Ο Πατρών κυρός Νικόδημος για τον π. ΓΕΡΒΑΣΙΟ Παρασκευόπουλο

"Θα περιγράψω και αυτήν την εκ φήμης μορφήν του. Άλλωστε είμαι από τους όψιμους συνεργάτας του, διότι ήτο πλέον εις την τελευταία περίοδον της ζωής του, όταν συνεργασθήκαμε εις την Αρχιεπισκοπήν Αθηνών στο ίδιον γραφείον, εκείνος ως πρωτοσύγκελλος κι εγώ ως αρχιδιάκονος του αειμνήστου Γέροντός μας, του Αρχιεπισκόπου Χρυσάνθου.
Με βάσιν την προσωπική μου αυτή γνωριμία ... μπορώ υπεύθυνα να τον περιγράψω δι' όσους δεν τον εγνώρισαν. Διότι ασφαλώς οι νεώτεροι δεν τον εγνώρισαν, και πρέπει να πληροφορηθούν υπεύθυνα και σωστά ποίος είναι ο πραγματικός π. Γερβάσιος.
Ήτο ο άνθρωπος ο αγνός και ο ανιδιοτελής. Τίποτε δεν ζητούσε για τον εαυτόν του. Για την δόξα του Χριστού όμως ζητούσε πολλά· για την Εκκλησία ζητούσε τα πάντα· για την οικοδομή των πιστών και δια την επικράτηση της βασιλείας του Θεού ήτο απαιτητικός. Δια τον εαυτόν του μπορούσε αδίστακτα να επαναλάβη τον λόγον του Απ. Παύλου: "αργυρίου η χρυσίου ή ιματισμού ουδενός επεθύμησα" (Πραξ. 20,33).
Δεν τον συνεκίνησαν ούτε τα χρήματα, ούτε η λαμπρότης της εμφανίσεως. Ήτο ένας άνθρωπος σεμνός, λιτός, απλός. Και όταν εκυκλοφορούσε στην πόλη, και όταν ελειτουργούσε στον ναόν, δεν είχε την λαμπρότητα εις την εξωτερικήν εμφάνισιν. Αλλά είχε την άλλην λαμπρότητα την οποίαν του εχάριζε η χάρις του Αγίου Πνεύματος. Και έπρεπε να έχη κανείς το αισθητήριον το κατάλληλον, δια να διακρίνη σ' εκείνον τον απέριττον άνθρωπον το πώς εζούσε τα μυστήρια, πώς εζούσε την λειτουργική ζωή, πώς ενεθουσιάζετο όταν εκήρυττε, πώς ωμιλούσε υπεύθυνα στο εξομολογητήριον και στην κατηχητική προσφορά του...

+ Ο ΠΑΤΡΩΝ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ

Απόσπασμα ομιλίας, η οποία έγινε την 20ην Ιουνίου 1986, εις τον χώρον των Κατασκηνώσεων της "Αναπλαστικής Σχολής Πατρών", κατά την 22αν επέτειον από της κοιμήσεως του μακαριστού π. Γερβασίου.