Ο πατριάρχης αρνούνταν πολλές φορές να πάρει και το μισθό του και αρκούνταν στη σύνταξη που είχε ως πρώην επίσκοπος Ράσκα και Πρίζρεν. Τα ρούχα του και τα παπούτσια του τα διόρθωνε μόνος… Του έμεναν και χρήματα από τη μικρή του σύνταξη τα οποία έδινε στους φτωχούς και σε άλλες αγαθοεργίες.Διηγούνται κάποιοι ότι όταν οι ιεράρχες ζήτησαν το 1962 αύξηση μισθών ο Παύλος -επίσκοπος τότε- είπε έκπληκτος: «Γιατί να γίνει αύξηση αφού δε μπορούμε να ξοδέψουμε ούτε αυτά που έχουμε;»
Το μεγαλείο του Πατριάρχη Σερβίας Παύλου ήταν η απλότητά του, η καλοσύνη του και το ότι με καθαρή συνείδηση υπηρέτησε την Αλήθεια του Χριστού. Η μνήμη του θα είναι στην καρδιά μου έντονη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαίρη