Ένας βασιλιάς ουδέποτε θα ανεχόταν να καθίσει ποτέ κοντά σε έναν άνθρωπο ληστή ή έστω σ’ έναν από τους δούλους του και έτσι να εισέλθει μαζί του στην πόλη. Και όμως ο Χριστός αυτό έκανε, όταν θα έμπαινε στην ουράνια πατρίδα παίρνοντας μαζί του τον ληστή, χωρίς να καταπατήσει τον παράδεισο, χωρίς να τον καταισχύνη με τα πόδια του ληστού, αλλά μάλλον τιμώντας τον παράδεισο. Διότι είναι τιμή για τον Παράδεισο το να έχει έναν τέτοιο Κύριο, ο οποίος να κάνη και τον ληστή άξιο της ευτυχίας του Παραδείσου.Κι όταν άνοιξε την βασιλεία των ουρανών στους τελώνες και στις πόρνες, αυτό δεν ήταν για να αφαίρεση την τιμή, αλλά για να την αυξήσει, δείχνοντας ότι τέτοιος είναι ο Κύριος της βασιλείας των ουρανών, ώστε και τους τελώνες και τις πόρνες να τους κάνει κατάλληλους και άξιους για εκείνη την τιμή και δωρεά”
΄΄Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Θα πάμε στον Παράδεισο;
ΑπάντησηΔιαγραφή