Άσκηση - π. Ευσέβιος Βίττης

Η άσκηση δεν πρέπει να εκληφθή ως αυτοτιμωρία και αυτοβασανισμός μαζοχιστικού τύπου, ώστε δια μέσου του να εξιλεωθή ο Θεός και να αλλάξη έτσι γνώμη και διάθεση έναντι του ασκούμενου. Μια τέτοια αντίληψη θα ήταν καθαρά νομική και δικανική, γιατί θα θεωρούσε την άσκηση ικανή να επανορθώση μόνη της ό,τι ανεπανόρθωτο έκανε ο άνθρωπος πάνω στην αφροσύνη του. Η άσκηση μ’ αυτήν την αντίληψη θα αποκτούσε “αυτοσωτηριακό” χαρακτήρα, ξένον εντελώς προς την σωτηριώδη ενέργεια του Θεού και την μεγαλειώδη και “υπέρ νουν” συγκατάβαση του “μέχρι της εσχατιάς ημών” δια της ενανθρωπήσεως.

Αρχιμανδρίτης Ευσέβιος Βίττης