“ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΣ”Έμαθες να ζεις στο βυθό
κάτω από μπλε και πράσινα νερά.
Από ναυάγιο σε ναυάγιο να γυρνάς,
διπλωμένος για χρόνια με τα ίδια φύκια.
Η αναπνοή σου να χάνεται..
σαν άφρι στην κόψη των κυμάτων.
Τις μέρες, μονάχος, σεργιανάς
κοιτώντας τον ήλιο με τα υγρά σου μάτια.
Τις νύχτες ακουμπάς σε μια σπασμένη πλώρη
κι αφήνεσαι στο καθρέφτισμα των αστεριών.
Στις αφεγγιές ψαράδικα περνούν,
κι εσύ παρακαλάς το δίχτυ να σ' αρπάξει.
Πάντα ήθελες να βγεις στην επιφάνεια
και πάντα απομακρυνόσουν απ' το δίχτυ.
Κάτι σε κρατούσε δεμένο στον πάτο..
ίσως ο φόβος της αλλαγής.
Σκιαζόσουν τ' απάντημα του υγρού κορμιού σου
με το φως της μέρας και τ' αλμυρό μελτέμι.
Δεν ήθελες να ψήσει ο ήλιος την πληγή,
ήθελες να ρέει... για ν' αφήνεις κάτι πίσω.
Δεν μπορούσες να τον εγκαταλείψεις..
ο δαίμονάς σου ήταν ο μοναδικός σου φίλος.
Έτσι, συνέχισες την μοναχική πορεία σου
αφήνοντας τα μαύρα νερά να σε καταπίνουν,
ρουφώντας την ύπαρξή σου
μέσα απ' του λαιμού την ουλή.
γ.χ.γ
Ποίημα με ευαισθησία και πολλές κρυφές αλήθειες. Κάπου είδα τον εαυτό μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜερικά ποιήματα μιλούν στην καρδιά, όταν τα διαβάζεις προσεκτικά, και ανάλογα με την εσωτερική κατάσταση της ανάγνωσης, κάνει κάποιος σκέψης. Δεν γνωρίζω τι θέλει να πει ο ποιητής. Γνωρίζω όμως τις δικές μου σκέψεις από το διάβασμά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ ωραίο ποίημα!!! με πολύ δυνατές εικόνες!!! αν και λίγο καταθλιπτικό... ποιός να το ΄γραψε άραγε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το βρίσκω καταθλιπτικό διότι υπάρχουν και αισιόδοξα μηνύματα. Ποιος είναι όμως ο γ.χ.γ.; άραγε ο Αναστάσιος γνωρίζει το όνομά του;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκτός από τα μαύρα είναι και τα γαλάζια νερά της Ελληνικής θάλασσας….
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό το ποίημα. Ποιός ο γ.χ.γ.; Είναι γνωστός;
ΑπάντησηΔιαγραφήγ.χ.γ, ο Κοντοβαζαινίτης
ΑπάντησηΔιαγραφή