Η μετάνοια
ως αγάπη
Πρωτοπρεσβύτερος
Βασίλειος Θερμός
Ο τίτλος μπορεί κάπως να παραξένεψε ή να άφησε πολλά ερωτηματικά. Έχουμε συνηθίσει να μιλούμε για την μετάνοια και έχουμε διαβάσει πολλά. Επίσης έχουμε ακούσει και διαβάσει πολλά για την αγάπη. Δύο πολύ σπουδαίες έννοιες, δύο πολύ σπουδαίες πραγματικότητες της πνευματικής μας ζωής. Πώς αυτές οι δύο έννοιες μπορούν να συνυπάρξουν μέσα σε ένα τίτλο και μάλιστα κατά τέτοιο τρόπο διατυπωμένο, ώστε υπονοεί σχεδόν, ότι θα μπορούσαν να είναι και ταυτόσημες; Η μετάνοια, ιδωμένη ως αγάπη, εξεταζομένη ως αγάπη. Η μετάνοια υπό τη μορφή της αγάπης. Η μετάνοια με περιεχόμενο την αγάπη. Αυτές θα μπορούσε να είναι παραλλαγές επεξηγηματικές του τίτλου αυτού.
Τα αυτονόητα και τα στερεότυπα τα οποία έχουμε ο καθένας για τις δύο αυτές έννοιες δεν μοιάζουν να συγκλίνουν. Λέμε μετάνοια και έχουμε στο μυαλό μας το κατά Θεόν πένθος, το δάκρυ της μετανοίας, την συντριβή, τους καρπούς της μετανοίας, τα έργα της μετανοίας και όλα αυτά που έχουμε διαβάσει και έχουμε ακούσει. Λέμε αγάπη, και μας έρχονται στο νου η θυσία, η προσφορά, η ιλαρότητα, η φιλάνθρωπη διάθεση, η περιχώρηση του άλλου ανθρώπου. Πώς αυτά τα δύο διαφορετικά στερεότυπα, οι τόσο διαφορετικές εικόνες είναι δυνατόν να συγκλίνουν και υπό την μορφή, επαναλαμβάνω, σχεδόν της ταυτίσεως;
Θα προσπαθήσω να στηρίξω αυτή τη υπόθεση, ότι η μετάνοια και η αγάπη βρίσκονται πάρα πολύ κοντά και σχεδόν ταυτίζονται και ότι η αγάπη αποτελεί προϋπόθεση της μετάνοιας, αυτή είναι η κεντρική ιδέα η αποψινή. Θα προσπαθήσω να τη στηρίξω μέσα από τρεις δρόμους, μέσα από τρία βασικά επιχειρήματα που θα αναπτύξω στην αγάπη σας και στην υπομονή σας.