Δευτέρα 2 Μαρτίου 2009

π. Παύλος Χριστοδουλής "44 χρόνια μια καιόμενη λαμπάδα στο ιερό θυσιαστήριο"

π. Παύλος Χριστοδουλής
"44 χρόνια μια καιόμενη λαμπάδα στο θυσιαστήριο"
Σεβαστέ μου π. Παύλε, σας ευχαριστώ “ως χρεώστης μυρίων ταλάντων”, για τις προσευχές σας υπέρ της οικογενείας μου, και εμού. Αναστάσιος
* * * * *
Σεβαστέ μας π. Παύλε η σωματική απουσία σας, από την “προεδρία” της “παρέα” του βιβλιοπωλείου της “Ζωής”, είναι αισθητή.
Παρηγοριά μας, ότι προσεύχεστε στο Ουράνιο πλέον Θυσιαστήριο, και για εμάς.
π. Παύλε, θα σε θυμόμαστε για πάντα.
Εύχου και συ για μας.
(Γ.Τ., Π.Θ., Π.Μ., Π.Π., Α.Γ., Β.Ζ., Β.Σ., & Α.Κ.)
.
στις

6 σχόλια:

  1. Ανώνυμος2 Μαρτίου 2009 στις 4:00 μ.μ.

    Πολύ ωραίο το φυλλάδιο.
    Συγχαρητήρια σε οποίους είχαν την έμπνευση.
    Οι χειρόγραφες σημειώσεις, και το απόσπασμα από την διαθήκη ζωγραφίζουν την προσωπικότητα του π. Παύλου Χριστοδουλή.
    Η επιλογή των φωτογραφιών τέλεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος2 Μαρτίου 2009 στις 6:16 μ.μ.

    Τάσο πολύ προβάλεις τον μακαρίτη τον π. Παύλο. Υπάρχουν και άλλοι κληρικοί όχι μόνο αυτός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος2 Μαρτίου 2009 στις 8:32 μ.μ.

    Εκτός από την κηδεία πλήθος κόσμου ήταν και στο μνημόσυνο. Ο πιστός λαός γνωρίζει να τιμά τους ενάρετους κληρικούς. Ο π. Παύλος με την ζωή του ήταν επιστολή Χριστού. Δυσαναπλήρωτο το κενό το οποίο μας άφησε στην Αγία Παρασκευή. Όλα βέβαια έχουν ένα τέλος. Όμως κανένας δεν περίμενε να φύγει τόσο γλήγορα ενώ είχε δυνάμεις πολλές και όρεξη για δημιουργία. Δυστυχώς δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει το όραμά του. Το οποίο ήταν να φύγουν μπροστά από τον Ναό τα κτίσματα, ώστε να φανεί ο Ναός. Τα χρήματα τα είχε συλλέξει. Μακάρι να ευοδωθεί από τον διάδοχό του το όραμά του αφού και τα χρήματα υπάρχουν. Το άλλο το οποίο θέλω να τονίσω είναι ότι έφτιαξε το πνευματικό κέντρο, χωρίς να γίνει βαρετός στην ενορία. Ο παππούλης ήταν καλός καπετάνιος. Αυτός μεν έφυγε η παρουσία των δημιουργημάτών του παραμένει για να μας τον υπενθυμίζουν. Αιωνία η μνήμη του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος2 Μαρτίου 2009 στις 9:39 μ.μ.

    Ελπίζω ο μακαριστός συντοπίτης μου να εύχεται και υπέρ εμού του αμαρτωλού στο ουράνιο θυσιαστήριο. Θα τον θυμάμαι πάντοτε με το χαμόγελό του, την καλοσύνη του και την αγάπη του. Μας λείπει πράγματι από την παρέα στο βιβλιοπωλείο. Τον μνημονεύουμε συνεχώς.
    Αιωνία η μνήμη.

    Χ.Σ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος3 Μαρτίου 2009 στις 5:38 μ.μ.

    Πέρασα το πρωί από το βιβλιοπωλείο και το ένιωθα αδειανό. Κάθε πρωί ο π. Παύλος έδινε ζωή στην παρέα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος4 Μαρτίου 2009 στις 4:00 μ.μ.

    ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΑΛΛΑ ΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΠΑΥΛΟ ΟΧΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή