Εκδρομή στην Λαμία Κατασκηνωτές στην "Άγκυρα" Μετά το Κατηχητικό κάπου στην Βόρειο Ήπειρο
Φωτογραφίες Φοιτητικών αναμνήσεων του π. Παναγιώτη Θωμά από την Κατασκήνωση της Άγκυρας και αλλού. Στις φωτογραφίες υπάρχουν πρόσωπα γνωστά και αγαπημένα. Ευχαριστώ τον π. Παναγιώτη για την παραχώρηση.
Αχ!!! Τάσο, τι μου θύμισες σήμερα. Ανεπανάληπτες στιγμές χριστιανικής συντροφιάς στη κατασκήνωση, και με αδελφούς από το Οικοτροφείο Αθήνας. Διαμαρτύρομαι για το «ημερών αρχαίων» αυτές οι φωτογραφίες είναι «λες και ήταν χθες». Δεν πέρασαν δα και τόσα χρόνια. Νάσαι καλά για τις μνήμες που μας χαρίζεις.
Μέσα σε όλους είδα και τον Θεόδωρο Πατρίκιο που γιορτάζει σε λίγες μέρες. Που είναι αυτό το παιδί; έχει κάποιος νέα του. Απουσιάζει χρόνια στον Καναδά αλλά από τότε δεν τον ξανάδα. Να είναι καλά….
Πω, πω, πω, κάτι νιάτα. Ευχαριστούμε και τον π.Παναγιώτη Θωμά και τον "Αναστάσιο" για το μνημόσυνο που μας έκανε. Κατασκήνωση, Εκδρομές, Αλβανία!!! Τι αθώα χρόνια... Αραγε θα ξανα έρθει πίσω αυτή η αθωώτητα? Δεν πιστεύω. Και λυπάμαι και στεναχωρούμαι και απαγοητεύομια. Ανάμικτα συναισθήματα π.Παναγιώτη μας χάρισες Ευχαριστούμε Τασούλι...
Μια πρόταση: Αγαπητέ μας Αρχηγέ και μετέπειτα Επόπτα κ. Κωστόπουλε, ωραίες οι νοσταλγικές φωτογραφίες που σου έδωσε ο π. Παναγιώτης. Μήπως έπρεπε κάποια μέρα να συναντηθούμε μεταξύ μας, οι ομαδάρχες και εσύ, για να θυμηθούμε τα παλιά. Όχι μόνο οι ομαδάρχες σου στην Άγκυρα, αλλά και του Αλυσσού. Βάλε μπρος και θα βρεθούμε ξανά όλοι μαζί όπως τότε.
Με αφορμή τις παραπάνω ωραιότατες φωτογραφίες, πολύ αγαπητέ μας κ. Αρχηγέ (γιατί αυτός ο τίτλος, Τάσο, θα σε συνοδεύει για πάντα) ενθυμούμαι τις αναπανάληπτες στιγμές που έζησα σαν ομαδάρχης στον Αλισσό, κάτω από τις οδηγίες σου, οι οποίες ήταν καταστάλαγμα πολύτιμης πείρας και εμπειρίας σου στην διακονία των μικρών παιδιών. Τα χαρίσματα της επικοινωνίας, της ευστροφίας στον λόγο, του χιούμορ αλλά και της ακριβοδίκαιης λεπτής παρατήρησης μας ενέπνεαν στην μετέπειτα δική μας πορεία, ώστε δίκαια να θεωρούμαστε "δικά" σου παιδιά. Αν και είμαι σε ηλικία και οικογενειακή κατάσταση που δεν μου επιτρέπεται να υπηρετήσω πάλι ως ομαδάρχης, παρ' όλα αυτά θα έκανα οποιαδήποτε θυσία αν ήσουν και πάλι ΑΡΧΗΓΟΣ ΜΑΣ!
Τάσο, δεν θα γίνουν φέτος "¨Χαιρετισμοί" στην Άγκυρα; Για τους οικογενειάρχες ήταν μια μεγάλη ευκολία γιατί μπορούσαμε να τους παρακολουθούμε όλοι μαζί και ήταν σύντομοι. Κάνε κάτι γιατί εσένα σε ακούνε.
Σίγουρα θα έχεις τα ονόματα αυτών που είχες ομαδάρχες στον Αλισσό... Αξέχαστα χρόνια... Γιατί δεν τους μαζεύεις μια μέρα όλους αυτούς; Για ένα καφέ... Να φέρουν φωτο να δούμε όλοι
Οντως μερικοί είναι στην αναμονή να γίνουν Ιερείς: και πρώτος και καλύτερος ο Αναστάσιος!!!
Ερρωσθε σταμάτα επιτέλους αυτό το γλήψιμο...Αηδία έχει καταντήσει.. Απ'οτι γνωρίζω ο Αναστάσιος έχει υλικό από αρχεία για τους ομαάρχες του για το προσωπικό της κατασκηνώσεως Του... Ακόμα έχει και τους βοηθούς του, γιατί μην ξαχνάτε ο κ.Αναστάσιος είχε λίγους εκλεκτούς βοηθούς π.χ. Βοηθός Αρχηγού!!!Ανεπανάληπτος τίτλος...Αξέχαστες στιγμές.. Πάντως εμένα πού μου λείπει ο Αναστάσιος με το ψάθινο καπέλο... Αξέχαστες στιγμές που δυστυχώς τις έφαγε ο χρόνος και ο εγωϊσμός... Εγώ προσωπικά πολύ στεναχωρούμαι που αυτές οι στιγμές δεν πρόκειται να ξανά έλθουν...Δεν πρόκειται. Τότε ήμασταν αλλιώς. Ηταν ο ΑΡΧΗΓΟΣ μας ο Αναστάσιος που σαν λουλούδι μάζευε όλες τις μέλλισες... Πάντως και τι δεν θα έδινα να ξανα ζούσα τέτοιες κατασκηνωτικές "ΑΛΙΣΟΥ" στιγμές.... Αναστάσιε θα ξανά έλθουν τέτοιες στιγμές? Με τιμή Ο ένας και μοναδικός Βοηθός Αρχηγού
ΠΑΤΕΡΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ... ΘΥΜΗΘΗΚΑΜΕ ΠΟΛΛΑ... ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ...
Αχ!!! Τάσο, τι μου θύμισες σήμερα. Ανεπανάληπτες στιγμές χριστιανικής συντροφιάς στη κατασκήνωση, και με αδελφούς από το Οικοτροφείο Αθήνας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαμαρτύρομαι για το «ημερών αρχαίων» αυτές οι φωτογραφίες είναι «λες και ήταν χθες». Δεν πέρασαν δα και τόσα χρόνια. Νάσαι καλά για τις μνήμες που μας χαρίζεις.
Μέσα σε όλους είδα και τον Θεόδωρο Πατρίκιο που γιορτάζει σε λίγες μέρες. Που είναι αυτό το παιδί; έχει κάποιος νέα του. Απουσιάζει χρόνια στον Καναδά αλλά από τότε δεν τον ξανάδα. Να είναι καλά….
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι εκκλησιάρχης στον Καναδά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠω, πω, πω, κάτι νιάτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε και τον π.Παναγιώτη Θωμά και τον "Αναστάσιο" για το μνημόσυνο που μας έκανε.
Κατασκήνωση, Εκδρομές, Αλβανία!!!
Τι αθώα χρόνια...
Αραγε θα ξανα έρθει πίσω αυτή η αθωώτητα?
Δεν πιστεύω.
Και λυπάμαι και στεναχωρούμαι και απαγοητεύομια.
Ανάμικτα συναισθήματα π.Παναγιώτη μας χάρισες
Ευχαριστούμε Τασούλι...
Μην ζητάς πολλά. Καλύτερα φωτογραφικά μνημόσυνα παρά τα άλλα με τα κόλλυβα. Εκτός και αν το ζητά ο οργανισμός σου να πετάξει προς τα πάνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑθώα χρόνια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔράση, κατηχητικό, φροντιστήριο ομαδαρχών, κατασκήνωση, εξορμήσεις, εκδρομές, εργασίες στην κατασκήνωση.
Όμορφα χρόνια.
Μια παρατήρηση διαπίστωση: σε μερικές φωτό οι περισσότεροι είναι κληρικοί. Και ορισμένοι στην αναμονή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια πρόταση: Αγαπητέ μας Αρχηγέ και μετέπειτα Επόπτα κ. Κωστόπουλε, ωραίες οι νοσταλγικές φωτογραφίες που σου έδωσε ο π. Παναγιώτης. Μήπως έπρεπε κάποια μέρα να συναντηθούμε μεταξύ μας, οι ομαδάρχες και εσύ, για να θυμηθούμε τα παλιά. Όχι μόνο οι ομαδάρχες σου στην Άγκυρα, αλλά και του Αλυσσού. Βάλε μπρος και θα βρεθούμε ξανά όλοι μαζί όπως τότε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αφορμή τις παραπάνω ωραιότατες φωτογραφίες, πολύ αγαπητέ μας κ. Αρχηγέ (γιατί αυτός ο τίτλος, Τάσο, θα σε συνοδεύει για πάντα) ενθυμούμαι τις αναπανάληπτες στιγμές που έζησα σαν ομαδάρχης στον Αλισσό, κάτω από τις οδηγίες σου, οι οποίες ήταν καταστάλαγμα πολύτιμης πείρας και εμπειρίας σου στην διακονία των μικρών παιδιών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα χαρίσματα της επικοινωνίας, της ευστροφίας στον λόγο, του χιούμορ αλλά και της ακριβοδίκαιης λεπτής παρατήρησης μας ενέπνεαν στην μετέπειτα δική μας πορεία, ώστε δίκαια να θεωρούμαστε "δικά" σου παιδιά.
Αν και είμαι σε ηλικία και οικογενειακή κατάσταση που δεν μου επιτρέπεται να υπηρετήσω πάλι ως ομαδάρχης, παρ' όλα αυτά θα έκανα οποιαδήποτε θυσία αν ήσουν και πάλι ΑΡΧΗΓΟΣ ΜΑΣ!
Έρρωσθε!
Τάσο, δεν θα γίνουν φέτος "¨Χαιρετισμοί" στην Άγκυρα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τους οικογενειάρχες ήταν μια μεγάλη ευκολία γιατί μπορούσαμε να τους παρακολουθούμε όλοι μαζί και ήταν σύντομοι.
Κάνε κάτι γιατί εσένα σε ακούνε.
Έρρωσθε!
Σίγουρα θα έχεις τα ονόματα αυτών που είχες ομαδάρχες στον Αλισσό... Αξέχαστα χρόνια... Γιατί δεν τους μαζεύεις μια μέρα όλους αυτούς; Για ένα καφέ... Να φέρουν φωτο να δούμε όλοι
ΑπάντησηΔιαγραφήΟντως μερικοί είναι στην αναμονή να γίνουν Ιερείς: και πρώτος και καλύτερος ο Αναστάσιος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕρρωσθε σταμάτα επιτέλους αυτό το γλήψιμο...Αηδία έχει καταντήσει..
Απ'οτι γνωρίζω ο Αναστάσιος έχει υλικό από αρχεία για τους ομαάρχες του για το προσωπικό της κατασκηνώσεως Του...
Ακόμα έχει και τους βοηθούς του, γιατί μην ξαχνάτε ο κ.Αναστάσιος είχε λίγους εκλεκτούς βοηθούς π.χ. Βοηθός Αρχηγού!!!Ανεπανάληπτος τίτλος...Αξέχαστες στιγμές..
Πάντως εμένα πού μου λείπει ο Αναστάσιος με το ψάθινο καπέλο...
Αξέχαστες στιγμές που δυστυχώς τις έφαγε ο χρόνος και ο εγωϊσμός...
Εγώ προσωπικά πολύ στεναχωρούμαι που αυτές οι στιγμές δεν πρόκειται να ξανά έλθουν...Δεν πρόκειται.
Τότε ήμασταν αλλιώς.
Ηταν ο ΑΡΧΗΓΟΣ μας ο Αναστάσιος που σαν λουλούδι μάζευε όλες τις μέλλισες...
Πάντως και τι δεν θα έδινα να ξανα ζούσα τέτοιες κατασκηνωτικές "ΑΛΙΣΟΥ" στιγμές....
Αναστάσιε θα ξανά έλθουν τέτοιες στιγμές?
Με τιμή
Ο ένας και μοναδικός Βοηθός Αρχηγού
ΠΑΤΕΡΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘΥΜΗΘΗΚΑΜΕ ΠΟΛΛΑ...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ...