Είναι μερικοί πάλι που ασχολούνται με την κριτική ο ένας του άλλου και όχι με το γενικότερο καλό. Παρακολουθεί ο ένας τον άλλο περισσότερο από τον εαυτό του. Κοιτάζει τι θα πει ή τι θα γράψει ο άλλος, για να χτυπήση κατόπιν αλύπητα, ενώ ο ίδιος, εάν έλεγε ή έγραφε το ίδιο πράγμα, θα το υποστήριζε και με πολλές μαρτυρίες από την Αγία Γραφή και τους Πατέρες. Το κακό που κάνει είναι μεγάλο, γιατί αφ’ ενός μεν αδικεί τον πλησίον του, αφ’ ετέρου δε τον γκρεμίζει μπροστά στα μάτια των πιστών.Όλοι χρειάζονται στην Εκκλησία. Όλοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σ’ αυτήν, και οι ήπιοι χαρακτήρες και οι αυστηροί… Δυστυχώς μερικοί έχουν παράλογες απαιτήσεις από τους άλλους. Θέλουν να έχουν τον ίδιο πνευματικό χαρακτήρα με τον δικό τους, και όταν κάποιος δεν συμφωνή με τον χαρακτήρα τους, δηλαδή ή είναι λίγο επιεικής ή λίγο οξύς, αμέσως βγάζουν το συμπέρασμα ότι δεν είναι πνευματικός άνθρωπος.
Γέροντας Παΐσιος Αγιορείτης
πολυ δυσκολο νά τό χωνέψεις.Οτι ο άλλος παραμενει διαφορετικός παρόλες τίς ευγενείς προσδοκίες μας,καί ότι δέν χρειάζεται νά μάς μοιάζει.Μπορεί νάναι ο εαυτός του..και ότι υπάρχει η ελπίδα ν αγαπηθεί γι αυτό πού είναι.Φαίνεται απλό, καί δέν είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφή