Ερωτήματα εκ Δυσμών

Ερωτήματα εκ Δυσμών
.

Επιστολή

Πάπα Γρηγορίου του Μεγάλου  
προς τον  
Πατριάρχη Κων/λεως Ιωάννη Δ΄ Νηστευτή

  “ Ενώ ομολόγησες ότι ήσουν ανάξιος να γίνεις επίσκοπος, τελικά έφθασες στο σημείο να επιθυμείς διακαώς να αποκαλήσαι ο μόνος επίσκοπος.

     Επιχείρησες να πάρεις την τιμή από όλους, την οποία επιθυμείς να σφετεριστείς παράνομα για τον εαυτό σου...

   Τι θα πεις στο Χριστό, που είναι η κεφαλή της οικουμενικής Εκκλησίας, στην εξέταση της κρίσεως, που έχεις επιχειρήσει να βάλεις όλα τα μέλη του κάτω απ'την δικαιοδοσία σου με το όνομα οικουμενικός;

    Τι θα πεις, αδελφέ, σ'αυτήν την τη φοβερή εξέταση της μελλούσης κρίσεως, αν έχεις επιθυμήσει να αποκαλήσαι σε αυτόν τον κόσμο όχι μόνο πατέρας αλλά γενικός πατέρας;

   Γιατί τί είναι οι αδελφοί σου οι επίσκοποι της οικουμενικής Εκκλησίας, παρά αστέρια του ουρανού, των οποίων η ζωή και ο λόγος λάμπουν ανάμεσα στις αμαρτίες και τα παραπτώματα των ανθρώπων σαν ανάμεσα στις σκιές της νύχτας; Και όταν εσύ θέλεις να βάλης τον εαυτό σου πάνω απ'αυτούς με τον αλαζονικό τίτλο και να υποτιμήσης τα δικά τους ονόματα σε σχέση με το δικό σου, τι άλλο λες παρά εγώ θα ανέβω στους ουρανούς, θα εξυψώσω το θρόνο μου πάνω απ'τα αστέρια του ουρανού; Και δεν είναι οι επίσκοποι όλοι μαζί σύννεφα, που και φέρνουν βροχή με τους λόγους του κυρήγματος και λάμπουν στο φως των καλών έργων; Και όταν εσύ, αδελφέ, τους περιφρονείς και ευχαριστήσαι να τους βάζεις κάτω από εσένα, τι άλλο λες παρά αυτό που λέγεται απ'τον αρχέγονο εχθρό θα ανέβω πάνω απ'τα ύψη των νεφών; Όταν αντικρύζω όλα αυτά με δάκρυα και τρέμω για τις κρυφές κρίσεις του Θεού, οι φόβοι μου αυξάνονται και η καρδιά μου δεν μπορεί να συγκρατήση τους στεναγμούς της που αυτός ο αγιώτατος άνθρωπος, ο κύριος Ιωάννης, τέτοιας εγκρατείας και ταπεινώσεως, έχει με τον εκμαυλισμό γλωσσών κολάκων φθάσει σε τέτοιο βαθμό επάρσεως, που επιχειρεί, επιθυμώντας αυτό το αμαρτωλό όνομα να γίνη σαν αυτόν που θέλοντας αλαζονικά να γίνη σαν το Θεό, έχασε ακόμη και τη χάρη του καθ'ομοίωσιν που του είχε δοθεί, και επειδή επεζήτησε ψεύτικη δόξα με αυτόν τον τρόπο παραχάραξε την αληθινή μακαριότητα. Ασφαλώς ο Πέτρος, ο πρώτος των αποστόλων, αυτός ο ίδιος ένα μέλος της αγίας και οικουμενικής Εκκλησίας, ο Παύλος , ο Ανδρέας, ο Ιωάννης, τι ήταν παρά προεστοί συγκεκριμένων εκκλησιαστικών κοινοτήτων; Και όμως ήταν όλοι μέλη κάτω από μία κεφαλή. Και για να συνοψίσω όλα αυτά σε ένα περιληπτικό σχήμα, οι άγιοι πριν απ'τον νόμο, οι άγιοι υπό τον νόμο και οι άγιοι της χάριτος, όλοι αποτελούντες το σώμα του Κυρίου, καθιερώθηκαν ως μέλη της Εκκλησίας και κανείς από αυτούς δεν επεθύμησε να αποκληθή οικουμενικός. Τώρα προσπάθησε να δης, η αγιότητά σου, σε ποιο βαθμό έχεις φουσκώσει θέλοντας να αποκαλήσαι με αυτό το όνομα, με το οποίο κανείς δεν αποτόλμησε να αποκληθή που ήταν πραγματικά άγιος...” *

   *Gregory the Great, Epistle XVIII, Book V, The Nicene and the Post Nicene Fathers, Vol. XII, Will. B. Eerdmans Publ. Company, Grand Rapids, Michigan

  Σημείωση: Κρατήθηκε η ορθογραφία του μεταφραστή.  

Επιλογή: γ.χ.γ