Να καταστέλλεις τους λογισμούς που εξεγείρονται κατά της πίστης του Χριστού, να πολεμάς τον ασεβή και πονηρό λογισμό με ευσεβείς σκέψεις και επιχειρήματα.
Πολύ δύσκολο ο πόλεμος των λογισμών. Θέλει συνεχή πόλεμο. Ο αγ.Νικόδημος λέει ότι οι λογισμοί μπαινουν από την καρδιά και όχι από το μυαλό.Και αυτό δεν θέλει να το αποκαλύψει ο διάβολος ώτσε οι άνθρωποι να μην κάνουν την καρδιακή προσευχή . Δεν συμφέρει τον διάβολο να ξέρουν οι άνθρωποι ότι το παν είναι στην καρδιά. Καλή δύναμη σε όλους μας. Α.Α
kαλημερα!ΑΒΒΑΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ:-Επαναφερω συχνα το νου μετα τις περιπλανησεις του,στο φοβο του θεου,αλλα πριν να μπορεσω να τον κρατησω σταθερο μου ξεφευγει απο τον στοχο του.Ετσι θα ηθελα να τον δεσω ετσι,που να μην ξανακουνηθει πια.Στη μεση ομως της προσπαθειας μου γλυστραει απο τις πιο βαθιες κρυψωνες της ψυχης και ετσι περνουν οι μερες χωρις να κανω τιποτα...ΑΒΒΑΣ ΣΕΡΗΝΟΣ:- Ο ΝΟΥς του ανθρωπου ειναι [αεικινητος] και [πολυκινητος].Ετσι ειναι στις δυνατοτητες του νου να μας απλωνει σκαλοπατια για να ανεβουμε τους λογισμους που φτανουν μεχρι το θεο η να κατεβουμε λογισμους που ρεπουν σε πραγματα γηινα και σαρκικα.Ο Θεος επλασε τον ανθρωπο ευθυ αλλα αυτος μηχανευτηκε πολλες επινοησεις[εκκλησιαστ.7-29].Μονο με την προσευχη τη συνεχη αυτοι δαμαζονται.Αντισταθειται λεγει ο θειος παυλος στον διαβολο και αυτος θα φυγει μακρια σας[ιακ.4,7].Ετσι αυτο που λεγουν οι ψαλμοι[Η Ψυχη μου ειναι προσκολλημενη σε Σενα-ψαλμ62,9]-[Ειμαι προσκολλημενος στις εντολες σου κυριε-ψαλμ118,31]-[Αυτος που προσκολλαται στον Κυριο ειναι ενα πνευμα ΜΕ ΑΥΤΟΝ-Α.κορινθ.6-17]--[Η βασιλεια του θεου κερδιζεται με βια και την αρπαζουν αυτοι που αγωνιζονται-Ματθ.11,12]--[ ο ανθρωπος γεννιεται για να κοπιαζει-ιωβ 5,7][Οποιος καλιεργει τα χωραφια του,θα χορτασει ψωμι..ενω αυτος που επιδιωκει την αργια,θα χορτασει φτωχια-παροιμ.28,19]-επιβεβαιωνει του λογου το αληθες-------πηνελοπη
Θα συμφωνήσω με τον αδελφό Α.Α στην δυσκολία του αοράτου πολέμου και των λογισμών, που σε όλους εξαπολύει ο διάβολος.
Θα ήθελα όμως να πω ότι, πάλι κατά τον Αγ. Νικόδημο τον Αγιορείτη, στο έργο του «Η φυλακή των πέντε αισθήσεων» (Συμβουλευτικόν εγχειρίδιον – εκδ. Σωτ. Σχοινά, Βόλος 1958) παρουσιάζει -νομίζω- διαφορετικά τά πράγματα στο θέμα, που λέει ο αδελφός, από που εισέρχονται οι λογισμοί. Από τις πρώτες σελίδες λέει για τον νου που έδωσε σε όλους μας ο Θεός. Και συνεχίζει: «Ἐπειδή δέ ὁ νοῦς οὗτος, ἀποκλείεται τρόπον τινά, ἐντός τοῦ ἀνακτόρου τοῦ σώματος, ὡς ἐν σκοτεινῇ τινι φυλακῇ. Διά τοῦτο κατασκευάσθησαν ὑπό τοῦ δημιουργοῦ, ὡσεῖ τόσαι θυρίδες, τά πέντε αἰσθητήρια τοῦ σώματος. Οἱ ὀφθαλμοί, λέγω, τά ὦτα, οἱ ρώθωνες, τό στόμα καί τό κοινόν αἰσθητήριον τῆς ἀφῆς, ἵνα δύναται δι’ αὐτῶν... νά ἔρχεται εἰς τήν εἰδικήν του νοητήν τροφήν καί ἡδονήν. Δηλαδή, πρῶτον, εἰς τήν αἴσθησιν καί ἀντίληψιν τῆς αἰσθητῆς ταύτης κτίσεως... Δεύτερον ὑπό ταύτης τῆς αἰσθήσεως νά χειραγωγῆται τῇ ὁδηγίᾳ τοῦ λογικοῦ εἰς τήν σοφίαν, ἀγαθότητα, δύναμιν...κλπ. Καί τρίτον, ἀπό τῶν ἐνεργειῶν τούτων καί τελειοτήτων, νά ἀναβαίνῃ ὅσον τό δυνατόν, διά τῶν πτερύγων τῆς νοερᾶς ἐνεργείας, καί εἰς τήν γνώσιν καί θεωρίαν αὐτοῦ τοῦ δημιουργοῦ τῆς κτίσεως...κλπ.»
Νομίζω από αυτό γίνεται αντιληπτό ότι «οι θυρίδες»-αισθήσεις τροφοδοτούν τον νου μας και όχι την καρδιά μας με λογισμούς αγαθούς ή πονηρούς. Γιάννης - Αθήνα
ΜΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΒΙΒΛΙΟ Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΈΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΝΑ ΤΟ ΜΑΘΟΥΜΕ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ.... ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΛΕΕΙ ΠΟΛΥ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΥ,....ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ Η ΠΛΑΝΗ ΑΥΤΗ... ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΚΑΡΔΙΑΚΑ ΜΕΡΗ...
Καλημερα σας.''Προ του βαπτισματος ,ο Σατανας εμφωλευει εις τα βαθη της καρδιας ,η δε θεια χαρη παρακινει απο εξωθεν τα καλα εργα.Μετα δε του βαπτισματος,ο εν δαιμων εξω της καρδιας γινεται,η δε χαρις εσω.Μετα δε του βαπτισματος ,παραχωρουνται να ευρισκονται εις την επιφανειαν της καρδιας προς δοκιμην του ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟΥ.Συνεπως τα παθη και οι λογισμοι ευρισκονται κρυμμενα εν τη καρδια και εκειθεν βγαινουνκαι μας πολεμουν,το μαρτυρει και ο κ υ ρ ι ο ς μας[εκ γαρ της καρδιας εξερχονται διαλογισμοι πονηροι,φονοι,μοιχειαι,πορνειαι,κλοπαι,ψευδομαρτυριαι,βλασφημιαι.Δια αυτο και η νοερα προσευχη τους εκβαλει εξωθεν.''Αορατος πολεμος Αγ.Νικοδημου του Αγιορειτου.πην.
Με αναπαύει η τοποθέτηση του Ανωνύμου 8:05 π.μ.! Είναι αγιογραφικά τεκμηριωμένη.
Βέβαια θα επιμείνω στο ότι έχουμε και εξωτερικές προσβολές που δημιουργούν πόλεμο λογισμών και διεγείρουν τα πάθη. Διάβασα κάπου -νομίζω στην Κλίμακα-(δυστυχώς δεν είμαι σε θέση να παραθέσω παραπομπές) ότι τα πάθη που ενυπάρχουν εντός της καρδιάς μας είναι σαν τα φίδια μέσα στο πυθάρι. Όταν δια των εξωτερικών προσβολών και λογισμών τους δίνουμε τροφή εκείνα θα ζωογονούνται. Όσο τα αφήνουμε "νηστικά" χωρίς την τροφή των εξωτερικών προσβολών και την καλλιέργεια των λογισμών τότε λιμοκτονούν. Και κάπου αλλού διάβασα: "Όλα, όσα προέρχονται από μέσα μας, είναι βαρύτερα από εκείνα που μας προσβάλλουν από έξω". Νομίζω ενισχύει την θέση του Ανωνύμου 8:05 π.μ. Ωραίος πνευματικός διάλογος! Ευχαριστούμε Αναστάσιε. Γιάννης - Αθήνα
------------------ Αγαπητέ Ανώνυμε, 18 Μαΐου 2010 12:43 π.μ, λίγο πιο ήπια! Όχι τόσο ζηλωτικά! Ε! κι αν υπάρχει σε τέτοιες συζητήσεις κάποιο πιο συγκεκριμένο επιχείρημα θα έπειθες ευκολότερα τους αδαείς. Ο συνομιλητής σου στην τοποθέτησή του αναφέρει 2 φορές τη λέξη "ΝΟΜΙΖΩ"... Καλό είναι να είμαστε λίγο πιο διαλλακτικοί σε θέματα μάλιστα που δεν άπτονται του δόγματος. Με αγάπη.
Προς: Ανώνυμο 18 Μαΐου 2010 12:43 π.μ. & Ανώνυμο 18 Μαΐου 2010 8:05 π.μ.
Η ωραία συζήτηση με έκανε να ρίξω καλύτερη ματιά σε κάποια κείμενα. Στην Καινή Διαθήκη η λέξη "καρδιά" έχει διάφορες ερμηνείες.
1) Στο χωρίο που αναφέρεις ΑΝΩΝΥΜΕ (18 Μαΐου 2010 8:05 π.μ.) - "ἐκ γὰρ τῆς καρδίας ἐξέρχονται διαλογισμοὶ πονηροί, φόνοι, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βασφημίαι" (Ματθ. ιε΄19), νοείται κατά τους ερμηνευτές ως καρδιά, η ψυχή. Ο όλος δηλαδή εσωτερικός άνθρωπος. "Το νοητικόν, το συναισθηματικόν, το βουλητικόν αυτής" (Η επί του Όρους ομιλία του Κυρίου - Αρχιμ. Σερ. Παπακώστα)
2) Στα χωρία: "ἵνα τί ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;" (Ματθ. θ΄ 4) & "καὶ διατί διαλογισμοὶ ἀναβαίνουσιν ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;" (Λουκ. κδ΄ 38) με τη λέξη καρδιά εννοείται: ο νους, η σκέψη, ο συλλογισμός.
3) Στο χωρίο: "ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου..." (Μαρκ ιβ΄ 30) η καρδιά νοείται ως το κέντρο των επιθυμιών και των συναισθημάτων του ανθρώπου.
Άρα δεν μπορούμε να δεχθούμε εύκολα -νομίζω- ότι έδρα των λογισμών είναι η καρδιά.
Στην καρδιά μας εμφωλεύουν όλα τα πάθη δεκτόν. Δια των θυρίδων-αισθήσεων προσβάλλεται ο νους με λογισμούς δεκτόν. Αν κάνω "διάλογο" με τους λογισμούς που έσπειρε στο νου μου ο διάβολος, τότε αυτοί πολύ γρήγορα θα γίνουν επιθυμία. Θα κατέβουν δηλαδή στην καρδιά και θα ζητούν ικανοποίηση.
Για το περί νοεράς και καρδιακής προσευχής, που ελέχθη, θα μου επιτραπεί να πω -χωρίς να υποτιμώ την πνευματική κατάσταση κάποιου αδελφού- ότι είναι για "πολύ προχωρημένους". (π.χ. γερ. Ιωσήφ Ησυχαστή κλπ.)
Διερωτώμαι αν στο απόδειπνο που κάνουμε "διανοητικά" -ίσως- κατορθώσαμε ποτέ να πούμε έστω και μιά φορά το "Πάτερ ἡμῶν" χωρίς να φορτωθεί ο νους μας με άλλους λογισμούς;;; (το παράδειγμα είναι του αειμνήστου γερ. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου)
Nai!...πραγματι ολα δειχνουν πως αυτο που ειπατε αγνωστε των 1:04 ειναι αληθεια.Υπαρχει μακρυς δρομος για τον καθενα.Η μελετη παντος βοηθαει τον νου να ειναι σταθερος --αλλα και οι αγρυπνιες και η ευχη --ενας στιχος λεγει ο Αββας Ισαακ που δεν του δωσαμε σημασια ειναι ικανος να βοηθησει τον νου να σταθεροποιηθει στην προσευχη ειναι πριν ξεκινησει κανεις προσευχη να πει αυτο''Ο θΕΟς ΕΙς ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣΧΕς.ΚΥΡΙΕ ΕΙΣ ΤΟ ΒΟΗΘΗΣΑΙ ΜΟΙ ΣΠΕΥΣΟΝ''--[Απο το βιβλιο συνομιλιες με τους πατερες της ερημου]Αββα κασσιανου.+++πην
Πολύ δύσκολο ο πόλεμος των λογισμών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλει συνεχή πόλεμο.
Ο αγ.Νικόδημος λέει ότι οι λογισμοί μπαινουν από την καρδιά και όχι από το μυαλό.Και αυτό δεν θέλει να το αποκαλύψει ο διάβολος ώτσε οι άνθρωποι να μην κάνουν την καρδιακή προσευχή .
Δεν συμφέρει τον διάβολο να ξέρουν οι άνθρωποι ότι το παν είναι στην καρδιά.
Καλή δύναμη σε όλους μας.
Α.Α
kαλημερα!ΑΒΒΑΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ:-Επαναφερω συχνα το νου μετα τις περιπλανησεις του,στο φοβο του θεου,αλλα πριν να μπορεσω να τον κρατησω σταθερο μου ξεφευγει απο τον στοχο του.Ετσι θα ηθελα να τον δεσω ετσι,που να μην ξανακουνηθει πια.Στη μεση ομως της προσπαθειας μου γλυστραει απο τις πιο βαθιες κρυψωνες της ψυχης και ετσι περνουν οι μερες χωρις να κανω τιποτα...ΑΒΒΑΣ ΣΕΡΗΝΟΣ:- Ο ΝΟΥς του ανθρωπου ειναι [αεικινητος] και [πολυκινητος].Ετσι ειναι στις δυνατοτητες του νου να μας απλωνει σκαλοπατια για να ανεβουμε τους λογισμους που φτανουν μεχρι το θεο η να κατεβουμε λογισμους που ρεπουν σε πραγματα γηινα και σαρκικα.Ο Θεος επλασε τον ανθρωπο ευθυ αλλα αυτος μηχανευτηκε πολλες επινοησεις[εκκλησιαστ.7-29].Μονο με την προσευχη τη συνεχη αυτοι δαμαζονται.Αντισταθειται λεγει ο θειος παυλος στον διαβολο και αυτος θα φυγει μακρια σας[ιακ.4,7].Ετσι αυτο που λεγουν οι ψαλμοι[Η Ψυχη μου ειναι προσκολλημενη σε Σενα-ψαλμ62,9]-[Ειμαι προσκολλημενος στις εντολες σου κυριε-ψαλμ118,31]-[Αυτος που προσκολλαται στον Κυριο ειναι ενα πνευμα ΜΕ ΑΥΤΟΝ-Α.κορινθ.6-17]--[Η βασιλεια του θεου κερδιζεται με βια και την αρπαζουν αυτοι που αγωνιζονται-Ματθ.11,12]--[ ο ανθρωπος γεννιεται για να κοπιαζει-ιωβ 5,7][Οποιος καλιεργει τα χωραφια του,θα χορτασει ψωμι..ενω αυτος που επιδιωκει την αργια,θα χορτασει φτωχια-παροιμ.28,19]-επιβεβαιωνει του λογου το αληθες-------πηνελοπη
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω με τον αδελφό Α.Α στην δυσκολία του αοράτου πολέμου και των λογισμών, που σε όλους εξαπολύει ο διάβολος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα όμως να πω ότι, πάλι κατά τον Αγ. Νικόδημο τον Αγιορείτη, στο έργο του «Η φυλακή των πέντε αισθήσεων» (Συμβουλευτικόν εγχειρίδιον – εκδ. Σωτ. Σχοινά, Βόλος 1958) παρουσιάζει -νομίζω- διαφορετικά τά πράγματα στο θέμα, που λέει ο αδελφός, από που εισέρχονται οι λογισμοί.
Από τις πρώτες σελίδες λέει για τον νου που έδωσε σε όλους μας ο Θεός. Και συνεχίζει: «Ἐπειδή δέ ὁ νοῦς οὗτος, ἀποκλείεται τρόπον τινά, ἐντός τοῦ ἀνακτόρου τοῦ σώματος, ὡς ἐν σκοτεινῇ τινι φυλακῇ. Διά τοῦτο κατασκευάσθησαν ὑπό τοῦ δημιουργοῦ, ὡσεῖ τόσαι θυρίδες, τά πέντε αἰσθητήρια τοῦ σώματος. Οἱ ὀφθαλμοί, λέγω, τά ὦτα, οἱ ρώθωνες, τό στόμα καί τό κοινόν αἰσθητήριον τῆς ἀφῆς, ἵνα δύναται δι’ αὐτῶν... νά ἔρχεται εἰς τήν εἰδικήν του νοητήν τροφήν καί ἡδονήν. Δηλαδή, πρῶτον, εἰς τήν αἴσθησιν καί ἀντίληψιν τῆς αἰσθητῆς ταύτης κτίσεως... Δεύτερον ὑπό ταύτης τῆς αἰσθήσεως νά χειραγωγῆται τῇ ὁδηγίᾳ τοῦ λογικοῦ εἰς τήν σοφίαν, ἀγαθότητα, δύναμιν...κλπ. Καί τρίτον, ἀπό τῶν ἐνεργειῶν τούτων καί τελειοτήτων, νά ἀναβαίνῃ ὅσον τό δυνατόν, διά τῶν πτερύγων τῆς νοερᾶς ἐνεργείας, καί εἰς τήν γνώσιν καί θεωρίαν αὐτοῦ τοῦ δημιουργοῦ τῆς κτίσεως...κλπ.»
Νομίζω από αυτό γίνεται αντιληπτό ότι «οι θυρίδες»-αισθήσεις τροφοδοτούν τον νου μας και όχι την καρδιά μας με λογισμούς αγαθούς ή πονηρούς.
Γιάννης - Αθήνα
ΜΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΒΙΒΛΙΟ Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΈΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΝΑ ΤΟ ΜΑΘΟΥΜΕ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΛΕΕΙ ΠΟΛΥ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΥ,....ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ Η ΠΛΑΝΗ ΑΥΤΗ...
ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΚΑΡΔΙΑΚΑ ΜΕΡΗ...
Καλημερα σας.''Προ του βαπτισματος ,ο Σατανας εμφωλευει εις τα βαθη της καρδιας ,η δε θεια χαρη παρακινει απο εξωθεν τα καλα εργα.Μετα δε του βαπτισματος,ο εν δαιμων εξω της καρδιας γινεται,η δε χαρις εσω.Μετα δε του βαπτισματος ,παραχωρουνται να ευρισκονται εις την επιφανειαν της καρδιας προς δοκιμην του ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟΥ.Συνεπως τα παθη και οι λογισμοι ευρισκονται κρυμμενα εν τη καρδια και εκειθεν βγαινουνκαι μας πολεμουν,το μαρτυρει και ο κ υ ρ ι ο ς μας[εκ γαρ της καρδιας εξερχονται διαλογισμοι πονηροι,φονοι,μοιχειαι,πορνειαι,κλοπαι,ψευδομαρτυριαι,βλασφημιαι.Δια αυτο και η νοερα προσευχη τους εκβαλει εξωθεν.''Αορατος πολεμος Αγ.Νικοδημου του Αγιορειτου.πην.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αναπαύει η τοποθέτηση του Ανωνύμου 8:05 π.μ.! Είναι αγιογραφικά τεκμηριωμένη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια θα επιμείνω στο ότι έχουμε και εξωτερικές προσβολές που δημιουργούν πόλεμο λογισμών και διεγείρουν τα πάθη.
Διάβασα κάπου -νομίζω στην Κλίμακα-(δυστυχώς δεν είμαι σε θέση να παραθέσω παραπομπές) ότι τα πάθη που ενυπάρχουν εντός της καρδιάς μας είναι σαν τα φίδια μέσα στο πυθάρι. Όταν δια των εξωτερικών προσβολών και λογισμών τους δίνουμε τροφή εκείνα θα ζωογονούνται. Όσο τα αφήνουμε "νηστικά" χωρίς την τροφή των εξωτερικών προσβολών και την καλλιέργεια των λογισμών τότε λιμοκτονούν.
Και κάπου αλλού διάβασα:
"Όλα, όσα προέρχονται από μέσα μας, είναι βαρύτερα από εκείνα που μας προσβάλλουν από έξω". Νομίζω ενισχύει την θέση του Ανωνύμου 8:05 π.μ.
Ωραίος πνευματικός διάλογος! Ευχαριστούμε Αναστάσιε.
Γιάννης - Αθήνα
------------------
Αγαπητέ Ανώνυμε, 18 Μαΐου 2010 12:43 π.μ, λίγο πιο ήπια! Όχι τόσο ζηλωτικά! Ε! κι αν υπάρχει σε τέτοιες συζητήσεις κάποιο πιο συγκεκριμένο επιχείρημα θα έπειθες ευκολότερα τους αδαείς. Ο συνομιλητής σου στην τοποθέτησή του αναφέρει 2 φορές τη λέξη "ΝΟΜΙΖΩ"... Καλό είναι να είμαστε λίγο πιο διαλλακτικοί σε θέματα μάλιστα που δεν άπτονται του δόγματος.
Με αγάπη.
Προς: Ανώνυμο 18 Μαΐου 2010 12:43 π.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφή& Ανώνυμο 18 Μαΐου 2010 8:05 π.μ.
Η ωραία συζήτηση με έκανε να ρίξω καλύτερη ματιά σε κάποια κείμενα.
Στην Καινή Διαθήκη η λέξη "καρδιά" έχει διάφορες ερμηνείες.
1) Στο χωρίο που αναφέρεις ΑΝΩΝΥΜΕ (18 Μαΐου 2010 8:05 π.μ.)
- "ἐκ γὰρ τῆς καρδίας ἐξέρχονται διαλογισμοὶ πονηροί, φόνοι, μοιχεῖαι,
πορνεῖαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βασφημίαι" (Ματθ. ιε΄19),
νοείται κατά τους ερμηνευτές ως καρδιά, η ψυχή. Ο όλος δηλαδή εσωτερικός άνθρωπος.
"Το νοητικόν, το συναισθηματικόν, το βουλητικόν αυτής" (Η επί του Όρους ομιλία του Κυρίου - Αρχιμ. Σερ. Παπακώστα)
2) Στα χωρία: "ἵνα τί ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;" (Ματθ. θ΄ 4)
& "καὶ διατί διαλογισμοὶ ἀναβαίνουσιν ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;" (Λουκ. κδ΄ 38)
με τη λέξη καρδιά εννοείται: ο νους, η σκέψη, ο συλλογισμός.
3) Στο χωρίο: "ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου..." (Μαρκ ιβ΄ 30)
η καρδιά νοείται ως το κέντρο των επιθυμιών και των συναισθημάτων του ανθρώπου.
Άρα δεν μπορούμε να δεχθούμε εύκολα -νομίζω- ότι έδρα των λογισμών είναι η καρδιά.
Στην καρδιά μας εμφωλεύουν όλα τα πάθη δεκτόν.
Δια των θυρίδων-αισθήσεων προσβάλλεται ο νους με λογισμούς δεκτόν.
Αν κάνω "διάλογο" με τους λογισμούς που έσπειρε στο νου μου ο διάβολος,
τότε αυτοί πολύ γρήγορα θα γίνουν επιθυμία. Θα κατέβουν δηλαδή στην καρδιά
και θα ζητούν ικανοποίηση.
Για το περί νοεράς και καρδιακής προσευχής, που ελέχθη, θα μου επιτραπεί να πω -χωρίς να υποτιμώ την πνευματική κατάσταση κάποιου αδελφού-
ότι είναι για "πολύ προχωρημένους". (π.χ. γερ. Ιωσήφ Ησυχαστή κλπ.)
Διερωτώμαι αν στο απόδειπνο που κάνουμε "διανοητικά" -ίσως- κατορθώσαμε ποτέ να
πούμε έστω και μιά φορά το "Πάτερ ἡμῶν" χωρίς να φορτωθεί ο νους μας
με άλλους λογισμούς;;;
(το παράδειγμα είναι του αειμνήστου γερ. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου)
Γιάννης - Αθήνα
Nai!...πραγματι ολα δειχνουν πως αυτο που ειπατε αγνωστε των 1:04 ειναι αληθεια.Υπαρχει μακρυς δρομος για τον καθενα.Η μελετη παντος βοηθαει τον νου να ειναι σταθερος --αλλα και οι αγρυπνιες και η ευχη --ενας στιχος λεγει ο Αββας Ισαακ που δεν του δωσαμε σημασια ειναι ικανος να βοηθησει τον νου να σταθεροποιηθει στην προσευχη ειναι πριν ξεκινησει κανεις προσευχη να πει αυτο''Ο θΕΟς ΕΙς ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣΧΕς.ΚΥΡΙΕ ΕΙΣ ΤΟ ΒΟΗΘΗΣΑΙ ΜΟΙ ΣΠΕΥΣΟΝ''--[Απο το βιβλιο συνομιλιες με τους πατερες της ερημου]Αββα κασσιανου.+++πην
ΑπάντησηΔιαγραφή