Ονομάζουμε τον Χριστό Νέο Αδάμ, γιατί ο ίδιος εγκαινιάζει μια νέα ανθρωπολογία. Είναι ένας νέος άνθρωπος, κατά πάντα βέβαια όμοιος με τον παλαιό, χοϊκός κι αυτός όπως ο παλαιός, αλλά εγχριστωμένος, ενθεωμένος λόγω της υποστατικής ένωσης θείας και ανθρώπινης φύσης. Και αυτός ο Νέος Αδάμ αποκαθιστά το έργο του Πατέρα.
Θυμηθείτε ότι στην προσευχή του λίγο πριν από την σταύρωση, αυτήν που ονομάζουμε αρχιερατική προσευχή, "απολογείται", δηλ. αναφέρεται στον Πατέρα του, και λέει ότι "το έργο , το οποίο μου έδωσες, το τελείωσα", ότι δηλ. δικαίωσε όλη τη δημιουργία, που πήγασε από την αγάπη του Πατρός του δια της σαρκώσεως. Αλλά δεν αρκούσε μόνο αυτή η αποκατάσταση, έπρεπε να αρθεί και να καθαρθεί η ίδια η αμαρτία (η αποτυχία, το λάθος). Να αρθεί αυτή η ανταρσία που υπάρχει στην ανθρώπινη φύση, η οποία συνοδεύει κάθε άνθρωπο που γεννιέται. Για να αρθεί και να καθαρθεί αυτή η αμαρτία έρχεται ο Σταυρός. Επάνω στο Σταυρό ο Λόγος αίρει την αποτυχία του ανθρώπου και καθαρίζει τον άνθρωπο από αυτή την αποτυχία.. Πώς το ξέρουμε ότι την αίρει και την καθαρίζει; Το ξέρουμε γιατί δεικνύεται από το γεγονός που έρχεται μετά τον Σταυρό, από την Ανάσταση. Ο Χριστός διέρχεται από τον Σταυρό και αυτό τον οδηγεί σ' ένα αποτέλεσμα. Το πέρασμα δια του Σταυρού τελειώνει με τον τετελειωμένο άνθρωπο. Θυμηθείτε εκείνη τη φράση που λέει στη συνάντησή του με τους μαθητές του: "Ψηλαφήσατέ με και ίδετε" (Λουκ.24,39).Δηλ. με εμπειρικό τρόπο, ελάτε να κατανοήσετε, να ζήσετε, ποιος είναι ο άνθρωπος. Μετά την Ανάσταση φανερώνεται ποιος κατ' ουσίαν είναι ο καθένας μας. Ο καθένας μας, δυνάμει, μέσα του είναι αυτός ο τετελειωμένος Λόγος του Πατρός. Και καλείται ο καθένας μας να αποκαλύψει αυτό που έχει σπαρεί μέσα του.
Υπάρχει και η Ανάληψη. Με την Ανάληψη ο Χριστός θα έρθει να ενθρονίσει αυτόν τον ενθεωμένο άνθρωπο στους κόλπους του Πατέρα του. Και βέβαια ακολουθεί η Πεντηκοστή, η οποία εγκαινιάζει την οδό της σωτηρίας του κόσμου.
Ξαναλέω αυτά τα στάδια του μυστηρίου της οικονομίας του Χριστού.Θυμηθείτε ότι στην προσευχή του λίγο πριν από την σταύρωση, αυτήν που ονομάζουμε αρχιερατική προσευχή, "απολογείται", δηλ. αναφέρεται στον Πατέρα του, και λέει ότι "το έργο , το οποίο μου έδωσες, το τελείωσα", ότι δηλ. δικαίωσε όλη τη δημιουργία, που πήγασε από την αγάπη του Πατρός του δια της σαρκώσεως. Αλλά δεν αρκούσε μόνο αυτή η αποκατάσταση, έπρεπε να αρθεί και να καθαρθεί η ίδια η αμαρτία (η αποτυχία, το λάθος). Να αρθεί αυτή η ανταρσία που υπάρχει στην ανθρώπινη φύση, η οποία συνοδεύει κάθε άνθρωπο που γεννιέται. Για να αρθεί και να καθαρθεί αυτή η αμαρτία έρχεται ο Σταυρός. Επάνω στο Σταυρό ο Λόγος αίρει την αποτυχία του ανθρώπου και καθαρίζει τον άνθρωπο από αυτή την αποτυχία.. Πώς το ξέρουμε ότι την αίρει και την καθαρίζει; Το ξέρουμε γιατί δεικνύεται από το γεγονός που έρχεται μετά τον Σταυρό, από την Ανάσταση. Ο Χριστός διέρχεται από τον Σταυρό και αυτό τον οδηγεί σ' ένα αποτέλεσμα. Το πέρασμα δια του Σταυρού τελειώνει με τον τετελειωμένο άνθρωπο. Θυμηθείτε εκείνη τη φράση που λέει στη συνάντησή του με τους μαθητές του: "Ψηλαφήσατέ με και ίδετε" (Λουκ.24,39).Δηλ. με εμπειρικό τρόπο, ελάτε να κατανοήσετε, να ζήσετε, ποιος είναι ο άνθρωπος. Μετά την Ανάσταση φανερώνεται ποιος κατ' ουσίαν είναι ο καθένας μας. Ο καθένας μας, δυνάμει, μέσα του είναι αυτός ο τετελειωμένος Λόγος του Πατρός. Και καλείται ο καθένας μας να αποκαλύψει αυτό που έχει σπαρεί μέσα του.
Υπάρχει και η Ανάληψη. Με την Ανάληψη ο Χριστός θα έρθει να ενθρονίσει αυτόν τον ενθεωμένο άνθρωπο στους κόλπους του Πατέρα του. Και βέβαια ακολουθεί η Πεντηκοστή, η οποία εγκαινιάζει την οδό της σωτηρίας του κόσμου.
Έχουμε αποκατάσταση του έργου του Πατέρα με την σάρκωση του Λόγου έχουμε άρση της αποτυχίας με τον Σταυρό έχουμε φανέρωση του τετελειωμένου ανθρώπου, του πραγματικού ανθρώπου, δια της Αναστάσεως έχουμε ενθρόνιση αυτού του τετελειωμένου ανθρώπου δια της Αναλήψεως στους κόλπους του Πατέρα και τελικώς με την Πεντηκοστή έχουμε τον εγκαινιασμό της οδού, για να μπορέσει ο καθένας μας να φτάσει σε αυτό που δυνάμει έχει σπαρεί μέσα του.
Δ. Μαυρόπουλος
Υάκινθος.
Υπέροχος σχολιασμός με βάθος.
ΑπάντησηΔιαγραφή