>, γράφει
ο <a name="_Hlk92750396"></a><a name="_Hlk95041408"></a><span style="mso-bookmark: _Hlk92750396;">άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος </span>εις
τον Τρίτον Θεολογικόν του Λόγον (ΒΕΠΕΣ,59, σ.239). Η έννοια της
μοναρχίας συνάδει προς την «τάξιν θεολογίας» <a name="_Hlk94798531">(Θεολογικός
Πέμπτος, σ.279). </a>Η Παναγία Τριάς δεν αποτελεί μίαν ομοσπονδίαν
προσώπων. Ο Θεολόγος των Πατέρων ομιλεί περί μοναρχίας και πρωτείου του
Θεού και Πατρός].<br /> <br />Το περί μοναρχίας όμως, που αναφέρει ο μεγάλος αυτός Άγιος της
Εκκλησίας μας, ‘’περιγράφει έν πρόσωπον’’; Αυτό ήθελε να πει ο<a name="_Hlk92917219"> Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος</a>; Αν ανατρέξουμε
στον Τρίτον Θεολογικόν Λόγον <a name="_Hlk95041528">του Αγίου Γρηγορίου</a>,
θα παρατηρήσουμε ότι εις το ‘’ημίν δε μοναρχία το τιμώμενον‘’, συμπληρώνει τα
εξής : ‘’ημίν δε μοναρχία το τιμώμενον· <a name="_Hlk94473049">μοναρχία
δε, ουχ ήν έν περιγράφει πρόσωπον</a>· έστι γαρ και το έν στασιάζον προς εαυτό
πολλά καθίστασθαι·αλλ’ ήν φύσεως ομοτιμία συνήστησι, και γνώμης σύμπνοια, και
ταυτότης κινήσεως και προς το έν των εξ αυτού συννευσις, όπερ αμήχανον επί της
γεννητής φύσεως, ώστε καν αριθμώ διαφέρη, τη γε ουσία μη τέμνεσθαι’’. <br /> <br />Αναφέροντας ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος το ‘’ημίν δε μοναρχία το
τιμώμενον ‘’, επεξηγεί τι εννοεί, προσθέτοντας το ‘’μοναρχία δε, ουχ ήν
έν περιγράφει πρόσωπον’’, στον ομολογιακό αυτόν Λόγον του περί του
Υιού. Ο Άγιος Γρηγόριος είναι σαφέστατος και δεν επιδέχεται άλλη ερμηνεία
η ρήση του αυτή. <br /> <br />Αν διαβάσει κανείς <a name="_Hlk94543820">τον Θεολογικόν αυτόν
Λόγον περί του Υιού (Γ΄ Λόγον) </a><a name="_Hlk94997866">του Αγίου
Γρηγορίου του Θεολόγου</a>, όσο και τον Θεολογικόν αυτού Λόγον περί του Αγίου
Πνεύματος (Ε΄ Λόγον), αντιλαμβάνεται την ομολογιακή σκοπιμότητα της
γραφής των και ως εκ τούτου δεν παρέχεται η δυνατότητα ερεισμάτων και
παραλληλισμών σε πρωτειακά επιχειρήματα. Μια τέτοια προσπάθεια παραλληλισμών
από ένα τέτοιο δογματικό κείμενο, δεν οδηγεί σε αλλοιώσεις του θεολογικού
βάθους των Θεολογικών αυτών Λόγων του μεγάλου αυτού Πατέρα της Εκκλησίας
μας; <br /> <br />‘’Ήν το φως το αληθινόν, ό φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον
κόσμον, ο πατήρ· <a name="_Hlk94798324">ήν το φως το αληθινόν, ό φωτίζει
πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον, ο υιός</a><a name="_Hlk94798317">·</a> ήν
το φως το αληθινόν, ό φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον, ο άλλος
παράκλητος· ήν, και ήν, και ήν· αλλ΄ έν ήν. Φως και φως, και φως· αλλ’ έν φως,
είς θεός’’ (Θεολογικός Πέμπτος). Αυτό ήθελε να καταδείξει ο Άγιος. Ο
Πέμπτος Θεολογικός Λόγος του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου απαντά στους
Πνευματομάχους. Καμιά υπόνοια παραλληλισμού με οποιοδήποτε ‘’πρωτείο’’
δεν άφηνε ο Άγιος.<br /> <br />Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος τονίζει ότι ‘’ημίν εις Θεός’’ και αυτό
είναι που θέλει να δείξει ο Άγιος. Αυτό είναι που θέλει να καταδείξει ο Άγιος
και όχι ‘’πρωτείο’’ ανάλογο με αυτό που επιχειρείται στο εν λόγω κείμενο. <br /> <br />‘’Όταν μεν ουν προς την θεότητα βλέψωμεν, και την πρώτην αιτίαν, και
την μοναρχίαν, έν ημίν το φανταζόμενον· όταν δε προς τα εν οις η θεότης, και τα
εκ της πρώτης αιτίας αχρόνως εκείθεν όντα και ομοδόξως, τρία τα
προσκυνούμενα’’, αναφέρει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος (Ε΄ Λόγον).
Αλλοιώνεται ο Πέμπτος Θεολογικός Λόγος του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου με
‘’πρωτειακούς’’ παραλληλισμούς.<br /> <br />Εισάγεται μια καινοφανής έννοια για τον Θεό Πατέρα, η έννοια δηλαδή
του πρωτείου του Πατρός, με την έννοια ενός πρωτόγνωρου πρωτείου του
Οικουμενικού Θρόνου.<br /> <br />Ο νυν Σεβασμιώτατος Αμερικής Ελπιδοφόρος, τότε Μητροπολίτης Προύσης,
προσέδωσε άλλη χροιά στα <a name="_Hlk160984396">πρεσβεία τιμής του
Οικουμενικού Θρόνου, </a>προβαίνοντας σε πρωτόγνωρη παρερμηνεία στο
αναφερόμενο από τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, περί της ‘’μοναρχίας του
Πατρός’’.<br /> <br />Το ενδεχόμενο να είναι ο Σεβ. Αμερικής ο επόμενος Οικουμενικός
Πατριάρχης, κάνει τον προβληματισμό μας ακόμα πιο έντονο, καθότι η διαφορετική
χροιά που προσδίδει για τα πρεσβεία τιμής του Οικουμενικού Θρόνου με τέτοια
καινοφανή θέση, παραχωρεί ένα ακόμα επιχείρημα στις περί ‘’πρωτείου’’
διεκδικήσεις του Παπισμού, πέραν φυσικά της δογματικής
παρερμηνείας. </span></div><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-23233325846459916132024-03-17T12:53:00.000+02:002024-03-17T12:53:09.136+02:00Η τέχνη της αγάπης. - Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgO02iLGFbcpWAXl-2FVJ7G33F0ES6rMwvSbv34hCrUXC7A4YWDCq1ohJq89jC2LobPY8UdcADgUJ2HrSopoaGmebu2CUzBVfC69x5tXMw_MDRd1JD5XrzEGFJ3IBlQIT6nkNnU4QlfTXB4rS0F_TW6LlY7HLSuqMPPgRq91HuOl4Kyd8-AiqJvTRXEXF4/s843/431949450_802620728577026_3625589901549024916_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="536" data-original-width="843" height="406" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgO02iLGFbcpWAXl-2FVJ7G33F0ES6rMwvSbv34hCrUXC7A4YWDCq1ohJq89jC2LobPY8UdcADgUJ2HrSopoaGmebu2CUzBVfC69x5tXMw_MDRd1JD5XrzEGFJ3IBlQIT6nkNnU4QlfTXB4rS0F_TW6LlY7HLSuqMPPgRq91HuOl4Kyd8-AiqJvTRXEXF4/w640-h406/431949450_802620728577026_3625589901549024916_n.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η τέχνη της αγάπης.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Αγάπη δεν είναι τι δίνεις, αλλά πώς την δίνεις<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Αγάπη δεν είναι το άπλωμα του χεριού μας, αλλά το δόσιμο της καρδιάς
μας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η αγάπη απαιτεί διάκριση και η διάκριση είναι τέχνη.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Εάν δεν ξέρεις την τέχνη της αγάπης,δεν ξέρεις να αγαπάς.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας</b></span><o:p></o:p></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-89712483722428175432024-03-17T12:52:00.002+02:002024-03-17T12:54:04.074+02:00ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΗΣ ΠΑΤΡΩΝ - ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΚΑΘΑΡΑΣ ΕΒΔΟΜΆΔΟΣ <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhA5VtC_saXFTLUUrlKpkoWsdjWJasbmDKXxP26Idoyftkni2795Dh4WuXZ0IVEoER4OuOIp0HcswzEV941Fxau1c8HtYnNHMKiNmtSSP-DrCq001NUNPSRGblxlLQNikusbOm6V-MVrECu8fAovrS16Bo0EcdSqtSaJMyqxigJRfzX71A8hd9hmTfbfv8/s1600/%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1_Viber_2020-07-16_23-46-53.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhA5VtC_saXFTLUUrlKpkoWsdjWJasbmDKXxP26Idoyftkni2795Dh4WuXZ0IVEoER4OuOIp0HcswzEV941Fxau1c8HtYnNHMKiNmtSSP-DrCq001NUNPSRGblxlLQNikusbOm6V-MVrECu8fAovrS16Bo0EcdSqtSaJMyqxigJRfzX71A8hd9hmTfbfv8/w640-h480/%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1_Viber_2020-07-16_23-46-53.jpg" width="640" /></a></div><p></p><div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΗΣ ΠΑΤΡΩΝ </b></span></div><span style="font-family: arial; font-size: large;"><div style="text-align: center;"><b>ΠΡΌΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ </b></div></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"><div style="text-align: center;">ΚΑΘΑΡΑΣ ΕΒΔΟΜΆΔΟΣ </div></span><o:p><span style="font-family: arial; font-size: large;"> <br /></span></o:p><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">1) ΚΑΘΑΡΆ ΔΕΥΤΈΡΑ <br /></span></b><span style="font-family: arial; font-size: large;">* ωρα 8πμ έως 10.30π.μ ΟΡΘΡΟΣ, ΩΡΕΣ, ΕΣΠΕΡΙΝΌΣ <br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">* ΩΡΑ 6μμ ΜΕΓΑ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ <br /></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p><span style="font-family: arial; font-size: large;"> <br /></span></o:p></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">2) ΤΡΊΤΗ ~ ΤΕΤΆΡΤΗ ~
ΠΈΜΠΤΗ <br /></span></b><span style="font-family: arial; font-size: large;">ΩΡΑ 6μμ , ΜΕΓΑ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ <br /></span><o:p><span style="font-family: arial; font-size: large;"> <br /></span></o:p><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">3) ΤΕΤΆΡΤΗ ΩΡΑ
3.30μμ ΕΩΣ 5μμ<br /></span></b><span style="font-family: arial; font-size: large;"> ΕΣΠΕΡΙΝΗ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΗ Θ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ <br /></span><o:p><span style="font-family: arial; font-size: large;"> <br /></span></o:p><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">4) ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ <br /></span></b><span style="font-family: arial; font-size: large;"> Α) ωρα 3.30μμ έως 4.30μμ <span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Α' ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">Β) ωρα 7μμ έως 8.30μμ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Β'
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ <span><a name='more'></a></span><br /></span><o:p><span style="font-family: arial; font-size: large;"> <br /></span></o:p><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">5) ΣΆΒΒΑΤΟ <br /></span></b><span style="font-family: arial; font-size: large;">ΩΡΑ 7πμ έως 9.30πμ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Θ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ
ΚΑΙ ΙΕΡΌ ΜΝΗΜΌΣΥΝΟ ΠΆΝΤΩΝ ΤΩΝ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ. <br /></span><o:p><span style="font-family: arial; font-size: large;"> <br /></span></o:p><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">6) ΚΥΡΙΑΚΉ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΊΑΣ <br /></span></b><span style="font-family: arial; font-size: large;">ΩΡΑ 6.40 πμ ΕΩΣ 10.30πμ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΘΑ
ΤΕΛΕΣΘΕΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΉ Θ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ ΚΑΙ ΛΙΤΆΝΕΥΣΙΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ ΣΤΟΥΣ ΔΡΌΜΟΥΣ
ΤΗΣ ΕΝΟΡΊΑΣ</span></div>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-58649176113564709062024-03-17T12:50:00.000+02:002024-03-17T12:50:47.397+02:00Μνήμη του Οσίου Αλεξίου, του Ανθρώπου του Θεού (17 Μαρτίου)<div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAw9uLTG6SxhBDly8qdK6l-gPJXpbednnzOtR7YSvbnMwk6qMcIqrT6aXWYnwT3ExMvMNlah3RKCQDOZSOf-pOzbIwuvd8UuMR_c5MZXXxYqnKZ3hBzMGMllLDtg1oFkvIAlfhtRpv5ZqDP4-DkRDCsdnK4UzOZ-WIDSCXyDJLayklllh6fgRpsh8v7gs/s500/11719.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="353" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAw9uLTG6SxhBDly8qdK6l-gPJXpbednnzOtR7YSvbnMwk6qMcIqrT6aXWYnwT3ExMvMNlah3RKCQDOZSOf-pOzbIwuvd8UuMR_c5MZXXxYqnKZ3hBzMGMllLDtg1oFkvIAlfhtRpv5ZqDP4-DkRDCsdnK4UzOZ-WIDSCXyDJLayklllh6fgRpsh8v7gs/w141-h200/11719.jpg" width="141" /></a></div><br /> <span style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Σήμερα, Κυριακή της Τυρινής, μαζί με τον αναστάσιμο χαρακτήρα της
ημέρας είναι αφιερωμένη στην εξορία του Αδάμ από τον Παράδεισο ένεκα της
παρακοής στην εντολή του Θεού. Επίσης, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Οσίου
Αλεξίου του Ανθρώπου του Θεού, όπως παραμένει στη συνείδηση των πιστών εντός
της Εκκλησίας. <br /></span></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">Γεννήθηκε στη Ρώμη επί των διαδόχων του Μ. Θεοδοσίου. Οι γονείς του
ήσαν ενάρετοι άνθρωποι, διέθεταν μεγάλη περιουσία και διακρίνονταν για την
αρετή της ελεημοσύνης. Η επιμονή των γονέων του οδήγησε τον Όσιο στον έγγαμο
βίο, τον οποίο όμως εγκατέλειψε, με τη σύμφωνη γνώμη της συζύγου του.
Παίρνοντας τα αναγκαία υλικά αγαθά μαζί του, έφυγε κρυφά για την Έδεσσα της
Συρίας, όπου για 17 χρόνια έζησε ασκητικά, προσευχόμενος και μελετώντας το λόγο
του Θεού και μη παραλείποντας την πρόνοια για τους φτωχούς.<span><a name='more'></a></span><br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ακολούθως, επέστρεψε στη Ρώμη, όπου συνάντησε τους γονείς του και τη
σύζυγό του και έζησε κοντά τους για άλλα 17 χρόνια, χωρίς να αποκαλύψει την
ταυτότητά του. Κατά το διάστημα αυτό, δεν έπαυσε να διακονεί τους συνανθρώπους
του και να προσεύχεται αδιάλειπτα, με αγάπη και σωφροσύνη.<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">Το προσωνύμιο «Άνθρωπος του Θεού», δόθηκε στον Αλέξιο κατά θαυμαστό
τρόπο από τον ίδιο το Θεό, ο οποίος πληροφόρησε τον επίσκοπο Ρώμης Ιννοκέντιο,
κατά την ώρα της Θείας Λειτουργίας και ενώπιον πολλών μαρτύρων, για την κοίμηση
του μοναχού Αλέξιου, που θα συνέβαινε την επόμενη μέρα. Οι συγγενείς του
πληροφορήθηκαν την ταυτότητά του, μέσω σημειώματος, που είχε φυλαγμένο στη ζώνη
του και είχε ο ίδιος ετοιμάσει, όταν από τον Κύριο έλαβε την πληροφορία για την
επερχόμενη αναχώρησή του από τα εγκόσμια στα ουράνια.<br /><div style="text-align: right;"><i><span style="font-family: arial; font-size: large;">Του <b>Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου</b></span></i></div></span></div><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p></o:p></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-88376036138307335212024-03-16T22:48:00.003+02:002024-03-16T22:48:23.866+02:00Με συγχωρείς - π.Θεοδόσιος Μαρτζούχος<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtPK5KPcnTBeIjd0X8eOKs5-wGufkb2iZa4SryadarDhW9bAxoZeb-BNTzatbFDfwlLudrIz0ia8nWu3EKLHcfeM8L1U-IN9jVOXa-A_10qGV9-yrpM619k-10eaMWW8VMAIyreMpat7R8bkkNy2re4z6zxISwRURO6d6GDxm4VYhdDx40WQs5wh3Zlek/s284/images%20(7).jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="177" data-original-width="284" height="399" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtPK5KPcnTBeIjd0X8eOKs5-wGufkb2iZa4SryadarDhW9bAxoZeb-BNTzatbFDfwlLudrIz0ia8nWu3EKLHcfeM8L1U-IN9jVOXa-A_10qGV9-yrpM619k-10eaMWW8VMAIyreMpat7R8bkkNy2re4z6zxISwRURO6d6GDxm4VYhdDx40WQs5wh3Zlek/w640-h399/images%20(7).jpg" width="640" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Κυριακή της Τυρινής </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><b><span style="font-family: arial;"><span style="font-size: x-large;">Με συγχωρείς</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>π.Θεοδόσιος Μαρτζούχος</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο άνθρωπος είναι πολυδιάστατη «υπόθεση» δύσκολα ορατή και αντιληπτή! Η
καρδιά του (=ο όλος δηλαδή άνθρωπος, σωματοψυχικά!) είναι βαθύ «πηγάδι» για να
είναι ορατός δια μιας!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Αυτό όμως που καταλαβαίνει κανείς δια μιας και εξ᾿ αρχής, είναι το ότι
ο άνθρωπος σίγουρα έχει τα… μέσα και τα… έξω. Τα μέσα που δεν φαίνονται και τα
έξω που όχι μόνον φαίνονται, αλλά και… «επιβάλλονται». Τα «μέσα» βέβαια δεν
είναι μόνον η εσωτερική διάθεση, που έχει ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα αλλά και
οι τοποθετήσεις και οι αξίες που καθένας έχει ως κριτήρια ενεργειών. Τα «έξω»
διαμορφώνονται και εκφράζονται (έτσι έπρεπε) ως αποτελέσματα των έσω
τοποθετήσεων, όμως πολλές φορές αυτονομούνται και αρχίζει ο χορός της
υποκρισίας, άλλος να ᾿μαι και άλλος να δείχνω.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Έρχεται σήμερα, Κυριακή της Τυρινής, έξω από την «πόρτα» της Μεγάλης
Σαρακοστής ο Χριστός και μας θυμίζει (κατά Ματθαίον κεφ. 6 στίχοι 14-21)
ακριβώς αυτήν την αλληλοσυσχέτιση των μέσα με τα έξω και θίγει τρία θεμελιακά
θέματα χριστιανικής ωριμότητας, τα εξής:<span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: arial; font-size: large;"><o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"> <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Α.</b> <u>Πως λειτουργεί η συγχώρηση;</u><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Β.</b> <u>Τί είναι νηστεία και πώς την υλοποιούμε;</u><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Γ.</b> <u>Ποιός είναι ο θησαυρός της ζωής μας;</u><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b> </b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Α.</b> Ας ξεκινήσουμε από το πρώτο. Αρχαιοελληνική αλλά και
πανανθρώπινη εμπειρία είναι το βίωμα των ενοχών που γεννιέται στην συνείδηση,
όταν ο άνθρωπος διαπράττει λάθη και αμαρτήματα, που ζημιώνουν άλλους ή και τον
εαυτό του, ηθικά ή και υλικά.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ένα τέτοιο γεγονός τον αναστατώνει και κρατάει την ψυχή του σε ένταση
και άγχος. Ψάχνει εναγώνια, λύση της εσωτερικής του πίεσης. Ψάχνει εξιλεωτική
προσφορά για ανακούφιση. Κάνει κάθε θυσία «αποσβεστική» του χρέους και του
βάρους.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Για τους χριστιανούς η παρακοή στο θέλημα του Θεού, το οποίο με το
βάπτισμα υποσχεθήκαμε ότι θα είναι κατευθυντήρια πορεία της ζωής μας, γεννάει
αποκλείσεις απ΄ τον τρόπο ζωής που προτείνει ο Χριστός και ενοχές. Ο Χριστός
αυτό το αδιέξοδο το θεραπεύει με την συγχώρεση που δίνει σ᾿ όσους επιστρέφουν σ᾿
Αυτόν. Η Εκκλησία από την άλλη, στην Ομολογία του «Πιστεύω» της συμπεριέλαβε
και την άφεση των αμαρτιών, προφανώς γιατί πρέπει να φέρνουμε το θέμα στην
μνήμη μας πάντοτε, όταν πηγαίνουμε στην Εκκλησία. Στην προσευχή, που ο Χριστός
μας παρέδωσε, («Πάτερ ἡμῶν…») το θέμα έχει κομβική θέση. «Ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα
ἡμῶν ὡς καί ἡμεῖς αφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν». Συγχώρησέ μας τις
αμαρτίες <b>(όχι δικαιολόγησέ τες! Αν ήταν δικαιολογημένες, δεν χρειαζόταν
συγχώρηση!!) </b>όπως και μείς μάθαμε από Σένα, να συγχωρούμε τους άλλους.
Αυτό είναι το πρώτο σκαλοπάτι της χριστιανικής ωριμότητας. Να κάνουμε τις
εγωιστικές ενοχές μας, ταπεινωτική μετάνοια αναγνώριση- ανάληψη του λάθους και
της αμαρτίας μας και να ζητάμε από τον Χριστό να τα σβήσει και να γίνει η σχέση
μας μαζί Του, όπως πριν! Τώρα λοιπόν μας λέει ότι αν δεν… Τον γνωρίσουμε (τίνος
πνεύματος ἐστέ ὑμεῖς) και δεν συγχωρούμε… ούτε Αυτός θα μας συγχωρήσει.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Εκείνος που θέλει να αγαπά τον πλησίον του, δεν μπορεί να το
κατορθώσει στηριζόμενος απλώς και μόνο στο ότι το θέλει. Μόνον ο άνθρωπος που
πορεύεται καθ᾿ ομοίωση του Θεού, από τον οποίον πλάστηκε και χάρη στον οποίον
υπάρχει, μόνο αυτός ο άνθρωπος μπορεί να αγαπήσει «ως σεαυτόν» τον πλησίον του,
ο οποίος, όπως και ο ίδιος, πλάστηκε κι αυτός από το Θεό και υπάρχει χάρη στο
Θεό. Μόνο «ἐν Θεῷ» μπορούν οι άνθρωποι να συναντηθούν μεταξύ τους. Διότι μόνο
στο Θεό συναντιούνται, και δεν διασταυρώνονται απλώς, οι συγκλίνουσες ακτίνες
της ύπαρξης. Όταν μέσα μας γεννιέται σιγά-σιγά και εκδηλώνεται μέσω της
ατομικής σωματικής μας ύπαρξης ο «νοῦς Χριστοῦ», η ζωή του Πατρός, τότε παίρνει
συνειδητά ζωή η αγάπη των αδελφών μας. Από τον Χριστό δια των πλησίον μας έρχεται
η ζωή. <i>G. MacDonald </i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><i>« Αγάπα τον πλησίον σου»</i></span></p><div align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
</div>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Β.</b> Επειδή στην ανθρώπινη ζωή τα θέματα δεν είναι λόγια
αλλά πράξη, με τον ίδιο τρόπο και στην αναγνώριση και ανάληψη του λάθους (στην
μετάνοια) η γνησιότητα της αποφάσεως δεν πρέπει να μένει μόνον στα λόγια, αλλά
να έχει την αποφασιστική επικύρωση των «έργων». Η νηστεία, δηλαδή η θυσιαστική
παραίτηση από επιτρεπόμενες κατά τα άλλα τροφές (όχι με την λογική
καθαρά-ακάθαρτα) έρχεται να συμπληρώσει, ολοκληρώνοντας, την μετάνοια του
ανθρώπου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η νηστεία είναι πολυεδρική υπόθεση. Ξεκινάει από την βιολογική
δυναμική της εγκράτειας για να εξελιχθεί σε παραίτηση από την επιθυμία και να
φτάσει σε θυσιαστική-σταυρική αντιμετώπιση του εαυτού μας, ώστε να μπορούμε να
αγαπάμε. Όταν οι επιθυμίες μου είναι προσδιοριστικές των ενεργειών μου, δύσκολα
συνυπολογίζω τον άλλο. Απλά: αν δεν «σταυρώνω» τον εαυτό μου, θα «σταυρώνω»
τους άλλους.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Όλη αυτή η, κατά το ήμισυ, σωματική προσπάθεια έχει στόχο και σκοπό
την ελευθερία του ανθρώπου. Όχι την ικανοποίηση του Θεού. Και ακόμα χειρότερα,
την εγωιστική αυτοπροβολή! Ο Χριστός (Ματθ. 6, 16-18) μιλάει για μια τέτοιου
είδους… «διαστροφή» για την οποία λέει ότι είναι μάταιος και χαμένος κόπος.
«Σας βεβαιώνω πως έτσι έχουν κιόλας λάβει την ανταμοιβή τους».<o:p></o:p></span></p>
<div align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
</div><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Γ.</b> «Ὅπου εἶναι ὁ θησαυρός σας ἐκεῖ θά εἶναι καί ἡ καρδιά
σας.» Με αυτά τά λόγια ολοκληρώνει ο Χριστός αυτή την τρίπλευρη διδασκαλία εν
όψει της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Κατά την αγία Γραφή με την λέξη «καρδιά» δεν
εννοείται μόνον και απλώς το εσωτερικό των ανθρώπων αλλά ολόκληρος ο άνθρωπος,
όπως είναι, μπροστά στον Θεό. Όταν ο Θεός έλεγε «Δος μου, παιδί μου, την καρδιά
σου» (Παροιμ.23, 26) δεν εννοούσε ένα βιολογικό όργανο αλλά, τον όλο εαυτό.
Όλοι μας σκεπτόμαστε με ανακουφιστική γαλήνη μια καθαρή καρδιά και λέμε, αν όχι
αυταπατώμενοι, πάντως περιαυτολογούντες φιλάρεσκα: Ξέρεις τι καρδιά έχω;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Αυτή λοιπόν η «καρδιά» μας, κάνει αξιολογήσεις.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Αγαπάει» πράγματα και πρόσωπα. Τα θεωρεί θησαυρούς.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">«Κλέβεται». Όπως λέμε απλά: κάτι ή κάποιος μας έκλεψε την καρδιά!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Χριστός μας επισημαίνει τον κίνδυνο μιας τέτοιας κλοπής από πράγματα
πρόσκαιρα και μάταια. Από πράγματα στα οποία αν «επενδύσουμε» κινδυνεύουμε να
μείνουμε κενοί αφού «σκόρος», «σκουριά», «κλέφτες», μπορούν να αφανίσουν τις…
επιλογές της καρδιάς μας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Χριστός μας μιλάει για θησαυρούς που έχουν ποιότητα αντοχής στον
«σκόρο» και την «σκουριά» και οι οποίοι είναι ασύλητοι από κλέφτες και
διαρρήκτες: αφού έχουν ουράνια ποιότητα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Κανείς δεν μπορεί να μας κλέψει την αγάπη, όπως κλέβει το πορτοφόλι!
Κανείς δεν μπορεί να μας διαρρήξει την καλωσύνη και την συγχωρητικότητα, όπως
το χρηματοκιβώτιο. Κανείς δεν μπορεί να μας πάρει την καρδιά μας, αν δεν την
δώσουμε εμείς. Αυτά που αξιολογούμε ως θησαυρός, σ᾿ αυτά θα είναι μοιραία
κολλημένη η καρδιά μας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Με την προοπτική του προσώπου του Χριστού και της Αναστάσεως Του
(καθώς και της δικής μας αναστάσεως) ως των μεγαλύτερων ανθρώπινων θησαυρών, ας
«περπατήσουμε» με χαρά τον κόπο που απαιτείται (κάθε τι που αξίζει…κοστίζει)
για να φτάσουμε σε βαθύτερη συνειδητοποιημένη σχέση με τον Χριστό και να μη
αφήσουμε την καρδιά μας να καταδαπανάται στα μάταια.<o:p></o:p></span></p>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Με αγάπη και ευχές</span></div><span style="font-family: arial; font-size: large;"><div style="text-align: center;">Ο εφημέριός σας</div></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"><div style="text-align: center;">π. Θεοδόσιος</div></span></div>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"> <o:p></o:p></span></p>
<div align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
</div><div style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #444444;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ<br /></b></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον<br /></b></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b><u>Κεφ. στ’, 14-21<br /></u></b></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b> <br /></b></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">Εἶπε ὁ Κύριος:<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"> – Ἄν συγχωρεῖτε στούς ἄλλους ἀνθρώπους τά παραπτώματα πού σᾶς
κάνουν, θά συγχωρέσει καί σέ σᾶς ὁ οὐρά-νιος Πατέρας σας τά δικά σας. Ἄν ὅμως
σεῖς δέν συγχωρεῖτε στούς ἄλλους ἀνθρώπους τά παραπτώματά τους, οὔτε ὁ Πατέρας
σας θά σᾶς συγχωρέσει τά δικά σας.<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">Καί ὅταν νηστεύετε, νά μή δείχνετε σκυθρωποί, ὅπως κάνουν οἱ ὑποκριτές
πού ἀφήνουν ἄπλυτο τό πρόσωπό τους, γιά νά δίνουν στούς ἀνθρώπους τήν ἐντύπωση ὅτι
νηστεύουν. Ἀλήθεια σᾶς λέω· μέ κάτι τέτοια, ἔχουν κιόλας πάρει τόν μισθό τους.<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">Σύ ἀντιθέτως ὅταν νηστεύεις, περιποιήσου τά μαλλιά σου καί νῖψε τό
πρόσωπό σου, ὥστε νά μή τό καταλαβαίνουν οἱ ἄνθρωποι ὅτι νηστεύεις· ἀλλά μόνον ὁ
Πατέρας σου, πού βλέπει τίς κρυφές πράξεις. Καί ὁ Πατέρας σου, πού βλέπει τά
πάντα, καί τά κρυπτά, θά σοῦ τό ἀνταποδώσει στά φανερά.<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;">Μή κάνετε στόχο σας νά ἀποκτήσετε θησαυρούς στήν γή. Ὅ,τι κι ἄν ἀποκτήσετε
ἐδώ, μπορεῖ τό σκουλήκι καί ἡ σκουριά, νά σᾶς τά καταστρέψουν· καί οἱ κλέφτες
νά κάνουν διάρρηξη καί νά τό κλέψουν. Κάντε στόχο σας νά ἀποκτήσετε θησαυρούς
στόν οὐρανό· ὅπου οὔτε τό σκουλήκι οὔτε ἡ σκουριά μποροῦν νά σᾶς τούς
καταστρέψουν· καί οἱ κλέφτες δέν μποροῦν ποτέ νά σᾶς τούς κλέψουν.<br /></span><span style="font-family: arial; font-size: large;"> Νά ξέρετε ὅτι
ὅπου εἶναι ὁ θησαυρός σας, ἐκεῖ θά εἶναι καί ἡ καρδιά σας.-<br /></span><o:p><span style="font-family: arial; font-size: large;"> </span></o:p></span></div>
Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8731717389815652265.post-26996234840669259642024-03-16T22:45:00.000+02:002024-03-16T22:45:05.660+02:00ΑΡΧΗ ΝΗΣΤΕΙΑΣ - π. Δημητρίου Μπόκου<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3_qy5KJok1pTMfIBeYO-CFbh0Xz8lXrVCFJnfrA3PFygm8Ow_ekKDExMUpvrSF-O4eZOINwnBuf4C78j1vh11vnPVlSKEbdWOM4xZ3E9vJQ_6Oi-EgfBWplvXEY9UGvAWWeSUIr5t0aWPpz4PuQtVS7Q1xi5Rpf7pGH3_OFL6Ae5b_dw0-FZEQJUFMpA/s875/sarakosti.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="542" data-original-width="875" height="396" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3_qy5KJok1pTMfIBeYO-CFbh0Xz8lXrVCFJnfrA3PFygm8Ow_ekKDExMUpvrSF-O4eZOINwnBuf4C78j1vh11vnPVlSKEbdWOM4xZ3E9vJQ_6Oi-EgfBWplvXEY9UGvAWWeSUIr5t0aWPpz4PuQtVS7Q1xi5Rpf7pGH3_OFL6Ae5b_dw0-FZEQJUFMpA/w640-h396/sarakosti.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><u style="text-underline: double;">ΑΡΧΗ
ΝΗΣΤΕΙΑΣ </u></b><u style="text-underline: double;"><o:p></o:p></u></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i><u><span style="font-family: arial; font-size: large;">π. Δημητρίου Μπόκου <o:p></o:p></span></u></i></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Ο Χριστός τονίζει την τεράστια
σημασία </span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">της συγχώρησης</b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;"> προς τους ανθρώπους που μας έφταιξαν και τη
θεωρεί απόλυτη και αναντικατάστατη προϋπόθεση για τη δική μας συγχώρηση από τον
Θεό. Δεν υποτιμά όμως και τα άλλα πνευματικά αγωνίσματα που πρέπει να κάνουμε,
ξεκινώντας από </span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">τη νηστεία,</b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;"> για την αποδέσμευσή μας όχι μόνο από την
ευχαρίστηση του φαγητού, αλλά και από κάθε άλλη σωματική φιληδονία, και
επιπλέον από τις ζημιογόνες εγωκεντρικές προσκολλήσεις της ψυχής, με κυρίαρχη
την επιθυμία για πλούτο και θησαυρισμό, δηλαδή </span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">τη φιλαργυρία,</b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;"> που είναι
κατ’ ουσίαν ειδωλολατρία. Εν όψει λοιπόν της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, τα ανωτέρω
ζωτικά αθλήματα πρόκεινται αμέσως ενώπιόν μας </span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">(Κυριακή της Τυρινής).</b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;"> <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Είθισται βέβαια να τονίζεται
ότι η νηστεία μόνο από τροφές δεν έχει αξία, αν δεν συνοδεύεται από την
παράλληλη άσκηση αποχής από κάθε κακία. Προσοχή όμως εδώ! Ας μη φτάνουμε κατ’
ευθείαν στο άλλο άκρο, </span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">στην πλήρη
απαξίωση της νηστείας.</b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;"> «Καλή καρδιά
να έχεις, λένε μερικοί. Τί να την κάνεις τη νηστεία;» Έχει μεγάλη όμως αξία η
νηστεία </span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">και καθ’ εαυτήν.</b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;"> Ουσιαστικά είναι η αρχή κάθε πνευματικού
αγώνα. Το πρώτο βήμα στη σύνολη πνευματική άσκηση.<span></span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: arial; font-size: large;"> Με την αποχή από τα
ευχάριστα φαγητά, μας εκπαιδεύει. Μας μαθαίνει πώς να απέχουμε και από άλλες
ευχαριστήσεις. Πώς να έχουμε υπό έλεγχο τις επιθυμίες που μας ωθούν στην
εκτροπή από το θέλημα του Θεού. Το πρώτο μάθημα του Θεού προς τον άνθρωπο ήταν
η άσκηση της νηστείας. Όρισε ένα δέντρο στον Παράδεισο και είπε <i>«ου φάγεσθε
απ’ αυτού»</i> (Γεν. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">2,</b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;"> 17). Ακόμα και ο πιο αδύναμος πνευματικά
άνθρωπος μπορεί να καταφέρει σχετικά εύκολα να νηστέψει. <o:p></o:p></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Γι’ αυτό και ο Κύριος δεν
παρέλειψε να νομοθετήσει στο Ευαγγέλιό του τα της νηστείας. Και η Εκκλησία την
παρέλαβε και την έκαμε αρχή και βάση του πνευματικού αγώνα, καθορίζοντας πότε
και πώς πρέπει να νηστεύουμε μέσα στο λειτουργικό έτος. Πάνω όμως από όλους
τους περί νηστείας κανόνες που διαμορφώθηκαν από την εκκλησιαστική παράδοση, η
Εκκλησία διά των θεοφόρων Πατέρων της όρισε </span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">έναν απαράβατο γενικό κανόνα</b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">
για τη νηστεία. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">Ποιος είναι ο κανόνας αυτός; </span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Το ότι δεν παραδίδεται ένας και μόνο τρόπος
νηστείας.</b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;"> Επειδή δεν έχουν όλοι την
ίδια ψυχική και σωματική δύναμη, οι άγιοι Πατέρες δεν παρέδωσαν έναν άκαμπτο
κανόνα, μια τυφλή γενική συνταγή νηστείας, που να ισχύει για όλους αναγκαστικά.
Ο καθένας λοιπόν νηστεύει <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">α)</b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;"> ανάλογα με την ηλικία του. Αλλιώς οι γέροι, αλλιώς οι ενήλικες, αλλιώς
τα παιδιά. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">β)</b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;"> ανάλογα με την υγεία του. Αλλιώς οι γεροί, αλλιώς οι ασθενικοί. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">γ)</b><span style="mso-bidi-font-weight: bold;"> ανάλογα με τη σωματική αντοχή και ιδιοσυγκρασία του. Ένα πλήθος
βιολογικοί και ψυχολογικοί παράγοντες διαμορφώνουν την ιδιαίτερη φυσική
κατάσταση, την κράση του κάθε ανθρώπου. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Με τον τρόπο του λοιπόν ο
καθένας, μπορούμε όλοι μας κάπως να νηστέψουμε. Εκτός και δεν θέλουμε. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Όλα είναι θέμα δικής μας επιλογής.
Ο δικός μας Θεός δεν αναγκάζει ποτέ! Προτείνει μόνο. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i><span style="font-family: arial; font-size: large;">Καλή ευλογημένη εβδομάδα! Καλή
Σαρακοστή! </span><o:p></o:p></i></b></p>Αναστάσιοςhttp://www.blogger.com/profile/15358023218386607898noreply@blogger.com0