Η αξία του Σταυρού του Χριστού για μας - Επίσκοπος Διοκλείας Κάλλιστος Ware

Αυτή είναι η αξία του Σταυρού του Χριστού για μας. Αν τη συνδέσουμε με την Ενσάρκωση και τη Μεταμόρφωση που προηγήθηκε, και με την Ανάσταση που την ακολουθεί -γιατί όλ' αυτά είναι αχώριστα μέρη μιας μοναδικής πράξης ή «δράματος»- η Σταύρωση πρέπει να κατανοηθεί σαν ύψιστη και τέλεια νίκη, θυσία και πρότυπο. Και σε κάθε περίπτωση η νίκη, η θυσία και το πρότυπο είναι της αγάπης που πάσχει.
Έτσι βλέπουμε το Σταυρό: την τέλεια νίκη της ταπείνωσης που ξέρει ν' αγαπάει πάνω στο μίσος και το φόβο· την τελεία θυσία ή την εκούσια αυτοπροσφορά της συμπόνιας που ξέρει ν'αγαπάει· το τέλειο πρότυπο της δημιουργικής δύναμης της αγάπης.

Επίσκοπος Διοκλείας Κάλλιστος Ware

«Ο πρώτος Αδάμ απέτυχε να νικήσει το διάβολο και πέθανε. Τώρα ο νέος Αδάμ νικά τον διάβολο και τον θάνατο, που ήταν συνέπεια της αμαρτίας. Γι’ αυτό, αν ο άνθρωπος το θελήσει και ενωθεί με τον Χριστό, μπορεί να νικήσει τον διάβολο και τον θάνατο».

Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος

Έπαθε ο χριστός, για να ζούμε εμείς αιώνια. - Άγιος Αλέξανδρος Αλεξανδρείας

Έστειλε ο Θεός εξ ουρανού τον ασώματο Υιό Του, για να λάβει σάρκα σς παρθενικό κόλπο και έτσι έγινε άνθρωπος σαν και σένα, για να σώσει τον χαμένο άνθρωπο και να ενώσει τα διεσπαρμένα μέλη του. Έτσι ο Χριστός ενώνοντας τον άνθρωπο με το πρόσωπό Του ένωσε αυτό που είχε διασκορπίσει ο θάνατος με τον χωρισμό του σώματος. Έπαθε ο χριστός, για να ζούμε εμείς αιώνια.

Άγιος Αλέξανδρος Αλεξανδρείας

Αυτό είναι το Πάσχα της σωτηρίας μας - Επίσκοπος Σάρδεων Μελίτων

Αυτό είναι το Πάσχα της σωτηρίας μας. Αυτός είναι που υπέμεινε πολλά και ποικίλα. Αυτός είναι που φονεύθηκε σαν τον Άβελ, ξενιτεύτηκε σαν τον Ιακώβ, πουλήθηκε σαν τον Ιωσήφ, προμηνύθηκε από τον Μωϋσή, διώχθηκε σαν τον Δαυΐδ, ατιμάστικε σαν τους προφήτες.

Επίσκοπος Σάρδεων Μελίτων

ΟΤΙ ΗΓΑΠΗΣΕ ΠΟΛΥ (Ε΄) - Αλεξανδρεύς

ΟΤΙ ΗΓΑΠΗΣΕ ΠΟΛΥ

Ε΄

.

Έμεινα εκεί. Θα πρέπει να με μπέρδεψαν με τις πέτρες έτσι όπως ήμουν κουλουριασμένη γιατί κανένας δε με ενόχλησε.
Ήμουν εκεί όταν ζήτησε μονολεκτικά κάτι να δροσίσει τα χείλη του. Η ξινή μυρωδιά του ξιδιού έφτασε ως τα ρουθούνια μου.
Ήμουν εκεί όταν έδωσε στη μάνα του έναν καινούργιο γιο για να χει να αγαπάει.
Ήμουν εκεί σαν φώναξε το τρομερό εκείνο “Τετέλεσται”.
Ήταν λυγμικό και θριαμβικό μαζί. Είχε κάτι από ρωμαϊκό θρίαμβο και από την ήσυχη καληνύχτα ενός ανθρώπου που κουράστηκε και κλείνει τα βλέφαρα.
Ήμουν εκεί, ακίνητη, να ρουφώ κάθε λόγο του, να αποτυπώνω κάθε κίνηση του προσώπου του να ρουφώ την ανάσα του μέχρι τέλους. Ίσως γαντζωμένη στην ελπίδα ότι κάτι μπορεί να συμβεί στο τέλος.
Ήμουν εκεί σαν παρέδωσε στον Πατέρα του το πνεύμα και γέρνοντας το κεφάλι ανεχώρησε.
Ήμουν εκεί όταν άνοιξε ο ουρανός και μ΄ αστραπές σκοτάδι και βροντές τον υποδέχτηκε. Ένιωσα τη γη να συγκλονίζεται κάτω από τα πόδια μου κι άκουσα τη φωνή του φόβου ν' ανεβαίνει από την πόλη. Είδα το σταυρό του να ταλαντώνεται κι άκουσα το ρωμαίο εκατόνταρχο να μουρμουρίζει λέξεις μεταμέλειας.

«Ότι ηγάπησε πολύ…». -Χ. Φ.Δ.

«Ότι ηγάπησε πολύ…» (Ματ. κς΄6-16, Λουκ. ζ΄ 36-48)
Αγάπη – Προδοσία. Οι δύο πόλοι της καρδιάς. Ή θα αγαπάς τον Ιησού, ή θα τον προδίδεις. Τρίτη κατάσταση δεν υπάρχει. Κανείς δε στάθηκε αδιάφορος μέσα στην Ιστορία απέναντι στον Ιησού. Κάποια οπωσδήποτε στάση θα έχεις πάρει απέναντί Του. Ή θα του πλένεις τα πόδια με τα μύρα της αγάπης σου ή θα τον προδίδεις με την ικανοποίηση του εγωισμού σου.
Αμαρτωλή Γυναίκα – Ιούδας. Η πρώτη, αμαρτωλή και μακριά απ’ το Θεό, φθάνει μέχρι τα πόδια του Ιησού αδειάζοντας σ’ αυτά το αλάβαστρο της καρδιάς της. Ο δεύτερος, μαθητής και κοντινός του Ιησού, ανοίγει το χέρι να δεχτεί τα αργύρια της προδοσίας του. Αδελφή ψυχή, σε ποιο πόλο του συναισθηματικού σου άξονα, στάθηκες; Ο Λόγος, από αγάπη ντύνεται την ανθρώπινη φύση, για να μάθει εσένα να ντύνεσαι το ένδυμα του Θεού, την αγάπη. Ο Θεός είναι Φως. Ο Θεός είναι Αγάπη. Η Αγάπη είναι Φως. Αυτός που αγαπά, είναι Φως. Στη Βασιλεία του Θεού ένας Νόμος μόνο θα υπάρχει: ο Νόμος της Αγάπης. Ή μάλλον δε θα υπάρχει κανένας Νόμος. Γιατί ό,τι γίνεται βίωμα, παύει να υπακούει σε Νόμο. Τον ξεπερνά.
Αυτός που αγάπησε εδώ στη γη πολύ τον Ιησού, εκεί θα συναντήσει ολοκάθαρα το αιώνιο πρόσωπο της Σαρκωμένης Αγάπης.
Η ψυχή μου, Κύριε, θέλει πολύ να σε αγαπήσει.
«Ότι ηγάπησε πολύ…». Τα λόγια σου αυτά με πυρώνουν.
Όσο στον κόσμο αυτόν θα ζω, θέλω κεράκι ευλαβικό στην άκρη της αγίας Σου Εικόνας να φωτίζω, λυώνοντας από δάκρυα αγάπης…

Χριστιανική Φοιτητική Δράσις

Υπέρ την πόρνην ...

«Ὑπὲρ τὴν πόρνην, ἀγαθέ, ἀνομήσας, δακρύων ὄμβρους οὐδαμῶς σοι προσῆξα• ἀλλὰ σιγῇ δεόμενος προσπίπτω σοί, πόθῳ ἀσπαζόμενος τοὺς ἀχράντους σου πόδας, ὅπως μοι τὴν ἄφεσιν, ὡς Δεσπότης, παράσχῃς τῶν ὀφλημάτων κράζοντι, Σωτήρ• Ἐκ τοῦ βορβόρου τῶν ἔργων μου ρῦσαί με».

Ἀγαθὲ Κύριε, ἂν καὶ ἁμάρτησα πιὸ πολὺ ἀπὸ τὴν πόρνη ὅμως δέ σοῦ πρόσφερα (ὅπως ἐκείνη) βροχὴ δακρύων μετανοίας• ἀλλὰ πέφτω στὰ πόδια σου, σιωπηλὰ δεόμενος καὶ ἀσπαζόμενος τὰ ὁλοκάθαρα πόδια σου, νὰ μοῦ χορηγήσεις συγχώρηση τῶν πταισμάτων μου, κράζοντας Σωτῆρα μου: Λύτρωσέ με ἀπὸ τὸν ἠθικὸ βόρβορο τῶν ἁμαρτημάτων μου καὶ σῶσε με.

Τη Μεγάλη Τετάρτη -Παντελής Πάσχος

Τὴ Μεγάλη Τετάρτη: «τῆς ἀλειψάσης τὸν Κύριον μύρῳ πόρνης γυναικὸς μνείαν ποιεῖσθαι οἱ θειότατοι Πατέρες ἐθέσπισαν, ὅτι πρὸ τοῦ σωτηρίου Πάθους μικρὸν τοῦτο γέγονεν». Ποιὸς δὲν δακρύζει, ὅταν σκεφθεῖ ὅτι, ἐνῶ ὅλοι ἁμαρτάνουμε (καὶ πολλὲς φορὲς βαρύτερα ἀπὸ τὴν πόρνη) ὡστόσο δὲν ἀκολουθοῦμε τὸ παράδειγμά της, γιὰ νὰ σβήσουμε μὲ δάκρυα μετανοίας τὸ χειρόγραφο, ποὺ εἶναι φορτωμένο μὲ τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν μας.

Παντελὴς Πᾶσχος

Μιλούν για ελευθερία - Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος

Ίδε οι άνθρωποι. Κυττάξτε τους. Μιλούν για ελευθερία και μεταξύ των καταδυναστεύονται. Άνθρωπος εκμεταλλεύεται άνθρωπο, τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατιούνται και βαναυσότητες επικρατούν. Συγκαλούν διεθνείς συσκέψεις τύπου Ελσίνκι και υπογράφουν αναγνωρίζοντας την ανθρώπινη αξία. Και πριν στέγνωση η υπογραφή τους κλείνουν τους αντιφρονούντες σε φοβερά στρατόπεδα, σε ψυχιατρικά άσυλα, αστυνομεύουν τη σκέψι, αρνούνται τις θρησκευτικές ελευθερίες. Λαοί ολόκληροι πάσχουν κάτω από καταπιέσεις απανθρωπιάς και το δίκαιο του ισχυροτέρου έχει γίνει νόμος. Για την ελευθερία γράφηκαν διθύραμβοι, και εν ονόματί της υψώθηκαν εκατόμβες. Και όμως δεν την απολαμβάνουν όλοι οι άνθρωποι όπως θα έπρεπε. Δεσμά και αλυσίδες χαλκεύονται από τους δυνατούς για τους αδυνάτους και φίμωτρα κατασκευάζονται και μαρτύρια επινοούνται μόνο και μόνο για να στραγγαλισθή η ελευθερία και να υψωθή απειλητική η γροθιά της σκλαβιάς, που εξουθενώνει σώματα και ψυχές.

Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος

ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ - Υάκινθος

Ο Νυμφίος μας καλεί στους Γάμους. Γάμος, στη γλώσσα της Καινής Διαθήκης είναι η βασιλεία του Θεού. Ο Χριστός αφού επιτιμά και αποξηραίνει την αμαρτία, που πλανεύει και θανατώνει το ανθρώπινο γένος, μας μιλά για τη βασιλεία του, που θα έρθει σαν τον κλέφτη μέσα στη νύχτα, ξαφνικά.
Ίσως μια από τις παρεξηγημένες πραγματικότητες της πίστης μας είναι η Βασιλεία του Θεού και η μέλλουσα κρίση. Η Βασιλεία αυτή δηλώνεται από τον Χριστό στο Ευαγγέλιο ως Γάμος του Θεού με την ανθρωπότητα. Ο Θεός κατεβαίνει στη γη για να συναντήσει τον άνθρωπο και δεν τον συναντά απλώς, συνάπτει Γάμο, μια μόνιμη και αδιάλυτη σχέση μαζί του.
Ο άνθρωπος, για να μπει στον Νυμφώνα, στο Γάμο, χρειάζεται το κατάλληλο ρούχο, καθώς είναι γυμνός από αρετές: "και ένδυμα ουκ έχω", όπως ψάλλουμε. Η γυμνότητα αυτή καλύπτεται μόνο από το "έλαιον", που έχουν οι φρόνιμες και λείπει από τις μωρές παρθένες.
Έλαιο, δηλ. ελεημοσύνη, ευσπλαχνία, συμπάθεια, πάνω απ' όλα αγάπη. Αυτή ντύνει το γυμνό μας κορμί και μας βάζει στους Γάμους. Δεν αρκεί η Παρθενία, η ηθική ακεραιότητα και αρετή, χρειάζεται και η αγάπη προς τον πλησίον, γιατί κανείς στην Εκκλησία δεν σώζεται μόνος του. Η σωτηρία δεν είναι προσωπική μαγκιά, είναι καρπός της αγάπης του ενός προς τον άλλο.

Ότι ηγάπησε πολύ - Αλεξανδρεύς

Ο Αλεξανδρεύς
πέρυσι μας χάρισε μια σειρά
από τέσσερες συνέχειες με τίτλο
«Ότι ηγάπησε πολύ».

Αξίζει να διαβασθεί ξανά αυτή την περίοδο.

http://anastasiosk.blogspot.com/2009/04/blog-post_5668.html
http://anastasiosk.blogspot.com/2009/04/blog-post_8512.html
http://anastasiosk.blogspot.com/2009/04/blog-post_3995.html
http://anastasiosk.blogspot.com/2009/04/blog-post_7733.html

Δέκα παρθένων - Αντώνιος Στυλιανάκης

«Τη Αγία και Μεγάλη Τρίτη της των δέκα παρθένων παραβολής, της εκ του ιερού Ευαγγελίου, μνείαν ποιούμεθα».
Η παραβολή των Δέκα Παρθένων, που ανέμεναν τον Νυμφίο με λαμπάδες αναμμένες έξω από το Νυμφώνα (κατά τα εβραϊκά έθιμα) δεσπόζει τη Μεγ. Τρίτη. Εκ των δέκα παρθένων, οι πέντε είχαν προνοήσει να έχουν περισσότερο λαδάκι για τις λυχνίες τους. Με σβησμένες λυχνίες δεν μπορούσαν να εισέλθουν στο Νυμφώνα. Οι ώρες περνούσαν και ο Νυμφίος δεν ερχόταν. Οι παρθένες νύσταξαν. Ξαφνικά, μεσάνυκτα πια, άκουσαν φωνή αφυπνιστική. - Έρχεται ο Νυμφίος. Οι παρθένες ξυπνούν. Οι λυχνίες σβηστές. Πέντε από αυτές έχουν λάδι και ανάβουν εκ νέου τις λυχνίες τους. Οι άλλες πέντε, «οι μωρές», παρακαλούν τις φρόνιμες για λίγο λάδι. Αυτές τις συμβουλεύουν να προμηθευτούν από κοντινά καταστήματα. Αυτές τρέχουν να αγοράσουν λάδι, αλλά επιστρέφοντας διαπιστώνουν ότι η πόρτα του Νυμφώνα ήταν ερμητικά κλειστή και αυτές, για την ολιγωρία τους, μένουν «έξω του Νυμφώνας Χριστού».
Τα καλά έργα και η μετάνοια της τελευταίας στιγμής, προτού τέλους της ζωής, είναι επικίνδυνο ρίσκο. Θα πρέπει οι λυχνίες της ζωής μας να είναι πάντα φωτεινές. Το πάθημα των μωρών παρθένων να μας γίνει μάθημα.
Γράφει η ποιήτρια Νίκη Κακαβά - Γαρίδη στο ποίημα της «Διάγνωση ασθενείας».
Η διάγνωση έγινε.
Η ασθένεια βαρύτατη.
Καιρός να μαζέψω τα χαρτιά που διηγούνται τη ζωή μου και να ξοφλήσω τα χρεόγραφα των πνευματικών οφειλών μου. Στο βάθος του δρόμου ακούω τα καμπανάκια των αλόγων. Εντός ολίγου η άμαξα θα είναι προ των πυλών.

Αντώνιος Στυλιανάκης

«Γρηγορείτε ουν…»

Η σκόνη της ψυχής. Έτσι ονόμασαν τη ραθυμία, την αναμελιά εκείνη της ψυχής για την πνευματική ζωή και τη σωτηρία. Και σιγά-σιγά, βουλιάζει στην αφάνεια όπως όλα τα αρχαία κτίσματα αυτού του κόσμου. Το έργο της αναμελιάς έρχεται ν’ αποτελειώσει η άγνοια του Νόμου του Θεού από την απουσία της μελέτης, και κατοπινά, η λησμοσύνη για ό,τι καλό έχει πάρει παλιά η ψυχή.
Και η ψυχή μου, Κύριε, κολόνα σπασμένη από το θείο Οικοδόμημα της Εκκλησίας Σου, θάβεται στο χώμα της ραθυμίας. Δώσε μου, Μεγάλε Ανιχνευτά των ψυχών, τη σκαπάνη της θείας εγρηγόρσεως για να σου την προσφέρω εύρημα πολύτιμο στην αγάπη Σου.
Ψυχή αθλία! Επιμένεις ακόμη να βρίσκεσαι στη χώρα της ραθυμίας, όταν ο Κύριός σου αγωνιά στη Γεσθημανή Του;
Υπνώττεις στην τρυφηλότητα του κόσμου, όταν Εκείνος αγρυπνεί εκεί για σένα; Γελάς ξένοιαστα, ενώ Εκείνος μουσκεύει στον ιδρώτα του πόνου;
Νύχτα της ψυχής μου! Νύχτα μ’ αξημέρωτα σκοτάδια! Σε λίγο θ’ ακουστεί το εγερτήριο σάλπισμα: «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται, εξέρχεσθε εις απάντησιν αυτού». Θα ψάχνεις για το λυχνάρι των αρετών. Μα το λάδι του θα είναι τελειωμένο. Σπασμωδικά θα ζητάς την μετάνοια. Θα θελήσεις να τρέξεις για πράξεις ελεημοσύνης και αγάπης. Όμως, η πόρτα του Νυμφώνα θα έχει κλείσει ξοπίσω σου…
Γι’ αυτό:
«Την ημέρα εκείνην την φοβεράν, εννοούσα ψυχή μου, ΓΡΗΓΟΡΗΣΟΝ, ανάπτουσα λαμπάδα σου, εν ελαίω φαιδρύνουσα, ου γαρ οίδας πότε, προς σε επελεύσεται, η φωνή η λέγουσα· Ιδού ο Νυμφίος σου. Βλέπε ουν ψυχή μου, μη νυστάξης και μείνης έξωθεν κρούουσα, ως αι πέντε Παρθένοι, αλλ’ αγρύπνως καρτέρησον, ίνα υπαντήσης Χριστώ τω Θεώ, εν ελαίω πίονι, και δώη σοι τον Νύμφωνα, τον θείον της δόξης αυτού».
«Γρηγορείτε και προσεύχεσθε, ινα μη εισέλθητε εις πειρασμόν» (Μαρ. 14, 38)

Περιοδικό «Η Δράσις μας»

Μιλούν για ειρήνη - Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος

Ίδε οι άνθρωποι. Κυττάξτε τους. Μιλούν για ειρήνη και προετοιμάζουν πυρετωδώς τους εξοπλισμούς των. Τα εργοστάσια του μαζικού θανάτου εργάζονται πυρετωδώς, ενώ διασκέψεις οργανώνονται κάθε λίγο και λιγάκι για να κάψουν λιβανωτό στην ειρήνη, ενώ από τα παρασκήνια οι μεγάλοι ενισχύουν το άναμμα των πολεμικών πυρών και μεθοδεύουν την κλαγγή των όπλων. Στις τράπεζες των διαπραγματεύσεων μιλούν για αφοπλισμούς, ενώ πιστεύουν στους εξοπλισμούς. Σε μια δεδομένη στιγμή οι ίδιοι οι άνθρωποι θα αυτοκαταστραφούν, καθώς με την πίεσι ενός διακόπτου θα ολοκληρώσουν την καταστροφή του πλανήτη τους. φοβερή κατάντια για το τιμημένο πλάσμα του Θεού, που στην όμορφη ατμόσφαιρα της ειρήνης βρίσκει την ολοκλήρωσί του και την έκπλήρωσι των μύχιων πόθων του.

Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος

Μεγάλη Εβδομάς

Ονομάζεται «Μεγάλη» όχι γιατί οι ώρες των ημερών αυτής της εβδομάδος είναι περισσότερες από τις ώρες των ημερών οποιασδήποτε άλλης εβδομάδος του έτους, αλλά γιατί τα γεγονότα τα οποία εορτάζουμε είναι κυριολεκτικά κοσμοϊστορικά, μοναδικά και ανεπανάληπτα. Εάν έλειπε από την παγκόσμια ιστορία η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ, εάν δηλαδή ο Χριστός δεν σταυρωνόταν και δεν ανασταινόταν από τον τάφο, η παγκόσμια ιστορία θα ήταν σκοτάδι, άλυτο αίνιγμα, και ο άνθρωπος, η κορωνίδα της δημιουργίας, η εικόνα του Θεού, θα ήταν το δυστυχέστερο των πλασμάτων. Η ιερή ανάμνηση των Παθών και της ενδόξου Αναστάσεως του Κυρίου είναι ο ήλιος που φωτίζει, θερμαίνει και αναζωογονεί τον άνθρωπο.
Είναι ανάγκη αγαπητοί να ζήσουμε από το εσπέρας της Κυριακής των Βαΐων όλες τις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος με αυξανομένη ένταση την παρουσία του ερχομένου Κυρίου. Είναι ανάγκη, αγαπητοί, να εμβαθύνουμε στο μυστήριου του Θείου Πάθους. Είναι ανάγκη, αγαπητοί, να αντιληφθούμε ότι ο Κύριός μας έρχεται στα Ιεροσόλυμα για να δοκιμάσει φρικτό θάνατο και να δώσει «την ψυχήν αυτού λύτρον αντί πολλών» (Μάρ. ι΄, 45).
Οι Ιερές Ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδος δεν είναι ούτε έθιμο, ούτε εξωτερικός τύπος. Ο Χριστός μάς θέλει ευλαβείς, προσεκτικούς, ταπεινούς και προσευχομένους.

Ίδε οι άνθρωποι - Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος

Ίδε οι άνθρωποι. Κυττάξτε τους. Τους εχάρισα όλα τα αγαθά της γης, τους ώρισα κορωνίδες της δημιουργίας, τους ετοποθέτησα βασιλείς της κτίσεως όλης. Όλα τα έθεσα στη διάθεσί τους, για να τα απολαμβάνουν όλοι, με αγάπη, με ενότητα και ομοφροσύνη. Και όμως, αυτοί χωρίσθηκαν σε τάξεις και παρατάξεις και οι μεν στερούν τα αγαθά από τους δε. Το κοινωνικό πρόβλημα βρίσκεται σε έξαρσι. Άλλοι μεθούν πάνω στη γη κολυμβώντας στην αφθονία και στην περίσσεια και άλλοι πεινούν και πεθαίνουν. Τα 2/3 του πληθυσμού της γης πεινούν, ενώ το 1 /3 καρπώνεται το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής. Εξητμίσθη η αγάπη. Ο νόμος των συμφερόντων διέπει τις ανθρώπινες σχέσεις. Ένας κυνισμός που προδίδει την ανθρωπιά και οδηγεί σε κατάντια τον άνθρωπο.

Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος

Ιδού ο Νυμφίος έρχεται

Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός, καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα, ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα. Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ τῷ ὕπνῳ κατενεχθής, ἵνα μῄ τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καὶ τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθῇς, ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός, διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς

Ιδού ο Νυμφίος έρχεται - Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος

Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα - π. Λεβ Ζιλέ

Ερχόμενος ο Κύριος, πρός τό εκούσιον Πάθος, τοίς Αποστόλοις έλεγεν εν τή οδώ. Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα, καί παραδοθήσεται ο Υιός τού ανθρώπου, καθώς γέγραπται περί αυτού. Δεύτε ούν καί ημείς, κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθώμεν αυτώ, και συσταυρωθώμεν, καί νεκρωθώμεν δι' αυτόν, ταίς τού βίου ηδοναίς, ίνα καί συζήσωμεν αυτώ, καί ακούσωμεν βοώντος αυτού, ουκέτι εις τήν επίγειον Ιερουσαλήμ, διά τό παθείν, αλλά αναβαίνω πρός τόν Πατέρά μου, καί Πατέρα υμών, καί Θεόν μου, καί Θεόν υμών, καί συνανυψώ υμάς εις τήν άνω Ιερουσαλήμ, εν τή Βασιλεία τών ουρανών.
Ό Ιησούς παίρνει παράμερα τους δώδεκα και τους λέει: «Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα και ό Υιός του ανθρώπου παραδοθήσεται» (Ματθ. 20, 18).
Το Ευαγγέλιο υποδηλώνει ότι τα λόγια αυτά ελέ­χθησαν ιδιαιτέρως. Ό Ιησούς εμπιστεύθηκε το μυ­στικό του ταξιδιού στους Αποστόλους κι όχι σε όλους τους μαθητές. Το εμπιστεύθηκε καθώς προχωρούσαν στον ανηφορικό δρόμο.
Ασφαλώς ό Ιησούς περιμένει από κάθε χριστιανό να συμφιλιωθεί με το αποφασιστικό γεγονός πού έλαβε χώρα στην ' Ιερουσαλήμ. Άλλα ό Ιησούς παραμένει ό Κύριος του χρόνου και των ατομικών κλήσεων. Διαλέ­γει την ώρα πού προσκαλεί το μαθητή του να γίνει κοινωνός του προνομίου των Αποστόλων και ν' άνεβή μαζί του στα Ιεροσόλυμα εν όψει του οδυνηρού τέλους. Πόσοι χριστιανοί έχουν ανοίξει τ' αυτιά τους σ' αυτήν την πρόσκληση; Πόσοι έχουν συλλάβει την αλή­θεια πώς εκείνο πού έγινε τότε στην Ιερουσαλήμ, αυτό πού εξακολουθεί να γίνεται στην αιώνια, την αόρατη Ιερουσαλήμ, είναι το σπουδαιότερο πού υπάρχει στον κόσμο;

Ας Τον υποδεχθούμε

Ας Τον υποδεχθούμε ότι τόσο με βαΐα φοινίκων και πρόσκαιρα επιδερμικά αισθήματα αλλά με βιώματα ιερά. Σε λίγο η Μεγάλη Εβδομάδα αρχίζει. Θα αντικρίσουμε τον Κύριο και Βασιλέα της ζωής μας επάνω στο σταυρό. Ας Του προσφέρουμε όχι τόσο τα δάκρυα και τα άνθη μας, αλλά την καρδιά μας και την αγάπη μας. Να αφήσουμε το νου μας να πλημμυρίσει με άγιες σκέψεις και αισθήματα αφοσιώσεως και μετανοίας. Να γίνει η καρδιά μας ιερό όχημα, για να έλθει μέσα της ο Χριστός. Έτσι θα μεταμορφωθεί και η ζωή μας. Έτσι και οι πράξεις μας θα εξαγιασθούν. Μοναδική εντρύφησή μας να είναι η μελέτη των αγίων Παθών του Κυρίου μας. Να πονέσουμε όχι μόνο για τα δικά του Πάθη αλλά και για τις δικές μας αμαρτίες, που τόσο εύκολα και εξακολουθητικά διαπράττουμε. Κι ας Τον παρακαλέσουμε να μας κάνει νέους ανθρώπους, αναγεννημένους και αναστημένους.

Περιοδικό «Σωτήρ»

Σήμερον η χάρις

Σήμερον ἡ χάρις τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ἡμᾶς συνήγαγε, καὶ πάντες αἴροντες, τὸν Σταυρόν σου λέγομεν· Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου, Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις.

Το έργο της Εκκλησίας - Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος

Το έργο της Εκκλησίας δεν είναι τα κτίσματα. Το πρώτο μέλημά της είναι πώς θα βοηθήσει τον άνθρωπο. Δηλαδή, αυτό που λέμε και ψάλλουμε για τη σωτηρία των ψυχών. Πώς μπορεί η ενορία να είναι ένας πνεύμονας που ξεκουράζει τον άνθρωπο, τον αναγεννά, τον φέρνει πιο κοντά στον Θεό. Αυτό είναι το πρωταρχικό έργο της Εκκλησίας.

Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος

Νέα Ηγουμένη στην Μονή Προφήτου Ηλιού

Μετά την παραίτηση λόγω ασθενείας της Γερόντισσας Φεβρωνίας Καραγιάννη εις την Ιερά Μονή Προφήτου Ηλιού Πατρών, τελέσθηκε το πρωί Θεία Λειτουργία και αρχαιρεσίες όπου εξελέγη Ηγουμένη η Μοναχή Ιέρια , το ηγουμενοσυμβούλιο συμπληρώνουν οι μοναχές Πελαγία και Καλλινίκη

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΤΟΥΣ 2009 ΕΝΟΡΙΑΣ ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΑΤΡΩΝ

Ο Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Πατρών κυκλοφόρησε αυτές τις ημέρες ένα εξαιρετικό φυλλάδιο αφιερωμένο στην Μεγάλη Εβδομάδα και την εορτή της Αναστάσεως.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο παραθέτει στο φυλλάδιο αυτό και τον συνολικό Οικονομικό Απολογισμό της Ενορίας του έτους 2009. Συγχαίρω για την πρωτοβουλία αυτή. Κρίνω σκόπιμο να δημοσιεύσω τον απολογισμό ώστε ο λαός να δει πως διατίθενται τα χρήματα των πιστών. Ας είναι η πρωτοβουλία αυτή του ναού μια καλή απαρχή ώστε να τον μιμηθούν και άλλοι.

«Έτοιμοι αεί προς απολογίαν παντί τω αιτούντι υμάς λόγον…»

(1 Πέτρ. 3, 15)
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΤΟΥΣ 2009
ΕΝΟΡΙΑΣ ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΑΤΡΩΝ

Υπήκοοι στην αποστολική προσταγή «έτοιμοι αεί προς απολογίαν παντί τω αιτούντι υμάς λόγον» καταθέτουμε σε εσάς, τους ενορίτες μας, συνοπτικό οικονομικό απολογισμό της διαχείρισης της ενορίας μας με την επισήμανση ότι είμαστε πάντοτε στη διάθεση του οποιουδήποτε να παράσχουμε και περαιτέρω διευκρινήσεις :

Όποιος με αγαπάει -Άγιος Μάξιμος Ομολογητής

«Όποιος με αγαπάει», λέει ο Κύριος, «θα τηρήσει τις εντολές μου» (Ιω. 14, 23). «Και η δική μου εντολή είναι να αγαπάτε ο ένας τον άλλο» (Ιω. 15,12). Εκείνος λοιπόν που δεν αγαπάει τον πλησίον του, αθετεί την εντολή του Κυρίου. Και όποιος αθετεί την εντολή του Κυρίου, ούτε τον Κύριο είναι δυνατό ν’ αγαπήσει.

Άγιος Μαξιμος Ομολογητής

Η αγάπη προς τους εχθρούς - Γεώργιος Ματζαρίδης

…Η αγάπη προς τους εχθρούς αποτελεί το αψευδές κριτήριο της αλήθειας και της καθολικότητας της Εκκλησίας. Στην διδασκαλία του αγίου Σιλουανού και του Γέροντα Σωφρονίου οι άνθρωποι δεν διακρίνονται σε εχθρούς και φίλους (ή, σε καλούς και κακούς), αλλά σε γνωρίσαντας και αγνοούντας τον Θεόν. Όπου αναγνωρίζονται εχθροί, σημαίνει ότι απορρίπτεται μέρος του σώματος της ανθρωπότητας και φαλκιδεύεται η παγκοσμιότητα. Η τήρηση της εντολής της αγάπης προς τους εχθρούς σημαίνει ότι ο άνθρωπος αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους, (ότι) γίνεται καθολικός, παγκόσμιος. Και σε εκκλησιολογικό επίπεδο η αγάπη προς τους εχθρούς αποτελεί κριτήριο που βεβαιώνει την καθολικότητα. Αληθινή Εκκλησία είναι εκείνη που διατηρεί ζωντανή την αγάπη προς τους εχθρούς. Η επισήμανση αυτή είναι βαρυσήμαντη και ιδιαίτερα επίκαιρη στην εποχή μας…

Γεώργιος Ματζαρίδης

Άγιος Λάζαρος

Απολυτίκιο Αγίου Λαζάρου, Ήχος α'

Την κοινήν Ανάστασιν προ του σου Πάθους πιστούμενος, εκ νεκρών ήγειρας τον Λάζαρον, Χριστέ ο Θεός. όθεν και ημείς ως οι παίδες, τα της νίκης σύμβολα φέροντες, Σοι τω νικητή του Θανάτου βοώμεν. Ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

Ιερός Ναός Αγίου Λαζάρου Λάρνακος

Ιερός Ναός Αγίου Λαζάρου Λάρνακος

Ο π. Νεκτάριος Κωτσάκης στην Διακίδειο

Το Σαββάτο 27 Μαρτίου 2010

στην Διακίδειο Σχολή Λαού Πατρών

(Κανάρη 58) και ώρα 7 μ.μ.

θα ομιλήσει ο Πανοσ. Αρχιμανδρίτης

κ. Νεκτάριος Κωτσάκης
Ηγούμενος Ι. Μ. Ομπλού με θέμα:

«Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα»

Πρωτοπόρος Φλωρόφσκι

Η γλώσσα της διδασκαλίας (Στον Άγιο Βλαδίμηρο), πρέπει να είναι η Αγγλική. Σ' εκείνους που πίστευαν ότι η χρήση των Αγγλικών στην αίθουσα του σεμιναρίου, όπως και στις λατρευτικές ακολουθίες, ήταν ένας ολέθριος χωρισμός της "Ρωσικής" από την "Ορθόδοξη Εκκλησία" και μία στυγερή προδοσία της σλαβικής γλώσσας, αυτά τα λόγια του ήχησαν βαριά. Όμως αυτό που ο Φλωρόφσκι (του οποίου η γνώση και η εκτίμηση για τη μητρική του γλώσσα δεν μπορούσε να αμφισβητηθεί) έλεγε σχετικά, ήταν ότι η σύνδεση ανάμεσα στη Ρωσική γλώσσα και την Ορθόδοξη πίστη έπρεπε να ιδωθεί ως ιστορική και συγκυριακή και ως το αποτέλεσμα του διορατικού μόχθου ελληνόφωνων ιεραποστόλων, οι οποίοι επινόησαν την σλαβική ως μέσο για την ταχεία και πλήρη γηγενοποίηση της Ορθοδοξίας στη ζωή των Σλάβων. Η χρήση των Αγγλικών από τους Ορθοδόξους πιστούς που ζούσαν τώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες χρειαζόταν για τον ίδιο λόγο. Ήταν απαραίτητο, υποστήριζε ο Φλωρόφσκι, για την επιβίωση της Ορθοδοξίας στην Αμερική. Ήδη η νεώτερη γενιά δεν γνώριζε τα ρωσικά αρκετά καλά, και το πρόβλημα αυτό θα εντεινόταν στο μέλλον. Η φυσική τους γλώσσα ήταν πλέον τα Αγγλικά, και θα συνέχιζε να είναι. Επιπλέον η Αγγλική ήταν απαραίτητη αν η ορθοδοξία ήθελε να αναπτυχθεί και να εξαπλωθεί στη νέα χώρα. Για όσο η Ορθοδοξία στην Αμερική θα αυτοπεριοριζόταν στη ρωσική-ή την ελληνική ή την αλβανική- γλώσσα, δεν θα γινόταν ποτέ κάτι περισσότερο απο μια πίστη εθνικών μειονοτήτων.....Η χρήση της Αγγλικής απο την Ορθοδοξία στην Αμερική ήταν απαραίτητη για την αληθινή γηγενοποίηση της πίστης, για την απόκτηση αρκετά βαθιών ριζών, που θα έτρεφαν την Ορθοδοξία και θα τρέφονταν από το πολιτιστικό χώμα της χώρας.

"Είπαν ότι στρεφόμουν κατά της εθνικής ταυτότητας, ότι απεμπολούσα το κλέος της ρωσικής γλώσσας, ότι απεμπολούσα τα ωραία Σλαβονικά, ότι ήταν αίρεση το να κάνω ακολουθίες στα Αγγλικά...[Όμως] ξεκίνησα τις ακολουθίες στα Αγγλικά στον καθεδρικό ναό κατόπιν αιτήματος του Μητροπολίτη, ο οποίος μου είπε ότι "κανένας κάτω των σαράντα δεν έρχεται στην εκκλησία, επειδή δεν καταλαβαίνουν λέξη. Θέλω ακολουθίες στα Αγγλικά...Παρακαλώ να αρχίσεις". Επί τρία χρόνια λειτουργούσα τις Κυριακές στα Αγγλικά, και μέσα σε αυτό το διάστημα ήρθε μία καινούργια παρέα νέων, περίπου πεντακόσιοι...[αν και] ακόμη κι αυτό το αρνούνται μέχρι σήμερα".

Υάκινθος.

Προσευχή

«Ο χριστιανός, που θυμάται να συνομιλήσει με τον Θεό μόνο όταν φτάσει η ορισμένη ώρα της προσευχής, δεν έχει ακόμη μάθει να προσεύχεται»

από το Γεροντικόν

Θλίψεις - Άγιος Σιλουανός Αθωνίτης

Ο Κύριος αγαπά τους ανθρώπους. Εν τούτοις παραχωρεί τις θλίψεις, για να γνωρίσουν οι άνθρωποι την αδυναµία τους και να ταπεινωθούν και µε την ταπείνωση να λάβουν το Άγιο Πνεύµα. Με το Άγιο Πνεύµα όλα γίνονται ωραία, χαρούµενα, υπέροχα....

Άγιος Σιλουανός Αθωνίτης

Από τα παραλειπόμενα της εορτής

Ο αγαπητός κ. Χαράλαμπος Στανίτσας, αφού έκανε ανάρτηση με φωτογραφίες από την εορτή της Χριστιανικής Εστίας στο ιστολόγιο του Ιερού Ναού Αγίας Βαρβάρας μου έστειλε και μένα αυτές από τα παραλειπόμενα της εορτής. Τις δημοσιεύω χωρίς άλλα λόγια.

Ο Μακαριώτατος απαντά για τη φορολόγηση της Εκκλησίας

Αντισυνταγματική και ανήθικη χαρακτηρίζει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών & πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος τη φορολόγηση με συντελεστή 20% των εσόδων της Εκκλησίας, ενώ προειδοποιεί με προσφυγή στα ελληνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια.
Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Real News ο Μακαριώτατος προτείνει να ισχύσει ο «λογιστικός προσδιορισμός», με βάση τα έσοδα και τα έξοδα, και να φορολογηθεί η Εκκλησία με 20%, επί του υπολοίπου, του καθαρού. «Το κράτος μας λέει, δεν ξέρω τι έσοδα έχεις, εγώ θέλω το 20% από αυτά που εισπράττεις. Αυτό είναι αντισυνταγματικό. Και πολεμιέται τόσο στα Ελληνικά όσο και στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια. Είναι όμως και ανήθικο. Πως θα πας να πάρεις από τον άλλον το 20%, όταν μπορεί να μην βγάζει τα έξοδά του;» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Παράλληλα, χαρακτηρίζει παραμύθι ότι η εκκλησία έχει 25 εκατ. ευρώ: «Ελάτε να μας τα δείξετε και να μας πείτε που τα βρίσκετε όλα αυτά. Ελάτε να τα μετρήσουμε». Εκφράζει, τέλος, την πρόθεσή του να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό για να του πει «πως η υπομονή μας εξαντλήθηκε».
Ο Προκαθήμενος ερωτηθείς για τις σχέσεις με το Φανάρι, με αφορμή την υπόθεση του πρώην Μητροπολίτη Αττικής, αναφέρει ότι "οι σχέσεις συνεχίζουν να είναι ομαλές", αλλά και ότι "ήταν ένα περιστατικό που μας δημιούργησε μια ψυχρότητα. […] σεβόμαστε την άποψη του Πατριαρχείου, αλλά και εμείς έχουμε τις δικές μας υποχρεώσεις προς το κράτος, το Σύνταγμα και την Δικαιοσύνη".

Ο π. Νικόλαος Γουρδούπης νέος Διευθυντής Θρησκευτικού ΓΕΕΘΑ

Νέος Αρχηγός
Διεύθυνσης Θρησκευτικού
Γ.Ε.ΕΘ.Α.
αναλαμβάνει ο πρωτοπρεσβύτερος
Νικόλαος Γουρδούπης,
ο οποίος κατάγεται από την Πάτρα.

Σύνταγμα Επιδαύρου

Για να ορίσουν τα συντάγματα και το πρώτο κι όλας σύνταγμα της Επιδαύρου της 1ης Ιανουαρίου 1822, για να ορίσουν, λοιπόν, ποίοι είναι Έλληνες, ορίζουν, στην παράγραφο β', «όσοι αυτόχθονες κάτοικοι της επικρατείας της Ελλάδος πιστεύουσιν εις Χριστόν εισίν Έλληνες». Και αυτολεξεί το ίδιο, η παράγραφος β' του «Οργανικού Νόμου της Επιδαύρου» του 1823 (Δευτέρα Εθνική Συνέλευσις του 1823 στον Άστρος) και άρθρον 6 παράγραφος α' του «Πολιτικού Συντάγματος του 1827» της Τροιζήνος.
Και πάρα πέρα. Στα συντάγματα αυτά βλέπεις την ψυχικήν ενότητα, την ψυχική στροφή του αγωνιζομένου έθνους προς το Βυζάντιο. Η παράγρ. Νη' του Συντάγματος της Επιδαύρου λέει ότι «άχρι της κοινοποιήσεως των ειρημένων κωδίκων, αι πολιτικαί και εγκληματικαί διαδικασίαι βάσι ν έχουσιν τους νόμους των αειμνήστων ημών αυτοκρατόρων». Το ίδιο «οι νόμοι των αειμνήστων χριστιανών αυτοκρατόρων» εις το άρθρον π' του «Νόμου της Επιδαύρου» του 1823 (Συνέλευσις Άστρους), (Βλέπε και το γνωστότατο Διάταγμα της Αντιβασιλείας της 23 Φεβρουαρίου - 7 Μαρτίου 1835 «Περί Πολιτικού Νόμου»).
Έτσι, στην Επανάσταση τού 1821 ξαναφάνηκε η σύνθεση Χριστιανισμού και Ελληνισμού. Το Γένος που αγωνίστηκε ήταν το Γένος των Χριστιανών και ήταν το Γένος των Ελλήνων. Και τα δύο αυτά ήταν ενωμένα τόσον στέρεα, ώστε οι περιπέτειες της Επαναστάσεως εσφυρηλατούσαν την ενότητα, δεν την πείραζαν καθόλου.
Μ’ αυτό το πνεύμα συνεχίσθηκε η επανάσταση ως την νίκη, ως την ίδρυση και διεθνή αναγνώριση του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους.

Αλέξανδρος Τσιριντάνης

Ο κόσμος μας έλεγε τρελλούς - Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Ο κόσμος μας έλεγε τρελλούς. Ημείς αν δεν είμεθα τρελλοί, δεν εκάναμεν την επανάσταση, διατί ηθέλαμε συλλογισθεί πρώτον δια πολεμοφόδια, καβαλλαρία μας, πυροβολικό μας, ηθέλαμε λογαριάσει τη δύναμη την ιδικήν μας και την τούρκικη δύναμη. Τώρα οπού τελειώσαμε με καλό τον πόλεμό μας, μακαριζόμεθα, επαινόμεθα. Αν δεν ευτυχούσαμε, ηθέλαμε τρώγει κατάρες, αναθέματα….

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Το "εμείς" κι όχι εις το "εγώ" - Μακρυγιάννης

"Τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Το λοιπόν δουλέψαμε όλοι μαζί, να την φυλάμεν κι όλοι μαζί και να μην λέγη ούτε ο δυνατός "εγώ", ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς "εγώ"; Όταν αγωνιστεί μόνος του να φκειάση ή να χαλάση, να λέγη εγώ, όταν όμως αγωνίζονται πολλοί να φκειάσουν, τότε να λένε "εμείς". Είμαστε εις το "εμείς" κι όχι εις το "εγώ".

Μακρυγιάννης

"Γιορτάζει η Παναγιά, γιορτάζει κι' η Πατρίδα" - Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ

Με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου εσήμανε και ο ευαγγελισμός της Ελλάδος. Τετρακόσια χρόνια πικρής και οδυνηρής σκλαβιάς στον τουρκικό ζυγό, δεν ήσαν λίγα. Αντίθετα ήσαν πάρα πολλά, ώστε βάσιμα να πιστεύη κανείς, ότι το Ορθόδοξο Ελληνικό Γένος είχε προ πολλού σβήσει. Οι τούρκοι κατακτητές, βάναυσοι, σκληροί και φανατικά προσηλωμένοι στην θρησκεία του Ισλάμ, δεν έχαναν ευκαιρία για να βασανίζουν και να δολοφονούν τους ραγιάδες Έλληνες. Όμως, εδώ είναι το θαυμαστό : Ενώ - τηρουμένων των αναλογιών - μικρός ήταν ο αριθμός εκείνων, που υποκύπτοντας στην βία εξισλαμίσθηκαν, αντίθετα σημαντικός ήταν ο αριθμός των όσοι παρέμειναν πιστοί στον Χριστό και στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να οδηγηθούν σε διωγμούς , βασανιστήρια και μαρτυρικό θάνατο. Είναι, ακριβώς, τα 2.500.000 Νεομάρτυρες, που αποτελούν την δόξα της Εκκλησίας και του Έθνους. Κι' είναι, κυρίως, νέοι άνθρωποι, αγόρια και κορίτσια, που περιφρόνησαν τα πλούτη και τις τιμές που τους έταζαν οι Αγαρηνοί, και αντιμετώπισαν με ανδρείο φρόνημα τα μαρτύρια και τον θάνατο.

Οι υιοί Ζεβεδαίου και η Εκκλησία

Η πορεία μας από τη φυσική οικογένεια προς την οικογένεια του Χριστού, την Εκκλησία, απαιτεί το Σταυρό του Χριστού. Δεν μπορούμε να γίνουμε μέλη αυτής της οικογένειας χωρίς να σηκώσουμε το σταυρό μας. Ο αποχωρισμός μας από τη φυσική οικογένεια έχει πόνο. Γι΄ αυτό ο Χριστός ήταν τόσο ξεκάθαρος στους υιούς Ζεβεδαίου: "Μπορείτε να πιείτε το ποτήρι που εγώ πίνω και να βαπτιστείτε στο βάπτισμα που εγώ βαπτίζομαι; Μπορείτε να σηκώσετε το Σταυρό μου;". Ο Χριστός μας έδειξε στο πρόσωπο των υιών Ζεβεδαίου ότι ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει πιο ψηλά, να φύγει από τη φυσική του οικογένεια και να φτάσει στην οικογένεια που ήθελε ο Χριστός. Στην οικογένεια των μαθητών του Χριστού. Θα ακούσουμε τη Μεγάλη Εβδομάδα όλη την πορεία του Χριστού μέσα στα Ιεροσόλυμα μέχρι το Σταυρό. Και θα συναντήσουμε πάλι εκεί, τη Μεγάλη Παρασκευή, λίγο πριν πεθάνει ο Χριστός, τον ένα από τους υιούς Ζεβεδαίου, τον Ιωάννη, και την Παναγία, τη μητέρα του Χριστού, δίπλα στο Σταυρό. Εκεί που ο Χριστός θα πει στην μεν Παναγία Μητέρα του: "Αυτός είναι ο υιός σου", και στον Ιωάννη: "Αυτή είναι η μητέρα σου", και μάλιστα με τέτοιο τρόπο που δε σήκωνε συζήτηση...με τρόπο προστακτικό: "Αυτό που σας λέω είναι νόμος, είναι εντολή μου". Και ενώ όλα φαίνονται ότι χάνονται, κι ενώ πάνω στο Σταυρό ο Χριστός φαινόταν πλέον ότι πεθαίνει χωρίς απογόνους, λέει ο προφήτης:

Άνοιξη να ΄ρθει - Πάμπλο Νερούντα

Μπορείς να κόψεις

όλα τα λουλούδια,

αλλά δεν μπορείς

να εμποδίσεις

την Άνοιξη να 'ρθει.

Πάμπλο Νερούντα

Γράφουμε ελληνικά - Κώστας Μόντης

Ελάχιστοι μας διαβάζουν

ελάχιστοι ξέρουν τη γλώσσα μας

μένουμε αδικαίωτοι κι αχειροκρότητοι

σ' αυτή τη μακρινή γωνιά

όμως αντισταθμίζει που γράφουμε ελληνικά.

Κώστας Μόντης

Δικαίωμα ελευθερίας και ισότητας - Ισοκράτης

“Οἱ γὰρ κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον τὴν πόλιν διοικοῦντες κατεστήσαντο πολιτείαν οὐκ ὀνόματι μὲν τῷ κοινοτάτῳ καὶ πραοτάτῳ προσαγορευομένην, ἐπὶ δὲ τῶν πράξεων οὐ τοιαύτην τοῖς ἐντυγχάνουσι φαινομένην, οὐδ’ ἣ τοῦτον τὸν τρόπον ἐπαίδευε τοὺς πολίτας ὥσθ’ ἡγεῖσθαι τὴν μὲν ἀκολασίαν δημοκρατίαν, τὴν δὲ παρανομίαν ἐλευθερίαν, τὴν δὲ παρρησίαν ἰσονομίαν, τὴν δ’ ἐξουσίαν τοῦ ταῦτα ποιεῖν εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ μισοῦσα καὶ κολάζουσα τοὺς τοιούτους βελτίους καὶ σωφρονεστέρους ἅπαντας τοὺς πολίτας ἐποίησεν.”

Ισοκράτης

.

“Διότι εκείνοι που διοικούσαν την πόλη τότε (ενν. στην εποχή του Σόλωνα και του Κλεισθένη), δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατ’ όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο πράο από όλα, ενώ στην πράξη να εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν· ούτε ένα πολίτευμα που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο μυαλωμένους.”

Νεανικά Περιοδικά

Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι κυκλοφορούν στη χώρα µας μερικά αξιόλογα περιοδικά για τη νεότητα,

Από την κίνηση της «Ζωής»: «Η ζωή του παιδιού» για μαθητές και η Παρεμβολή για Φοιτητές,
Από την κίνηση του «Σωτήρος»: «Προς την νίκην» και «Η Δράσις µας» κάπως αντίστοιχα µε τα προηγούμενα,
Από άλλους χριστιανικούς πυρήνες «Τα Κρίνα» και τα «Νειάτα».
Όλα αυτά είναι ζωντανά κι εκφραστικά, μεταδίδουν το αιώνιο μήνυμα του Χριστού µε άρθρα και µε στίχους, µε εικόνες και µε γρίφους κ.λπ, Μακάρι να προχωρούν, να εμπνέουν και να οικοδομούν τους νέους και τα παιδιά, στα δύσκολα χρόνια µας, μέσα στο χάος µέ φως οδηγητικό.
Ανάπλαση

Εθνική εορτή από τα Κατηχητικά Αγίας Μαρίνας Πατρών

Στον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνης Πατρών τα παιδιά των Κατηχητικών σχολείων του Ναού παρουσίασαν το Σαββάτο 20 Μαρτίου 2010 εόρτια εκδήλωση αφιερωμένη στην εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821.
Τα παιδιά παρουσίασαν θεατρικό σκετς, ποιήματα και τραγούδια. Την εορτή παρακολούθησαν αρκετοί από τους γονείς των παιδιών και των ενοριτών.
Αξίζουν συγχαρητήρια στην πρεσβυτέρα Ευστρατία Θωμά για την όλη επιμέλεια της εορτής.