Σκεφτόμουν μια μέρα πως έγιvαν μερικά από τα ωραιότερα τραγούδια που τραγουδούσαμε στις νεανικές συντροφιές μας.Σε μια κατασκήνωση των Χριστιανικών Μαθητικών Ομάδων σε μια πλαγιά του Παρνασσού ο ομαδάρχης Δημήτριος Τρακατέλλης, τελειόφοιτος τότε της Θεολογίας και σήμερα Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, θυμήθηκε ένα μουσικό κομμάτι από μια συμφωνία του Τσέχου συνθέτη Ντβόρτσακ. Με ένα - δυο φίλους του έφτιαξαν μερικούς στίχους κι έτσι έγιvε το θαυμάσια τραγούδι:
Στη σιγή της βραδυάς…..
Στη σιγή της βραδυάς
Θεέ μου, Σε υμνώ
Με παλμούς της καρδιάς
Σε δοξολογώ.
Μη μ’ αφήσεις ποτέ
μόνο στο βοριά
Μείνε-μείνε Χριστέ,
πάντα στην καρδιά.
Με τα δυο μου φτερά
θάρθω να Σε βρω.
Στην δική σου καρδιά
βρίσκω θησαυρό.
π. Ηλίας Μαστρογιαννόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου