"Όταν ο Άνθρωπος επιτελεί κινήσεις αιώνιες, αποκτά συνήθειες θεϊκές. Όταν γίνεται αυτό που δεν είναι, χωρίς να αρνείται αυτό που είναι, τότε συγκλονίζει ως θαύμα"
Υπάρχουν και σήμερα άνθρωποι αληθινοί. Μη σας φαίνεται περίεργη αυτή η διαπίστωση. Δεν εἰναι αυτονόητο ότι τα αυτονόητα νοούνται αληθώς. Προσωπικά χάρηκα πολύ την πανδαισία και το ομολογιακό, ελεγκτικό και ευθαρσώς διατυπωμένο λόγο των Πειραιώς Σεραφείμ, π. Μεταλληνό, π. Ζήση, και π. Γκοτσόπουλο. Οι άνθρωποι αυτοί (παράξενο πώς) αλλά δεν υπόκεινται σε περιορισμούς, δεν έχουν πνεύμα δειλίας, πνεύμα διαλλακτικότητας, και διπλωματίας. "Στερούνται" της ευρύτητας του πνεύματος των υψηλών οραμάτων των οικουμενιστών, και η αγάπη τους είναι πολύ φτωχή σε σχέση με τις μεγάλες αγκαλιές και τα χειροπιασίματα των ισχυρών που τα έχουν πουλήσει όμως όλα, (εντάξει, όχι μόνο πουλάνε αλλά και δωρίζουν ... Δισκοπότηρα σε Ουνίτες). Οι άνθρωποι αυτοί (τα ονόματα προαναφέρθηκαν) μιλήσαν την γλώσσα της αλήθειας και φτωχύναν τόσο πολύ οι ίδιοι αφού στον λόγο τους δεν προβλήθηκαν σαν νεοπατέρες αλλά ως επόμενοι τους Αγίους Πατέρες και τις Οικουμενικές Συνόδους (τί έιναι αυτό; νέο φρούτο;). Δοξάζω και ευχαριστώ τον Θεό που τίποτε δεν έχει σβήσει, που τίποτε δεν έχει ισοπεδωθεί, που υπάρχουν άνθρωποι που "ενοχλούν", άνθρωποι "δύσχρηστοι" στο οικουμενικό όραμα. Ανθρωποι που οι εχθοί τους δεν πρέπει να ελπίζουν στην εξαγορά ή την αυτομόληση τους. Άνθρωποι που είπαν τα αυτονόητα για την Εκκλησια. Αλλά είπαμε δεν είναι αυτονόητο ότι τα αυτονόητα νοούνται μόνο με την νόηση και υπό το φως της αληθείας. Αυτό που μου απομένει είναι, αφου παραμερίσω και διώξω ότι εμποδίζει την λευκή και στιλπνή επιφάνεια, να βουτήξω τον χρωστήρα μου και με χρωματιστές πινελιές να αποδώσω σε ένα πινακα Ζωής Αυτόν που ενσαρκώνει κάθετι Θεανθρώπινο και αληθινό στους αιώνες, και όχι μόνο σήμερα.
Συμφωνώ ο Χρωστήρ έδωσε ρέστα. Από τους λίγους σχολιαστές που είπε κάτι. Δεν κατακρίνω τους άλλους γιατί και εγώ μαζί τους είμαι. Δεν έχω κάτι να προσφέρω. Χρωστήρα οι επεμβάσεις σου να είναι τακτικότερες.
ΕΞΥΠΝΟ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΟΓΙΚΟ...
Υπάρχουν και σήμερα άνθρωποι αληθινοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη σας φαίνεται περίεργη αυτή η διαπίστωση. Δεν εἰναι αυτονόητο ότι τα αυτονόητα νοούνται αληθώς. Προσωπικά χάρηκα πολύ την πανδαισία και το ομολογιακό, ελεγκτικό και ευθαρσώς διατυπωμένο λόγο των Πειραιώς Σεραφείμ, π. Μεταλληνό, π. Ζήση, και π. Γκοτσόπουλο.
Οι άνθρωποι αυτοί (παράξενο πώς) αλλά δεν υπόκεινται σε περιορισμούς, δεν έχουν πνεύμα δειλίας, πνεύμα διαλλακτικότητας, και διπλωματίας. "Στερούνται" της ευρύτητας του πνεύματος των υψηλών οραμάτων των οικουμενιστών, και η αγάπη τους είναι πολύ φτωχή σε σχέση με τις μεγάλες αγκαλιές και τα χειροπιασίματα των ισχυρών που τα έχουν πουλήσει όμως όλα, (εντάξει, όχι μόνο πουλάνε αλλά και δωρίζουν ... Δισκοπότηρα σε Ουνίτες).
Οι άνθρωποι αυτοί (τα ονόματα προαναφέρθηκαν) μιλήσαν την γλώσσα της αλήθειας και φτωχύναν τόσο πολύ οι ίδιοι αφού στον λόγο τους δεν προβλήθηκαν σαν νεοπατέρες αλλά ως επόμενοι τους Αγίους Πατέρες και τις Οικουμενικές Συνόδους (τί έιναι αυτό; νέο φρούτο;).
Δοξάζω και ευχαριστώ τον Θεό που τίποτε δεν έχει σβήσει, που τίποτε δεν έχει ισοπεδωθεί, που υπάρχουν άνθρωποι που "ενοχλούν", άνθρωποι "δύσχρηστοι" στο οικουμενικό όραμα. Ανθρωποι που οι εχθοί τους δεν πρέπει να ελπίζουν στην εξαγορά ή την αυτομόληση τους. Άνθρωποι που είπαν τα αυτονόητα για την Εκκλησια. Αλλά είπαμε δεν είναι αυτονόητο ότι τα αυτονόητα νοούνται μόνο με την νόηση και υπό το φως της αληθείας.
Αυτό που μου απομένει είναι, αφου παραμερίσω και διώξω ότι εμποδίζει την λευκή και στιλπνή επιφάνεια, να βουτήξω τον χρωστήρα μου και με χρωματιστές πινελιές να αποδώσω σε ένα πινακα Ζωής Αυτόν που ενσαρκώνει κάθετι Θεανθρώπινο και αληθινό στους αιώνες, και όχι μόνο σήμερα.
Χρωστήρ
ὑπέροχο τό κείμενο πού ἔγραψε ὁ "χρωστήρ" παραπάνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια!
Συμφωνώ ο Χρωστήρ έδωσε ρέστα. Από τους λίγους σχολιαστές που είπε κάτι. Δεν κατακρίνω τους άλλους γιατί και εγώ μαζί τους είμαι. Δεν έχω κάτι να προσφέρω. Χρωστήρα οι επεμβάσεις σου να είναι τακτικότερες.
ΑπάντησηΔιαγραφή