 |
| Η Δεομένη του Λαγνή η Μοναστηριώτισσα Κλήρου |
«Ο Θεός παρακαλεσμένος από την Παναγίαν Παρθένον, πάντα την εισακούει. Αυτός είναι Υιός της, εκείνη είναι Μητέρα του. Και να κάνη ο Υιός το ζήτημα της Μητρός του, τούτο δεν είναι χάρις, είναι χρέος φυσικόν. « Παρεστη η Βασίλισσα εκ δεξιών σου». Ήγουν πως επάνω από όλους τους χορούς των Αγίων, και Μακαρίων, επάνω από όλα τα τάγματα των Αγγέλων, των Αρχαγγέλων, των Χερουβίμ, και των Σαραφίμ, την έβαλε να καθίση εις τα δεξιά του εις τον θρόνον της Βασιλευούσης Θεότητος.
Εκεί λοιπόν φαίνεται να της λέγη. «Αίτησαι, μήτερ εμή, ότι ουκ αποστρεψω σε», τουτέστι Μητέρα μου εκλελεγμένη εκ πασών των γενεών, ευλογημένη ανάμεσα εις όλαις ταις αλλαις γυναίκες, καθώς εστάθης κεχαριτωμένη πλήρης χάριτος εις την γην, ετσι τώρα είσαι δεδοξασμένη πλήρης δόξης εις τον Παράδεισον. Εσύ είσαι Μήτηρ, εγώ είμαι Υιός, δίκαιον είναι να τιμά ο Υιός την Μητέρα. Δικαιον είναι να συμβασιλεύη η Μήτηρ με τον Υιόν. «Κάθου εκ δεξιών μου, και βασίλευε εν ουρανώ, και επί της γής, και ας σε προσκυνούσιν οι Αγγέλοι και οι άνθρώποι ως Βασίλισσαν Θεού Μητέρα». Είμαι Θεός, είμαι Υιός. Ως Θεός, σου χαρίζω την δόξαν μου, ως Υιός σου δίδω την καρδιά μου. Ζήτησε, λοιπόν, Μητερ εμή ότι θέλεις, και εγώ θα κάμω το θέλημά σου, δια να γνωρίση ο κόσμος, ποιόν εσύ έχεις Υιόν, και ποιάν εγώ έχω Μητέρα αληθινά. Και τέτοιας λογής να σε μακαρίζωσι πασαι αι γενεαί. «Αιτήσαι, Μήτερ εμή».
Ζήτησε την υγείαν Εκείνου του αρρωστημένου. Ζήτησε την ελευθερίαν εκείνου του αιχμαλώτου. Ζήτησε την βοήθειαν εκείνου του πτωχού. Ζήτησε τον σωσμόν εκείνου του ταξιδάρη, όπου κινδυνεύει εις την θάλασσαν. Μόνον το όνομά σου να επικαλεσθή ο άρρωστος, ας υγιαίνη. Ο αιχμάλωτος, ας ελευθερωθεί. Ο πτωχός ας κυβερνηθή. Ο θαλασσοπόρος, ας φυλαχθή. Ας γένη το ζήτημα τους, μόνο δια μεσιτείας σου, της Μητρός μου. «Αιτήσαι, Μήτερ εμή». Θέλεις να είναι φυλαγμένη από πείναν, από θανατικόν, από πόλεμον, από παντοίων εχθρών, ορατών και αοράτων, εκείνη η πόλις; Εκείνη η χώρα; Ας είναι. Αλλά θέλεις ακόμη εκείνος ο αμαρτωλός να επιστρέψει εις μετάνοιαν; να έλθη εις σωτηρίαν; Άς γένη το θέλημα της Μητρός. Είμαι Θεός, είμαι Υιός. Ως θέλης να κάμω όλα δια την αγάπην της Μητρός. Χριστιανέ ας μη παρακαλή τινάς άλλος δι' εσέ. Αν εκείνη μοναχή παρακαλέση, εισακούεται, διότι είναι Μήτηρ. «Πολλά, πολλά ισχύει δεήσις Μητρός προς ευμένειαν Δεσπότου». Δεν ηξεύρεις, Χριστιανέ, πως ένα δάκρυον της Μητρός, εκείνης της κεχαριτωμένης Μητρός, πολλάς αμαρτίας εξαλείφει; Μια της μεσιτεία, ενας λόγος, ένα νέυμα έχει δύναμη να αλλάξη όλην την θείαν αγανάκτησιν εις έλεος και ευσπλαχνίαν. Δράμε μόνον εις την σκέπην της, παρακάλεσαι την βοήθειαν της, ελπίσον εις την προστασίαν της. Και ας είσαι βέβαιος, πως αν κρατήσαι από τέτοιαν άγκυραν, δεν θέλεις χαθή».
Ηλίας Μηνιάτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου