Κύπρος - Νικηφόρος Βρεττάκος

Κύπρος

Τριγυρνώ εξήντα χρόνια μες στην Κύπρο του κόσμου,
η Κύπρος παντού, αλλά Κύπρος εσύ,
παραφόρτωσες την καρδιά μου με ερείπια και με άταχτα
ριγμένους νεκρούς, πεσμένους ανάσκελα ή μπρούμητα κάτω
απ’ το φως
μες στο πράσινο , μέσα στα χρώματα του έρωτα, εμπρός
στις ανταύγεις της Κύπριδας που αναδύεται, μες στα αιωρούμενα
ζαφείρια της θάλασσας. Τόση ομορφιά,
πώς γίνεται Θεέ μου, να μην
ακούγεται ο λόγος της. Θεέ μου, δεν είναι
δεν είναι για όπλα ο τόπος αυτός, δεν ειναι για βόμβους,
δεν είναι για ουρλιάγματα τσακαλιών, για κραυγές
μαρτύρων, δεν είναι , εδώ όπου νίκας κατά
βαρβάρων δωρούμενος χάραξες έντονα
σημεία ειρήνης και σημεία φωτός και της κέντησες
το χώμα με λεμονιές, την έκαμες όμορφη
όπως είναι η ψυχή του ποιητή, όταν εμπνέεται.
Φωτιά! Δικαιοσύνη φωτιά κατά τόπους, φωτιά!
Μες στην Κύπρο του κόσμου, η Κύπρος αμύνεται!

Νικηφόρος Βρεττάκος