Ο Μητροπολίτης Περγάμου περί διαλόγου μετά των Ρωμαιοκαθολικών

Σεβασμιώτατε,
Επειδή κατ’ αυτάς δημιουργείται, ως μη ώφελε, υπό τινων κύκλων θόρυβος πολύς περί το θέμα του επισήμου θεολογικού Διαλόγου των Ορθοδόξων μετά των Ρωμαιοκαθολικών, και εκτίθενται απόψεις κινούμεναι πολλάκις μεταξύ ανακριβείας και απροκαλύπτου ψεύδους και συκοφαντίας, απευθύνομαι εις την αγάπην Σας, δια να διευκρινίσω τα ακόλουθα:
1. Ο ως άνω θεολογικός Διάλογος δεν αποτελεί υπόθεσιν του Οικουμενικού Πατριαρχείου, πολλώ δε μάλλον ενός συγκεκριμένου προσώπου, αλλά διενεργείται κατόπιν αποφάσεως όλων ανεξαιρέτως των αυτοκεφάλων και αυτονόμων Ορθοδόξων Εκκλησιών. Ειδικώς ως προς την παρούσαν περίοδον του Διαλόγου, κατά την οποίαν ο υποσημειούμενος ασκεί την συμπροεδρίαν από Ορθοδόξου πλευράς, η ομοφωνία όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών διά την συνέχισιν του Διαλόγου είναι καταγεγραμμένη εις Μνημόνια υπογεγραμμένα υπό των σεπτών Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών, τα οποία και επισυνάπτονται ενταύθα εν φωτοτυπία. Ως θα διαπιστώση η Σεβασμιότης Σας εκ της αναγνώσεως των Μνημονίων τούτων, και η αγιωτάτη Εκκλησία της Ελλάδος, συνοδική, μάλιστα, αποφάσει, αποδέχεται ότι «παρά τας υφισταμένας δυσκολίας, αίτινες, πηγάζουν εκ της συνεχίσεως της προκλητικής δράσεως της Ουνίας εις βάρος του ποιμνίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ο εν λόγω Θεολογικός Διάλογος δέον, όπως συνεχισθή». Οι αντιτιθέμενοι, συνεπώς, εις τον εν λόγω θεολογικόν Διάλογον αμφισβητούν και επικρίνουν πανορθοδόξους αποφάσεις, συνοδικώς ειλημμένας. Διεκδικούντες υπέρ εαυτών και μόνον το γνήσιον φρόνημα της Ορθοδοξίας αμφισβητούν κατ’ ουσίαν την ορθοδοξίαν όχι ωρισμένων προσώπων, όπως παραπλανητικώς διατείνονται, αλλά των Προκαθημένων και των ιερών Συνόδων πασών των αγιωτάτων Ορθοδόξων Εκκλησιών.

2. Τα αυτά ισχύουν και ως προς το θέμα του περί ου ο λόγος Διαλόγου. Πληροφορούμεθα ότι καθηγητής τις εν επιστολή προς τους Σεβασμιωτάτους Ιεράρχας επικρίνει την επιλογήν του θέματος του πρωτείου ως θέματος του θεολογικού Διαλόγου, και φρονεί ότι περί άλλα θα έδει να ασχολήται ο Διάλογος. Αλλ’ο εν λόγω καθηγητής είτε αγνοεί είτε αδιαφορεί διά το γεγονός ότι, και πάλιν, το θέμα του Διαλόγου απεφασίσθη πανορθοδόξως. Τα συνημμένα Μνημόνια, υπογεγραμμένα υπό πάντων των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών, μαρτυρούν και βεβαιούν τούτο. Η αγιωτάτη Εκκλησία της Ελλάδος αποδέχεται ωσαύτως ότι «προς διευκόλυνσιν της πορείας του Διαλόγου η συζήτησις αυτή (περί της Ουνίας) δύναται να διεξαχθή εντός των πλαισίων της εκκλησιολογίας υπό το πρίσμα του πρωτείου». Τούτο ακριβώς προτιθέμεθα να πράξωμεν φυσιολογικώς κατά την προσεχή συζήτησιν του θέματος «Το πρωτείον κατά την β’ χιλιετίαν», ότε και ενεφανίσθη η Ουνία. Τα λοιπά θέματα, εις τα οποία αναφέρεται ο εν λόγω καθηγητής, ουδόλως θα παροραθούν υπό του Διαλόγου. Αλλά εις την παρούσαν φάσιν, ως απεφασίσθη διορθοδόξως από της ενάρξεως του Διαλόγου, το επίκεντρον της συζητήσεως αποτελεί η Εκκλησιολογία. Σεβαστόν και θεμιτόν είναι να έχη διάφορον άποψιν ο εν λόγω καθηγητής, ή οιοσδήποτε άλλος. Αλλ’ είναι απαράδεκτον να κραυγάζη ότι η Ορθοδοξία κινδυνεύει, διότι οι διαποιμαίνοντες αυτήν Προκαθήμενοι δεν συμμερίζονται την γνώμην του. Που βαίνομεν ως Εκκλησία, Σεβασμιώτατε άγιε αδελφέ;
3. Διαδίδεται ψευδέστατα και συκοφαντικώτατα ότι επίκειται η υπογραφή της ενώσεως των Εκκλησιών! Ομότιμος καθηγητής της Θεολογίας, γνωστός διά την εμπάθειάν του προς το πρόσωπόν μου, επεσκέφθη Ιεράρχην της Εκκλησίας της Ελλάδος και του εδήλωσεν ότι, ως γνωρίζει μετά βεβαιότητος (!) , η ένωσις έχει ήδη αποφασισθή (εις την Ραβένναν!) και είναι θέμα χρόνου η αναγγελία της!!! Κληρικοί και λαϊκοί με πλησιάζουν και με ερωτούν εάν αληθεύει ότι εις την Κύπρον τον Οκτώβριον θα υπογραφή η ένωσις! Προφανώς διά του τρόπου τούτου επιδιώκεται η δημιουργία ανησυχίας εις τον λαόν του Θεού με απροβλέπτους συνεπείας διά την ενότητα της Εκκλησίας. Αλλ’ οι διαδίδοντες ταύτα γνωρίζουν ασφαλώς (εάν δεν ετυφλώθηκαν από εμπάθειαν, φανατισμόν ή μανίαν αυτοπροβολής)πρώτον μεν ότι ο διεξαγόμενος θεολογικός Διάλογος, έχει να διανύση μακρότατον ακόμη δρόμον, διότι αι θεολογικαί διαφοραί, τα οποίας συνεσώρευσαν χίλια έτη διαιρέσεως, είναι πολλαί, δεύτερον δε ότι η Επιτροπή του Διαλόγου είναι αντελώς αναρμόδια να «υπογράψη» ένωσιν, δοθέντος ότι το δικαίωμα τούτο ανήκει εις τας Συνόδους των Εκκλησιών. Διατί, λοιπόν, η ψευδέστατη παραπληροφόρησις; Δεν αναλογίζονται οι διασπείροντες τας ψευδείς αυτάς «πληροφορίας» τας συνεπείας διά την ενότητα της Εκκλησίας; «Ο ταράσσων (τον λαόν του Θεού) βαστάσει το κρίμα, όστις αν ή» (Γαλ.5,10)
Σεβασμιώτατε,
Η ευθύνη όλων, μάλιστα δε των επισκόπων, των τεταγμένων υπό του Θεού να μεριμνούν διά την διασφάλισιν της κανονικής ενότητος του ποιμνίου των, είναι πελωρία. Το διακύβευμα είναι εκκλησιολογικόν: ποία η αυθεντία και το κύρος των συνοδικών αποφάσεων; Θα υπακούωμεν εις τα συνοδικάς αποφάσεις, ως πράττομεν ημείς βαλλόμενοι διά τούτο, ή εις τους «ζηλωτάς» της Ορθοδοξίας; Υφίστανται Ορθοδοξία και δόγματα πίστεως άνευ συνοδικών αποφάσεων; Λάβετε, παρακαλούμεν, θέσιν επ’ αυτού, πριν ή οδηγηθώμεν εις πλήρη απαξίωσιν των συνοδικών αποφάσεων και διασπασθή το ποίμνιον Σας ως εκ της τυχόν ολιγωρίας μας.
Ταπεινώς και εν συναισθήσει επισκοπικής ευθύνης υποβάλλοντες ταύτα εις την υμετέραν αγάπην και κρίσιν διατελούμεν

Εν Αθήναις τη 26η Σεπτεμβρίου 2009

Μετά σεβασμού, τιμής και αγάπης εν Κυρίω
+Ο Περγάμου Ιωάννης
Ορθόδοξος Συμπρόεδρος της Επιτροπής επί του Θεολογικού Διαλόγου Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών