π. Θεοφάνης ΤερζῆςὙπόδειγμα
ἐκκλησιαστικοῦ ἤθους
Του Μ. Αρχιδιακόνου
κ. Μαξίμου
κ. Μαξίμου
Μετά τῆς κατ’ ἄνθρωπον θλίψεως ἐπληροφορήθην τήν πρός Κύριον ἐκδημίαν τοῦ π. Θεοφάνους Τερζῆ, ἑνός ἐκ τῶν ἀξίων λειτουργῶν τοῦ Ὑψίστου, τόν ὁποῖον εἶχον τήν ἀπό Θεοῦ εὐλογίαν νά γνωρίζω καί νά τόν διακονήσω εἰς τό Ἱερόν Θυσιαστήριον.
Δέν θά παραθέσω τήν βιογραφίαν τοῦ ἐκλιπόντος κληρικοῦ, ἄλλωστε ἤδη ἐγράφησαν τά δέοντα εἰς τόν ἠλεκτρονικόν τύπον, ἀλλ’ ἐπιθυμῶ νά ἐπικεντρώσω τό ταπεινόν μου ἀφιέρωμα εἰς πτυχάς τοῦ βίου του καί νά ἐξάρω ταύτας, πρός παραδειγματισμόν καί οἰκοδομήν πάντων ἡμῶν τῶν νεωτέρων κληρικῶν.
Ὁ π. Θεοφάνης ἦτο ἡ συνέχεια εἰς τήν ἁλυσίδα τῶν κληρικῶν ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι εἶχον, λόγοις τε καί ἔργοις, τό ἐκκλησιαστικόν ἦθος, καί οὕτως ἐδημιούργησαν ἦθος δι’ ἡμᾶς τούς νεωτέρους κληρικούς. Δέον νά σημειωθῇ ὅτι εἰς τήν διαμόρφωσιν τοῦ ὅλου ἤθους τοῦ ἐκδημήσαντος συνετέλεσε καί τό γεγονός ὅτι οὗτος κατήγετο ἐξ ἱερατικῆς οἰκογενείας.
Ἁπτά τεκμήρια τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ του ἤθους ἦσαν ἡ λειτουργική του ζωή καί ἡ ἐν γένει ἐκκλησιολογική του συμπεριφορά.
Ὡς λειτουργός ὁ π. Θεοφάνης, ἦτο οὐχί μόνον ὑποδειγματικός, ἀλλά ὑπόδειγμα ὀρθῆς τελέσεως τῆς Θείας Λειτουργίας. Ἐνθυμοῦμαι ὅτι οὐδέποτε καί ἐπ’ οὐδενί λόγῳ μετεκινεῖτο κατά τήν τέλεσιν τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν καί τῆς Θείας Μυσταγωγίας. Οἱ βηματισμοί του μεμετρημένοι, τό ὕφος του ἱεροπρεπές, τό παράστημά του λίαν ἀριστοκρατικόν. Ἐδίδετο ἡ ἐντύπωσις ὅτι ἐλειτούργει Ἀρχιερεύς! Πόσοι ἐκ τῶν ἐνοριτῶν τοῦ ἱστορικοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίου Δημητρίου Πατρῶν δέν ἐνθυμοῦνται τήν ἐπιβλητικήν φωνήν του, ὅτε κατά τήν ἐπιστροφήν τῆς περιφορᾶς τοῦ Ἐπιταφίου ἐξεφώνει ἐνώπιον τοῦ Ἱ. Ναοῦ τό «Ἄρατε πύλας οἱ Ἄρχοντες ἡμῶν...». Πόσοι ἐξ ἡμῶν δέν ἀπηλαύσαμεν τάς ὑπ’ αὐτοῦ τελεσθείσας Θ. Λειτουργίας καί ἄλλας Ἱεράς Ἀκολουθίας! Καί εἰς τήν καθημερινήν του ζωήν ὅτε εἰσήρχετο εἰς τόν Ἱ. Ναόν τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, τόν ὁποῖον ὡς γνωστόν, ἀνεκαίνισε μέ πολλήν καλλιέπειαν καί μόχθον, ἐφάνταζεν ὡς Ἀρχιερεύς. Ἐν μιᾷ λέξει, ἐπεβάλλετο εἰς πάντας! Ἐτύγχανε τῆς ἀποδοχῆς καί τοῦ σεβασμοῦ πάντων! Ὡς πνευματικός ἐχειραγώγησε ψυχάς εἰς Χριστόν! Ὁ ζῆλος τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου κυριολεκτικῶς κατέφαγε τόν π. Θεοφάνην. Ὁ Θεός τόν εἶχε προικίσει καί μέ διοικητικά χαρίσματα. Δέν εἶναι ἄλλωστε τυχαῖον τό γεγονός ὅτι ὁ π. Θεοφάνης ὑπῆρξε συνεργάτης τῶν ἀειμνήστων Μητροπολιτῶν Πατρῶν κυροῦ Κωνσταντίνου καί κυροῦ Νικοδήμου. Ἕνεκα ὅμως ἀσθενείας, ἀπῆλθε, δυστυχῶς, ἐκ τῆς ἐνεργοῦ ὑπηρεσίας, ἐν ἀκμῇ ἡλικίας. Κατά τήν περίοδον ταύτην ἕως τοῦ θανάτου αὐτοῦ, ἐπέδειξεν ὑπομονήν, δοξολογῶν τόν Κύριον.
Πλήν ὅμως τῆς χαρακτηριζούσης αὐτόν ἱεροπρεπείας καί σεμνότητος, ὁ π. Θεοφάνης ἐκινεῖτο καί ἀνέπνεεν ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, ὡς ἀπαιτεῖ τό γνήσιον ἐκκλησιαστικόν ἦθος. Ἔτρεφε βαθύτατον σεβασμόν πρός τούς ἐκκλησιαστικούς θεσμούς, ὡς διεπίστωσα εἰς κατ’ ἰδίαν συζητήσεις μετ’ αὐτοῦ, ἐν ἀντιθέσει πρός νεωτέρους κληρικούς, οἱ ὁποῖοι εὐκόλως καί ἀδιακρίτως καί ἐκ ζηλωτισμοῦ καί ἄλλων ἴσως ψυχοπαθολογικῶν αἰτίων κινούμενοι, κρίνουν ἅπαντας.
Ὁ νοῶν νοείτω!
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πατρῶν κ. Χρυσόστομος κατ’ ἀξίαν ἀπένειμε, λοιπόν, εἰς τόν ἐκδημήσαντα κληρικόν ἐκκλησιαστικόν ὀφφίκιον, τό ὁποῖον ἐδικαιοῦτο νά λάβῃ ὁ π. Θεοφάνης, παρά τό γεγονός ὅτι δέν διέθετε πτυχίον Θεολογίας.
Ἄς ἔχωμεν τήν εὐχήν του καί εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ἐνώπιον τοῦ ὑπερουρανίου Θυσιαστηρίου θά πρεσβεύῃ ὑπέρ πάντων ἡμῶν!
Ἐκφράζω τά θερμά μου καί εἰλικρινῆ συλλυπητήρια εἰς τήν ἐκλεκτήν οἰκογένειαν αὐτοῦ καί τούς λοιπούς συγγενεῖς.
+ ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος Μάξιμος - Φανάριον, 19-1-2010
φωτό: Ο π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος ιερουργών εις τον Ι. Ν. Αγ. Ταβιθά της Αναπλαστικής Σχολής με συλλειτουργούς τον μετέπειτα Μητροπολίτη Ύδρας Ιερόθεο Τσαντίλη, τον π. Θεοφάνη Τερζή και τον π. Δημήτριο Σπυρόπουλο.
Από την «Ιδιωτική Οδό»
http://panagiotisandriopoulos.blogspot.com/2010/01/blog-post_19.html
Δέν θά παραθέσω τήν βιογραφίαν τοῦ ἐκλιπόντος κληρικοῦ, ἄλλωστε ἤδη ἐγράφησαν τά δέοντα εἰς τόν ἠλεκτρονικόν τύπον, ἀλλ’ ἐπιθυμῶ νά ἐπικεντρώσω τό ταπεινόν μου ἀφιέρωμα εἰς πτυχάς τοῦ βίου του καί νά ἐξάρω ταύτας, πρός παραδειγματισμόν καί οἰκοδομήν πάντων ἡμῶν τῶν νεωτέρων κληρικῶν.
Ὁ π. Θεοφάνης ἦτο ἡ συνέχεια εἰς τήν ἁλυσίδα τῶν κληρικῶν ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι εἶχον, λόγοις τε καί ἔργοις, τό ἐκκλησιαστικόν ἦθος, καί οὕτως ἐδημιούργησαν ἦθος δι’ ἡμᾶς τούς νεωτέρους κληρικούς. Δέον νά σημειωθῇ ὅτι εἰς τήν διαμόρφωσιν τοῦ ὅλου ἤθους τοῦ ἐκδημήσαντος συνετέλεσε καί τό γεγονός ὅτι οὗτος κατήγετο ἐξ ἱερατικῆς οἰκογενείας.
Ἁπτά τεκμήρια τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ του ἤθους ἦσαν ἡ λειτουργική του ζωή καί ἡ ἐν γένει ἐκκλησιολογική του συμπεριφορά.
Ὡς λειτουργός ὁ π. Θεοφάνης, ἦτο οὐχί μόνον ὑποδειγματικός, ἀλλά ὑπόδειγμα ὀρθῆς τελέσεως τῆς Θείας Λειτουργίας. Ἐνθυμοῦμαι ὅτι οὐδέποτε καί ἐπ’ οὐδενί λόγῳ μετεκινεῖτο κατά τήν τέλεσιν τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν καί τῆς Θείας Μυσταγωγίας. Οἱ βηματισμοί του μεμετρημένοι, τό ὕφος του ἱεροπρεπές, τό παράστημά του λίαν ἀριστοκρατικόν. Ἐδίδετο ἡ ἐντύπωσις ὅτι ἐλειτούργει Ἀρχιερεύς! Πόσοι ἐκ τῶν ἐνοριτῶν τοῦ ἱστορικοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίου Δημητρίου Πατρῶν δέν ἐνθυμοῦνται τήν ἐπιβλητικήν φωνήν του, ὅτε κατά τήν ἐπιστροφήν τῆς περιφορᾶς τοῦ Ἐπιταφίου ἐξεφώνει ἐνώπιον τοῦ Ἱ. Ναοῦ τό «Ἄρατε πύλας οἱ Ἄρχοντες ἡμῶν...». Πόσοι ἐξ ἡμῶν δέν ἀπηλαύσαμεν τάς ὑπ’ αὐτοῦ τελεσθείσας Θ. Λειτουργίας καί ἄλλας Ἱεράς Ἀκολουθίας! Καί εἰς τήν καθημερινήν του ζωήν ὅτε εἰσήρχετο εἰς τόν Ἱ. Ναόν τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, τόν ὁποῖον ὡς γνωστόν, ἀνεκαίνισε μέ πολλήν καλλιέπειαν καί μόχθον, ἐφάνταζεν ὡς Ἀρχιερεύς. Ἐν μιᾷ λέξει, ἐπεβάλλετο εἰς πάντας! Ἐτύγχανε τῆς ἀποδοχῆς καί τοῦ σεβασμοῦ πάντων! Ὡς πνευματικός ἐχειραγώγησε ψυχάς εἰς Χριστόν! Ὁ ζῆλος τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου κυριολεκτικῶς κατέφαγε τόν π. Θεοφάνην. Ὁ Θεός τόν εἶχε προικίσει καί μέ διοικητικά χαρίσματα. Δέν εἶναι ἄλλωστε τυχαῖον τό γεγονός ὅτι ὁ π. Θεοφάνης ὑπῆρξε συνεργάτης τῶν ἀειμνήστων Μητροπολιτῶν Πατρῶν κυροῦ Κωνσταντίνου καί κυροῦ Νικοδήμου. Ἕνεκα ὅμως ἀσθενείας, ἀπῆλθε, δυστυχῶς, ἐκ τῆς ἐνεργοῦ ὑπηρεσίας, ἐν ἀκμῇ ἡλικίας. Κατά τήν περίοδον ταύτην ἕως τοῦ θανάτου αὐτοῦ, ἐπέδειξεν ὑπομονήν, δοξολογῶν τόν Κύριον.
Πλήν ὅμως τῆς χαρακτηριζούσης αὐτόν ἱεροπρεπείας καί σεμνότητος, ὁ π. Θεοφάνης ἐκινεῖτο καί ἀνέπνεεν ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, ὡς ἀπαιτεῖ τό γνήσιον ἐκκλησιαστικόν ἦθος. Ἔτρεφε βαθύτατον σεβασμόν πρός τούς ἐκκλησιαστικούς θεσμούς, ὡς διεπίστωσα εἰς κατ’ ἰδίαν συζητήσεις μετ’ αὐτοῦ, ἐν ἀντιθέσει πρός νεωτέρους κληρικούς, οἱ ὁποῖοι εὐκόλως καί ἀδιακρίτως καί ἐκ ζηλωτισμοῦ καί ἄλλων ἴσως ψυχοπαθολογικῶν αἰτίων κινούμενοι, κρίνουν ἅπαντας.
Ὁ νοῶν νοείτω!
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πατρῶν κ. Χρυσόστομος κατ’ ἀξίαν ἀπένειμε, λοιπόν, εἰς τόν ἐκδημήσαντα κληρικόν ἐκκλησιαστικόν ὀφφίκιον, τό ὁποῖον ἐδικαιοῦτο νά λάβῃ ὁ π. Θεοφάνης, παρά τό γεγονός ὅτι δέν διέθετε πτυχίον Θεολογίας.
Ἄς ἔχωμεν τήν εὐχήν του καί εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ἐνώπιον τοῦ ὑπερουρανίου Θυσιαστηρίου θά πρεσβεύῃ ὑπέρ πάντων ἡμῶν!
Ἐκφράζω τά θερμά μου καί εἰλικρινῆ συλλυπητήρια εἰς τήν ἐκλεκτήν οἰκογένειαν αὐτοῦ καί τούς λοιπούς συγγενεῖς.
+ ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος Μάξιμος - Φανάριον, 19-1-2010
φωτό: Ο π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος ιερουργών εις τον Ι. Ν. Αγ. Ταβιθά της Αναπλαστικής Σχολής με συλλειτουργούς τον μετέπειτα Μητροπολίτη Ύδρας Ιερόθεο Τσαντίλη, τον π. Θεοφάνη Τερζή και τον π. Δημήτριο Σπυρόπουλο.
Από την «Ιδιωτική Οδό»
http://panagiotisandriopoulos.blogspot.com/2010/01/blog-post_19.html
Αυτοί οι κληρικοί της παλαιάς ενδόξου γενιάς φεύγουν. Πραγματικά ο π. Θεοφάνης υπήρξε ο τύπος του καλού κληρικού-ποιμένα. Ας είναι αυτοί οι κληρικοί τα πρότυπα των νέων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναστάσιε δεν είναι πολύ αδόκιμη η στιγμή της νεκρολογίας να βγάλεις την πίκρα σου για τους άλλους ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ταιριάζει σε νεκρολογία το "ο νοών νοείτω".
Και μετά κατηγορεί τους άλλους για έλλειψη εκκλησιαστικού ήθους...
Να διορθώσω : δεν εννοούσα εσένα Αναστάσιε με το "να βγάλεις την πίκρα σου", αλλά το συντάκτη του κειμένου, τον Αρχιδιάκονο Μάξιμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει κάποιος να του μάθει την ευπρέπεια στον νεαρό Διάκονο!Χρειάζεται σεβασμός στη μνήμη του π. Θεοφάνους.
Αυτός ήταν ο π. Θεοφάνης, άρχοντας στους τρόπους, αυστηρός στον εαυτό του, με πολύ αγάπη για τον συνάνθρωπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς μαθητής του μακαριστού π. Γερβασίου Παρασκευόπουλου, υπήρξε και τέλειος Λειτουργός.