Ο Νυμφίος Χριστός

 Γι’ αυτό ήλθε προς ημάς, αν και ασώματος, ύφανε ένα σώμα της δικής μας κατασκευής. Φάνηκε σαν αμνός, αλλά έμεινε ο ποιμήν. Θεωρήθηκε δούλος, χωρίς ν’ αρνηθεί το αξίωμα του υιού. Αυτός που βαστάχθηκε από τη Μαρία, αλλά ενδύθηκε από τον Πατέρα. Αυτός που πατάει στη γη και γεμίζει τον ουρανό. Εφάνηκε παιδί και όμως δεν ξέπεσε από την αιωνιότητα της φύσεως Του. Ενδύθηκε σώμα χωρίς να μειώσει την απλότητα της θείας Του φύσεως. Φάνηκε πτωχός, αλλά δεν στερήθηκε τον πλούτο Του. Σαν άνθρωπος χρειαζόταν τροφή και σαν Θεός δεν έπαυσε να τρέφει τον κόσμο. Εφόρεσε την μορφή του δούλου, αλλά δεν άλλαξε την μορφή του Πατέρα. Τα πάντα ήσαν στην αναλλοίωτη φύσι Του. Ήταν εμπρός στον Πιλάτο και συγχρόνως εκάθητο μαζί με τον Πατέρα. Σε ξύλο καρφώθηκε και το σύμπαν εβάσταζε.

Επίσκοπος Σάρδεων Μελίτων