Τα ποικίλα εναλλασσόμενα προσωπεία που παρουσιάζουμε στον Θεό δεν είναι ο εαυτός μας. Υπάρχει κάτι από τον εαυτό μας μέσα στο καθένα, αλλά λείπει το συνολικό πρόσωπο. Γι’ αυτό το λόγο μια προσευχή που θα μπορούσε να βγει δυναμικά μέσα απ’ την καρδιά του αληθινού προσώπου, χάνεται ανάμεσα στα εναλλασσόμενα σκιάχτρα του εαυτού μας που προσφέρουμε στον Θεό.
Καθένα απ’ αυτά προφέρει κάποιο λόγο που είναι αληθινός με το δικό του αποσπασματικό τρόπο, μα δεν εκφράζει τα άλλα κομματιασμένα προσωπεία που υπήρξαμε κατά τη διάρκεια της μέρας. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να βρούμε την προσωπική ενότητα μας, τη βασική μας ταυτότητα. Διαφορετικά δεν μπορούμε να συναντήσουμε το Θεό «εν αληθεία».
Καθένα απ’ αυτά προφέρει κάποιο λόγο που είναι αληθινός με το δικό του αποσπασματικό τρόπο, μα δεν εκφράζει τα άλλα κομματιασμένα προσωπεία που υπήρξαμε κατά τη διάρκεια της μέρας. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να βρούμε την προσωπική ενότητα μας, τη βασική μας ταυτότητα. Διαφορετικά δεν μπορούμε να συναντήσουμε το Θεό «εν αληθεία».
Μητροπολίτης Αντώνιος του Σουρόζ
ΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΟΣ ΛΟΓΟΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΥΔΙΑΣΠΑΣΗ ΜΑΣ;
ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΔΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥς ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟΘΑΥΜΑΣΕΙ ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ ΜΑΣ...