Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Η Ανάσταση του Κυρίου μας --π. Χριστόδουλος Φάσσος


Ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τη ζωοφόρο Ανάσταση του Κυρίου μας.
Ας γίνει αυτή το βίωμά μας.
Ας διαποτίσει τη ζωή μας.
Ας αποτελεί το φως, το οποίον θα την καταυγάζει.
Ας ριζώσει τόσο βαθιά μέσα μας, όσον φαίνεται ότι ήταν ριζωμένη στις καρδιές των Ρώσων, όπως αποδεικνύεται από το εξής ανέκδοτο:
Στα χρόνια του αθέου κομμουνισμού ένας διαφωτιστής, άνθρωπος του κόμματος, προσπαθούσε επί ώρες πολλές να πείσει το ακροατήριό του ότι η Ανάσταση του Χριστού είναι μύθος, παραμύθι. Στο τέλος πολύ συγκαταβατικά ρώτησε αν κάποιος έχει κάποια απορία ή θέλει να πει κάτι. Ένα γεροντάκι σήκωσε το χέρι του και είπε: Δυο λέξεις μόνο θα πω. Αφού ανέβηκε στο βήμα, αναφώνησε:
- Χριστός Βοσκρές (Χριστός Ανέστη)! Και όλη η αίθουσα αντήχησε:
- Βοϊστίνο Βοσκρές (Αληθώς Ανέστη)!
Τη στιγμή εκείνη όλα τα επιχειρήματα του ινστρούχτορα (διαφωτιστή) κατέρρευσαν.
Ας επαναλαμβάνουμε, λοιπόν, και μεις πάντοτε με ακράδαντη πίστη:
- Χριστός Ανέστη!
- Αληθώς Ανέστη!
Αρχιμανδρίτης Χριστόδουλος Φάσσος

Από το βιβλίο του: ««Η Συγκατάβαση του Θεού και η ευθύνη του Ανθρώπου»
http://ekdoseistaos.blogspot.com/2008/12/blog-post_3214.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου