Χωρίς τίτλο 1.

1.

Και όμως είμαι ζωντανός!
Πλήξη και ανία και απραξία
με συντροφεύουν συχνά εδώ
στην Α΄ θέση ενός σύγχρονου νοσοκομείου.

Και όμως είμαι ζωντανός
και αγαπώ με πάθος τη ζωή!
Κι αυτό το είδα ολοφάνερα
σαν περίμενα ώρες αγωνιώδεις
να χειρουργηθώ και να πονέσω.

Αυτός ο πόνος του νυστεριού
και ο αφύσικος πόνος του αναισθητικού,
αυτή η μαρτυρική ανάνηψη να περιμένεις,
όλα αυτά προκαλούν επανάσταση
σε κάθε ίνα του κορμιού, σε κάθε γωνιά της ψυχής μου.

Διώχνω τον πόνο και φρικιό
σαν σκέπτομαι να λείπει
κάτι από του σώμα μου,
κάτι από την ακεραιότητά του.

Όλος ο μηχανισμός της άμυνας,
όλο το πνεύμα της αντιστάσεως,
όλες οι δυνάμεις της ζωής
εσήμαναν συναγερμό και πόλεμο
κατά του πόνου και του θανάτου.
Μέσα μου ζει ο έρωτας της ζωής
και δίνει νόημα σε κάθε ενέργεια
της υπάρξεώς μου και του μέλλοντός μου.

Δίψα ερωτική ζωής αιώνιας,
ζωής ακαταλύτου και μακάριας
κρατεί την ύπαρξή μου ζωντανή,
κι’ ας έρχονται η πλήξη και η θλίψη
και η ανία και η απραξία
συχνά να κάνουν συντροφιά.